Το ιστολόγιο της δεκαπενθήμερης εφημερίδας του Κ.Ο. του Κ.Κ.Ε.(μ-λ)
Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.
25 Απρ 2008
Ανακοίνωση για την επίθεση στην κατάληψη του ΙΚΑ στην Λάρισα
Μέρες τώρα μεθοδεύονταν η προσπάθεια να χτυπηθεί η κατάληψη ομάδας νεολαίων στο εγκαταλελειμμένο εδώ και χρόνια παλιό κτίριο του ΙΚΑ .
Η κατάληψη αυτή λειτούργησε το τελευταίο διάστημα σαν χώρος ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας νέων της πόλης.
Σήμερα με πρωτοφανή τρομοκρατική επίθεση τα ΜΑΤ εισέβαλαν στις 6.00 πμ στο χώρο «για να τους πιάσουν κυριολεκτικά στον ύπνο», συνέλαβαν επτά νεολαίους χωρίς ένταλμα σύλληψης στερώντας τους ακόμα και το δικαίωμα επικοινωνίας με δικηγόρους.
Σαν κοινούς εγκληματίες τους οδήγησαν στην σήμανση τους και τους έσυραν με χειροπέδες στα δικαστήρια με την αστεία κατηγορία της «παρεμπόδισης της ομαλής λειτουργίας της δημόσιας υπηρεσίας του ΙΚΑ» !!!
Αξίζει να θυμηθούμε ότι στο κτίριο αυτό που έχει εγκαταλειφθεί εδώ και πέντε χρόνια, όλο αυτό το διάστημα οι εγκαταστάσεις κλιματισμού λειτουργούσαν ανελλιπώς, οι υδραυλικές εγκαταστάσεις είχαν μόνιμη διαρροή χωρίς κανένας ποτέ να δείξει το παραμικρό ενδιαφέρον. Το ενδιαφέρον επιδείχθηκε από τους ¨αρμόδιους¨ μόλις τη τρίτη ημέρα που ο χώρος τελούσε υπό κατάληψη όταν ταυτόχρονα έγινε διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος και νερού
Απ΄ ότι φαίνεται κάποιους ενόχλησε η κατάληψη γιατί για πρώτη φορά στην πόλη διεκδικείται το αυτονόητο, δηλαδή το δικαίωμα να λειτουργούν δημόσιοι χώροι ανοιχτοί στην κοινωνία και την νεολαία.
Κάποιοι επίσης ενοχλήθηκαν γιατί η κατάληψη ανέδειξε το πρόβλημα του κτιρίου του ΙΚΑ που θέλουν να κουκουλώσουν για τους γνωστούς λόγους.
Ενοχλήθηκαν γιατί τους χαλάει την εικόνα της ¨καθωσπρέπει¨ πόλης ενόψει των Μεσογειακών αγώνων.
Τέλος κάποιοι άλλοι ενοχλήθηκαν γιατί αποτελούσε μια νεολαίικη δράση που δεν μπορούν να ελέγξουν και να ποδηγετήσουν.
Καταγγέλλουμε και καταδικάζουμε την συντονισμένη αυταρχική και τρομοκρατική επίθεση των δυνάμεων καταστολής και των πολιτικών εμπνευστών τους.
Σημαντικές ευθύνες βαρύνουν το Δήμαρχο της πόλης που συμμετείχε στην προσπάθεια ασκώντας εκβιαστικές πιέσεις και τρομοκρατία.
Δυστυχώς αυτή η ενέργεια ενισχύθηκε από ανακοινώσεις των προηγούμενων ημερών από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο οι οποίες στοχοποιούσαν την κατάληψη δημιουργώντας έτσι άλλοθι για την καταστολή της.
Είμαστε αλληλέγγυοι σε οποιαδήποτε συλλογικότητα διεκδικεί ελεύθερη πρόσβαση στους δημόσιους χώρους με την λογική της ανοικτής και δημιουργικής τους αυτοδιαχείρισης.
