Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

30 Νοε 2008

Πλούσιος διάλογος στη βιβλιοπαρουσίαση

Την Τρίτη 25 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε με σημαντική επιτυχία η παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Σαμαρά, Η Αριστερά μπροστά στον εαυτό της στο Πολιτιστικό Κέντρο των Εργαζομένων του ΟΤΕ. Εκτός από τον συγγραφέα, για το βιβλίο και γενικότερα για τα ζητήματα της Αριστεράς μίλησαν ο δημοσιογράφος Θανάσης Σκαμνάκης και ο πανεπιστημιακός Σπύρος Σακελαρόπουλος, και οι δύο αγωνιστές της ριζοσπαστικής αριστεράς. Την εκδήλωση διοργάνωσε η συνδικαλιστική ομάδα Πρωτοβουλία Εργαζομένων στον ΟΤΕ.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι τέτοιου είδους εκδήλωση και μάλιστα με θέμα τη φύση και τις αναγκαιότητες του αριστερού κινήματος δεν είχε ξαναγίνει στο συγκεκριμένο χώρο. Η συζήτηση χαρακτηρίστηκε από τον αρκετά πλούσιο διάλογο στον οποίο συμμετείχαν ενεργά οι εργαζόμενοι του ΟΤΕ που παρευρέθηκαν. Καταδεικνύει όχι απλώς την επικαιρότητα του συγκεκριμένου βιβλίου, αλλά ακόμα περισσότερο ότι οι εξελίξεις στο χώρο της Αριστεράς απασχολεί όλο και περισσότερο τους ίδιους τους εργαζόμενους που αντιμετωπίζουν με τον χειρότερο τρόπο την εντεινόμενη κρίση.

Τα «κολπάκια» της ΚΟΕ στο Περιστέρι

Έως και απαράδεκτη χαρακτηρίστηκε από μέλη της «Πρωτοβουλίας Περιστεριού ενάντια σε φτώχεια-λιτότητα-ανεργία» η στάση της ΚΟΕ στο Περιστέρι.
Την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου, ημέρα συγκρότησης της Πρωτοβουλίας, πάρθηκε απόφαση για κάλεσμα σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στον εμπορικό πεζόδρομο του Περιστεριού και πικετοφορία στους δρόμους της πόλης. Όταν, την επόμενη κιόλας ημέρα, η ΚΟΕ ενημερώθηκε και καλέστηκε να στηρίξει τη συγκέντρωση, ανακοίνωσε ότι οι επιτροπές Ακρίβεια-Στοπ είχαν ήδη προγραμματίσει συγκέντρωση για την ίδια ημέρα και ώρα στο σταθμό του μετρό στον Άγιο Αντώνιο!!! Στάση που προκάλεσε την αγανάκτηση μελών της Πρωτοβουλίας, καθώς εκπρόσωπος της ΚΟΕ συμμετείχε σε προηγούμενες συσκέψεις για τη συγκρότηση της Πρωτοβουλίας, είχε συμφωνήσει με το κείμενο-κάλεσμα για τη συγκρότησή της, και σε κάθε περίπτωση γνώριζε ότι υπάρχει σε εξέλιξη μια προσπάθεια κοινής δράσης για το ζήτημα, αλλά και για το ραντεβού της Τετάρτης και στο οποίο, όπως ενημέρωσε το ίδιο απόγευμα, δεν θα μπορούσε να παραβρεθεί.
Παρ’ όλα αυτά, η ΚΟΕ δεν μπήκε καν στο κόπο να ενημερώσει για την κίνησή τους αυτή. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όταν της έγινε η πρόταση από το Συνασπισμό για κάποιου είδους συμπόρευση ή συνεύρεση των δύο συγκεντρώσεων οι εκπρόσωποι της ΚΟΕ αρνήθηκαν να πάρουν θέση δηλώνοντας «αναρμόδιοι» να πάρουν θέση εκ μέρους των επιτροπών τους καθώς, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, είναι πολύ πλατιές και δεν αποτελούνται μόνο από μέλη της ΚΟΕ. Ωστόσο, αυτό που δεν φρόντισαν να μας πουν είναι εάν οι επιτροπές γνώριζαν για την προσπάθεια συγκρότησης πρωτοβουλίας στο Περιστέρι και τι θέση είχαν πάρει γι’ αυτό, ούτε μας είπαν ποια θέση πήρε η ΚΟΕ στο πλαίσιο των επιτροπών αυτών σχετικά με την ανάγκη συμπόρευσης και κοινής δράσης με άλλες δυνάμεις. Δεν ήθελαν καν να μας πουν για το ποια διαδρομή σχεδίαζαν να ακολουθήσουν το βράδυ της Πέμπτης! Αυτό που μας είπαν είναι ότι, αν θέλαμε να πάμε στη δική τους συγκέντρωση και να πορευτούμε πίσω από τις επιτροπές, δεν θα μας έκαναν δα και αλυσίδες!!!
Αντιλαμβανόμαστε απόλυτα την αγωνία της ΚΟΕ. Στον πολιτικό κατήφορο που έχει πάρει είναι δύσκολο να ανακόψει ταχύτητα. Το αντίθετο μάλιστα. Επιταχύνει με όρους που κάνουν την επιστροφή όλο και πιο αδύνατη. Έχοντας συλλάβει το μεγαλοφυές σχέδιο της... αυτοπροβολής της, προσπαθεί να το υπηρετήσει με τους χειρότερους όρους. Επικοινωνιακές φούσκες, ακτιβισμοί, αστικορεφορμιστικές απόψεις, λαϊκισμός του χειρότερου είδους, παράλληλα με μια αφ’ υψηλού -έως και υπονομευτική- αντιμετώπιση των υπόλοιπων δυνάμεων της Αριστεράς.
Αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε είναι εάν θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο υπηρετούν το κίνημα. Εάν δηλαδή θεωρούν ότι το λαϊκό-εργατικό κίνημα οικοδομείται με «κολπάκια», με διπροσωπίες και με την αλληλοϋπονόμευση των αριστερών δυνάμεων ή με ανοιχτά χαρτιά, με ξεκάθαρες θέσεις και στάση, μέσα από την ανοιχτή πολιτική αντιπαράθεση αλλά και την κοινή δράση, όπου αυτό είναι δυνατό, των αριστερών-προοδευτικών δυνάμεων.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας το πρώτο βήμα της Πρωτοβουλίας

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

Συγκροτήθηκε στο Περιστέρι η «Πρωτοβουλία Περιστερίου ενάντια σε φτώχεια-λιτότητα-ανεργία» μετά από τη συμφωνία αρκετών αγωνιστών της περιοχής ότι είναι απαραίτητη η πλατύτερη δυνατή δράση στην περιοχή ενάντια στην ενάντια στην αντεργατική-αντιλαϊκή επέλαση που έχει σημάνει η πρόσφατη κρίση και η οποία αναμένεται να οξυνθεί ακόμη περισσότερο. Στη σύσκεψη που έγινε την Τέταρτη 19 Νοεμβρίου στο θεατράκι της Ξυλοτεχνίας διαπιστώθηκε από όλους η ανάγκη συγκρότησης της Πρωτοβουλίας, το άνοιγμά της στο λαό του Περιστεριού και η ανάληψη πρωτοβουλιών δράσης.
Σαν πρώτα βήματα αποφασίστηκαν η έκδοση προκήρυξης και το κάλεσμα σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου στον εμπορικό πεζόδρομο της πόλης. Κάλεσμα το οποίο κρίθηκε ότι πρέπει να απευθυνθεί σε όλες τις οργανωμένες συλλογικότητες του Περιστεριού οι οποίες, παρά τις όποιες ενστάσεις ή διαφωνίες, είχαν όλες εκτιμήσει ότι οι συνέπειες της κρίσης θα είναι πολύ βαριές για το λαό και τους εργαζόμενους και είχαν εκφράσει την αγωνία τους για το ξεδίπλωμα των αντιστάσεων μπροστά στην επέλαση της κρίσης.
Το κάλεσμα βρήκε τη θετική ανταπόκριση του Συνασπισμού ο οποίος στήριξε και τις εξορμήσεις προπαγάνδισης της συγκέντρωσης, καθώς και ανένταχτων αγωνιστών.
Δυστυχώς, διαφορετική ήταν η στάση της Αριστερής Κίνησης Περιστερίου η οποία, όπως μας ενημέρωσε, μετά από σύσκεψη του συντονιστικού της αποφάσισε να μην συμμετέχει, θεωρώντας ότι η πλατύτητα τέτοιων κινήσεων δεν υπηρετούν την υπόθεση και ότι την πρωτοβουλία πρέπει να την πάρουν σωματεία! Στάση η οποία ελπίζουμε να διαφοροποιηθεί διότι είναι πραγματικά προβληματική για ένα αριστερό σχήμα που θέλει να δρα στη γειτονιά.
Ακόμη χειρότερη ήταν η στάση της ΚΟΕ, η οποία όταν ενημερώθηκε μας αποκάλυψε ότι είχε καλέσει σε συγκέντρωση στο σταθμό του μετρό του Αγίου Αντωνίου την ίδια ημέρα και ώρα!!!
Παρ’ όλα αυτά, η Πρωτοβουλία έκρινε ότι πρέπει να υλοποιήσει τις αποφάσεις της πράγμα που έκανε. Τις επόμενες ημέρες μοιράστηκαν χιλιάδες προκηρύξεις στο Περιστέρι, αναρτήθηκαν πανώ, ενώ έγιναν και καλέσματα με ντουντούκες στις γειτονιές. Η ανταπόκριση του λαού ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντική πράγμα που επιβεβαιώνει την επιλογή για συγκρότηση της Πρωτοβουλίας και η οποία εκφράστηκε και την Πέμπτη στη συγκέντρωση.

...................

Το επόμενο ραντεβού της Πρωτοβουλίας ορίστηκε για την Κυριακή 30 Νοεμβρίου στις 5:30 το απόγευμα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου (Παρασκευοπούλου 25 & Κωστή Παλαμά).

Πρωτοβουλία ενάντια στη Φτώχεια και την Ανεργία Κέντρου Αθήνας

Κάτοικοι από διάφορες περιοχές του κέντρου της Αθήνας βρέθηκαν και συζήτησαν πάνω στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σήμερα, που είναι η αυξανόμενη φτώχεια, η απειλή της ανεργίας λόγω και των επερχόμενων απολύσεων που το ίδιο το σύστημα αναγγέλλει ότι θα φτάσουν τις 100.000 μέσα στο 2009, η ακρίβεια, που δυσκολεύει ακόμα και την κάλυψη των καθημερινών αναγκών των εργαζόμενων.
Αποφάσισαν να συγκροτήσουν την Πρωτοβουλία ενάντια στη φτώχεια και την ανεργία με στόχο την οργάνωση μιας αγωνιστικής δράσης που θα αναδεικνύει τα παραπάνω προβλήματα, θέτοντας σαν διέξοδο τον αγώνα και την αντίσταση των εργαζόμενων και καλώντας τους να την πλαισιώσουν.
Ηδη διοργάνωσε με επιτυχία παρέμβαση σε Λαϊκή Αγορά του Κέντρου, καλώντας τον κόσμο να παλέψει για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις και ενάντια στις απολύσεις. Συνεχίζει με αγωνιστική διάθεση στον προγραμματισμό της δράσης της για το επόμενο διάστημα.

Πρωτοβουλία Αντίστασης στην Ξάνθη

Υστερα από τρεις συναντήσεις (14, 21 και 26 Νοέμβρη) αποφασίστηκε η συγκρότηση Πρωτοβουλίας Αντίστασης σε φτώχεια–λιτότητα-ανεργία, από εργαζόμενους και νεολαίους της Ξάνθης.
Στις συναντήσεις αυτές έγιναν συζητήσεις για το χαρακτήρα της καπιταλιστικής-ιμπεριαλιστικής κρίσης, το βάθος της επίθεσης του συστήματος και τις πολιτικές των αστικών δυνάμεων να φορτώσουν την κρίση στις πλάτες του λαού, αλλά και την άρνηση της συμβιβασμένης συνδικαλιστικής ηγεσίας να αναλάβει ή να στηρίξει ακόμη και τον παραμικρό αγώνα.
Αναδείχτηκε έτσι η αναγκαιότητα να συγκροτηθεί και στην Ξάνθη Πρωτοβουλία Αντίστασης, τη στιγμή μάλιστα που τα συνεταιριστικά εργοστάσια κλείνουν, πυκνώνουν οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα (Πλαστικά Θράκης, ΜΑΪ-ΤΕΞ, Venus), γίνονται περικοπές βάρδιας και ολόκληρα τμήματα ετοιμάζονται για λουκέτο (Grupal, παράρτημα Intracom), οι νέοι εργαζόμενοι της επισφαλούς εργασίας υφίστανται τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση χωρίς να έχουν οποιαδήποτε συνδικαλιστική κάλυψη και από την άλλη, οι διοικήσεις του Εργατικού Κέντρου και των συνδικάτων συμβιβάζονται και υποχωρούν μπροστά στην εργοδοτική αυθαιρεσία και την αντεργατική κυβερνητική πολιτική.
Στην επόμενη συνάντησή της η Πρωτοβουλία (Τρίτη 2/12, 8:30 μμ, στο Εργατικό Κέντρο) θα καταλήξει στο κείμενο που θα κυκλοφορήσει και τις πρώτες ενέργειές της κυρίως για την απεργία της 10ης Δεκέμβρη.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ

Στις 20/11/08 πραγματοποιήθηκε εκλογοαπολογιστική συνέλευση και ακολούθησαν οι εκλογές. Η συνέλευση χαρακτηρίστηκε τόσο από μαζικότητα, όσο και από το πλήθος των τοποθετήσεων. Κατέληξε στη στήριξη δύο ψηφισμάτων που προτάθηκαν από τη Δημοκρατική Συσπείρωση Καθηγητών Σάμου (ΔΣΚΣ), τα οποία και παραθέτουμε αυτούσια.
Η ΔΣΚΣ κινήθηκε δραστήρια σε όλη την προηγούμενη σχολική χρονιά, αποτελώντας τον κύριο μοχλό όλων των κινητοποιήσεων. Μάλιστα το τελευταίο διάστημα συνδιοργάνωσε δύο εκδηλώσεις –στο Καρλόβασι στις 24/10 και στο Βαθύ στις 31/10- με την Ανεξάρτητη Επικοινωνία (παράταξη της α’ βάθμιας) με θέμα: «Η θέση του εκπαιδευτικού σήμερα στην α’βάθμια και β’βάθμια εκπαίδευση». Οι ομιλητές ήταν ο Γ. Κελεσίδης , πρόεδρος της ΕΛΜΕ, και η Μ. Δάλλη, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου δασκάλων-νηπιαγωγών. Οι εισηγητές εστίασαν στο ασφαλιστικό, το μισθολογικό, την αξιολόγηση, τα σχολικά εγχειρίδια. Τονίστηκε ιδιαίτερα ο ταξικός αντιλαϊκός χαρακτήρας της πολιτικής της κυβέρνησης στο χώρο της εκπαίδευσης. Οι εκδηλώσεις είχαν απήχηση στους συναδέλφους, οι οποίοι συμμετείχαν με παρεμβάσεις για αρκετές ώρες.
Εν όψει εκλογών η ΔΣΚΔ κυκλοφόρησε τετρασέλιδη προκήρυξη σε σχέση τόσο με την κρίση, όσο και με την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-κεφαλαίου-ΕΕ στην εκπαίδευση, δείχνοντας το δρόμο του αγώνα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, ενάντια στους μισθούς πείνας, ενάντια στους αντιασφαλιστικούς νόμους Σιούφα-Ρέππα-Πετραλιά, ενάντια στην αξιολόγηση-χειραγώγηση, ως τη μοναδική διέξοδο.
Στις εκλογές η ΔΣΚΣ κατόρθωσε να αυξήσει τη δύναμή της τόσο σε ψήφους, όσο και σε έδρες, σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ (20/11/2008)

