Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

20 Οκτ 2008

Ολοι στις συνελεύσεις! Απεργιακός αγώνας μέχρι τη νίκη!

Μετά από πολλές παλινωδίες και καθυστερήσεις, το ΔΣ της ΟΛΜΕ κατέληξε σε εισήγηση προς τους καθηγητές, όπου προτείνει απεργιακό αγώνα διάρκειας με τη μορφή πενθήμερων επαναλαμβανόμενων απεργιών από την 1 Δεκέμβρη. Οι συνελεύσεις που θα γίνουν τις επόμενες μέρες θα τοποθετηθούν για την εισήγηση και η τελική απόφαση θα παρθεί στη συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ στις 25 Οκτώβρη. Με δεδομένες τις αποφάσεις των καθηγητών θα συνεδριάσει η ΔΟΕ για να αποφασίσει τη δική της εισήγηση στους δασκάλους.

Η πρόταση γίνεται σε μια περίοδο που η ζωή των καθηγητών γίνεται όλο και δυσκολότερη τόσο με βάση την οικονομική πίεση όσο και μια πληθώρα εργασιακών προβλημάτων. Αυτά ξεκινάνε από την ανασφάλεια μεγάλου αριθμού καθηγητών, οι οποίοι -ως συνέπεια του νόμου για την Τεχνική Εκπαίδευση- βρίσκονται στα σχολεία σε καθεστώς ομηρίας (υπεράριθμοι, ή με μειωμένο ωράριο) και φτάνουν μέχρι την εργασιακή πίεση που προκύπτει από μια καταιγίδα υπουργικών εγκυκλίων που θέλουν να ανοίξουν το δρόμο στην εφαρμογή της αξιολόγησης – χειραγώγησης και στο τσάκισμα της καθημερινότητας του κλάδου..

Με άλλα λόγια η πρόταση για απεργία διάρκειας «δένει» με τον ωκεανό προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κλάδος – όπως άλλωστε και όλος ο λαός. Με βάση αυτό, είναι φανερή η αναγκαιότητα ανάπτυξης απεργιακού αγώνα διάρκειας και από τη σκοπιά αυτή πρέπει να αντιμετωπιστεί το ζήτημα.
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι στις περιοδείες στα σχολεία είναι η πρώτη φορά μετά από χρόνια που γίνεται αποδεκτή η λογική ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από το να ξαναβρεί ο κλάδος τους τρόπους να μπει σε αγωνιστική τροχιά. Γίνεται, δηλαδή, αντιληπτές από τον κλάδο τόσο οι μαύρες προοπτικές που επιφυλάσσει το σύστημα όσο και ο μονόδρομος της αναγκαιότητας του αγώνα.

Δεν παραγνωρίζει κανένας το βαρύ κλίμα που δημιουργεί τόσο η ένταση της οικονομικής κρίσης όσο και η πλήρης αφερεγγυότητα της ηγεσίας της ΟΛΜΕ. Αλλωστε, για το ζήτημα αυτό, αρκεί κανείς να δει τον προγραμματισμό της απεργίας για το Δεκέμβρη που σε μεγάλο μέρος του κλάδου παραπέμπει σε ανομολόγητες προθέσεις της ΟΛΜΕ για απεργία με «ημερομηνία λήξης» τις δυο – τρεις βδομάδες. Το άλλοθι της αναγκαιότητας προετοιμασίας δεν ευσταθεί γιατί η ΟΛΜΕ θα μπορούσε να έχει πάρει την απόφαση από τις αρχές Οκτώβρη και η απεργία να ξεκινούσε από τις αρχές Νοέμβρη.
Αντίστοιχη σύγχυση δημιουργεί και η παράθεση πλήθους αιτημάτων (πολλά από τα οποία λανθασμένα – «5% του ΑΕΠ», «επίδομα 176€», «κατάρτιση αντικειμενικού νόμου για την επιλογή στελεχών», «ετήσια επιμόρφωση» κα.) με τρόπο που ουσιαστικά χάνεται τόσο η κατεύθυνση της κυβερνητικής πολιτικής όσο και της απάντησης του συνδικάτου.

Ολες αυτές οι αδυναμίες του απεργιακού καλέσματος, όμως, δεν μπορούν για κανέναν να αποτελούν το άλλοθι για να παρακάμπτει το βασικό καθήκον. Και βασικό καθήκον είναι η αναγκαιότητα ολόψυχης πολιτικής και οργανωτικής στήριξης της απεργίας ταυτόχρονα με την προβολή της ανάγκης να χειραφετηθεί πολιτικά και οργανωτικά ο αγώνας από τη συνδικαλιστική ηγεσία. Οποια παράταξη (και σε λίγες μέρες θα δούμε αν υπάρξουν τέτοιες) ψάχνει άλλοθι για να καταψηφίσει ή υπονομεύσει την απεργιακή προοπτική, θα έχει μεγάλες δυσκολίες να μην εκτεθεί ανεπανόρθωτα.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών από τις αρχές Σεπτέμβρη έκαναν περιοδείες στα σχολεία όπου έθεταν το ζήτημα της ανάγκης απεργιακού αγώνα διάρκειας με βασικά αιτήματα τις ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, και την ανατροπή όλου του πλαισίου που κρατάει μεγάλο μέρος του κλάδου σε εργασιακή ομηρία που εντείνεται από μέτρα ελέγχου – αξιολόγησης – χειραγώγησης. Ταυτόχρονα προβάλλουν την κρίσιμη ανάγκη δημιουργίας απεργιακών επιτροπών και απεργιακών ταμείων. Χαρακτηριστικά σε προκήρυξή τους αναφέρουν:
«…Όμως, αν η κυβέρνηση θέλει σιωπή νεκροταφείου και αν η ηγεσία του κλάδου (κύρια ΠΑΣΚ αλλά όχι μόνο) θέλει να αξιοποιήσει εκλογικά τον απεργιακό αγώνα ως «ελεγχόμενη αναταραχή», ή για μια ακόμη φορά να παίξει το έργο «δεν ανταποκρίνεται ο κόσμος, δεν τραβάει…», δεν πρέπει να κάνουμε σε κανέναν τους το χατίρι.