Θεωρούμε απαράδεκτη κάθε προσπάθεια ποινικοποίησης μιας τέτοιας πολιτικής πρακτικής και δράσης απαιτώντας ταυτόχρονα να μη απαγγελθεί καμιά κατηγορία στους νέους που συνελήφθηκαν. Διεκδικούμε το δικαίωμα χρήσης από τις συλλογικότητες της πόλης των δημόσιων χώρων
Κίνηση Αριστερών Ριζοσπαστών Λάρισας - Κ.Α.Ρ.ΛΑ.
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Λάρισας
ΣΥ.ΡΙΖ.Α
Α.Κ.Ο.Α.
Αριστερή Παρέμβαση Τυρνάβου
Αντεξουσιαστική Κίνηση Λάρισας
Δίκτυο για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα – κίνηση Βόλου
ΚΚΕ (μ – λ)
ΝΑΡ
Κ.Ο.Ε.
ΕΝΑΝΤΙΑ
Η κατάληψη αυτή λειτούργησε το τελευταίο διάστημα σαν χώρος ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας νέων της πόλης.
Σήμερα με πρωτοφανή τρομοκρατική επίθεση τα ΜΑΤ εισέβαλαν στις 6.00 πμ στο χώρο «για να τους πιάσουν κυριολεκτικά στον ύπνο», συνέλαβαν επτά νεολαίους χωρίς ένταλμα σύλληψης στερώντας τους ακόμα και το δικαίωμα επικοινωνίας με δικηγόρους.
Σαν κοινούς εγκληματίες τους οδήγησαν στην σήμανση τους και τους έσυραν με χειροπέδες στα δικαστήρια με την αστεία κατηγορία της «παρεμπόδισης της ομαλής λειτουργίας της δημόσιας υπηρεσίας του ΙΚΑ» !!!
Αξίζει να θυμηθούμε ότι στο κτίριο αυτό που έχει εγκαταλειφθεί εδώ και πέντε χρόνια, όλο αυτό το διάστημα οι εγκαταστάσεις κλιματισμού λειτουργούσαν ανελλιπώς, οι υδραυλικές εγκαταστάσεις είχαν μόνιμη διαρροή χωρίς κανένας ποτέ να δείξει το παραμικρό ενδιαφέρον. Το ενδιαφέρον επιδείχθηκε από τους ¨αρμόδιους¨ μόλις τη τρίτη ημέρα που ο χώρος τελούσε υπό κατάληψη όταν ταυτόχρονα έγινε διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος και νερού
Απ΄ ότι φαίνεται κάποιους ενόχλησε η κατάληψη γιατί για πρώτη φορά στην πόλη διεκδικείται το αυτονόητο, δηλαδή το δικαίωμα να λειτουργούν δημόσιοι χώροι ανοιχτοί στην κοινωνία και την νεολαία.
Κάποιοι επίσης ενοχλήθηκαν γιατί η κατάληψη ανέδειξε το πρόβλημα του κτιρίου του ΙΚΑ που θέλουν να κουκουλώσουν για τους γνωστούς λόγους.
Ενοχλήθηκαν γιατί τους χαλάει την εικόνα της ¨καθωσπρέπει¨ πόλης ενόψει των Μεσογειακών αγώνων.
Τέλος κάποιοι άλλοι ενοχλήθηκαν γιατί αποτελούσε μια νεολαίικη δράση που δεν μπορούν να ελέγξουν και να ποδηγετήσουν.
Καταγγέλλουμε και καταδικάζουμε την συντονισμένη αυταρχική και τρομοκρατική επίθεση των δυνάμεων καταστολής και των πολιτικών εμπνευστών τους.
Σημαντικές ευθύνες βαρύνουν το Δήμαρχο της πόλης που συμμετείχε στην προσπάθεια ασκώντας εκβιαστικές πιέσεις και τρομοκρατία.
Δυστυχώς αυτή η ενέργεια ενισχύθηκε από ανακοινώσεις των προηγούμενων ημερών από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο οι οποίες στοχοποιούσαν την κατάληψη δημιουργώντας έτσι άλλοθι για την καταστολή της.