ΨΗΦΙΣΑΝ: 295
ΑΚΥΡΑ/ΛΕΥΚΑ: 14
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ: 136 (4 ΕΔΡΕΣ)
ΔΑΚΕ: 62 (2 ΕΔΡΕΣ)
ΠΑΣΚ:41(1 ΕΔΡΑ)
ΕΣΑΚ - ΔΕΕ:13
ΔΙ.Α.ΦΘ.ΟΡΑ: 29


ΨΗΦΙΣΜΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Παραμονές της 35ης επετείου από την εξέγερση του Πολυτεχνείου η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών ξεκίνησε προανάκριση με κλήσεις δεκάδων διευθυντών σχολείων και γονέων σχετικά με τις πρόσφατες μαθητικές κινητοποιήσεις. Στο πλαίσιο της προανάκρισης αυτής οι διευθυντές καλούνται από τους ανακριτές να δώσουν ονόματα των προέδρων των μαθητικών συμβουλίων ή άλλων μαθητών που πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις!!!
Η επιχείρηση αυτή αποτελεί αναβίωση των πιο άθλιων χαφιέδικων πρακτικών , έχει τη σφραγίδα της κυβερνητικής τρομοκρατίας ενάντια στη νεολαία , τους εκπαιδευτικούς και ολόκληρο τον εργαζόμενο λαό. Αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση στο δικαίωμα στον αγώνα και φανερώνει πως για την κυβέρνηση της Ν.Δ., οι μαθητές , οι εκπαιδευτικοί και οι αγώνες τους πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν παράνομοι, γιατί αντιστέκονται και παλεύουν για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής της.
Απαιτούμε να σταματήσει άμεσα αυτό το αίσχος!
Οι αγωνιστές και οι αγώνες δεν ποινικοποιούνται, δεν δικάζονται!
Απαιτούμε να καταργηθεί η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που θέσπισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, από το 1998, η οποία θεμελιώνει την ποινικοποίηση των μαθητικών αγώνων
Οι εκπαιδευτικοί δεν θα γίνουμε οι χαφιέδες και οι στρατονόμοι, της πολιτικής των ταξικών φραγμών και της υποταγής! Αγωνιζόμαστε μαζί με τους μαθητές για την ανατροπή της!
Η Γ.Σ. ΤΗΣ ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ
20/11/2008



ΨΗΦΙΣΜΑ-ΑΠΟΦΑΣΗ Της Γ.Σ. ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ


Κάθε μέρα που περνάει γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι η πολιτική της κυβέρνησης της Ν.Δ., είναι πολιτική κατάργησης των δικαιωμάτων μας και των καταχτήσεων μας. Είναι πολιτική φορτώματος της κρίσης στον κλάδο και συνολικά στον εργαζόμενο λαό, πολιτική κατάργησης των δικαιωμάτων σε σπουδές- δουλειά- ελευθερίες για τη νεολαία.
Απέναντι στις μαύρες μέρες που μας ετοιμάζουν η διέξοδος είναι η μαζική διεκδίκηση και ο αγώνας, κόντρα στις κάθε είδους αυταπάτες και εφησυχασμούς, ενάντια στις απειλές που κηρύσσουν «απαράδεκτο», τον αγώνα και μόνη αποδεκτή επιλογή την υποταγή στη βαρβαρότητα.
Συμμετέχουμε μαζικά, αποφασιστικά, στην απεργία της 10 Δεκέμβρη, σαν πρώτο βήμα αντίστασης σε αυτή την κατάσταση, αλλά και για να διαμορφώσουμε τους όρους για τους αγώνες που χρειαζόμαστε, για να αναδείξουμε και να καταχτήσουμε τα αιτήματα μας.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ- ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
ΟΧΙ στη φτώχεια. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις που να καλύπτουν το κόστος ζωής.
Όχι στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την εργασιακή ανασφάλεια. ΜΟΝΙΜΗ και ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ για ΟΛΟΥΣ. Πλήρης κατοχύρωση όλων των συναδέλφων.
ΟΧΙ στην αξιολόγηση – χειραγώγηση. Υπερασπιζόμαστε εργασιακά δικαιώματα, συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες. Να ανακληθούν οι εγκύκλιοι για το λεγόμενο «προγραμματισμό» και τις αναθέσεις.
Να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι Σιούφα – Ρέππα – Πετραλιά. Κάτω τα χέρια από τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα.
ΟΧΙ στην κατηγοριοποίηση σχολείων ή εκπαιδευτικών. Να καταργηθεί ο Ν.3475/2006.
Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για όλους. ΟΧΙ στην πολιτική των ταξικών φραγμών, των ιδιωτικοποιήσεων και της αποκέντρωσης. Όχι στην οδηγία 36/05 και στο νόμο για τα ΚΕΣ. Να καταργηθεί η βάση του 10. Να κατοχυρωθούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των μαθητών της ΤΕΕ χωρίς προαπαιτούμενα τα ένσημα – ΟΛΑ τα επαγγελματικά δικαιώματα στο πτυχίο.
20/11/2008

Ανταποκρίσρεις από τον εορτασμό του Πολυτεχνείου

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΜΑΖΙΚΗ Η ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ


Παρά τις «φιλότιμες» προσπάθειες κυβέρνησης, αστυνομίας και δικαστικής αρχής να δημιουργήσουν κλίμα τρομοκρατίας και πανικού, καθώς μιλούσαν μέρες πριν για πιθανά επεισόδια, για την παρουσία χιλιάδων αστυνομικών και για φημολογούμενες ταραχές, χιλιάδες κόσμου, νεολαίοι και εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης, κατέβηκαν και φέτος για να τιμήσουν την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Η αντιλαϊκή επίθεση που έχει εξαπολυθεί το τελευταίο διάστημα σε βάρος των εργαζομένων με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης, το δικαίωμα στην εκπαίδευση που για άλλη μια φορά βρίσκεται στο στόχαστρο με την αναγνώριση των ιδιωτικών κολλεγίων και ΚΕΣ, τα δημοκρατικά δικαιώματα που παραβιάζονται καθημερινά ολοένα και περισσότερο συγκέντρωσαν στο χώρο μπροστά στο Πολυτεχνείο χιλιάδες διαδηλωτές. Εξάλλου, τα πολεμοχαρή σχέδια των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών έκαναν για ακόμα μια χρονιά περισσότερο παρά ποτέ επίκαιρο το πέρασμα της πορείας από το αμερικάνικο προξενείο για να καταγγελθεί η αμερικανική ιμπεριαλιστική πολιτική. Τέλος, η ανάγκη υπεράσπισης του πανεπιστημιακού ασύλου, ώστε να μην πάψει να αποτελεί ο χώρος του πανεπιστημίου πόλο έλξης και ελεύθερης έκφρασης και διακίνησης ιδεών και κινημάτων (παρά τις προσπάθειες του εισαγγελέα) κατέστησαν απολύτως αναγκαία την επιστροφή της πορείας και τη διάλυσή της στο Πολυτεχνείο.
Η ΚΝΕ και το ΚΚΕ, με όποιες αποφάσεις ΔΣ φοιτητικών συλλόγων μπόρεσαν να συγκεντρώσουν, και σε συνεργασία με την Επιτροπή Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων συγκεντρώθηκαν στο Πολυτεχνείο, ξεκίνησαν όμως όσο πιο νωρίς μπορούσαν, αφού πρώτα ξεκαθάρισαν ότι η πορεία θα πήγαινε μόνο μέχρι το αμερικανικό προξενείο, όπου και θα διαλυόταν.
Το Συντονιστικό των 12 φοιτητικών συλλόγων που με αποφάσεις γενικών συνελεύσεων αποφάσισαν η πορεία να επιστρέψει στο Πολυτεχνείο, ξεκίνησε μία ώρα αργότερα. Μαζική και δυναμική ήταν η παρουσία χιλιάδων φοιτητών. Τα μέλη των Αγωνιστικών Κινήσεων Φοιτητών–Σπουδαστών είχαν ιδιαίτερη, ζωντανή και μαζική παρουσία στη διαδήλωση των φοιτητικών συλλόγων. Μετά τους φοιτητικούς συλλόγους και τις φοιτητικές παρατάξεις ακολουθούσαν οι πολιτικές οργανώσεις και άλλες συλλογικότητες. Το ΚΚΕ(μ-λ) έδωσε δυνατό παρόν με δικό του μπλοκ, με τη διακίνηση της εφημερίδας και του περιοδικού του.
Και ένα τελευταίο σχόλιο: η παρουσία της αστυνομίας ήταν ιδιαίτερα διακριτική. Αποτέλεσμα να μην προκληθεί το παραμικρό επεισόδιο. Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του για το ποιος είναι υπεύθυνος για τις φασαρίες που γίνονται κάθε φορά.


Ηράκλειο


Μαζική ήταν η συμμετοχή των πολιτών στο φετινό εορτασμό για τα 35 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, παρά τη βροχή που έπεσε λίγο πριν αρχίσει η εκδήλωση. Η μαζική παρουσία της νεολαίας (φοιτητικοί σύλλογοι), δείχνει ότι τα οράματα του Νοέμβρη την εμπνέουν και παραμένουν ζωντανά. Αλλωστε τα τελευταία χρόνια, μέσα από αγωνιστικές κινητοποιήσεις, έχει αποδείξει ότι μπορεί και θέλει να αγωνίζεται για την υπεράσπιση του δικαιώματός της στη μόρφωση και τη δουλειά. Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Ελευθερίας και ακολούθησε πορεία στους κεντρικούς δρόμους του Ηρακλείου με τη συμμετοχή περίπου 1.000 πολιτών.
Στην εκδήλωση και την πορεία παρέμβηκε με δικό της μπλοκ η κομματική οργάνωση Ηρακλείου. Μοίρασε πλατιά το έντυπο υλικό της και συζήτησε με αρκετό κόσμο. Προσπάθησε να αναδείξει τα ζητήματα της περιόδου (φτώχεια, ανεργία, ακρίβεια, ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι) και την αναγκαιότητα ύπαρξης Μετώπου Αντίστασης στην κυβερνητική καταιγίδα.

Η Τρομοκρατία Δε Μας Σταματά…

Τη Δευτέρα 17/11 οι φοιτητές που βρίσκονταν στο χώρο του Πολυτεχνείου και υπερασπίζονταν τον πολιτικό τους χώρο, τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων των συλλόγων τους και το άσυλο, δέχτηκαν τη φασιστική-τραμπούκικη επίθεση 250 κρανοφόρων-ροπαλοφόρων της ΔΑΠ και της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης. Με το πρόσχημα της κατάθεσης στεφανιού για να «τιμήσουν» τους αγωνιστές του Νοέμβρη του ΄73 πέταξαν ξύλα, πέτρες και κροτίδες, χτύπησαν και έστειλαν στο νοσοκομείο 4 φοιτητές που βρίσκονταν στο χώρο. Και σα να μην έφτανε αυτό, την Πέμπτη 20/11 150 Δαπίτες- ΟΝΝΕΔίτες επιτέθηκαν σε φοιτητές του συλλόγου γεωπονίας-μέλη της ΕΑΑΚ όταν αυτοί ανάρτησαν στο τραπέζι τους την καταγγελία του συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Το αποτέλεσμα ήταν 2 φοιτητές στο νοσοκομείο, ο ένας μάλιστα με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Προκλητική ήταν η στάση της Πανσπουδαστικής που κατήγγειλε τους «αριστεριστές» και τους απέδιδε ευθύνες για τη συκοφαντία του αγώνα, τη μη υπεράσπιση του ασύλου και τη «στήριξη της πολιτικής της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ», αφήνοντας στο απυρόβλητο τις φασιστικές επιθέσεις που αυτοί δέχτηκαν από τη ΔΑΠ-ΟΝΝΕΔ.
Ολα αυτά δε συνέβησαν τυχαία στη συγκεκριμένη περίοδο. Είναι κομμάτι της συνολικότερης επίθεσης που δέχονται τα δικαιώματα των φοιτητών τα τελευταία χρόνια μέσα από την εφαρμογή της συγκεκριμένης αντιφοιτητικής πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με το νόμο 3549 (νόμος- πλαίσιο), το νόμο της Αξιολόγησης, το νόμο για τα ΚΕΣ και την κατάργηση του δωρεάν βιβλίου. Επιπλέον, η μεθόδευση τέτοιων ενεργειών από το «μακρύ χέρι της κυβέρνησης» στις σχολές συκοφαντεί το άσυλο και εξυπηρετεί τον άσβεστο πόθο της κυβέρνησης τελικά να το καταργήσει. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που το φοιτητικό κίνημα έχει δείξει τη δυναμική του και οι αγώνες των φοιτητών έρχονται σε ευθεία αντιπαράθεση με την κυβερνητική πολιτική, οι προσπάθειες τρομοκράτησης του κόσμου εντείνονται. Θέλουν να πάψουμε να αγωνιζόμαστε, να μη διανοούμαστε να κατέβουμε στους δρόμους, να σταματήσουμε να διεκδικούμε. Θα τους απαντήσουμε ότι οι προσπάθειες συκοφάντησης του αγώνα μας και τρομοκράτησής μας θα πέφτουν στο κενό όσο μέσα από τους συλλόγους και τις μαζικές διαδικασίες μας θα εναντιωνόμαστε με ανυποχώρητο αγώνα στην αντιλαϊκή-αντιεκπαιδευτική πολιτική και θα διασφαλίζουμε τα δικαιώματά μας.

…στο δρόμο του αγώνα βαδίζουμε ξανά!

ΙΤΑΛΙΑ: Διαδήλωση αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, η παλαιστινιακή κοινότητα στην Ιταλία και η Δημοκρατική Ενωση Αράβων Παλαιστινίων οργανώνουν σήμερα στη Ρώμη πανιταλική διαδήλωση. Ανάμεσα στις οργανώσεις που συμμετέχουν είναι και οι CARC, που σε προκήρυξή τους εκφράζουν την «χωρίς όρους διεθνιστική αλληλεγγύη και υποστήριξη στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού και στην υπόθεση της απελευθέρωσης απ’ το σιωνισμό». Σύμφωνα με την οργάνωση, «η αναγέννηση του κομμουνιστικού κινήματος στην Ιταλία, όπως και αλλού, ενισχύεται απ’ τον αγώνα ενάντια στο σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό. Ο αγώνας αυτός παίρνει δύναμη και πλησιάζει τον στόχο μιας λαϊκής και δημοκρατικής Παλαιστίνης, χάρις την αναγέννηση του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος με αρχή την ιστορική νίκη των κομμουνιστών στο Νεπάλ.[…] Η συμβολή των κομμουνιστών, αντιιμπεριαλιστών και δημοκρατών στην Ιταλία είναι να αγωνιστούν ενάντια στην κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, του συνένοχου των αμερικάνων ιμπεριαλιστών και των σιωνιστών».
Και τελικά « να φέρουμε στο πεζοδρόμιο το σύνθημα «να κάνουμε την Ιταλία μια νέα σοσιαλιστική χώρα» επειδή αυτό περικλείει τους αγώνες των μαζών ενάντια στην επίθεση της μπουρζουαζίας».