Να μαζικοποιήσουμε τις συνελεύσεις για να επιβάλουμε αποφάσεις απεργίας διάρκειας. Ώστε να αποτραπεί η δυνατότητα της ΔΑΚΕ που εναντιώνεται στην κατεύθυνση αυτή αλλά και όσων παίζουν παιγνίδια, να τα «στρίψουν» μέσω αποφάσεων των ΔΣ και μη επάρκειας ψήφων στη Γ.Σ. των προέδρων. Να πάρουμε τον αγώνα στα δικά μας χέρια συγκροτώντας απεργιακές επιτροπές σε κάθε ΕΛΜΕ και Διδασκαλικό Σύλλογο…»

Οσο για τις πραγματικές προθέσεις των μεγάλων παρατάξεων –πέρα από τις δηλώσεις τους και το τι ψηφίζουν στην ΟΛΜΕ- δε θα βιαστούμε να τις κρίνουμε από την… «αγωνιστική ετοιμότητα» που διαθέτουν για να κάνουν την προεκλογική τους εκστρατεία για τα όργανα συνδιοίκησης σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο. Θα τους κρίνουμε όμως σύντομα αν συνεχίσουν να επιδεικνύουν έλλειψη της αντίστοιχης (πραγματικά τώρα) αγωνιστικής ετοιμότητας να δώσουν ουσιαστικά τη μάχη των συνελεύσεων και της απεργιακής προετοιμασίας.

19 Οκτ 2008

Μνήμες από τον Βασίλη

Πέρασαν 7 χρόνια από τον Οκτώβρη του 2001 που έφυγε ο σύντροφός μας Βασίλης Γεμιστός. Η μνήμη του γυρνάει συνεχώς στο μυαλό μας όχι μόνο γιατί έφυγε πολύ πρόωρα αλλά γιατί όλοι έχουμε κρατήσει μέσα μας την προσωπική εικόνα από έναν πληθωρικό άνθρωπο παθιασμένο με τη ζωή και την πολιτική, όπως συνηθίζουμε να περιφράφουμε εν συντομία αλλά πολύ φτωχά τη συμμετοχή στα κοινά.
Γιατί ο Βασίλης μέχρι την τελευταία στιγμή δεν έπαψε να ρωτάει για μας και όχι μόνο να παίρνει κουράγιο από μας. Δεν έπαψε να σκέφτεται πολιτικά.
Είναι όμως κι αυτή η διαολεμένη η συγκυρία που σήμερα ζούμε, με τις αγωνίες και τα βασανιστικά ερωτήματα για το πώς πάει η κατάσταση, που στον ξαναφέρνουν στη μνήμη. Τότε που και ο ίδιος βασανιζόταν, θα 'λεγε κανείς πρόωρα, για το τι περίμενε τον κόσμο της δουλειάς, το λαό, με βάση το χτύπημα στους δίδυμους πύργους αλλά και τις οικονομικές τάσεις που φαίνονταν να κυριαρχούν και που με μαθηματική ακρίβεια οδηγούσαν σε μια κρίση που αργά ή γρήγορα θα έπληττε τα νοικοκυριά. Ηταν τότε που μόλις είχε υιοθετηθεί το ευρώ και αναρωτιόταν πόσο θα αντέξει με βάση τους όρους θεσμοθέτησής του αλλά και τα νομισματικά του χαρακτηριστικά σε μια πιθανή κρίση που δεν θα 'ταν από τις συνηθισμένες στον κύκλο του καπιταλισμού, αλλά θα ακούμπαγε βαθύτερες δομές του.
Η μνήμη του μας κάνει όλους να συνθέτουμε πιο ολοκληρωμένα την ανθρώπινη και την πολιτική πλευρά που τον χαρακτήριζαν και να νοηματοδοτούμε ανάλογα την έννοια του συντρόφου.

21 Οκτώβρη: ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!

ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΟΥΜΕ ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥΣ!
Πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς, 
μεροκάματα και συντάξεις!

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Σαν μια μανιασμένη καταιγίδα που συμπαρασύρει τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας εξελίσσεται η επίθεση της κυβέρνησης και του κεφάλαιου. Καταιγίδα χωρίς τελειωμό, που τροφοδοτείται από την ακόρεστη δίψα του καπιταλισμού για περισσότερα κέρδη, που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη, καθώς ο ανελέητος καπιταλιστικός-ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός δείχνει πως είναι ικανός να οδηγήσει μέχρι και σε γενικευμένη πολεμική σύρραξη.
Αυτά που ζούμε τα τελευταία χρόνια πραγματικά δεν έχουν προηγούμενο. Η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας με ακόμη μεγαλύτερη ένταση το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και στηρίζοντας τα συμφέροντα του μεγάλου, ντόπιου και ξένου, κεφάλαιου ψηφίζει τον έναν αντεργατικό νόμο μετά τον άλλο.
Το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά δίνει τη θέση του στην υποαπασχόληση, την ελαστική εργασία, την ανεργία.
Το δικαίωμα στην ασφάλιση και την περίθαλψη συρρικνώνεται, τα βαρέα-ανθυγιεινά περικόπτονται, ενώ νέος αντιασφαλιστικός νόμος ετοιμάζεται για το Δημόσιο.
Οι συλλογικές συμβάσεις είναι σε άμεση αμφισβήτηση, ενώ στις ΔΕΚΟ καταργήθηκαν με νόμο.
Οι ιδιωτικοποιήσεις βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, απειλώντας να πετάξουν στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους και διαλύοντας τις εργασιακές σχέσεις.
Οι εργατικοί αγώνες είναι υπό διωγμό. Απεργίες κρίνονται παράνομες, συνδικαλιστές σέρνονται στα δικαστήρια και διαδηλώσεις χτυπιούνται με ΜΑΤ και χημικά.
Το εργατικό εισόδημα μειώνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Η ακρίβεια εκτινάσσεται στα ύψη και ο πληθωρισμός καλπάζει, την ίδια στιγμή που οι μισθοί μειώνονται. Η φτώχεια και η ανέχεια αγγίζουν όλο και περισσότερες εργατικές και λαϊκές οικογένειες.
Τίποτε απ’ όλα αυτά, όμως, δεν είναι αρκετό για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του! Ειδικά σήμερα που το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα τραντάζεται από τη χρηματοπιστωτική κρίση του και βρίσκεται αντιμέτωπο με τα αδιέξοδά του, ένα είναι σίγουρο: το κεφάλαιο θα επιχειρήσει να φορτώσει τις συνέπειες της κρίσης του και πάλι στους εργαζόμενους. Ήδη, το αντιλαϊκό-φορομπηχτικό σχέδιο προϋπολογισμού για το 2009, μετά το ξέσπασμα της κρίσης, είναι υπό αναθεώρηση, και φυσικά σε ακόμη πιο αντιλαϊκή κατεύθυνση. Είναι βέβαιο ότι η πολιτική της λιτότητας και της ανεργίας, των ιδιωτικοποιήσεων, της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων και του χτυπήματος των συλλογικών συμβάσεων θα ενταθεί στο έπακρο.
Οι δυνάμεις του κεφάλαιου θέλουν να μας πείσουν ότι είμαστε συνυπεύθυνοι για την κρίση. Θέλουν να μας πείσουν να αποδεχτούμε αδιαμαρτύρητα τα σκληρά μέτρα που θα πάρουν εναντίον μας. Εμείς απαντάμε ότι μόνοι υπεύθυνοι για την κρίση είναι το κεφάλαιο και η καταστροφική πολιτική του, καθώς και όλοι αυτοί που τη στηρίζουν. Ο λαός και η εργατική τάξη όχι μόνο δεν έχουν κανένα λόγο να συναινέσουν, αλλά έχουν κάθε λόγο ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΎΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΑΥΤΉ, ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΈΨΟΥΝ!

