Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

11 Ιαν 2014

Αποχαιρετισμός του σ. Βασίλη Σαμαρά εκ μέρους της Οργάνωσης Θεσσαλονίκης

Αγαπητοί σύντροφοι, συντρόφισσες φίλες και φίλοι

Είναι πολύ δύσκολο να μιλήσει κανείς για τον Ηλία. Δεν είναι μόνο η οδύνη για τον ανεκτίμητο σύντροφο που χάσαμε. Η οδύνη που βαραίνει τις ψυχές της συντρόφισσάς του, Στέλλας, του γιου του, Κώστα, των αδερφών και συγγενών του, η οδύνη όλων μας.
Και δεν μιλώ γι’ αυτούς που τον έχουν γνωρίσει. Όλους εμάς που έχουμε βαδίσει μαζί του χρόνια τώρα. Εμείς γνωρίζουμε καλά ποιος ήταν ο Ηλίας. Αναφέρομαι κυρίως στους νέους.
Τόσο αυτούς που πρόλαβαν έστω και λίγο να τον γνωρίσουν όσο και περισσότερο γι’ αυτούς που θα 'ρθουν στους νέους αγώνες που μας περιμένουν. Επειδή αυτοί πρέπει να μάθουν ποιος ήταν ο Ηλίας. Ποιον αγώνα έχει δώσει. Πόσα έχει προσφέρει. Πόσο μπορεί να εμπνεύσει το παράδειγμά του. Δύσκολο να τα κλείσει κανείς όλα αυτά σε λίγες γραμμές. Κι ακόμη πιο δύσκολο να τα κάνει λέξεις, φράσεις που να αποδίδουν ολοκληρωμένα αυτό που υπήρξε ο Ηλίας. Ας το αποπειραθώ ωστόσο.
Θεμελιακό στοιχείο της ύπαρξης και της στάσης ζωής του Ηλία υπήρξε το ότι ήταν βαθιά, απόλυτα και ουσιαστικά αφοσιωμένος στην υπόθεση του λαού. Δεν ξέρω πόσο γίνεται κατανοητό αυτό και σ’ όλη του τη διάσταση. Θα πω μόνο ότι για τον σ. Ηλία τα βάσανα, τα προβλήματα, ο πόνος του λαού ήταν και δικός του πόνος. Ήταν πόνος που τον βίωνε στο πετσί του.
Ο σύντροφος Ηλίας ήταν αληθινός. Αληθινός από την κορφή ως τα νύχια. Μέσα και έξω του. Χωρίς ίχνος ψεύτικου σ’ αυτά που έλεγε, που υποστήριζε, που έπραττε, που πρόσφερε, σ’ αυτό που ήταν.
Ο σύντροφος Ηλίας ήταν κομμουνιστής. Και θα έλεγα κομμουνιστής παλαιάς κοπής. Ας σταθώ σ’ αυτό, μια και πολλές έννοιες έχουν διαστρεβλωθεί. Ήταν παλαιάς κοπής με την έννοια της απόλυτης αφοσίωσης στην υπόθεση της εργατικής τάξης, του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού. Με την έννοια της απόλυτης συνέπειας, της συνεχούς και αδιάλειπτης προσφοράς σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Πριν τη δικτατορία, στη διάρκεια της δικτατορίας και μετά μέχρι τα σήμερα.
Με την έννοια της ασυμβίβαστης προσήλωσης στις επαναστατικές, κομμουνιστικές μαρξιστικές-λενινιστικές απόψεις και αντιλήψεις. Της πάλης ενάντια στον ρεβιζιονισμό και τον ρεφορμισμό. Της πάλης ενάντια στον οπορτουνισμό, στον πρωτοπόρο ρόλο που είχε στην ανασυγκρότηση του ΚΚΕ(μ-λ) το 1982. Και ακριβώς επειδή ήταν κομμουνιστής τέτοιας κοπής ήταν ταυτόχρονα και ανοιχτός και ικανός να συμβάλει καθοριστικά στην αντιμετώπιση των νέων και μεγάλων προβλημάτων που αντιμετώπιζε το κομμουνιστικό κίνημα στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε.
Και ακριβώς επειδή ήταν αγωνιστής τέτοιας πάστας, ακόμη και στη διάρκεια της αρρώστιας του και των επώδυνων θεραπειών, με τσακισμένο το κορμί αλλά άσβηστη τη φλόγα μέσα του, συνέχισε να μετέχει και να προσφέρει.
Όσο για μένα, σύντροφε Ηλία, μετά από σχεδόν μισό αιώνα κοινής πορείας, δύσκολο να συνηθίσω την απουσία σου. Θα συνεχίσω λοιπόν να νιώθω την παρουσία σου στις πορείες και στις διαδηλώσεις, να βαδίζεις δίπλα μας ήρεμος και αποφασισμένος.
Στις συνεδριάσεις θα περιμένω να μιλήσεις καθώς πάντα είχαμε ανάγκη το οξύτατο πολιτικό σου κριτήριο. Και αν τα καταφέρω, μπορεί καμιά φορά να ανηφορίσω κατά το Καροπλέσι να βρω τα ίχνη των πρώτων σου βημάτων και την αύρα των βουνοκορφών που σε ανάθρεψε.
Και γιάφκες θα 'ναι πάντα οι ίδιες. Όχι πια σαν το αστείο που λέγαμε εσύ, ο Στέλιος κι εγώ. Θα 'ναι ίδιες επειδή πετούν βλαστάρια οι σπόροι αυτού του αγώνα.