Απεργία πείνας μεταναστών

Την τρίτη εβδομάδα απεργίας πείνας διανύουν οι 15 μετανάστες στα Χανιά. Από τις 11/11 μπήκαν σε αυτή τη μορφή αγώνα, ρισκάροντας την ίδια τους τη ζωή στον αγώνα για… τη ζωή.
Αυτό που διεκδικούν είναι η νομιμοποίηση που ουσιαστικά δικαιούνται ακόμα και με τον αντιμεταναστευτικό νόμο του 2004. Οταν ψηφίστηκε ο νόμος είχαν ήδη καταθέσει τις αιτήσεις για διαβατήρια και άλλα έγγραφα, τα οποία απλά δεν εγκρίθηκαν μέχρι το 2004. Την αμέριστη συμπαράστασή τους έχουν εκφράσει ως όφειλαν μια σειρά αριστερές οργανώσεις και μαζικοί φορείς. Με μαζικούς όρους ο προοδευτικός κόσμος και η νεολαία της πόλης απαίτησαν τη δικαίωση του αγώνα των απεργών για άλλη μια φορά στη μαζική διαδήλωση συμπαράστασης στις 25/11.
Ωστόσο, πέρα από τον υποκριτικό ανθρωπισμό και την πραγματική αναλγησία και βαρβαρότητα του συστήματος που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι, μια σειρά πολιτικά προβλήματα αδυνατίζουν τον αγώνα τους. Εναν αγώνα που -σύμφωνα με το Φόρουμ μεταναστών- στοχεύει στη δικαίωση και νομιμοποίηση ενός μεγάλου αριθμού μεταναστών που βρίσκονται στην ίδια κατηγορία με τους 15 απεργούς πείνας στα Χανιά. Η επίκληση στο γράμμα του νόμου και η απαίτηση να διαβαστεί σωστά γίνεται κυρίαρχο. Επιπλέον, δεν θίγονται ο αντιδραστικός αντιμετανευστικός, όμως, νόμος του 2004 και η συνολικότερη βάρβαρη πολιτική σε βάρος των χιλιάδων κολασμένων που έφτασαν στη χώρα μας, εγκαταλείποντας τις ρημαγμένες χώρες τους, διεκδικώντας την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.
Εχουν την αξία τους αρκετές από τις δράσεις ενός αξιόλογου αριθμού ανθρώπων που κινούνται σε ακτιβίστικο επίπεδο γύρω από το στέκι μεταναστών στα Χανιά. Ιδιαίτερα μάλιστα σε φάσεις σαν αυτή των απεργών στα Χανιά, η ενεργός συμπαράσταση είναι απαραίτητη. Αυτό όμως δεν φτάνει για να δοθεί ουσιαστική απάντηση από την εργατική τάξη, τη νεολαία και την Αριστερά σ’ ένα σοβαρό ζήτημα-πρόκληση που έχει τεθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.
Η λεηλασία, το ρήμαγμα και η πλήρης καταστροφή ακόμα και με βόμβες χωρών και περιοχών του πλανήτη από τον ιμπεριαλισμό, που οδηγεί στα καραβάνια των μεταναστών, είναι μια πραγματικότητα που εντείνεται και θα ενταθεί και άλλο και από την καπιταλιστική κρίση. Η προσπάθεια διάσπασης της εργατικής τάξης σε χώρες σαν την Ελλάδα είναι άλλη μια πραγματικότητα των ημερών, μιας και η αστική τάξη θέλει να μπορεί να υποδέχεται τους μετανάστες με στυγνή εκμετάλλευση-καταλήστευση. Η επικόλληση της λέξης «λάθρο» σε όλους τους κατατρεγμένους που εισέρχονται στη χώρα μας ζητώντας να δουλέψουν και να παράξουν είναι μια πολιτική που δεν θίγει μόνο τους χιλιάδες που εισήλθαν στη χώρα μας μετά το 2004 – οπότε ψηφίστηκε ο αντιμεταναστευτικός νόμος. Η μαύρη εργασία των «παρανόμων» είναι ζητούμενο για το κεφάλαιο, όπως είναι η ζητούμενο και η τρομοκράτηση και η διάσπαση της εργατικής τάξης.
Μονάχα η διατύπωση της θέσης νομιμοποίηση όλων των μεταναστών χωρίς προϋποθέσεις μπορεί να απαντήσει πολιτικά σε όλα τα παραπάνω ζητήματα.
Με αυτή τη θέση κινείται στα Χανιά όλο αυτό το διάστημα η Ταξική Πορεία, εκφράζοντας την αλληλεγγύη της στους απεργούς πείνας. Η επίκληση στον ανθρωπισμό του συστήματος, που δίνει τη δυνατότητα για κροκοδείλια δάκρυα και υποκριτική ευαισθησία στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, στο νομάρχη της Δεξιάς και σε μια σειρά παράγοντες τους συστήματος, δεν θα λύσει το πρόβλημα των 15 ούτε, πολύ περισσότερο, των χιλιάδων κολασμένων που βιώνουν καθημερινά την απανθρωπιά του συστήματος. Γιατί το καπιταλιστικό σύστημα είναι απάνθρωπο. Κρίσιμο στον αγώνα ντόπιων και ξένων εργατών είναι να αποκαλύπτεται η βαρβαρότητα αυτή και όχι να συγκαλύπτεται.

Πετυχημένη η απεργία στην Ιντρακόμ

Μεγάλη επιτυχία είχε η 24ωρη απεργία των εργαζόμενων στον Ομιλο Ιντρακόμ, η οποία πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη 20/11 με αιτήματα ενάντια στις απολύσεις που είχε εξαγγείλει η διοίκηση και για αυξήσεις στους μισθούς.
Οι εργαζόμενοι της Ιντρακόμ, πιεσμένοι επί χρόνια από τις αυξήσεις-ψίχουλα την εργασιακή ανασφάλεια και το κόψιμο παροχών (π.χ. δωρεάν μετακίνηση) βρήκαν τη διέξοδο στην απεργιακή κινητοποίηση, στην οποία συμμετείχαν σχεδόν καθολικά. Πέτυχαν, έτσι, να διαλύσουν το κλίμα της μιζέριας και της μοιρολατρίας που κυριαρχούσε το προηγούμενο διάστημα και να σταθούν με αξιοπρέπεια απέναντι στη διοίκηση.
Είναι αλήθεια ότι η διοίκηση έδειξε μια κάποια ανοχή στην απεργία, η οποία, βέβαια, δε μειώνει σε τίποτα τη σημασία της. Είναι βέβαιο ότι ταρακουνήθηκε από τη μαζική συμμετοχή των εργαζόμενων και απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι την επόμενη κιόλας μέρα επιχείρησε να τρομοκρατήσει τον κόσμο, ζητώντας ατομικές δηλώσεις για το αν η απουσία την ημέρα εκείνη ήταν απεργία ή άδεια.
Σε αυτό το κλίμα, υπήρξε μεγάλος αριθμός εργαζομένων (για πάνω από τους μισούς μιλάει η διοίκηση) που δήλωσαν αδειούχοι. Αυτό, ακόμα κι αν είναι αλήθεια, είναι αποτέλεσμα της επιχείρησης τρομοκράτησης και δεν υποδηλώνει αδιαφορία των εργαζόμενων απέναντι στην κινητοποίηση.
Σε συνάντησή της με το Δ.Σ. του Σωματείου η διοίκηση προσπάθησε να παίξει με τις λέξεις λέγοντας ότι παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις της, που αφορούσαν μείωση προσωπικού (με ατομικές συμφωνίες εθελούσιας παραίτησης) και όχι απολύσεις! Πάντως δήλωσε ότι η «μείωση του προσωπικού» θα είναι μικρότερη τελικά, ενώ ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα που υπήρξε ήταν ότι δε θα κλείσει το εργοστάσιο της Ξάνθης, όπως αρχικά είχε ανακοινωθεί.
Ωστόσο, ήταν πολύ αυστηρή απέναντι στο Δ.Σ., ουσιαστικά απέναντι στους ίδιους τους εργαζόμενους, τους οποίους κατηγόρησε ότι σκόπιμα φούσκωσαν τα νούμερα που είχε ανακοινώσει. Προχώρησε, δε, λέγοντας ότι δε θα επιτρέψει, πλέον, συνελεύσεις σε ώρα εργασίας.
Το αποτέλεσμα ήταν το Δ.Σ., μετά από πρόταση της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ), να προχωρήσει σε συνέλευση την Παρασκευή 28/11 μετά το σχόλασμα (στις 5:00 το απόγευμα). Η πλειοψηφία …πλειοδότησε σε …επαναστατικότητα (!) λέγοντας πως όποιος ενδιαφέρεται θα έρθει και ότι πρέπει να συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις πιο μαζικά και πιο αποφασιστικά με νέα απεργία την Πέμπτη 4/12 και συμμετοχή στην 24ωρη απεργία της ΓΣΕΕ στις 10/12!
Βέβαια, είναι γνωστό ότι είναι πολύ πιο επαναστατικό να αντιλαμβάνεσαι τις πραγματικές δυνατότητες και αδυναμίες των μαζών και να προσπαθείς να αξιοποιήσεις τις πρώτες και να διορθώσεις τις δεύτερες, παρά να πετάς κορώνες και να μη διευκολύνεις τη συμμετοχή των εργαζόμενων στις μαζικές διαδικασίες.
Αυτό που θα έπρεπε να γίνει θα ήταν να μην υποταχθεί η πλειοψηφία του Δ.Σ. (και όσες δυνάμεις τη στήριξαν) στις απαιτήσεις της διοίκησης και να κάνει συνέλευση κανονικά σε ώρα εργασίας, αν χρειαστεί ακόμα και με στάση εργασίας.
Η έκδοση της εφημερίδας δε θα προλάβει τη συνέλευση της Παρασκευής, η οποία, πάντως, είναι δύσκολο, αλλά όχι και αδύνατο (με βάση και το θετικό κλίμα που δημιούργησε η απεργία), να έχει απαρτία και να πάρει απόφαση για συνέχιση του αγώνα.
Σε κάθε περίπτωση, και επειδή ήδη η διοίκηση έχει προχωρήσει σε …εθελούσιες παραιτήσεις (για 30 άτομα έχει ακουστεί), ενώ δεν πρέπει να αποκλειστούν και μη ανανεώσεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου που λήγουν, οι εργαζόμενοι της Ιντρακόμ πρέπει να συνεχίσουν την πάλη τους, γιατί αν τη σταματήσουν η συνέχεια θα είναι ακόμα χειρότερη. Να γίνουν εμπόδιο όχι μόνο στις διαθέσεις της διοίκησης, αλλά και σε όποιους καλοθελητές συνδικαλιστές είναι πρόθυμοι να βάλουν ένα τέλος σε αυτή τη δυσάρεστη (γι’ αυτούς) αγωνιστική παρένθεση.

Ανακοίνωση των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών

Στο φύλλο του «Λαϊκού Δρόμου» (εφημερίδα του Μ-Λ ΚΚΕ) της 1ης/11 αναφέρεται ότι οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών ψήφιζαν στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ για την απεργία διαρκείας «Λευκό» με δηλώσεις μάλιστα ότι η μορφή αγώνα δεν έχει σημασία.

Σε αντίθεση με τα λεγόμενα στο άρθρο, οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών από την αρχή της χρονιάς μέσα από τις προκηρύξεις τους αλλά και τις περιοδείες τους στα σχολεία έκαναν ότι μπόρεσαν για την πολιτική στήριξη της προοπτικής της απεργίας διαρκείας.
Στις Γενικές Συνελεύσεις του κλάδου υποστήριξαν και υπερψήφισαν ασφαλώς –χωρίς ταλαντεύσεις- το πρόγραμμα δράσης για πενθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες, προσθέτοντας την ανάγκη για δημιουργία απεργιακών επιτροπών. Χωρίς, βέβαια, να υποστείλουν τη συνολική κριτική τους απέναντι στην ηγεσία της ΟΛΜΕ.

Θα θέλαμε να πιστέψουμε ότι η διαστρέβλωση της πραγματικότητας από το «Λαϊκό Δρόμο» οφείλεται σε κακή πληροφόρηση των συντακτών του. Θα θέλαμε αλλά δυσκολευόμαστε γιατί ο κόσμος είναι μικρός και οι πράξεις του καθενός γνωστές.
Πιο πιθανό είναι το ενδεχόμενο ότι τα αδιέξοδα της χρόνιας πολιτικής γραμμής της… ΟΛΜίτιδας που έχει παραλύσει ένα μεγάλο και αγωνιστικό τμήμα των Παρεμβάσεων οδηγούν τους υποστηρικτές της γραμμής αυτής –και συντάκτες του «Λαϊκού Δρόμου»- σε αντανακλαστική υστερία «επί δικαίων και αδίκων».
Δώσαμε χρόνο στο «Λαϊκό Δρόμο» να επανορθώσει χωρίς να χρειαστεί να παρέμβουμε. Δεν το έκανε και αναγκαζόμαστε να αποκαταστήσουμε εμείς την αλήθεια.

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών
26/11/2008

22 Νοε 2008

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Σε μέρες που το Κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του δείχνουν ακόμα περισσότερο τον αληθινό τους εαυτό, μετατρέποντας την Κρίση τους σε Φτώχεια και Εξαθλίωση για εκατομμύρια εργαζομένων, σας καλούμε στην εκδήλωση-παρουσίαση του βιβλίου:

Η Αριστερά απέναντι στον εαυτό της του Βασίλη Σαμαρά

Ομιλητές: Θανάσης Σκαμνάκης, Δημοσιογράφος
Σπύρος Σακελλαρόπουλος, Πανεπιστημιακός
και ο συγγραφέας Βασίλης Σαμαράς

Η παρουσίαση θα γίνει στο Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων ΟΤΕ
(Γ΄ Σεπτεμβρίου 110), την Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008 στις 7μ.μ.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΟΤΕ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ




ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σε μέρες που το Κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του δείχνουν ακόμα περισσότερο τον αληθινό τους εαυτό, μετατρέποντας την Κρίση τους σε Φτώχεια και Εξαθλίωση για εκατομμύρια εργαζομένων, σας καλούμε στην εκδήλωση-παρουσίαση του βιβλίου:

Η Αριστερά απέναντι στον εαυτό της του Βασίλη Σαμαρά

Ομιλητές: Θανάσης Σκαμνάκης, Δημοσιογράφος
Σπύρος Σακελλαρόπουλος, Πανεπιστημιακός
και ο συγγραφέας Βασίλης Σαμαράς

Η παρουσίαση θα γίνει στο Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων ΟΤΕ
(Γ΄ Σεπτεμβρίου 110), την Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008 στις 7μ.μ.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΟΤΕ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

16 Νοε 2008

προσυγκεντρωσεις του ΚΚΕ)μ-λ) για το Πολυτεχνείο

ΑΘΗΝΑ
Κλαυθμώνος, 3:00μ.μ.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Πολυτεχνείο, 5,30μμ

βιλιοπαρουσίαση στην Αθήνα

Σε μέρες που το Κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του δείχνουν ακόμα περισσότερο τον αληθινό τους εαυτό, μετατρέποντας την Κρίση τους σε Φτώχεια και Εξαθλίωση για εκατομμύρια των εργαζομένων,
σας καλούμε στην εκδήλωση-παρουσίαση του βιβλίου.