Πλάι σε αυτούς υπάρχουν και οι άλλοι, η σοσιαλδημοκρατία και η υποταγμένη Αριστερά. Αυτοί που μας λένε ότι διέξοδο από την κρίση θα δώσει ένα άλλο μοντέλο διαχείρισης του καπιταλισμού, πιο «ανθρώπινο» και πιο «δίκαιο». Και μας καλούν να τους ψηφίσουμε στις επόμενες εκλογές για να το υλοποιήσουν. Εμείς απαντάμε ότι δεν υπάρχει «δικαιότερος», πιο «ανθρώπινος» καπιταλισμός. Το σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο δεν εξανθρωπίζεται. Αντίθετα, γίνεται ολοένα και πιο άδικο, ολοένα και πιο άγριο. Καμία διέξοδος δεν βρίσκεται στην κάλπη. Η μόνη διέξοδος βρίσκεται στους μαζικούς, ανυποχώρητους ταξικούς αγώνες. Αυτούς φοβάται το κεφάλαιο, γιατί μόνο αυτοί μπορούν να βάλουν φρένο στην πολιτική του.
ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ!
Να μη δεχτούμε να πληρώσουμε εμείς τις συνέπειες της κρίσης τους. Στα σχέδιά τους για επέκταση της φτώχειας και της εξαθλίωσης να απαντήσουμε με αγώνες για ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ. Να καταγγείλουμε τις συλλογικές συμβάσεις πείνας και να διεκδικήσουμε νέες. Το ζήτημα αυτό αποκτά πλέον κρίσιμη σημασία για τις ζωές μας.
Σε αυτόν τον αγώνα είναι βέβαιο ότι δεν έχουμε τίποτε να περιμένουμε από τις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Αυτούς που κάνουν ό,τι μπορούν για να μας κρατήσουν στη γωνία. Αυτούς που στήριξαν και στηρίζουν την αντεργατική πολιτική του κεφάλαιου. Αυτούς που έβαλαν ταφόπλακα στους αγώνες για το ασφαλιστικό. Αυτούς που υπέγραψαν την αισχρή συλλογική σύμβαση του ενός ευρώ αύξηση την ημέρα. Αυτούς που σήμερα κλαψουρίζουν για «διορθωτικό» επίδομα, λες και δεν ήξεραν τι υπέγραφαν μερικούς μήνες νωρίτερα.
Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε από την Αυτόνομη Παρέμβαση η οποία ουσιαστικά στηρίζει την ηγεσία της ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ, δέσμια του κοινοβουλευτικού παιχνιδιού του ΣΥΝ. Ούτε και από την «αγωνιστική» φλυαρία του ΠΑΜΕ μπορούμε να περιμένουμε κάτι. Γιατί οι αγώνες γίνονται στην πράξη, στους δρόμους, με την εργατική τάξη και με στόχο τη ρήξη και τη σύγκρουση με την αντεργατική πολιτική, και όχι μπροστά στις κάμερες και με αποκλειστικό στόχο την κομματική ενίσχυση στις επόμενες εκλογές. Γιατί οι πραγματικοί συσχετισμοί αλλάζουν μέσα από τους αγώνες που ΣΥΝΕΝΩΝΟΥΝ την εργατική τάξη απέναντι στον κοινό εχθρό και δεν τη ΔΙΑΣΠΟΥΝ.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Οι μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό έδειξαν ότι και τη διάθεση έχουμε και τη δυνατότητα να αντισταθούμε στην πολιτική τους. Αυτό πρέπει να κάνουμε και αυτή τη φορά. Βασισμένοι στις δικές μας δυνάμεις, με γνώμονα τα δικά μας συμφέροντα, να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Να οργανώσουμε τους αγώνες και τις αντιστάσεις μας σε κάθε χώρο δουλειάς. Να προετοιμαστούμε για το νέο γύρο της επίθεσης. Να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας και να διεκδικήσουμε καλύτερους όρους ζωής για εμάς και τα παιδιά μας.
ΔΕΝ ΖΗΤΙΑΝΕΥΟΥΜΕ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ! - ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΤΗΣ ΦΤΏΧΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΛΙΤΌΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΊΑΣ!
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ!
ΚΆΤΩ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΑΠΌ ΤΑ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΆ ΜΑΣ!
21 ΟΚΤΩΒΡΗ: ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΜΟΥΣΕΙΟ (ΠΑΤΗΣΙΩΝ) 10:30 π.μ.

Ταξική Πορεία

10 Οκτ 2008

Αγώνας για πραγματικές αυξήσεις 
σε μισθούς και συντάξεις!