Είμαστε αλληλέγγυοι σε οποιαδήποτε συλλογικότητα διεκδικεί ελεύθερη πρόσβαση στους δημόσιους χώρους με την λογική της ανοικτής και δημιουργικής τους αυτοδιαχείρισης.
Θεωρούμε απαράδεκτη κάθε προσπάθεια ποινικοποίησης μιας τέτοιας πολιτικής πρακτικής και δράσης απαιτώντας ταυτόχρονα να μη απαγγελθεί καμιά κατηγορία στους νέους που συνελήφθηκαν. Διεκδικούμε το δικαίωμα χρήσης από τις συλλογικότητες της πόλης των δημόσιων χώρων
Κίνηση Αριστερών Ριζοσπαστών Λάρισας - Κ.Α.Ρ.ΛΑ.
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Λάρισας
ΣΥ.ΡΙΖ.Α
Α.Κ.Ο.Α.
Αριστερή Παρέμβαση Τυρνάβου
Αντεξουσιαστική Κίνηση Λάρισας
Δίκτυο για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα – κίνηση Βόλου
ΚΚΕ (μ – λ)
ΝΑΡ
Κ.Ο.Ε.
ΕΝΑΝΤΙΑ
Κάλεσμα της Πρωτοβουλίας για μια Ταξική Πρωτομαγιά στην ανεξάρτητη εργατική συγκέντρωση
Έναν και πλέον αιώνα μετά την ηρωική εξέγερση των εργατών του Σικάγο οι εργαζόμενοι σ´όλο τον κόσμο, βλέπουν το «κοινωνικό ρολόι» να γυρνά πολύ πίσω. Το 8ωρο, το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση, η σταθερή εργασία, κατακτήσεις των «Μάηδων» των εργατικών αγώνων βρίσκονται υπό καθεστώς αμφισβήτισης και σταδιακής κατάργησης.
Συντάξεις πείνας στα 68, γενίκευση της επισφαλούς ελαστικής εργασίας, εξοντώτικα ωράρια είναι πλέον η καθημερινότητα των εργαζομένων. Η ανεργία καλπάζει καθώς τα εργοστάσια στην Θεσσαλονίκη κλείνουν το ένα μετά το άλλο (ΒΙΑΜΥΛ,Siemens), ενώ οι νέοι,πτυχιούχοι και μη, αναμένουν στις ουρές του ΟΑΕΔ ένα πρόγραμμα stage για να βρουν μια ανασφάλιστη απασχόληση. Η ακρίβεια φουντώνει, η λιτότητα έχει γίνει ακλόνητο καθεστώς με τους εργαζόμενους να σηκώνουν τα βάρη της δημοσιονομικής πειθαχίας χωρις αναβολικά και ντόπες! Η φορολογία αντίθετα των επιχειρήσεων μειώνεται, την ίδια στιγμή που η δημόσια περιουσία (από τον ΟΤΕ μέχρι τα λιμάνια) χαρίζεται στο κεφάλαιο που βλέπει τα κέρδη του να εκτοξεύονται.
Η οργή ξεχείλισε…
Απέναντι σε αυτά, οι αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων βγήκαν στο προσκήνιο, η οργή ξεχείλισε και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι πλημμύρισαν τους δρόμους στη μάχη του ασφαλιστικού. Μέσα σε 3 μήνες έγιναν οι περισσότερες και πιο σκληρές απεργίες των τελευταίων χρόνων (ΔΕΗ, ΟΤΑ, ΟΛΘ, τράπεζες, δικηγόροι κ.α.). Αλλά την ίδια στιγμή ο υποταγμένος συνδικαλισμός έδειξε τα όρια του για άλλη μια φορά. Κορύφωσαν τις κινητοποιήσεις με μια 3ωρη στάση εργασίας(!) και μετέτρεψαν τους αγώνες σε δημοψηφίσματα πολιτικής σκοπιμότητας. Πριν ακόμα ψηφιστεί ο νόμος η ΓΣΕΕ δεν δίστασε να υπογράψει χωρίς ντροπή το περίφημο 1 ευρώ αυξηση την ..ημέρα.