«Η Αριστερά απέναντι στον εαυτό της» του Βασίλη Σαμαρά

Ομιλητές: Θανάσης Σκαμνάκης, Δημοσιογράφος- Σπύρος Σακελλαρόπουλος, Πανεπιστημιακός- και ο συγγραφέας Βασίλης Σαμαράς
Η παρουσίαση θα γίνει στο Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων ΟΤΕ την
Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008 στις 7μ.μ. - Γ΄ Σεπτεμβρίου 110

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΟΤΕ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ»

Κυκλοφορεί το περιοδικό Αντίθεση

Σε μια περίοδο όπου πολλοί φορείς και οργανώσεις βρίσκονται σε παράλληλες αναζητήσεις, ενώ υπάρχουν ενδείξεις για ανάλογες αναφορές μέσα στο λαό, έρχεται η περιοδική αυτή έκδοση με τη φιλοδοξία να συμβάλει μέσω της παράθεσης απόψεων, διαπιστώσεων, προβληματισμών αλλά και προτάσεων στη δημιουργική αναζήτηση και το διάλογο για τη διεύρυνση της αμφισβήτησης. Μια έκδοση που θέλει να παρακολουθήσει με κριτικό βλέμμα αλλά και να ενισχύσει την ζωντάνια, τις πρωτοβουλίες, τα "εργαλεία", τις απόψεις που τα νέα κινήματα, οι νέες απόπειρες των λαών, των εργαζόμενων, της νεολαίας θα επιλέξουν στην αδιάκοπη πάλη τους με το καπιταλιστικό σύστημα.
Αντίθεση ο τίτλος μας, γιατί αυτή είναι η κινητήρια δύναμη, όχι μόνο της σκέψης αλλά και της ταξικής πάλης και της κοινωνικής διαδικασίας.
Αντίθεση στις κυρίαρχες απόψεις ενσωμάτωσης και παραίτησης.
Αντίθεση στα γονίδια της ήττας που προσπαθούν το σύστημα και οι αριστεροί απολογητές του να εμφυτεύσουν στις νέες γενιές εργαζόμενων.
Αντίθεση σε μια πραγματικότητα που δεν μπορεί πλέον να καλύψει τη σαπίλα του συστήματος, επιμένοντας στο αήττητο του καπιταλισμού.
Αντίθεση, λοιπόν, επιλέξαμε να τιτλοφορήσουμε αυτή την έκδοση που θα παρουσιάζει τα κείμενα και το διάλογο που θα αναφέρονται στην 7η Συνδιάσκεψη ακριβώς διότι πιστεύουμε ακλόνητα ότι η πάλη αντιτιθέμενων απόψεων μπορεί να γεννήσει ένα νέο ρεύμα της κομμουνιστικής αντιιμπεριαλιστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς που θα αναδείξει νέες προοπτικές στις αντιστάσεις που θα πρέπει να ξεδιπλωθούν για να' χει νόημα και ουσία όλη αυτή η διαδικασία αναζήτησης.
Αυτό ακριβώς έρχεται να επισημάνει ο προσδιορισμός για το λόγο και τη δραστηριότητα. Για να θυμηθούμε και τη σοβιετική θεωρητική παράδοση, η κοινωνική διαδικασία καθορίζεται από την αναπόσπαστη σχέση της άρθρωσης του λόγου και της υλοποίησής του μέσω της πράξης.

πολιτικό σχόλιο ΑΚΕΦ

Η Αγωνιστική Κίνηση Εργαζομένων στα Φροντιστήρια (AΚΕΦ) κρίνει θετικά τα αποτελέσματα στο σύλλογο εργαζομένων στα φροντιστήρια (ΣΕΦΚ).
Σε μια περίεργη συγκυρία όπου οι συνάδελφοι είναι παγωμένοι και από τις γενικότερες εξελίξεις αλλά και από την πίεση από την εργασιακή περιπλάνηση της προηγουμένης περιόδου, καταγράφηκε μια αύξηση συμμετοχής στις εκλογές του σωματείου. Είναι θετικό και το αποτέλεσμα της ΑΚΕΦ.
Θεωρούμε ότι η συμμετοχή της ΑΚΕΦ στο Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου και οι πολιτικές παρεμβάσεις της μπορούν να συμβάλουν στη διαμόρφωση όρων ώστε να αναδεικνύονται τα πραγματικά ζητήματα που αφορούν τους συναδέλφους σε σχέση με τους μισθούς, την ασφάλιση και τη δημοκρατία στους χώρους δουλειάς.
Καθοριστική ήταν η παρέμβαση της ΑΚΕΦ ώστε να εκπροσωπηθούν όλες οι δυνάμεις στο ΔΣ του σωματείου. Η ΑΚΕΦ μετά το πέρας των εκλογών έθεσε την ανάγκη να εφαρμοστεί η απλή αναλογική. Με τον αντεργατικό πασοκικό νόμο 1264, η τελευταία σε ψήφους παράταξη δεν είχε εκπροσώπηση στο νέο ΔΣ. Ασχετα με το ποια ήταν η παράταξη αυτή, η ΑΚΕΦ θεώρησε καθήκον της να θέσει σαν βασικό ζήτημα την εφαρμογή της απλής και άδολης αναλογικής στις αρχαιρεσίες σωματείου. Ηταν εντυπωσιακό και ταυτόχρονα απογοητευτικό για αριστερές δυνάμεις ότι σε πρώτη φάση η στάση τους ήταν αρνητική. Η παράταξη του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ (Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση) δεν συμφωνούσε και έθεσε σαν επιχείρημα την άρνηση των Παρεμβάσεων και οι Παρεμβάσεις με τη σειρά τους έπειτα από πολύωρη και θορυβώδη... συνεδρίαση αποφάσισαν τελικά (δεν μπόρεσαν να κάνουν και αλλιώς) ότι συμφωνούν με την πρόταση της ΑΚΕΦ για εφαρμογή της απλής αναλογικής. Η παράταξη του ΣΥΝ (Ριζοσπαστική Ανανεωτική Κίνηση Εκπαιδευτικών) συμφώνησε γιατί θα αποκτούσε έδρα χωρίς βέβαια να κάνει την παραμικρή αυτοκριτική για τα όργια αυτής της παράταξης στο εργατικό κίνημα για την εφαρμογή του 1264. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι δυνάμεις που έχουν προμετωπίδα τους την άποψη για την εφαρμογή της απλής αναλογικής στα σωματεία αλλά και σε κάθε εκλογική διαδικασία επέδειξαν μία αμήχανη στάση που δείχνει το πόσο διαφορά υπάρχει ανάμεσα στα λόγια και στα έργα. Πάντως, τέλος καλό όλα καλά. Η ΑΚΕΦ θεωρεί ότι η πολιτική πίεση που άσκησε οδήγησε τις υπόλοιπες παρατάξεις να αποδεχτούν την εκπροσώπηση στο ΔΣ με την απλή αναλογική. Τα μαθήματα Δημοκρατίας δίνονται στην πράξη και όχι στα λόγια και στα χαρτιά. Εκεί κρινόμαστε όλοι.

Δ.Μ. εκπρόσωπος της ΑΚΕΦ στο ΔΣ του ΣΕΦΚ

Ενάντια στη φτώχεια στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης

«Ηρθε ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τα ’χει χάσει»! Η φτώχεια δεν είναι πια ένα φάντασμα που πλανιέται γενικά κι αόριστα στον ορίζοντα της καθημερινότητας του καθένα μας. Είναι μια κατάσταση που ολοένα βαθαίνει και πιο πολύ, μια κατάσταση που ολοένα και βιώνουμε περισσότερο. Το αγωνιώδες πρόβλημα της επιβίωσης των λαϊκών στρωμάτων κι όχι μόνο πια βαραίνει κάθε προσπάθεια βιοπορισμού μας, κάθε σκέψη μας για το αύριο.
Και πράγματι, στις διάφορες μαζώξεις της γειτονιάς, στα καφενεία, τις πλατείες, τα στέκια, τις φιλικές επισκέψεις, δεν ακούς τίποτα άλλο από τα οικονομικά αδιέξοδά μας και τον τρόμο ενός αύριου όπου θα λέμε «το ψωμί ψωμάκι», αν δεν το λέμε κιόλας. Φυσικά δεν είναι η χρηματοπιστωτική κρίση που ξέσπασε η μόνη υπαίτια για όλα αυτά, είναι η ακόρεστη και επικίνδυνη δίψα του καπιταλισμού για περισσότερα κέρδη, που σαν μανιασμένη καταιγίδα συμπαρασύρει δικαιώματα και κατακτήσεις. Αυτά που ζούμε τα τελευταία χρόνια δεν έχουν προηγούμενο. «Ηταν το κλήμα στραβό», που λένε, «το έφαγε κι ο γάιδαρος» και «άσ’ τα, βράστα».
Πολλοί λένε, και γίνεται πεποίθηση σ’ όλους μας, ότι τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι αρκετό για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του. Πως για μια ακόμα φορά εμείς θα πληρώσουμε τα σπασμένα. Οτι οι συνέπειες της κρίσης θα φορτωθούν στην καμπούρα του εργαζόμενου. Και έτσι είναι, «παλιά μας τέχνη κόσκινο»! Μόνο που δεν πάει άλλο. Πληθαίνουν παγκόσμια τα νοικοκυριά που ζουν στις νεοεμφανιζόμενες παραγκουπόλεις και τρέφονται με λαϊκά συσσίτια. Αυτό είναι λοιπόν το ζοφερό μας μέλλον; Η φτώχεια κι η ανέχεια; Αυτόν τον κόσμο θα αφήσουμε στα παιδιά μας; Ναι, δεν πάει άλλο, ο λαός κι η εργατική τάξη δεν μπορούν να συναινέσουν σ’ όλα αυτά, αντίθετα έχουν κάθε λόγο να αντισταθούν στην πολιτική αυτή και να την ανατρέψουν.
Η κομματική οργάνωση της Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ (μ-λ), πιστεύοντας ότι μόνο η οργανωμένη πάλη του λαού στους χώρους δουλειάς, στη γειτονιά, στα πανεπιστήμια, μπορεί να ανατρέψει το νέο γύρο επίθεσης του κεφαλαίου, ξεκίνησε εδώ και καιρό τις παρεμβάσεις στις γειτονιές της πόλης. Με έντυπο υλικό και αφίσες απευθύνθηκε στον κόσμο, επιχειρώντας να τονώσει τη διάθεσή του για διαμαρτυρία και να την κάνει διεκδίκηση, δυνατότητα και δικαίωμα αντίστασης. Στις παρεμβάσεις αυτές ήρθε σε επαφή με εκατοντάδες εργαζόμενους, συνταξιούχους και ανέργους σε Τούμπα, Αμπελόκηπους, Εύοσμο, Καλαμαριά. Μίλησε μαζί τους, κατέθεσε την άποψή της για την κρίση, τα αίτια και τους φορείς που συνέβαλαν στο ξέσπασμά της, τις επιπτώσεις της στα λαϊκά στρώματα. Εκδηλη ήταν η ανησυχία του κόσμου, ο φόβος για το αύριο και συνάμα η οργή για όλα όσα κάνουν αυτούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους. Οι παρεμβάσεις στις γειτονιές, τα πολυκαταστήματα θα συνεχιστούν αναβαθμισμένες, ενώ δίνεται ιδιαίτερη φροντίδα για την οργάνωση συλλογικών μορφών έκφρασης της δυσαρέσκειας του κόσμου και της υπεράσπισης των εργασιακών και ατομικών δικαιωμάτων του.

Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών χωρίς προϋποθέσεις

Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στους συμπολίτες μετανάστες που ξεκίνησαν απεργία πείνας διεκδικώντας τα δικαιώματα τους για τη ζωή. Οι μετανάστες είναι θύματα της βαρβαρότητας του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Είναι θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων. Είναι θύματα της ληστρικής επιδρομής του κεφαλαίου που δεν διστάζει, προκειμένου να αβγατίσει τα κέρδη του, να οδηγεί μάζες εκατομμυρίων καταπιεσμένων στην πείνα και στην εξαθλίωση.

Ενα κομμάτι αυτών των ανθρώπων είναι και οι μετανάστες που ζουν στη δικιά μας τη χώρα. Ανθρωποι κυνηγημένοι, βίαια εκτοπισμένοι από τον τόπο όπου γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και αγάπησαν. Ανθρωποι που για να φτάσουν μέχρις εδώ αναγκάστηκαν να δώσουν όλο τους το βιος στους δουλεμπόρους για να τους μεταφέρουν με τα σαπιοκάραβα ή αναγκάστηκαν να διανύσουν εκατοντάδες χιλιόμετρα μέσα από τα βουνά ξυπόλυτοι και πεινασμένοι. Εφτασαν εδώ με την ελπίδα και το όνειρο για τη ζωή. Ομως η Οδύσσειά τους δεν τελειώνει εδώ. Το κυνηγητό συνεχίζεται. Γιατί το σύστημα τους θέλει παράνομους ή ημιπαράνομους για να αποτελούν πιο εύκολη λεία στην εργοδοσία. Τους θέλει ανασφαλείς με τον φόβο της απέλασης πάνω απ’ τα κεφάλια τους, ακριβώς για να μην μπορούν να «σηκώσουν κεφάλι».

Οι μετανάστες-μετανάστριες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής τάξης της χώρας. Είναι αντιμέτωποι, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, με την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Μια πολιτική που υπαγορεύεται από την ΕΕ και το κεφάλαιο και στόχο έχει την παραπέρα συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.

Αυτή η πολιτική για να μπορέσει να ανατραπεί απαιτείται η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Απαιτείται ο κοινός αγώνας όλων των εργαζομένων, ντόπιων και μεταναστών, γιατί τα προβλήματα που γεννά η αντιλαϊκή πολιτική είναι κοινά. Γιατί τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες στη χώρα μας είναι προβλήματα της εργατικής τάξης.

«Λαθραίοι» δεν είναι οι μετανάστες, λαθραίοι και παράνομοι είναι αυτοί που μας στερούν το όνειρο για τη δουλειά και τη ζωή.

Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!
Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών χωρίς προϋποθέσεις!
Να καταργηθεί το χαράτσι που υποχρεώνουν τους μετανάστες να πληρώνουν!
Ισα εργατικά-ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα για όλους τους εργάτες!

Χανιά, 11-11-2008
ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

Απεργία στην Ιντρακόμ!