Να λογαριαστούμε με το σύστημα και την αντιλαϊκή του πολιτική

Εργάτες, εργαζόμενοι, νέοι και νέες

Η εργατική τάξη και όλος ο κόσμος της δουλειάς, στη χώρα μας μα και σε κάθε γωνιά του πλανήτη, βρίσκονται αντιμέτωποι με την πιο άγρια και βάρβαρη επίθεση του ιμπεριαλιστικού-καπιταλιστικού κόσμου.
Η πρόσφατη χρηματιστηριακή κρίση του κεφαλαίου ολοφάνερα παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις. Από τη μια, πυροδοτεί και τροφοδοτεί έναν νέο και ακόμα πιο άγριο ανταγωνισμό ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές στο οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Ανταγωνισμός που εγκυμονεί θανάσιμους κινδύνους για τους λαούς. 
Από την άλλη, το κεφάλαιο επιχειρεί να φορτώσει την κρίση στις πλάτες του εργαζόμενου λαού. Όλα τα μέτρα που παίρνουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου αυτό το χαρακτήρα και στόχο έχουν: να μειώσουν ακόμα περισσότερο το λαϊκό εισόδημα, να διευρύνουν τη φτώχεια και την ανέχεια, να αυξήσουν την ανεργία, σπρώχνοντας τον κόσμο της δουλειάς να ζει σε συνθήκες μεσαίωνα.
Είναι, επίσης, βέβαιο πως οι απολογητές του συστήματος και οι δυνάμεις της ρεφορμιστικής Αριστεράς (ΚΚΕ-ΣΥΝ) θα εντείνουν τις προσπάθειές τους προκειμένου να δημιουργήσουν αυταπάτες στις λαϊκές μάζες και να υπονομεύσουν τις αγωνιστικές τους διαθέσεις. Όλο και πιο συχνά οι παραπάνω δυνάμεις μας λένε πως η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα χρεοκόπησε, πως ήρθε το τέλος της και ότι προβάλλει σαν απάντηση το λεγόμενο κράτος πρόνοιας. Παλιές και νέες αυταπάτες, παλιά και νέα εκβιαστικά διλήμματα και απειλές θα βγουν στο προσκήνιο για να κρατήσουν το λαό στη γωνία.
Ο νέος κρατικός προϋπολογισμός που κατατέθηκε στη Βουλή, αποκαλύπτει τη νέα φοροληστεία που μας ετοιμάζει η κυβέρνηση της ΝΔ, την ένταση της φτώχειας και της ανέχειας.
Η έκρηξη της ακρίβειας, με τα αλλεπάλληλα κύματα αυξήσεων σε όλα τα είδη των βασικών αγαθών, καθώς και η απότομη αύξηση του πληθωρισμού, η μεγάλη ανεργία και η υποαπασχόληση, έχουν κάνει εφιαλτική την καθημερινή ζωή του λαού μας. Οι αδηφάγες ορέξεις του κεφαλαίου και οι διευκολύνσεις που του παρέχει ο αστικός πολιτικός κόσμος, δεν πρόκειται να υποχωρήσουν, αν δεν προβάλλουν οι εργαζόμενες μάζες την αντίστασή τους.
Εργάτες, εργαζόμενοι
Οι καιροί είναι δύσκολοι και κανείς πλέον δεν μπορεί να αμφιβάλλει ότι έρχονται χειρότερες μέρες. Κανείς πλέον δεν μπορεί να περιμένει από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να πάρουν πρωτοβουλίες για μαζικές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις. Το ίδιο ισχύει και για τη συνδικαλιστική ηγεσία του ΠΑΜΕ. Ωστόσο, είναι επίσης ολοφάνερο ότι οι εργαζόμενες μάζες έχουν διάθεση για αγώνα και αυτό το απέδειξαν στους πρόσφατους αγώνες ενάντια στην αντιασφαλιστική επιδρομή. 
Σήμερα, αυτός ο κόσμος πρέπει να αποχτήσει τη δυνατότητα να βγει ξανά στους δρόμους, να αντισταθεί στην πολιτική της φτώχειας και της ανέχειας και να διεκδικήσει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ, ΣΤΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ώστε να ανταποκρίνονται στο κόστος της ζωής. Αυτή τη δυνατότητα δεν μπορούν να του τη δώσουν αυτοί που μέχρι τώρα του τη στερούν. Αυτή τη δυνατότητα μπορούν να την οικοδομήσουν όλες οι πολιτικές και ταξικές δυνάμεις που κατανοούν αυτή την αναγκαιότητα. Όλοι εκείνοι οι αγωνιστές που έχουν τη θέληση να συμβάλουν σε αυτή την κατεύθυνση.
Μια σειρά από απεργιακές κινητοποιήσεις που έγιναν το τελευταίο διάστημα, και άλλες που θα πραγματοποιηθούν στη συνέχεια, μπορούν να συμβάλουν και στη διαμόρφωση ευρύτερου αγωνιστικού κλίματος που πρέπει να αξιοποιηθεί για να συγκροτηθούν και να ενισχυθούν ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ και ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ παντού όπου ζουν και παλεύουν οι εργαζόμενοι, στους χώρους δουλειάς, στα συνδικάτα και στις γειτονιές.
Αυτή την κατεύθυνση οφείλουμε να ενισχύσουμε άμεσα και αποφασιστικά !!!

ΚΚΕ(μ-λ)
Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό)