Πριν μερικές μέρες, η διοίκηση της Ιντρακόμ ανακοίνωσε στο Δ.Σ. του Σωματείου ότι πρόκειται να προχωρήσει σε απολύσεις του 5 ως 10% του προσωπικού της Intracom Telecom (θυγατρική με αντικείμενο τις τηλεπικοινωνίες) και περίπου 5 ως 7% της Intracom IT Services (θυγατρική με αντικείμενο την πληροφορική), δηλαδή περίπου 200 άτομα συνολικά. Η απόφαση δικαιολογήθηκε από τη γενικότερη οικονομική κρίση, αλλά και την ειδικότερη του κλάδου, ο οποίος δεν τα πάει και πολύ καλά εδώ και αρκετό καιρό.
Η πρώτη αντίδραση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. (πρόσκειται στην ΠΑΣΚΕ) ήταν η …ανεκδιήγητη πρόταση να δώσουν οι εργαζόμενοι το 40% του δώρου των Χριστουγέννων για να μη γίνει καμιά απόλυση για έξι μήνες! Η πρόταση αυτή, όπως ήταν φυσικό, εξόργισε τους εργαζόμενους, οι οποίοι έχουν ήδη πληρώσει πολλά και έχουν δεχτεί απανωτά χτυπήματα με κατάργηση δικαιωμάτων και αυξήσεις-ψίχουλα.
Δεν υπήρχε, όμως, μόνο οργή. Υπήρχε και αγωνιστική διάθεση, η οποία εκφράστηκε όλες τις προηγούμενες μέρες. Η ένταση της επίθεσης και η ισοπέδωση των δικαιωμάτων έχει φέρει τους εργαζόμενους της Ιντρακόμ σε δεινή θέση, μεσούσης μιας κρίσης που δε φαίνεται να έχει τέρμα. Οι εργαζόμενοι επέλεξαν να απαντήσουν αγωνιστικά και να μην κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια να περιμένουν τη μοίρα τους. Σε βαθμό που να αναγκαστεί η πλειοψηφία να προτείνει τελικά 24ωρη απεργία (όπως ήδη είχε κάνει και το ΠΑΜΕ)! Ας σημειωθεί ότι μιλάμε για ένα Σωματείο που δίκαια χαρακτηρίζεται εργοδοτικό με τη στάση του όλα τα προηγούμενα χρόνια και το οποίο είναι η πρώτη φορά που αποφασίζει απεργία!
Αυτή η κατάσταση εκφράστηκε στη Γενική Συνέλευση στις 13/11, η οποία ήταν η μαζικότερη των τελευταίων ετών και αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία (πάνω από 90%) την κήρυξη 24ωρης απεργίας για την Πέμπτη 20/11, με αιτήματα να μη γίνει καμιά απόλυση και να δοθεί αύξηση 90 ευρώ σε κάθε εργαζόμενο.
Οι επόμενες ημέρες, στις οποίες θα πρέπει να προετοιμαστεί πολιτικά και οργανωτικά η απεργία, θα είναι κρίσιμες. Το σημαντικότερο είναι να πειστούν όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι να απεργήσουν, να οργανωθεί η περιφρούρηση και να γίνει μια πετυχημένη απεργία που θα δώσει κουράγιο στους εργαζόμενους και θα ταρακουνήσει τη διοίκηση.
Φυσικά το ζήτημα δεν κλείνει εδώ. Ο αγώνας θα πρέπει να συνεχιστεί, γιατί η διοίκηση δε θα κάνει εύκολα πίσω. Γι’ αυτό και η επιτυχία της απεργίας είναι πολύ σημαντική. Γιατί είναι το πρώτο βήμα…

Πολιτικές-πολιτιστικές εκδηλώσεις των Αγωνιστικών Κινήσεων

ΑΘΗΝΑ, Εναυσμα 2008

Πάντειο, Σάββατο 29 Νοέμβρη

Το Σάββατο 29 Νοέμβρη θα γίνουν οι φετινές πολιτικές-πολιτιστικές εκδηλώσεις των Αγωνιστικών Κινήσεων. Θα πραγματοποιηθούν δύο παράλληλες πολιτικές εκδηλώσεις-συζητήσεις: μία που θα αφορά τους φοιτητές-σπουδαστές και μία δεύτερη μαθητική.
Η πρώτη θα καταπιαστεί με τα ζητήματα που ανοίγονται για το φοιτητικό-σπουδαστικό κίνημα με ιδιαίτερο τρόπο φέτος. Ηδη διανύουμε τη χρονιά εφαρμογής του νόμου-πλαισίου στην τρίτη βαθμίδα, ενώ το ζήτημα των ΚΕΣ μπαίνει στην τελική ευθεία μετά και την απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου.
Η δεύτερη συζήτηση θα περιστραφεί γύρω από τα ζητήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι μαθητές το τελευταίο διάστημα. Το εντατικό πρόγραμμα του σχολείου, του φροντιστηρίου και του πολύωρου διαβάσματος, οι προοπτικές που ολοένα συρρικνώνονται, η δραστική μείωση των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αλλά και τα ζητήματα της προοπτικής του μαθητικού κινήματος, της οργάνωσης και πολιτικοποίησής του.
Στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων, η θεατρική ομάδα «Τζιουλλάρι» θα παρουσιάσει την παράσταση «Μπρεχτ και Χίτλερ» του Μάριου Πλωρίτη. Μια θεατρική-ιστορική παραβολή που αποτελεί σύνθεση κειμένων του Μπρεχτ και του Χίτλερ. Ξεκινώντας από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και καταλήγοντας στον Δεύτερο, παρουσιάζει το αποκρουστικό-δολοφονικό πρόσωπο του ναζισμού-φασισμού αλλά και τις αντιστάσεις και τη νίκη των αγωνιζόμενων λαών.
Για το κλείσιμο του «Εναύσματος 2008» θα προγραμματιστεί μουσικό πρόγραμμα.
Στο χώρο των εκδηλώσεων θα υπάρχουν τα πρόσφατα υλικά και οι μπροσούρες των Αγωνιστικών Κινήσεων και το τελευταίο 30ό τεύχος του περιοδικού «Εναυσμα», θα λειτουργήσει κυλικείο-μπαρ, περίπτερο του βιβλιοπωλείου και των εκδόσεων «Εκτός των Τειχών» και μαθητικό περίπτερο με υλικά της «Μαθητικής Αντίστασης».
Το αναλυτικό πρόγραμμα θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες από τα τραπεζάκια και τα ταμπλό των Αγωνιστικών Κινήσεων στις σχολές που παρεμβαίνουν και από το site τους www.agonistikeskiniseis.org, ενώ θα κυκλοφορήσει σύντομα αφίσα και πρόσκληση.

Πανελλαδική σύσκεψη των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών

Τα τελευταία χρόνια χαρακτηρίστηκαν (και θα συνεχίσουν) από σοβαρούς αγώνες στους εκπαιδευτικούς χώρους. Όλοι αυτοί οι αγώνες αποτελούν έκφραση, φέρουν το αποτύπωμα της μεγάλης κλίμακας επίθεσης του συστήματος σε όλα τα μέτωπα και των αντιθέσεων που αυτή δημιουργεί.
Με δεδομένη, άλλωστε, την όξυνση της οικονομικής κρίσης πρέπει να περιμένουμε στο άμεσο μέλλον φόρτωμά της στις πλάτες των εργαζομένων τόσο στο οικονομικό επίπεδο (λιτότητα – περικοπές) όσο και στο επίπεδο των εργασιακών σχέσεων αλλά και στο επίπεδο των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Στο φόντο αυτό, πραγματοποιείται το Σαββατοκύριακο 15 και 16 Νοέμβρη, μετά από αρκετά χρόνια, πανελλαδική σύσκεψη των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών στο 2ο όροφο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (3ης Σεπτεμβρίου 48Β και Μάρνη). Η σύσκεψη είναι ανοιχτή.
Σε αυτή θα συμμετέχουν εκπρόσωποι από αρκετά μέρη της Ελλάδας. Στόχος της σύσκεψης είναι τόσο η καλύτερη ανάλυση-προσέγγιση των επιδιώξεων της αστικής τάξης -ιδιαίτερα στις δύο πρώτες εκπαιδευτικές βαθμίδες- όσο και τα καθήκοντα που προκύπτουν από την ανάλυση αυτή. Αντιγράφουμε από την πρόσκληση των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών:
«Στην κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, όλοι κρίνονται πάνω στις πράξεις τους. Κρίνονται από το αν θέτουν στις δυνάμεις τους στην υπηρεσία των αναγκών του κινήματος. Κρίνονται από το αν συμβάλλουν στο να δοθεί η ευκαιρία σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο να βρει τη διέξοδο του αγώνα και της συλλογικής δράσης.
Η ανάγκη απάντησης των ζητημάτων που τίθενται από την πραγματικότητα είναι επείγουσα.

Το ζήτημα της ανασυγκρότησης του κινήματος είναι ζήτημα που με προφανή πια τρόπο είναι ζήτημα ζωής. Η ανασυγκρότηση αυτή θα γίνει. Αλλά θα γίνει δια πυρός και σιδήρου! Με ελπίδες και αναστολές, με αβεβαιότητες, με προχωρήματα και πισωγυρίσματα. Με αναμέτρηση με τις πραγματικές αδυναμίες. Οποιος ελπίζει σε βελούδινο περιβάλλον βεβαιοτήτων, σιγουριάς και ασφάλειας, κάνει λάθος. Η μόνη εγγύηση που υπάρχει είναι ότι όσο ο λαός είναι στη γωνία τόσο θα αποθρασύνεται ο αντίπαλος.

Ενάντια στη λογική της ανάθεσης και στην αυταπάτη των εκλογικών συσχετισμών, ενάντια στη λογική συνδιαλλαγής με το σύστημα, η υπόθεση πρέπει να περάσει στα χέρια των εργαζομένων.
Με πίστη στον μόνο παράγοντα που μπορεί να ανασχέσει το εφιαλτικό μέλλον που μας προετοιμάζει το σύστημα: Το κίνημα και την ταξική πάλη…»



Προανάκριση – τρομοκρατία για τις μαθητικές καταλήψεις
Στα πλαίσια προανάκρισης για τις μαθητικές καταλήψεις, καλούνται αυτές τις μέρες εκατοντάδες διευθυντές σχολείων να «δώσουν πληροφορίες» για τις καταλήψεις αλλά και ονόματα προέδρων μαθητικών συμβουλίων ή άλλων μαθητών που συνδικαλίζονται! Αξίζει να σημειωθεί ότι η προανάκριση είναι αυταπάγγελτη και δε σχετίζεται καν με καταγγελίες για υποτιθέμενα αδικήματα στις καταλήψεις αυτές.
Τέτοια ήταν η κυβερνητική μανία που υπήρξαν περιπτώσεις που καλέστηκαν στη ΓΑΔΑ διευθυντές σχολείων στα οποία… δεν είχε γίνει κατάληψη.
Αυτό το πραγματικό αίσχος που θυμίζει τις πιο άθλιες χαφιέδικες πρακτικές των πιο σκοτεινών χρόνων της ελληνικής ιστορίας, πέρασε ουσιαστικά στα ψιλά των εφημερίδων. Σημαντική ευθύνη γι’ αυτό έχει και η ΟΛΜΕ, που θα έπρεπε να καλέσει σε στάση εργασίας και διαδήλωση για το ζήτημα. Το ΔΣ της ΟΛΜΕ είχε φαίνεται ελπίδες από τη συνάντησή του με στέλεχος του ΥΠΕΠΘ, συνάντηση που ματαιώθηκε με πρωτοβουλία του τελευταίου! Αντίστοιχα, θέση θα έπρεπε να είχαν πάρει τόσο η ΑΔΕΔΥ όσο και οι Δικηγορικοί Σύλλογοι.
Η κυβερνητική πρόκληση βασίζεται στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του 1999 (του ΠΑΣΟΚ) η οποία ποινικοποιεί τις μαθητικές καταλήψεις αλλά και σε πλήθος άρθρων του Ποινικού Κώδικα που ξεκινούν από τη «διατάραξη οικιακής ειρήνης» και φτάνουν μέχρι την «παραμέληση εποπτείας ανηλίκου» με στόχο τη δίωξη και των γονέων!
Η τρομοκρατική κίνηση της κυβέρνησης, πάντως, αποδεικνύει τόσο το φόβο της μπροστά σε οποιοδήποτε κομμάτι της κοινωνίας κινείται όσο και την αποφασιστικότητα του συστήματος να επιτίθεται χωρίς προσχήματα, θίγοντας στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα.
Είναι καθήκον για κάθε δημοκράτη αλλά και για όλες τις πολιτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις να πάρουν πρωτοβουλίες για να αναδειχθεί το ζήτημα, να καταγγελθεί και να μπλοκαριστεί η εκστρατεία αυτή.


Ας περιμένουμε λίγο την επανόρθωση…
Στο φύλλο του «Λαϊκού Δρόμου» (εφημερίδα του Μ-Λ ΚΚΕ) της 1ης/11 αναφέρεται ότι οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών ψήφιζαν στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ για την απεργία διαρκείας «Λευκό» με δηλώσεις μάλιστα ότι η μορφή αγώνα δεν έχει σημασία.
Παρά το γεγονός ότι τα παραπάνω είναι προκλητικά ανακριβή, θα κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και θα δώσουμε την ευκαιρία στους αρθρογράφους της εφημερίδας να επανορθώσουν. Αυτά για την ώρα…

1 Νοε 2008

Σύσκεψη στον Υμηττό

Τη Δευτέρα 20 Οκτωβρίου στο Δημαρχείο του Υμηττού πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ(μ-λ) ανοιχτή σύσκεψη για το ζήτημα της φτώχειας και της ακρίβειας, με συμμετοχή κάποιων δεκάδων συναγωνιστών και φίλων. Ανάμεσα στα άλλα αναλύθηκαν οι παράγοντες που οδήγησαν στην κρίση, ο αισχρός ρόλος της ξεπουλημένης συνδικαλιστικής ηγεσίας στη πολύχρονη περίοδο λιτότητας αλλά και σήμερα, η εκτίμηση για ένταση της επίθεσης σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος το επόμενο διάστημα και αύξησης της ανεργίας. Εγινε αντιπαράθεση απέναντι σε απόψεις που βλέπουν την κρίση ως παράγωγο κάποιων «στελεχών» ή του νεοφιλελευθερισμού και όχι δομικό χαρακτηριστικό του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά και αντιπαράθεση σε όσους βλέπουν τον Κέινς να… ξανάρχεται. Το σημαντικότερο βάρος από την πλευρά της εισήγησης δόθηκε στην αναγκαιότητα της μαζικής αντίστασης και του αγώνα στις γειτονιές, στα σωματεία και στα πανεπιστήμια, για να μην φορτωθεί η κρίση στις πλάτες του λαού, στην κρισιμότητα του ζητήματος του μισθού στην αντιπαράθεση μεταξύ εργατικής τάξης και της κεφαλαιοκρατίας, καθώς και η δυνατότητα της συσπείρωσης του κόσμου με κατεύθυνση-πάλη για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις.
Στο τέλος της σύσκεψης προτάθηκε να γίνει νέα ανοιχτή συνάντηση, για τη συγκρότηση πλατιάς και ανοιχτής πρωτοβουλίας-επιτροπής ενάντια στη φτώχεια και την ακρίβεια, στον Υμηττό. Με ανταπόκριση του κόσμου, τη Δευτέρα 27 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε συζήτηση και συγκρότηση της επιτροπής και κανονίστηκαν οι πρώτες παρεμβάσεις της τόσο με κατεύθυνση της γνωστοποίησής της στην τοπική κοινωνία όσο και για την ενίσχυσή της με συμμετοχή περισσότερου κόσμου.