simea@kkeml.gr
www.kkeml.gr
Οκτώβρης 2008

5 Οκτ 2008

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ

Μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν την Τρίτη 30 Οκτωβρίου, έξω από το υπουργείο Μεταφορών, εκατοντάδες εργαζόμενοι της Ολυμπιακής (παρ’ όλο που δεν υπήρχε απεργιακή κινητοποίηση), καθώς επίσης εργαζόμενοι του ΟΣΕ και αντιπροσωπεία συνδικαλιστών-λιμενεργατών του Πειραιά. Διάχυτη ήταν η οργή των εργαζομένων γύρω από τα σχέδια της κυβέρνησης για το κλείσιμο της Ολυμπιακής, τις προωθούμενες ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ και την τροπολογία που κατέθεσε ο υπουργός Μεταφορών Χατζηδάκης, η οποία προβλέπει απολύσεις χωρίς αποζημίωση!
Η παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων γύρω από το υπουργείο ήταν έντονη κάτω από το φόβο της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου για τις αντιδράσεις των εργαζομένων. Χαρακτηριστικό είναι ότι την αμέσως προηγούμενη εβδομάδα ενισχύθηκαν τα κάγκελα και η περίφραξη του υπουργείου!
Ευχάριστο γεγονός αποτέλεσε η έμπρακτη αλληλεγγύη και συμπαράσταση των υπαλλήλων του υπουργείου, οι οποίοι κατήγγειλαν, με ψήφισμα που διαβάστηκε, την αστυνομοκρατία και το κλίμα τρομοκρατίας. Σε όλη τη διάρκεια της διαμαρτυρίας οι εργαζόμενοι του υπουργείου παρέμειναν στον προαύλιο χώρο της εισόδου, αλλά δεν τους επιτράπηκε να βρεθούν μαζί με τους συγκεντρωμένους αφού η είσοδος είχε αποκλειστεί από τα ΜΑΤ.
Το λόγο αρχικά πήρε ο εκπρόσωπος της ΟΣΠΑ και αναφέρθηκε στον ρόλο που έχει παίξει η Ολυμπιακή στην ανάπτυξη της χώρας(!), λες και αυτό είναι που θα διασφαλίσει τη μη παραχώρησή της στο ιδιωτικό κεφάλαιο ή -πολύ περισσότερο- τις θέσεις των εργαζομένων. Πρόκειται για τη λογική που καλλιεργείται χρόνια τώρα, προκαλώντας σύγχυση γύρω από τις προθέσεις του κεφαλαίου. Επιχειρήματα σαν αυτό ουσιαστικά απευθύνονται προς το κεφάλαιο και όχι προς τους ίδιους τους εργαζόμενους με στόχο την κινητοποίησή τους. Επίσης, καταγγέλθηκε η εσπευσμένη δημοσίευση της προκήρυξης διαγωνισμού και η υποβολή των υποψήφιων αγοραστών μέχρι 31 Οκτώβρη, αποκαλύπτοντας, για άλλη μια φορά, το διάλογο-απάτη στον οποίο καλεί τους εργαζόμενους το υπουργείο. Η ομοσπονδία, τα σωματεία των τεχνικών και των υπαλλήλων έχουν αρνηθεί τη συμμετοχή σε αυτό το διάλογο, ενώ διαφορετική στάση κρατούν οι πιλότοι της ΟΑ οι οποίοι θα συναντηθούν τελικά με τον Χατζηδάκη.
Ο υπουργός Μεταφορών, μιλώντας στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, προχώρησε ακόμα παραπέρα κάνοντας λόγο για παράδοση και των αεροδρομίων στο ιδιωτικό κεφάλαιο μέσω των ΣΔΙΤ. Επίσης, προωθεί τη συγκρότηση γραφείου «ενημέρωσης» των εργαζομένων για το θέμα των μετατάξεων, προσπαθώντας να δημιουργήσει ρήγμα στην ενιαία στάση τους.
Στη συνέχεια, μίλησε ο Παναγόπουλος από τη ΓΣΕΕ καταγγέλλοντας την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων στην Ολυμπιακή, στα λιμάνια, στον ΟΣΕ και τα αεροδρόμια. Λες και δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ που παρέδωσε το αεροδρόμιο στα Σπάτα λίγα χρόνια πριν.
Εξήγγειλε κινητοποίηση την Πέμπτη 2 Οκτώβρη έξω από τη Βουλή (ημέρα ψήφισης της τροπολογίας), απεργία στις ΔΕΚΟ στις 8 Οκτώβρη και γενική απεργία στις 21 ή 22 του μηνός, φανερά κάτω από την πίεση που δέχονται οι ξεπουλημένοι εργατοπατέρες. την προσπάθεια να εκτονώσουν αυτή την πίεση με την πραγματοποίηση μόνο μιας 24ωρης απεργίας κάθε μήνα μέχρι το Δεκέμβρη (όπως άλλωστε έκαναν και με το ασφαλιστικό).
Τέλος, στη συγκέντρωση μίλησαν ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Τούσσας (έρχονται και ευρωεκλογές...) και ο βουλευτής του ΣΥΝ Λαφαζάνης οι οποίοι δεν ξέχασαν να αναφέρουν το ζήτημα της ψήφου για την αλλαγή των συσχετισμών, δείχνοντας τις διαθέσεις τους για το επόμενο διάστημα, όπως επίσης δεν παρέλειψαν να επαναλάβουν και αυτοί τα επιχειρήματα περί «ανάπτυξης».
Μέλη της Ταξικής Πορείας μοίρασαν προκύρηξη θέτοντας την αναγκαιότητα του κοινού αγώνα μονίμων και συμβασιούχων για την υπεράσπιση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς και την ανατροπή των σχεδίων κυβέρνησης και ΕΕ. Κατήγγειλαν το διάλογο σαν μια προσπάθεια διάσπασης των εργαζομένων και αποδυνάμωσης των αντιστάσεων τους, καθώς και τις συνέπειες που θα υποστούν οι εργαζόμενοι μέσω της εθελούσιας εξόδου και των μετατάξεων. Σε συζητήσεις με τους εργαζόμενους έκδηλη ήταν η ανυσηχία για το μέλλον και αρκετοί θεωρούσαν ότι βρίσκονται προ τετελεσμένων.
Μετά τη συγκέντρωση συνδικαλιστές της ΟΣΠΑ πήγαν στο χώρο που γινόταν το ΔΣ της Ολυμπιακής και διέκοψαν τη συνεδρίαση για την ανάθεση σε ξένο σύμβουλο της σύνταξης των ισολογισμών της Ολυμπιακής που από το 2003 και μετά εκλείπουν, καταγγέλλοντας τη διοίκηση για κατά παραγγελία ισολογισμούς με φουσκωμένα ελλείμματα.

ΑΦΙΣΑ ΚΚΕ(μ-λ)