Η αντιπολεμική-αντιβασική διαδήλωση της 18ης Οκτώβρη να είναι μόνο η αρχή

ΣΟΥΔΑ

Με αξιόλογη μαζικότητα (πάνω από 500 άτομα) πραγματοποιήθηκε στις 18 Οκτώβρη η αντιπολεμική διαδήλωση στο κέντρο της πόλης και στη συνέχεια μπροστά από την πύλη της αμερικάνικης βάσης στο Μαράθι του κόλπου της Σούδας. Η διαδήλωση έδωσε κουράγιο στον κόσμο των Χανίων που πνίγεται από την ενίσχυση της παρουσίας της αμερικανονατοϊκής δολοφονικής μηχανής δίπλα στα σπίτια του.
Παρά τις συνεχείς προκλήσεις, με τραμπουκισμούς, ξυλοδαρμούς και μαχαιρώματα από τους ράμπο της βάσης, αλλά και τις προκλητικές δηλώσεις υποτέλειας των τοπικών παραγόντων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τέτοιου μεγέθους κινητοποίηση έχει να γίνει από το 2003 με την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ (που ήταν βέβαια πολύ πιο μαζική).
Αυτή η έλλειψη αγωνιστικής απάντησης στο βάθεμα της εξάρτησης και στη μετατροπή του τόπου μας σε ορμητήριο των φονιάδων δεν είναι φαινόμενο μόνο των Χανίων. Αιτία του φαινομένου είναι η υποχώρηση της αντιιμπεριαλιστικής κατεύθυνσης στο κίνημα και η συστηματική καλλιέργεια του πασιφισμού και των αυταπατών για τη φύση και τον χαρακτήρα του καπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστήματος. Οι τελευταίες εξελίξεις στον Καύκασο και η γενικότερη παρόξυνση του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού σε σχέση αλληλοτροφοδότησης με την παγκόσμια οικονομική κρίση γεννούν όπως είναι φυσικό την ανησυχία στον κόσμο…
Αυτό είναι πλέον έκδηλο στο λαό και τα μέλη της οργάνωσής μας το διαπίστωσαν μέσα από τη μαζική καμπάνια προπαγάνδισης του συλλαλητηρίου που περιγράψαμε σε προηγούμενη ανταπόκριση… Η ανησυχία του λαού μπορεί και πρέπει σήμερα να αξιοποιηθεί από τις δυνάμεις εκείνες που θέλουν να κινηθούν σε μια τέτοια κατεύθυνση για να δυναμώσει ξανά το αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα που είναι επιτακτική ανάγκη και μονόδρομος για το μέλλον των λαών στη χώρα μας, στα Βαλκάνια, παγκόσμια.
Ο φόβος απέναντι στους ισχυρούς που οδηγεί στην υποταγή είναι αυτό που θέλουν οι ιμπεριαλιστές και οι ντόπιες δυνάμεις της υποτέλειας.
Η πάλη ενάντια στον εφησυχασμό, τον πασιφισμό αλλά και την τρομοκρατία των ιμπεριαλιστών είναι ανάγκη να δυναμώσει απ’ αυτούς που δεν έχουν αυταπάτες και τοποθετούνται στ’ αλήθεια ενάντια στο βάρβαρο από κάθε άποψη καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα… Η αντιιμπεριαλιστική πάλη, που βασική έκφρασή της στη χώρα μας είναι η πάλη ενάντια στις βάσεις, δεν αποπροσανατολίζει τον αγώνα του λαού για να μη φορτωθεί η κρίση των καπιταλιστών στις πλάτες του. Ισα ίσα, η βαθύτερη κατανόηση από τους εργαζόμενους και τη νεολαία της βάρβαρης καταστροφικής φύσης του συστήματος συμβάλλει στο δυνάμωμα των αγώνων για τα δίκια του λαού και της νεολαίας… Με αυτές τις σκέψεις ας πασχίσουμε στα Χανιά και σε όλη τη χώρα, παίρνοντας κουράγιο και εμείς από την επιτυχία του συλλαλητηρίου στις 18/10, για το δυνάμωμα της αντιιμπεριαλιστικής κατεύθυνσης, κάτι που είναι επιτακτικά αναγκαίο.

Απάντηση σε σχόλια του Ριζοσπάστη

Με σχόλιό του ο Ριζοσπάστης της Πέμπτης 30/10 προσπαθεί να απαντήσει στην κριτική που γίνεται στις απόψεις που εισηγείται η ΚΕ στο 16ο Συνέδριο σε σχετικό ρεπορτάζ της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας. Ανάμεσα στις απαντήσεις που είχαν δημοσιευθεί ήταν και στελέχους του ΚΚΕ(μ-λ). Δεν θα ασχοληθούμε στο περιεχόμενο της κριτικής για τις άλλες απαντήσεις, αλλά κυρίως για για τον τρόπο κριτικής και γραφής.
Βέβαια, δεν είναι και καινούριος αυτός ο τρόπος. Έχει παράδοση το ΚΚΕ στη λασπολογία, στην προβοκάτσια και στο τσουβάλιασμα όλων των αντίθετων απόψεων κάτω από τη ρουμπρίκα του αντικομμουνισμού και των πρακτόρων της ασφάλειας. Παλιά μου τέχνη, από την εποχή του Κολιγιάννη, αν και τώρα με τις υποτιθέμενες αναψηλαφήσεις του παρελθόντος αποφεύγουν αυτό το όνομα.
Θα περιοριστούμε σε δύο πολύ σύντομες παρατηρήσεις.
Θα προτείναμε στο συντάκτη του σχολίου να μην περιορίζεται στην ανάγνωση έτσι κι αλλιώς σύντομων σχολίων σε ρεπορτάζ άλλων εφημερίδων, αλλά να ρίξει και μια ματιά στην ολοκληρωμένη κριτική που δημοσιεύεται στην ΠΣ. Ετσι ίσως ντραπεί να ψεύδεται ότι υποστηρίζουμε ότι ποτέ δεν υπήρχε σοσιαλιστική περίοδο στη Σοβιετική Ένωση.
Κυρίως όμως να μην μπερδεύει συνειδητά τις απόψεις του ΚΚΕ(μ-λ) με την πολιτική τρικυμία παλιών του συντρόφων (π.χ. Ε. Μπιτσάκης), που έτσι κι αλλιώς συνεχίζουν να γλυκοκοιτάζουν προς τη μεριά τους.

Επαναλαμβάνουμε πάντως ότι παραμένουμε πάντα ανοιχτοί στον ουσιαστικό διάλογο για την Αριστερά και τα προβλήματά της.

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΚΕ(μ-λ) ΣΕ ΚΑΜΑΤΕΡΟ ΚΑΙ ΣΕΠΟΛΙΑ

Πραγματοποιήθηκαν στο Καματερό και στα Σεπόλια οι δυο πρώτες εκδηλώσεις –συσκέψεις στις δυτικές συνοικίες, όπου το ΚΚΕ(μ-λ) κατέθεσε ανοιχτά την πρότασή του για τη συγκρότηση επιτροπών ενάντια στη φτώχεια.
Με καλέσματα σε οργανώσεις, συλλογικότητες της γειτονιάς αλλά και ανέντακτους αγωνιστές επιδιώχθηκε σε μια πρώτη συνάντηση να αποσαφηνιστεί το περιεχόμενο και ο χαρακτήρας μιας τέτοιας πρωτοβουλίας.
Εισηγητικά τέθηκε μέσα από το ζήτημα της κρίσης και των συνεπειών της, το πλαίσιο των αρνητικών εξελίξεων που προδιαγράφονται για τα εισοδήματα και την εργασία, αλλά και η ανάγκη ο λαός να οργανώσει τις αντιστάσεις του.
Εξηγήθηκε ότι οι επιτροπές και πρωτοβουλίες αντίστασης στη φτώχεια και την ακρίβεια δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τα σωματεία, τις ομοσπονδίες ή τα εργατικά κέντρα στη διεκδίκηση και υπογραφή συλλογικών συμβάσεων. Αλλά μπορούν να γίνουν ο πυροδότης ενός κινήματος πολιτικής διαμαρτυρίας που θα αγκαλιάσει το σύνολο των εργαζομένων και θα αποτελέσει παράγοντα πίεσης και ενεργοποίησης στα πλαίσια του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, στην κατεύθυνση διεκδίκησης ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΥΞΗΣΕΩΝ σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις, αναγκάζοντας πολλούς να πάρουν θέση.
Στα καλέσματα κατά βάση ανταποκρίθηκε περισσότερο ο κόσμος της γειτονιάς, ενώ από οργανωμένες δυνάμεις παραβρέθηκε και στις δυο εκδηλώσεις αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ περιορισμένη ήταν η συμμετοχή δυνάμεων από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά.
Στις εκδηλώσεις τέθηκε ωστόσο η ανάγκη να ανοίξει μια διαδικασία μαζέματος υπογραφών με στόχο το αμέσως επόμενο διάστημα να υπάρξει μια ανοικτή συγκέντρωση στις γειτονιές όπου εκεί να αποφασιστεί η συγκρότηση επιτροπών, αλλά και να αποφασιστεί το περιεχόμενο της δράσης τους.

Αγώνας για το δικαίωμα σε σπουδές-δουλειά-ζωή

Κάτω ο νόμος για τα ΚΕΣ-ΟΧΙ στην Οδηγία 36/05
Κάτω ο νόμος-πλαίσιο

Στις 23/10/08 το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) εξέδωσε καταδικαστική απόφαση προς την Ελλάδα για τη μη εφαρμογή της ευρωπαϊκής οδηγίας 36/05. Η αναμενόμενη αυτή απόφαση εντάσσεται στη κατεύθυνση που έχει επιβάλει το ευρωπαϊκό ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο για τον Κοινό Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΚΕΧΑΕ), έτσι όπως προσδιορίζεται από τις αποφάσεις των Μπολονια, Πράγας, Λισαβόνας και Βερολίνου. Το χρονικό όριο του 2010 (ολοκλήρωση του ΚΕΧΑΕ νομοθετικά για τις χώρες τις ΕΕ) προσπαθεί να προλάβει η ελληνική κυβέρνηση. Από το 2005 ως σήμερα έχει ψηφίσει, με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και ενίοτε των κοινοβουλευτικών κομμάτων ΚΚΕ-ΣΥΝ (π.χ. ΔΟΑΤΑΠ), τους πιο αντιδραστικούς νόμους, με αποκορύφωμα το νόμο-πλαίσιο και το νόμο για τα ΚΕΣ.
Η καταδικαστική απόφαση του ΔΕΚ λύνει τα χέρια της κυβέρνησης που άμεσα θα προχωρήσει στη έκδοση Προεδρικού Διατάγματος το οποίο, όπως ανακοίνωσε ο Υπ. Παιδείας, «θα εναρμονίζει το ελληνικό σύστημα με το ευρωπαϊκό, διασφαλίζοντας όμως πάντα την ποιότητα στην εκπαίδευση».
Τα βασικά σημεία της απόφασης είναι:
α) Η απαίτηση για την άμεση και πλήρη εφαρμογή της οδηγίας 36/05 που αναγνωρίζει επαγγελματικά δικαιώματα και συνεπώς τους τίτλους σπουδών των αποφοίτων κολεγίων, τα οποία συνεργάζονται με πανεπιστήμια της Ε.Ε. Πλήρης εξομοίωση των τίτλων σπουδών των κολεγίων αυτών με τα πτυχία των κρατικών πανεπιστημίων και μάλιστα χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Χαρακτηριστικά, «οι σπουδές δεν πρέπει οπωσδήποτε να έχουν πραγματοποιηθεί σε πανεπιστήμιο ή σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Αρκεί να πρόκειται για “ίδρυμα του αυτού εκπαιδευτικού επιπέδου”», «αρκεί η εκπαίδευση να έχει πραγματοποιηθεί κατά το μεγαλύτερό της μέρος στην Κοινότητα», «ένα δίπλωμα αναγνωρίζεται όχι λόγω της ουσιαστικής αξίας της εκπαίδευσης που πιστοποιεί, αλλά διότι καθιστά δυνατή την πρόσβαση σε νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα εντός του κράτους-μέλους στο οποίο αποκτήθηκε ή αναγνωρίσθηκε», «τυχόν διαφορές ως προς τη διάρκεια ή το περιεχόμενο μεταξύ της εκπαιδεύσεως σε άλλο κράτος-μέλος και της εκπαιδεύσεως στο κράτος-μέλος υποδοχής δεν αρκούν για να δικαιολογήσουν άρνηση της αναγνωρίσεως των οικείων επαγγελματικών προσόντων.» β) Αμεση συνέπεια, η αναγνώριση των απόφοιτων κολεγίων που εργάζονται στο δημόσιο τομέα ως απόφοιτοι ανώτατης εκπαίδευσης. Αίρονται έτσι τα εμπόδια για την ανέλιξή τους σε ανώτερα κλιμάκια και αποκτούν ταυτόχρονα το επίδομα πτυχίου. Ανοίγει εμμέσως και ο δρόμος για τη συμμετοχή τους στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ως αποφοίτων Π.Ε. γ) Εκμηδενίζεται στο ελάχιστο η δυνατότητα του κράτους να ελέγχει «αν πληρούνται οι απαιτούμενες προϋποθέσεις για τη χορήγηση των ευρωπαϊκών πτυχίων». Αποκλειστικά αρμόδιες να ασκούν τέτοιο έλεγχο είναι, σύμφωνα με την απόφαση, «οι Αρχές που χορηγούν τα διπλώματα», δηλαδή τα μητρικά πανεπιστήμια της Ε.Ε. που συνεργάζονται με κολέγια στην Ελλάδα. «Αντιθέτως, το κράτος-μέλος υποδοχής δεν μπορεί να ελέγξει τις προϋποθέσεις βάσει των οποίων χορηγήθηκαν τα διπλώματα». Επίσης το κράτος υποδοχής δεν δύναται να ελέγξει κτιριακές και διοικητικές υποδομές, εκπαιδευτικό προσωπικό, προγράμματα σπουδών, ποιότητα και διάρκεια σπουδών. Ωστόσο αφήνει ένα μικρό παραθυράκι ευελιξίας προκειμένου να αμβλύνει κάποιες αντιθέσεις χωρών με διαφορετικά εκπαιδευτικά συστήματα, τονίζοντας ότι «σε περίπτωση κατά την οποία οι διαφορές αυτές (στη διάρκεια και το περιεχόμενο των σπουδών) είναι ουσιώδεις, μπορεί να δικαιολογηθεί, ως μέγιστη επιτρεπόμενη παρέκκλιση, η απαίτηση του κράτους-μέλους υποδοχής να επιβάλει στον αιτούντα κάποιο από τα αντισταθμιστικά μέτρα». δ) Τέλος, το ΔΕΚ κρίνει ότι δεν τίθεται ζήτημα παραβίασης του άρθρου 16 και αποφαίνεται ότι οι επιχειρήσεις που συνήψαν συμφωνίες δικαιόχρησης με ξένα ΑΕΙ δεν ανήκουν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, ώστε να προκύπτει ζήτημα εφαρμογής της συνταγματικής απαγόρευσης. Ενδεικτικά «τα διπλώματα που πιστοποιούν σπουδές που πραγματοποιήθηκαν βάσει συμφωνίας δικαιόχρησης δεν εντάσσονται, από απόψεως της Οδηγίας 89/48, στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα».
Μπορεί η απόφαση του ΔΕΚ να ακυρώνει τις διατάξεις του νόμου για τα ΚΕΣ που ψήφισε η κυβέρνηση μες στο κατακαλόκαιρο, ωστόσο δεν ακυρώνει το βασικό του κορμό. Οτι δηλαδή νομιμοποίησε και θεσμοθέτησε τη μεταλυκειακή ιδιωτική «σούπα» στον κρατικό κορμό της εκπαίδευσης. Ο νόμος για τα ΚΕΣ και η εφαρμογή της ευρωπαϊκής οδηγίας 36/05 μέσω προεδρικού διατάγματος αποτελούν κατάργηση του άρθρου 16 του συντάγματος, που έστω με αστικούς όρους κατοχυρώνει τη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Το «παρθένο» έδαφος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτελεί ένα νέο πεδίο για μεγαλύτερη κερδοφορία του ξένου -κυρίως- κεφαλαίου. Το ιδεολόγημα του ανταγωνισμού μεταξύ των κρατικών πανεπιστημίων και των κολεγίων θα χρησιμοποιηθεί για την εισαγωγή ιδιωτικονομικών κριτηρίων στα κρατικά (επιβολή διδάκτρων, πλήρης κατάργηση φοιτητικής μέριμνας κ.ά.). Παράλληλα δημιουργούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για την προώθηση και εφαρμογή των κατευθύνσεων της Μπολόνια για εισαγωγή δυο κύκλων σπουδών, αναπόσπαστο κομμάτι άλλωστε του ΚΕΧΑΕ.
Το ζήτημα των ΚΕΣ πρέπει να ειδωθεί υπό το πρίσμα της γενικευμένης επίθεσης που εξαπολύει το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του απέναντι στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Επίθεση που στοχεύει α) σε μια πιο ταξική εκπαίδευση και στο πανεπιστήμιο των λίγων και εκλεκτών, β) στην αποσύνδεση πτυχίου-επαγγέλματος, γ) στη καταστρατήγηση δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, δ) στη δημιουργία αποφοίτων που θα ενταχθούν στην παραγωγική διαδικασία ως ευέλικτοι-ημιαπασχολήσιμοι-άνεργοι, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς σταθερή και μόνιμη δουλειά, χωρίς δικαιώματα.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, λοιπόν, σε καμία περίπτωση ούτε η ΕΕ ούτε οι κυβερνήσεις στη χώρα μας πρόκειται να δώσουν επαγγελματικά δικαιώματα σε κανένα κομμάτι της σπουδάζουσας νεολαίας. Πόσω μάλλον σε περιόδους οικονομικής κρίσης όπου πλέον αμφισβητούνται και απειλούνται ακόμη και τα πιο στοιχειώδη, όπου ο λαός καλείται και πάλι να πληρώσει τα σπασμένα. Οι απόφοιτοι τόσο των ΚΕΣ όσο και των κρατικών πανεπιστημίων θα αντιμετωπίσουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, το ίδιο φάσμα της ανεργίας, το ίδιο μαύρο μέλλον. Τα επαγγελματικά δικαιώματα και των δυο συμπιέζονται προς τα κάτω προκειμένου να κερδοφορήσει παραπέρα το κεφάλαιο. Η διέξοδος για τη νεολαία είναι ο αγώνας για το δικαίωμα στις σπουδές, τη δουλειά, τη ζωή. Κόντρα στην προσπάθεια του συστήματος να κατασκευάσει ψεύτικους εχθρούς.
Σ’ αυτό το πλαίσιο γίνεται κατανοητό ότι δεν χωράνε συντεχνιακές λογικές. Αυτές, από όπου και αν προέρχονται, υπονομεύουν την αντίσταση της νεολαίας και το κίνημά της, ενώ διευκολύνουν να περάσει η επίθεση. Τέτοιες λογικές μπαίνουν από τους καθηγητές που αναζητούν το νέο τους ρόλο στις νέες συνθήκες. Τέτοιες λογικές μπαίνουν από τις δυνάμεις του συστήματος ΔΑΠ-ΠΑΣΠ που επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν το κίνημα, που είναι εχθρικές απέναντι στη νεολαία. Δυστυχώς όμως μπαίνουν και από δυνάμεις που αναφέρονται στο κίνημα και την Αριστερά, καμουφλαρισμένες με το περιτύλιγμα του επιστημονισμού, δημιουργώντας τουλάχιστον σύγχυση.
Στο ίδιο πλαίσιο δεν χωράνε και λογικές διαχειριστικές που ψάχνουν λύσεις στα όρια του καπιταλιστικού συστήματος, όπως το αίτημα για «κατάργηση των ΚΕΣ». Αίτημα που πηγάζει από τη ρεφορμιστική λογική των κομμάτων της επίσημης Αριστεράς και εκτείνεται μέχρι σε οργανώσεις και σχήματα που οριοθετούνται στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Αίτημα που προσπαθεί να δώσει ορθολογική απάντηση στους ταξικούς διαχωρισμούς που επιβάλλει το σύστημα και που αναπαράγουν την ταξική κυριαρχία του. Αίτημα που, όταν τίθεται από το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ, στην καλύτερη περίπτωση εντάσσεται στο «πρόγραμμα εξουσίας» που θα υλοποιήσει η «λαϊκή εξουσία» ή η «αριστερή διακυβέρνηση» αντίστοιχα.
Ο ρόλος του φοιτητικού κινήματος και του κινήματος της νεολαίας δεν είναι να εκπονούν προγράμματα για μοντέλα εκπαίδευσης. Δεν είναι να καθορίσουν τα γνωστικά και τα επιστημονικά αντικείμενα. Δεν είναι να σχεδιάζουν μεταλυκειακούς ταξικούς διαχωρισμούς (βλέπε επαγγελματικές σχολές). Δεν είναι να αποτελούν συμβουλάτορα τον εκμεταλλευτών του λαού και της εργατικής τάξης. Αντίθετα, είναι να οργανώνουν τον πολιτικό τους αγώνα ενάντια σ’ αυτούς και πάντα στο πλευρό του λαού. Να αντιστέκονται, να διεκδικούν δικαιώματα που θα οξύνουν την κρίση του συστήματος. Αυτό το δύσκολο δρόμο της αντίστασης και του αγώνα, κόντρα στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες και τις διαχειριστικές λύσεις, πρέπει να επιλέξει και πάλι η νεολαία για να ανατραπεί η εκπαιδευτική αντιμεταρρύθμιση. Στο πλευρό του λαού και των εργαζομένων, για να ηττηθεί η αντιλαϊκή πολιτική και να ανοίξει ο δρόμος για νέες κατακτήσεις.