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΑΣ

ΠΟΛΛΑΠΛΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ

Και ενώ μια νέα χρονιά για την τριτοβάθμια εκπαίδευση ξεκινάει, με τους πρωτοετείς να γράφονται στις σχολές, το μεγαλύτερο μέρος των φοιτητών και των σπουδαστών να ξαναμπαίνουν στους ρυθμούς των μαθημάτων, των παρακολουθήσεων και ελπίζουμε και των κινηματικών διαδικασιών, η κυβέρνηση συνεχίζει το «έργο» της.
Μετά την επιχειρούμενη ψήφιση της αναγνώρισης των ΚΕΣ, προχωρά προς την αναμενόμενη εφαρμογή του νέου νόμου πλαίσιο και του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού, ευελπιστώντας οι ρυθμοί εφαρμογής του να πιάσουν κόκκινο και να φτάσουν μέχρι το τέλος. Πρώτο κομβικό σημείο, το πολλαπλό σύγγραμμα, και η προσπάθεια εφαρμογής του, τόσο στο ΕΜΠ όσο στα ΤΕΙ Πειραιά, όπως επίσης και σε μια σειρά από περιφερειακά τμήματα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Το συμβάν έχει ως εξής: όταν οι φοιτητές πήγαν να δηλώσουν τα μαθήματά τους, τους ζητήθηκε να επιλέξουν ένα σύγγραμμα από τη λίστα που έχει καταρτιστεί σε κάθε μάθημα. Ισως να ακούγεται άκακο, αλλά «αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι», όπως λέει και η λαϊκή παροιμία .
Για την ιστορία, το προεδρικό διάταγμα για το πολλαπλό σύγγραμμα δημοσιεύτηκε το Νοέμβρη του 2007 και μαζί με όλα τα άλλα αναφέρει πως για κάθε μάθημα θα παρέχεται δωρεάν ένα μόνο βιβλίο το οποίο θα καλύπτει το «κατά δυνατόν ολόκληρο ή το μεγαλύτερο μέρος της ύλης». Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πως η παραπάνω πρόταση και η προσπάθεια εφαρμογής της κρύβει μια σειρά από κίνδυνους για τα δικαιώματα της σπουδάζουσας νεολαίας.
Ο στόχος τους είναι ξεκάθαρος. Να σταματήσει πλέον να παρέχεται δωρεάν το βιβλίο. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φοιτητής θα αναγκάζεται να βάζει βαθιά το χέρι την τσέπη, ώστε να πληρώνει το σύγγραμμα του κάθε μαθήματος. Ως γνωστόν τα περισσότερα κοστίζουν αρκετά ευρώ. Επίσης, μέχρι τώρα η ύλη των μαθημάτων ήταν διακριτή και από ένα, το πολύ δύο βιβλία. Πλέον, η ύλη θα χάνεται μέσα στο σωρό των προτεινόμενων συγγραμμάτων, αφού τα βιβλία που θα έχει κάθε φοιτητής θα είναι διαφορετικά για τον κάθε ένα. Οσο για το περιβόητο επιχείρημα της δημιουργίας βιβλιοθηκών, μάλλον η καλύτερη απάντηση είναι το γέλιο, αφού είναι μεγαλύτερο από ανοησία να πιστεύει κανείς ότι θα φτιαχτούν βιβλιοθήκες που να μπορούν να δανείσουν χιλιάδες ίδια βιβλία στους ενδιαφερόμενους φοιτητές.
Η εφαρμογή του πολλαπλού συγγράμματος θέλει να κάνει συνείδηση στον σπουδαστόκοσμο ότι το τζάμπα πέθανε, ότι όποιος δεν έχει χρήματα να πληρώνει θα πετάγεται έξω από την τριτοβάθμια κακήν κακώς και ότι η εντατικοποίηση-σχολειοποίηση θα τσακίζει κόκαλα. Το πολλαπλό σύγγραμμα όπως και συνολικά ο νόμος πλαίσιο θα κάνουν ακόμη πιο ταξική την εκπαίδευση, για ακόμη πιο λίγους και εκλεκτούς, οι οποίοι θα πρέπει πάντα να σκύβουν το κεφάλι. Η προωθούμενη επίθεση της κυβέρνησης αποτέλεσε και θα πρέπει να αποτελέσει ξανά “αιτία πολέμου” για το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα.
Οπως τα προηγούμενα χρόνια το φοιτητικό κίνημα πήρε την κατάσταση στα χέρια του, το ίδιο πρέπει να κάνει και σήμερα. Να βγάλει στην επικαιρότητα τα ζητήματα που συμπυκνώνουν την επίθεση του συστήματος απέναντι στα δικαιώματα της νεολαίας. Να μπει στις συνελεύσεις, να συζητήσει, να πάρει αποφάσεις αγώνα, ώστε να πει ένα μαζικό και δυνατό όχι στην εφαρμογή του πολλαπλού συγγράμματος. Ετσι να δημιουργήσει εκείνους τους όρους για τη συνολικότερη ανατροπή του νέου νόμου πλαίσιο. ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ.

Συγκέντρωση και πορεία για τα προβλήματα της Δυτικής Αθήνας

Τη Δευτέρα 29 Σεπτέμβρη το απόγευμα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας από την πλατεία Εσταυρωμένου του Αιγάλεω, στο Σύνταγμα. Ηταν διαμαρτυρία στην οποία είχε καλέσει ο ΑΣΔΑ και συμμετείχαν επιτροπές σύλλογοι και τοπικές κινήσεις από διάφορες περιοχές των δυτικών συνοικιών που αντιμετωπίζουν μια σειρά από σοβαρά προβλήματα: Την επερχόμενη επέκταση της Πετρόλα, τη δημιουργία λιμανιού στο Σκαραμαγκά, τις διεκδικήσεις της Μονής Λαμίας στο Ποικίλο Ορος, την τσιμεντοποίηση του πάρκου Τρίτση κ.λπ..
Η συμμετοχή των κατοίκων από όλες αυτές τις περιοχές, κυμάνθηκε σε χαμηλά επίπεδα, πράγμα που έχει άμεση σχέση με το ποιος τους απεύθυνε το κάλεσμα (πρόσφατη άλλωστε είναι η απόφαση του Νομάρχη Δυτικής Αθήνας να επιτρέψει να δοθεί από την Πολεοδομία άδεια επέκτασης της Πετρόλα).
Από την άλλη πλευρά, η Επιτροπή Αγώνα του Θριασίου ενάντια στην επέκταση της Πετρόλα, μαζί με άλλες επιτροπές και κινήσεις διαχωρίστηκε και χωροταξικά κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης που ακολούθησε, αποτελώντας έτσι και το πιο μαζικό κομμάτι της πορείας η οποία κατέληξε στη Βουλή.
Από την Επιτροπή Αγώνα του Θριάσιου δόθηκε νέο ραντεβού για την Τετάρτη 1 Οκτώβρη στη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου στην Ελευσίνα όπου βεβαίως ο Νομάρχης αρνήθηκε να συζητηθεί το ζήτημα της αδειοδότησης της επέκτασης της Πετρόλα. Τα μέλη της Επιτροπής Αγώνα αποχώρησαν μετά την ανάρτηση πλακάτ, καταγγέλλοντας τη στάση του Νομάρχη.