Μαζική απεργιακή συγκέντρωση και πορεία

Αρτα

Μεγάλη ήταν η απεργιακή συγκέντρωση και πορεία στις 21 Οκτώβρη και ακόμα μεγαλύτερη η συμμετοχή των εργαζόμενων στην απεργία, στην πόλη μας. Τα ποσοστά των απεργών ήταν αισθητά ανεβασμένα σε χώρους δουλειάς του δημόσιου τομέα (νοσοκομείο, ΟΤΑ, δάσκαλοι), όπου τα προβλήματα είναι ιδιαίτερα οξυμένα.
Πάνω από 700 εργαζόμενοι συμμετείχαν στη συγκέντρωση και πορεία του Εργατικού Κέντρου Αρτας. Αίσθηση προκάλεσε το μπλοκ των μαθητών, οι οποίοι αψηφώντας τις απειλές των διευθυντών των σχολείων κατέβηκαν στην πορεία (200 μαθητές), διαδηλώνοντας τη διάθεσή τους να αγωνιστούν για μια δημόσια δωρεάν παιδεία, ενάντια στους ταξικούς φραγμούς που ορθώνονται μπροστά τους.
Στην πορεία συμμετείχαν με πανό εργαζόμενοι του νοσοκομείου, το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ, ο σύλλογος δασκάλων και η Ταξική Πορεία, συσπειρώνοντας τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων που για άλλη μια φορά εκδήλωσαν με τη στάση τους αυτή την αντίθεσή τους στις διασπαστικές και ιδιοκτησιακές για το κίνημα και τα όργανά του διαθέσεις του ΠΑΜΕ.
Η Ταξική Πορεία έκανε παρεμβάσεις με προκήρυξη στα εργοστάσια (ΒΙΚΗ, ΙΟΝ), στις οικοδομές, στο νοσοκομείο και στο κέντρο της Αρτας, καλώντας τους εργαζόμενους σε μαζική αντίσταση στην πολιτική κυβέρνησης-κεφαλαίου, συμβάλλοντας στη μαζικότητα της απεργιακής κινητοποίησης.

Απεργία 21 Οκτώβρη

Χανιά

Παρά το γεγονός ότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των πρωτοβάθμιων σωματείων, όπως και του Εργατικού Κέντρου και του τοπικού παραρτήματος της ΑΔΕΔΥ στην πόλη μας σχεδόν αδιαφόρησαν για την επιτυχία της 24ωρης πανελλαδικής απεργίας στις 21 Οκτώβρη, οι εργαζόμενοι «δήλωσαν παρόντες». Πάνω από 500 άτομα συγκεντρώθηκαν στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς και στη συνέχεια πραγματοποίησαν πορεία στο κέντρο της πόλης. Η πολιτική της φτώχειας, η ανεργία που στα Χανιά αρχίζει να αυξάνεται λόγω του παγώματος των κατασκευών, η δεδομένη κατατρακύλα σε εξευτελιστική τιμή της φετινής σοδειάς του λαδιού, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Οσο και αν οι κινητοποιήσεις για το Ασφαλιστικό την περασμένη άνοιξη δεν είχαν αίσιο τέλος, εξαιτίας του ξεπουλήματος των αγώνων απ’ την συνδικαλιστική ηγεσία, οι εργαζόμενοι έδειξαν ότι θέλουν να αντισταθούν. Να μετατρέψουν την οργή και την αγανάκτηση σε μαζικό λαϊκό αγώνα.
Η Ταξική Πορεία πραγματοποίησε σειρά εξορμήσεων σε εργασιακούς χώρους και στο κέντρο της πόλης, όπου μοιράστηκαν χιλιάδες προκηρύξεις που καλούσαν στην απεργία. Επιτυχία επίσης σημείωσε και η προσυγκέντρωση που έκανε μπροστά από το Δημαρχείο και από εκεί πορεύτηκε με συγκροτημένο μπλοκ στην κεντρική συγκέντρωση στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς. Εκπρόσωπος της Ταξικής Πορείας έκανε σύντομη ομιλία στους συγκεντρωμένους εργαζόμενους. Μισή ώρα νωρίτερα το ΠΑΜΕ, όπως μας έχει συνηθίσει, 300 μέτρα παραπάνω έκανε τη δικιά του συγκέντρωση με μικρή συμμετοχή. Ο φετινός χειμώνας προβλέπεται βαρύς και οι αριστερές δυνάμεις και οι αγωνιστές πρέπει να συμβάλουν στο μέγιστο για την οργάνωση και το δυνάμωμα των αντιστάσεων και των αγώνων των εργαζομένων.

Βόλος

Η Πρωτοβουλία Αγώνα η οποία είχε συσταθεί ενάντια στο ασφαλιστικό, με συμμετοχή αριστερών οργανώσεων και ανένταχτων εργαζόμενων αγωνιστών, επανέλαβε τις συναντήσεις της από τις αρχές Οκτωβρίου, προσπαθώντας να δώσει απαντήσεις στις αγωνίες πολλών εργαζομένων που δεν καλύπτονται ούτε από τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ούτε από τις αγωνιστικές κορόνες (και μόνο κορόνες) του ΠΑΜΕ.
Βασικά ζητήματα που τέθηκαν ήταν η ανάγκη να δοθεί ένα αγωνιστικό παρών στην απεργία της 21ης Οκτωβρίου και το απαραίτητο ξεκαθάρισμα εννοιών, όπως «κρίση», «προτάσεις για το ξεπέρασμά της», «κρατικός παρεμβατισμός» κ.τ.λ.
Οσον αφορά την απεργία, το μπλοκ της πρωτοβουλίας που συγκεντρώθηκε στο Εργατικό Κέντρο ήταν και μαζικό (σίγουρα μαζικότερο από αυτό των εργατοπατέρων) και μαχητικό, καθώς φώναζε σε όλη τη διάρκεια της πορείας συνθήματα ενάντια στη λιτότητα, για αυξήσεις στους μισθούς, τα μεροκάματα και τις συντάξεις.
Η οργάνωση του ΚΚΕ (μ-λ) παρέμβηκε με την προκήρυξή της, η οποία μοιράστηκε σε εκατοντάδες Βολιώτες, ενώ συμμετείχε αποφασιστικά στη συγκρότηση του μπλοκ της Πρωτοβουλίας Αγώνα.
Οσον αφορά τις απόψεις για την κρίση, αποφασίστηκε η πραγματοποίηση εκδήλωσης-συζήτησης στις 5 Νοεμβρίου στο Εργατικό Κέντρο, στις 6.30 μμ, προκειμένου να ακουστούν οι πολλές και διαφορετικές απόψεις για την κρίση όσο και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να τη δει και να την αντιμετωπίσει το λαϊκό κίνημα.
Το ΚΚΕ(μ-λ) από τη δική του πλευρά θα κινηθεί στην κατεύθυνση της επιτυχίας της εκδήλωσης και κυρίως στη δημιουργία μιας πλατιάς λαϊκής κίνησης που θα βάλει στόχο την ανάπτυξη της αντίστασης στην επίθεση του συστήματος.

Λάρισα

Μαζική ήταν η παρουσία εκατοντάδων εργαζόμενων στην απεργιακή συγκέντρωση της 21 Οκτώβρη στην κεντρική πλατεία της Λάρισας, δείγμα των διαθέσεων των εργαζόμενων να αγωνιστούν ενάντια στο φόρτωμα της κρίσης του συστήματος στις πλάτες τους. Απόδειξη ότι οι αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζόμενων μπορούν να γίνουν ορμητικό κίνημα αντίστασης, ξεπερνώντας τα εμπόδια που βάζουν τόσο οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ όσο και η ηγεσία του ΠΑΜΕ, που, όπως και αλλού έτσι και στη Λάρισα, έχει υποκαταστήσει το Εργατικό Κέντρο των εργαζόμενων της πόλης με τη δική της παραταξιακή λογική και δράση, εμποδίζοντας με τον τρόπο αυτό τη μαζικοποίηση του αγώνα.
Η Ταξική Πορεία με αφίσες και προκηρύξεις όλο το προηγούμενο διάστημα απευθύνθηκε στους εργαζόμενους της πόλης και τους καλούσε στην απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση, στην οποία συγκρότησε μπλοκ με δικό της πανό και συνθήματα.
Μετά από συζητήσεις αποφασίστηκε από αριστερές οργανώσεις να διοργανωθεί στη Λάρισα εκδήλωση-συζήτηση με θέμα «Οικονομική κρίση και Αριστερά» την Παρασκευή 14 Νοέμβρη στο Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο στις 7.30 μμ.
Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν οι οργανώσεις Κομμουνιστική Ανανέωση, ΚΚΕ(μ-λ), ΚΟΕ, ΝΑΡ, ΟΚΔΕ.

Με πολύ μεγάλη μαζικότητα η απεργία

ΚΕΡΚΥΡΑ

Με μεγάλη συμμετοχή στη διαδήλωση πραγματοποιήθηκε η απεργία της Τρίτης και στην Κέρκυρα, τη μεγαλύτερη ίσως διαδήλωση από τις εξαγγελίες της κυβέρνησης Σημίτη για το ασφαλιστικό. Διακριτή ήταν και η παρουσία των απεργών της Ολυμπιακής με δικά τους συνθήματα και μπλοκ. Μάλιστα, το Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας είχε αποφασίσει να γίνει η προσυγκέντρωση στο αεροδρόμιο και να ακολουθήσει πορεία ως το κέντρο της πόλης και τη Νομαρχία, ξεφεύγοντας έτσι από τη συνηθισμένη διαδρομή. Αν και η απόσταση ήταν μεγάλη, η διαδήλωση πλήθαινε και δυνάμωνε όσο πέρναγε η ώρα, ενώ ο κόσμος έβγαινε στα μπαλκόνια και χαιρετούσε τους απεργούς.
Στο συλλαλητήριο το ΚΚΕ(μ-λ) έκανε παρέμβαση με μοίρασμα προκήρυξης. Χαρακτηριστική του κλίματος ήταν η παρουσία της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ, που για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία εμφανίστηκε σε απεργία.
Το ΠΑΜΕ και αυτήν τη φορά, όπως και κάθε άλλη τα τελευταία χρόνια, διοργάνωσε τη δική του πορεία και προσυγκέντρωση, την ίδια ώρα και μέρα, αλλά σε διαφορετικό χώρο.
Την επόμενη μέρα, στις 22/1/2008, που είχε προκηρυχθεί η απεργία της ΓΣΕΒΕΕ, η συμμετοχή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ήταν τόσο μεγάλη και η πίεση προς τα πολυκαταστήματα και τα σουπερμάρκετ να μην ανοίξουν τόσο αποτελεσματική που η αγορά κυριολεκτικά παρέλυσε, καθιστώντας την απεργία αυτή μια από τις μεγαλύτερες της τελευταίας δεκαετίας.

5 ΝΟΕΜΒΡΗ: Απεργία των εργαζομένων στους ΟΤΑ

Οι εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι αντιμέτωποι με τη σκληρότερη επίθεση της κυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα της ζωής τους.
Η μόνιμη και σταθερή δουλειά αντικαταστάθηκε από τις συμβάσεις έργου και τα προγράμματα stage.
Το δικαίωμα στην ασφάλιση και την περίθαλψη συρρικνώνεται ήδη από την εφαρμογή του τελευταίου αντιασφαλιστικού νόμου με την ενοποίηση των ταμείων, ενώ η περίφημη ρύθμιση για την ένταξη στα ΒΑΕ των εργαζόμενων στους ΟΤΑ ακόμη να εφαρμοστεί έστω και για τους ελάχιστους που αφορά.
Η συλλογική σύμβαση εργασίας ακόμη δεν έχει υπογραφεί, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, αορίστου και ορισμένου χρόνου, να πληρώνονται με τη συλλογική σύμβαση του 2007.
Η συλλογική σύμβαση για τους εργαζόμενους στις δημοτικές επιχειρήσεις παρέμεινε πρόταση της ΠΟΕ-ΟΤΑ στα χαρτιά, αφού οι εργαζόμενοι σε αυτές δουλεύουν απλήρωτοι και αβέβαιοι για το εργασιακό τους μέλλον.
Η ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών των δήμων προωθείται άμεσα μέσα από τροπολογία που υποσχέθηκε στην ΚΕΔΚΕ και ετοιμάζει ο Παυλόπουλος για τη δυνατότητα ανάθεσης της καθαριότητας σε ιδιώτες, προκειμένου να ξεπεράσει την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που έκρινε παράνομη την ανάθεση αυτή σε ιδιώτες. Παράλληλα, η προώθηση του «Καποδίστρια 2» έρχεται να ιδιωτικοποιήσει ό,τι απέμεινε.
Τα συνδικαλιστικά δικαιώματα διώκονται με όλα τα μέσα: λίστες ατέλειωτες με παραπομπές στα πειθαρχικά συμβούλια, απειλές για απολύσεις, δικαστικές διώξεις και ΜΑΤ στις απεργίες.
Οι μισθοί, καθηλωμένοι και καταληστευμένοι από τις συνεχείς αυξήσεις και τις φορομπηχτικές πολιτικές, οδηγούν στη φτώχεια και στην ανέχεια όλο και περισσότερους εργαζόμενους στους δήμους.
Σ’ αυτήν τη κατάσταση, με όλους τους εργαζόμενους αγανακτισμένους και οργισμένους, αποφασίστηκε η προειδοποιητική απεργία στις 5 Νοέμβρη από την ΠΟΕ-ΟΤΑ. Το συνηθισμένο κατεβατό προτάσεων προς την κυβέρνηση μόνο αποπροσανατολισμό μπορεί να δημιουργήσει στους εργαζόμενους. Γιατί αυτή η ηγεσία δεν θέλει να οργανώσει τον αγώνα και το έχει αποδείξει σε κάθε απεργιακό αγώνα, ξεπουλώντας τον όταν έχει τη μεγαλύτερη συμμετοχή. Τελευταίο δείγμα έδωσε με τον απεργιακό αγώνα των 14 ημερών ενάντια στον αντιασφαλιστικό νόμο, όπου έκλεισε την απεργία με μια απόφαση που δεν είχε προηγούμενο: 24ωρη και τέλος, την ημέρα που θα ψηφιζόταν ο νόμος! Ο νόμος δεν ψηφίστηκε, αλλά ο αγώνας για αυτή την ηγεσία είχε τελειώσει, γιατί δεν πιστεύει στους αγώνες. Δεν θέλει αγώνες που ξεπερνούν τα όρια του συμβιβασμένου συνδικαλισμού γιατί ξέρει ότι απεργοί που οργανώνουν και δυναμώνουν την απεργία τους είναι επικίνδυνοι για την ισορροπία του συστήματος, μπορούν και δίνουν έννοια στον συνδικαλισμό.
Τώρα που το καπιταλιστικό σύστημα στροβιλίζεται στην κρίση του, το κεφάλαιο και η κυβέρνηση θα προσπαθήσουν να φορτώσουν την κρίση στους εργαζόμενους και η αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική θα εντείνεται και θα σκληραίνει.
Σ’ αυτήν τη συγκυρία οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Να μην δεχτούν να πληρώσουν τις συνέπειες της κρίσης. Να αντισταθούν με μαζικούς και ανυποχώρητους ταξικούς αγώνες, οργανώνοντας τη δράση τους στους χώρους δουλειάς. Να προετοιμαστούν και να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους, να διεκδικήσουν καλύτερους όρους ζωής, να κάνουν την απεργία δικιά τους υπόθεση και να παλέψουν για:

Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, κόντρα στις προτάσεις για επιδόματα.
Να μην περάσει η ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας.
Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
Εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης εργασίας στους εργαζόμενους στις Δημοτικές Επιχειρήσεις.
Ένταξη των εργαζομένων στους ΟΤΑ στα ΒΑΕ.
Κατάργηση του αντιασφαλιστικού νόμου Πετραλιά.

Όλοι στην απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση
ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΝΟΕΜΒΡΗ, 11π.μ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ

Μαζική απάντηση, αγωνιστικές διαθέσεις

ΑΘΗΝΑ

Μια πραγματικά ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία και στην απεργιακή συγκέντρωση της 21ης του Οκτώβρη στην Αθήνα. Χιλιάδες εργαζόμενοι από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα άρπαξαν την ευκαιρία που τους δόθηκε για να εκφράσουν -για μια ακόμη φορά- την αντίθεσή τους στην αντιλαϊκή πολιτική και την νέα ένταση της αντεργατικής επίθεσης που σήμανε η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση του καπιταλισμού.
Και λέμε για ευχάριστη έκπληξη διότι όλο το προηγούμενο διάστημα οι υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δεν έκαναν απολύτως τίποτε για να δημιουργήσουν το απαραίτητο απεργιακό κλίμα ανάμεσα στους εργαζόμενους. Πέρα από κάποιες αφίσες και κάποια χαρτόνια στους δρόμους της πόλης, τίποτε άλλο δεν κινήθηκε στα σωματεία και τις ομοσπονδίες. Ωστόσο, απ’ ό,τι φάνηκε είναι τόση η συσσωρευμένη οργή για όσα έχουν προηγηθεί αλλά και η ανησυχία για όσα μας ετοιμάζουν που ήταν αρκετό ακόμη και το κάλεσμα της τελευταίας στιγμής.
Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δεν ήταν αρκετό για να απενοχοποιήσει τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Έτσι, σε όλη τη συγκέντρωση ήταν έκδηλη η δυσαρέσκεια των εργαζομένων για τη συνδικαλιστική ηγεσία η οποία ήθελε μια απεργία «για τα μάτια του κόσμου». Χαρακτηριστική ήταν η μικρή παρουσία εργαζομένων μπροστά από την εξέδρα που είχαν στήσει οι εργατοπατέρες.
Σημαντική συμβολή στη μαζικοποίηση είχαν -όπως αναμενόταν- οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ. Με τα βέλη της επίθεσης στραμμένα επάνω τους, με τα σχέδια των ιδιωτικοποιήσεων να διαδέχονται το ένα το άλλο, τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα και τις εργασιακές σχέσεις υπό διάλυση, οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ απέδειξαν με τη μαζική συμμετοχή τους ότι σε αντίθεση με τις ηγεσίες των ομοσπονδιών τους έχουν όλη τη διάθεση να υπερασπιστούν τα κεκτημένα τους. Ολυμπιακή, ΟΣΕ, λιμάνια, ταχυδρομεία, ΟΤΕ, ΔΕΗ έδωσαν δυναμικό και μαζικό «παρών». Χαρακτηριστικό της οργής που κυριαρχεί ανάμεσα στους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ ήταν και η απόφαση 200 περίπου εργαζομένων στα λεωφορεία της ΕΘΕΛ να απεργήσουν παρά την απόφαση της διοίκησης του σωματείου τους για τρίωρη στάση το πρωί και εξάωρη το βράδυ που δεν τους έδινε ούτε καν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στην απεργιακή κινητοποίηση.
Μαζικά ήταν και τα μπλοκ των εργατικών σχημάτων που είχαν καλέσει σε προσυγκέντρωση στο Μουσείο. Μαζικό και δυναμικό το μπλοκ της Ταξικής Πορείας με δεκάδες εργαζόμενους και συνθήματα που κατήγγελλαν την προσπάθεια του συστήματος να φορτώσει την κρίση στους εργαζόμενους, αλλά και το σύνολο της αντεργατικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ. Μαζικό και το μπλοκ των Αγωνιστικών Κινήσεων ΑΕΙ-ΤΕΙ με συνθήματα ενάντια στο νόμο-πλαίσιο αλλά και υπέρ του κοινού αγώνα φοιτητών-εργατών.
Ξεχωριστή συγκέντρωση είχαν καλέσει ΔΟΕ και ΟΛΜΕ στα Προπύλαια ενόψει και του γύρου συνελεύσεων που ήταν σε εξέλιξη και οι οποίες θα έκριναν την πρόταση για απεργία διαρκείας στην εκπαίδευση. Συγκέντρωση που δεν ήταν καθόλου καλή από συμμετοχή εκπαιδευτικών και η οποία «διασώθηκε» χάρη στην παρουσία φοιτητικών συλλόγων και μαθητών. Στη συγκέντρωση αυτή βρήκαν την ευκαιρία να «κολλήσουν» και μερικά από τα σωματεία στα οποία πλειοψηφούν δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (όπως μισθωτοί τεχνικοί και βιβλιοϋπάλληλοι). Τώρα, βέβαια, γιατί η συμμετοχή στη συγκέντρωση της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ (η οποία δεν καταλάβαμε γιατί έπρεπε να είναι ξεχωριστή και... στην άλλη άκρη της Αθήνας) είναι λιγότερο «επιλήψιμη» από τη συμμετοχή στην κεντρική απεργιακή συγκέντρωση είναι κάτι το οποίο οφείλουν να απαντήσουν οι διοικήσεις των εν λόγω σωματείων.
Με κινήσεις σαν κι αυτές δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από το να σπέρνουν όλο και περισσότερη σύγχυση σχετικά με το τι σημαίνει ενιαίο μέτωπο εργαζομένων και το πώς παλεύεται. Και φυσικά ρίχνουν «νερό στο μύλο» του ΠΑΜΕ που από τη μια το κατηγορούν για διασπαστική, περιχαρακωμένη λογική και από την άλλη κάνουν ακριβώς τα ίδια. Το ΠΑΜΕ που για μια ακόμη φορά συγκεντρώθηκε μόνο του στην Ομόνοια, με σαφώς μικρότερη μαζικότητα από την κεντρική απεργιακή συγκέντρωση την οποία «αγνόησε» επιδεικτικά και ο «Ριζοσπάστης» της επόμενης ημέρας.

21η Οκτώβρη: μέρα απεργίας, μέρα αγώνα

Στους ρυθμούς της απεργίας κινήθηκαν εργαζόμενοι και νεολαία και στη Θεσσαλονίκη την Τρίτη 21 Οκτώβρη. Η οξύτατη οικονομική ανέχεια, όχι των χρηματιστηρίων αλλά της τσέπης τους, που έχει ως αποτέλεσμα ο μισθός να μην επαρκεί ως το τέλος του μήνα, η κατακόρυφη αύξηση των τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης, η ανεργία που μαστίζει ή απειλεί χιλιάδες εργαζόμενους, το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων που θυμίζουν πια Μεσαίωνα, η φοροεπιδρομή με τα νέα χαράτσια που σκαρφίζεται η κυβέρνηση και το ασφαλιστικό που όχι μόνο κάνει αμφίβολη την προοπτική της σύνταξης αύριο αλλά καταργεί ακόμα και την περίθαλψη του σήμερα – όλα αυτά κάνουν τους εργαζόμενους να αγανακτούν, να εξοργίζονται και να βγαίνουν στους δρόμους του αγώνα. Ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη, η οποία έχει ανακηρυχθεί πρωτεύουσα της ανεργίας, όπου η αποβιομηχάνιση προχωράει με γοργούς ρυθμούς, όπου κλείνει η Siemens και η ΒΙΑΜΥΛ, ενώ υπολειτουργεί η ΕΛΒΟ, το πράγμα δεν πάει άλλο. Την ίδια ώρα προκλητικά η κυβέρνηση εξαγγέλλει την προικοδότηση με 28 δις. των τραπεζών, ενώ για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους διακηρύττει ότι το ταμείο είναι μείον.
Ετσι, η απεργία που κήρυξαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ ήταν μια καλή αφορμή για να σταλεί από τους εργαζόμενους ένα πρώτο μήνυμα αγώνα προς την κυβέρνηση. Δημόσιος και ιδιωτικός τομέας υπολειτούργησαν. Νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια έμειναν κλειστά (τα ακριβή ποσοστά συμμετοχής στην απεργία δεν μπορούν να υπολογιστούν με ακρίβεια λόγω καταλήψεων), τα δημόσια νοσοκομεία και τα ΕΚΑΒ λειτούργησαν με προσωπικό ασφαλείας, εφορείες, τελωνεία, ταχυδρομεία, τράπεζες, ΔΕΗ, ΟΤΕ, τρένα, λιμάνια, όλα μπήκαν στο νήμα του απεργιακού αγώνα.
Η κεντρική απεργιακή συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε μπροστά στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Η συμμετοχή του κόσμου ήταν θερμή παρ’ όλο που οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είχαν κάνει ό,τι μπορούσαν το προηγούμενο διάστημα για να υποτιμήσουν την απεργία. Στην Καμάρα πραγματοποιήθηκε προσυγκέντρωση δασκάλων και καθηγητών, που ενώθηκαν τελικά με την κεντρική συγκέντρωση. Μεγάλη πνοή και παλμό έδωσε το μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων που ξεκίνησε από το Πολυτεχνείο για να ενωθεί τελικά με την κεντρική πορεία στη συμβολή των οδών Φιλίππου με Χαλκέων. Μετά τη συγκέντρωση ακολούθησε πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης που, περνώντας από Εγνατία, Βαρδάρη, Λαγκαδά και Αγ. Δημητρίου, κατέληξε στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης.
Στη συγκέντρωση και πορεία συμμετείχε με δικό της μπλοκ η Ταξική Πορεία, τα μέλη της οποίας μοίρασαν τις προκηρύξεις της και διακίνησαν την εφημερίδα της. Επίσης, πλατιά διακίνηση της «Προλεταριακής Σημαίας» και των προκηρύξεών του έγινε από μέλη του ΚΚΕ (μ-λ).
Το ΠΑΜΕ και οι δυνάμεις του ΚΚΕ για άλλη μια φορά επέλεξαν τη συγκρότηση χωριστής πορείας, στο άγ. Βενιζέλου, επιμένοντας σ’ έναν χωροταξικό διαχωρισμό, ενώ το ζήτημα της αντίστασης και του αγώνα το παραπέμπουν στην ψήφο των ευρωεκλογών.