Νέα συνδικαλιστικά ήθη απ’ το Δ.Σ της ΕΛΜΕ Χανίων

Το τελευταίο διάστημα το ΥΠΕΠΘ έχει επιδοθεί σε «παραγωγικό έργο». Διοργανώνει καλοπληρωμένες ημερίδες απ’ τα εοκικά προγράμματα προκειμένου να προπαγανδίσει την αντιλαϊκή πολιτική του στο χώρο της εκπαίδευσης. Μια παρόμοια ημερίδα λοιπόν με τον τίτλο «ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ-το σχολείο του μέλλοντος» διοργανώθηκε στα Χανιά στις 23 Σεπτέμβρη με σκοπό την «ευαισθητοποίηση του κοινωνικού συνόλου!!!» παρουσία του υφυπουργού Λυκουρέντζου. Η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας προκειμένου να εξασφαλίσει ακροατήριο για τον υφυπουργό έστειλε στα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ του νομού έγγραφο που ανακοίνωνε ότι θα είναι κλειστά αυτά τα σχολεία στις 23/09, ώστε οι εκπαιδευτικοί να παρακολουθήσουν την ημερίδα!!!! Στο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Χανίων που πραγματοποιήθηκε στις 21/09/08 οι Αγωνιστικές Κινήσεις εκπαιδευτικών, παρόλο που δεν εκπροσωπούνται στο Δ.Σ., πρότειναν την πραγματοποίηση συγκέντρωσης έξω απ’ το ξενοδοχείο και στάσης εργασίας το πρωί ώστε να δοθεί η δυνατότητα να συμμετέχουν όλοι οι συνάδελφοι Γυμνασίων–Λυκείων, ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ και να διαδηλώσουν την αντίθεςή τους στην πολιτική της κυβέρνησης στο χώρο της εκπαίδευσης.
Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Χανίων όμως με την απόφασή του στις 21/09/08 (Αγωνιστική Συνεργασία–Παρεμβάσεις) εισήγαγε νέα συνδικαλιστικά ήθη αναδεικνύοντας σαν μοναδικό θέμα αντίδρασης την νέα εγκύκλιο για τις αναθέσεις και καλούσε μόνο τους εκπαιδευτικούς των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, που είχαν άδεια (!!!) απ’ τη Διεύθυνση για την ημερίδα την Τρίτη 23/09/08, να συμμετέχουν σε συγκέντρωση έξω απ’ το ξενοδοχείο Ακάλι. ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ όπως ήταν επόμενο δεν ήθελαν να γίνει τίποτε, παρά μόνο να συναντήσει το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ τον υφυπουργό. Την Τρίτη το πρωί το Δ.Σ. προχώρησε σε ένα ακόμα βήμα απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος. Ανακοίνωσε ότι είχε ήδη συναντηθεί μαζί με τον υφυπουργό τη Δευτέρα 22/9/08 και διαπίστωσε ότι «εξέλειπαν οι λόγοι της κινητοποίησης, γιατί ο υπουργός ήταν διαλλακτικός»!!! Δεν πήρε θέση για την ημερίδα-προπαγανδιστική εκδήλωση της εοκικής και κυβερνητικής πολιτικής στο χώρο της εκπαίδευσης, πρότεινε στους συναδέλφους που είχαν συγκεντρωθεί από το κάλεσμα της 21/09/08, να αποτελέσουν το ακροατήριο του υφυπουργού και των άλλων κυβερνητικών παραγόντων!

Η συμμετοχή στην ημερίδα των εκπαιδευτικών απ’ τα Χανιά ήταν μικρή. Προκλητική ήταν η παρουσία με ομιλία του περιφερειάρχη εκπαίδευσης Κρήτης Αρκάδιου Σπανουδάκη ο οποίος είχε καταδικαστεί την προηγούμενη μέρα μαζί με το Κεφαλογιάννη για πίεση αστυνομικών προκειμένου να μην καταθέσουν εναντίον εμπόρου ναρκωτικών.
Στην ανακοίνωσή τους στον τοπικό τύπο και στα σχολεία οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών κατάγγειλαν τη στάση του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ και κατέληγαν:
«Παρά την προσπάθεια εξωραϊσμού της αντιεκπαιδευτικής–αντιλαϊκής πολιτικής απ’ τη μεριά της συνδικαλιστικής ηγεσίας, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές που ασφυκτιούν απ’ την πολιτική του συστήματος και της κυβέρνησης δεν έχουν άλλο δρόμο να διαλέξουν απ’ αυτόν της μαζικής, συλλογικής δράσης και του αγώνα.

Σε αντιπαράθεση με τον κρατικό–κυβερνητικό υποταγμένο συνδικαλισμό
Να συμμετέχουμε στα σωματεία μας
Να τα κάνουμε όργανα πάλης
Να δυναμώσουμε την αντίσταση και το συλλογικό αγώνα
για την υπεράσπιση των συνθηκών της δουλειάς και της ζωής μας σε αυτή την περίοδο της σύγχρονης βαρβαρότητας που βιώνουμε».

Πραγματοποιήθηκε το 4ο συνέδριο του Εργατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες στη γειτονική χώρα, το 4ο συνέδριο του Εργατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Βουλγαρίας. Στο συνέδριο παραβρέθηκαν και παρέμβηκαν και άλλες κομμουνιστικές οργανώσεις και κόμματα της Βουλγαρίας. Από το εξωτερικό, προσκεκλημένο ήταν το ΚΚΕ(μ-λ) η αντιπροσωπεία του οποίου χαιρέτισε τις εργασίες του συνεδρίου και πήρε μέρος στην πρώτη φάση του, στην οποία έγιναν οι εισηγήσεις και οι πολιτικές ομιλίες, συμμετέχοντας τιμητικά και στο προεδρείο του σώματος. Στο χαιρετισμό που απηύθυνε το ΚΚΕ(μ-λ) στους συνέδρους τόνισε ιδιαίτερα την ανάγκη ανάπτυξης ενός ισχυρού και ανεξάρτητου αντιιμπεριαλιστικού κινήματος με πρωταγωνιστές τους κομμουνιστές καθώς και την απαίτηση των καιρών για την ανασύσταση και την ενδυνάμωση του κομμουνιστικού κινήματος. Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ(μ-λ) επίσης, υπενθύμισε την πρόταση για μια διεθνή αντιιμπεριαλιστική σύσκεψη κομμουνιστικών κομμάτων και οργανώσεων την άνοιξη του 2009, από τα Βαλκάνια, την Ανατολική Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο, με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από την εγκληματική νατοϊκή επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία, πρόταση που αντιμετωπίζεται θετικά από τους Βούλγαρους κομμουνιστές. Με αφορμή την πρόταση αλλά και στις επιμέρους συζητήσεις τονίστηκε από όλες τις πλευρές η ανάγκη για μεγαλύτερη ενότητα και αλληλοστήριξη των κομμουνιστικών κομμάτων και οργανώσεων στα Βαλκάνια ιδιαίτερα ενόψει των αναμετρήσεων και των δοκιμασιών που έρχονται για τους λαούς της χερσονήσου.

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΟΥ ΣΚΑΪ ΓΙΑ ΤΑ ΔΑΣΗ…

Ή ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΑΣΗ!

«Η μουσική βραδιά καλεί σε αγώνα για τη διάσωση μιας πανανθρώπινης αξίας (...) ενώ τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν συνολικά θα διατεθούν στο "Ταμείο Δασών" του υπουργείου Ανάπτυξης»!!!
Πιο μεγάλη, πιο εκρηκτική αντίφαση από αυτήν που περιγράφεται στους παραπάνω τίτλους–κάλεσμα στο μεγαλύτερο καλλιτεχνικό γεγονός της δεκαετίας (!!!) δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Πριν αναφερθούμε σ’ αυτό καθεαυτό το γεγονός, δυο σύντομα σχόλια για την ευαισθησία των υπευθύνων του ΣΚΑΪ αλλά και των καλλιτεχνών που συμμετείχαν «στο μεγαλύτερο καλλιτεχνικό γεγονός της δεκαετίας». Για τον ΣΚΑΪ μπορούμε να πούμε ότι είναι γνωστός ο ρόλος του στη στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής στο σύνολό της, εκτός από το περιβάλλον που το έχει αναθέσει… στον πατριάρχη. Το λυπηρό είναι ότι η πλειοψηφία τον τραγουδιστών και ηθοποιών που στήριξαν το γεγονός είναι προοδευτικής απόχρωσης. Ενα απλό ερώτημα θα έπρεπε να βάλουν στον εαυτό τους πριν δηλώσουν τη συμμετοχή τους στη συναυλία. Το πρόβλημα που έχει ο λαός της χώρας μας αυτή τη στιγμή είναι ή δεν είναι η εξάπλωση της φτώχειας και της συμπίεσης του εισοδήματός του; Με τη συμμετοχή τους έβαλαν και αυτοί το λιθαράκι τους στον αποπροσανατολισμό του λαού, άλλωστε να «αγωνίζεσαι» για το περιβάλλον είναι must.
Κατά την παρέμβασή μας έξω από το στάδιο με προκήρυξη, προσπαθήσαμε να αναδείξουμε τον αποπροσανατολιστικό χαρακτήρα του γεγονότος και το εξής δίλημμα: Αραγε πρέπει να πάμε μαζί με τους υπευθύνους της καταστροφής για να σώσουμε τα δάση και τον πλανήτη συνολικότερα ή να παλέψουμε ενάντια σε αυτούς και τα σχέδιά τους συγκροτώντας τις δικές μας αυτόνομες αντιστάσεις;
Γιατί είναι άλλωστε γνωστός ο τρόπος που χειρίζονται οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων την υπόθεση των δασών, που ξαφνικά, με την πρωτοβουλία της συναυλίας, αποχαρακτηρίζονται από τον τίτλο των «δασοκτόνων» που επάξια κουβαλούν χρόνια τώρα.
Είναι άγνωστο άραγε ότι:
• με το νόμο 998/1979, η τότε κυβέρνηση της ΝΔ επιχείρησε να αποχαρακτηρίσει 25 εκατομμύρια στρέμματα δάσους, βαφτίζοντάς τα «χορτολιβαδικές εκτάσεις»;
• ακολούθησε ο νόμος 1734/1987 «περί βοσκοτόπων» -επί ΠΑΣΟΚ- με τον οποίο επιχειρήθηκε να αποχαρακτηριστούν 45 εκατομμύρια στρέμματα δάσους;
• στη συνέχεια έχουμε τη δασοκτόνα συνταγματική αναθεώρηση του 2001 και τον εκτελεστικό της νόμο 3208/2003 (που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και εφαρμόζει η ΝΔ), που παραδίδει στην τσιμεντοποίηση εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων;
• η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να καταρτίσει νομοσχέδιο με το οποίο ουσιαστικά θέλει να περάσει «απ' το παράθυρο» τις περισσότερες από τις δασοκτόνες ρυθμίσεις που περιλαμβάνονταν στο σχέδιό της για την αναθεώρηση του άρθρου 24;
Ποιος ξεχνά άλλωστε, μόνο μέσα στα τελευταία χρόνια, πώς ξεφύτρωσαν οι βίλες μέσα στις καμένες εκτάσεις της Πεντέλης ;
Ποιος ξεχνά ότι μόνο πρόσφατα, μετά την τελευταία πυρκαγιά της Πάρνηθας, δόθηκε άδεια για την επέκταση του καζίνου, συνεχίζεται νόμιμα η οικιστική επέκταση της Ιπποκράτειας Πολιτείας, της Δροσοπηγής, αλλά και της Βαρυμπόμπης, εντάσσεται το Τατόι σε ζώνη αναψυχής που επιτρέπει επιχειρήσεις αναψυκτηρίων, εστιατορίων κ.τ.λ.; Ενώ ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς έχει δηλώσει ότι θα προχωρήσει στη χωροθέτηση της «Τεχνόπολης» στις παρυφές του εθνικού δρυμού;
Ποιος ξεχνά ότι εξαιρέθηκαν από την αναδάσωση εκτάσεις μετά την πυρκαγιά στις 25-8-07 στον Υμηττό;
Είναι άραγε ή δεν είναι, μετά από όλα αυτά, οι κυβερνήσεις πολιτικοί αυτουργοί των εμπρησμών και της καταστροφής των δασών;
Είναι άραγε το ζήτημα οικονομικό, λείπουν δηλαδή λεφτά για να διασωθούν τα δάση, ή πολιτικό, ότι δηλαδή η καταστροφή των δασών είναι μέσο για τη γιγάντωση των κερδών του κεφαλαίου;