Πρόσφεραν δύο χρόνια εργασιακής ειρήνης
…στους εργοδότες που θησαυρίζουν. Επιδιώκουν να μην υπάρξει κανένα ρήγμα στην κυρίαρχη πολιτική. Γι’αυτό μιλούν σαν τον Αλογοσκούφη για τις «αντοχές της οικονόμιας» και την «ανταγωνιστικότητα», λες και είναι εκπρόσωποι του ΣΕΒ. Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ που μαζί με τον ΣΥΝ «κυβερνούν» τη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, έχει εφαμόσει την ίδια πολιτική. Η νέα φάση της αντεργατικής επίθεσης που έρχεται θα λέγεται «αλλαγή των εργασιακών σχέσεων» και προβλέπει μεταξύ άλλων απελευθέρωση απολύσεων χωρίς αποζημίωση, έχει την υπογραφή μιας επιτροπής σοφών με επικεφαλής τον πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Κουκιάδη. Είναι η συνέχεια μιας οικονομικής πολιτικής που εφάρμοσαν και όλες οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις στην Ευρώπη με τα γνωστά αποτελάσματα.
Σε αυτή την πραγματικότητα δεν μπορεί να απαντήσει το ΠΑΜΕ, καθώς διαλέγει τον δρόμο της απομόνωσης, αρνείται κάθε μορφή κοινής δράσης με άλλα σωματεία, αντιμετωπίζει τις κινητοποιησείς ως μοχλό πολιτικής καταγραφής και εκλογικής ενίσχυσης οδηγόντας έτσι στην ηττοπάθεια
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ, ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΛΛΙΩΣ!
Είναι καιρός να πάρουμε την υπόθεση των αναγκών και των δικαιωμάτων στα χέρια μας. Στα πρωτοβάθμια σωματεία, τις γενικές συνελεύσεις και τις επιτροπές αγώνα να οργνώσουμε συντονισμένα και από τα κάτω τους αγώνες ενάντια στην πολιτική ΝΔ-ΕΕ-ΣΕΒ, αγώνες μαζικούς, διαρκείας, ανυποχώρητους, νικηφόρους!
Με σωματεία που θα λειτουργούν δημοκρατικά και ανοιχτά σε όλους τους εργαζόμενους χωρίς τους περιορισμούς που επιβάλλουν οι νέες εργασιακές σχέσεις. Κόντρα στις εργοδοτικές - γραφειοκρατικές διοικήσεις ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ.
Να ακυρωθεί η επίθεση στα εργατικά δικαιώματα, να δοθεί αποφασιστικά η μάχη για τη διεύρυνση τους.
Ανατροπή της Σύμβασης της δίχρονης εργασιακής ειρήνης. Να ζούμε από ένα μισθό-σύνταξη-επίδομα ανεργίας. Να κερδίσουμε τη μάχη για το ωράριο και τις συνθήκες δουλειάς: μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με συνεχόμενο ωράριο. Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος, «ελαστiκός»… .
Να καταργηθεί ο νόμος Πετραλιά-ΝΔ και όλοι οι νόμοι και ρυθμίσεις ενάντια στην κοινωνική ασφάλιση που ψήφισσαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Όχι στο πόρισμα Κουκιάδη, τις ιδιωτικοποιήσεις, την αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος. Όχι σε ευρωσυνθήκη, ΟΝΕ και ΕΕ.
Δημόσια, πλήρης και δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια και ασφάλιση για όλους
Συντάξεις πείνας στα 68, γενίκευση της επισφαλούς ελαστικής εργασίας, εξοντώτικα ωράρια είναι πλέον η καθημερινότητα των εργαζομένων. Η ανεργία καλπάζει καθώς τα εργοστάσια στην Θεσσαλονίκη κλείνουν το ένα μετά το άλλο (ΒΙΑΜΥΛ,Siemens), ενώ οι νέοι,πτυχιούχοι και μη, αναμένουν στις ουρές του ΟΑΕΔ ένα πρόγραμμα stage για να βρουν μια ανασφάλιστη απασχόληση. Η ακρίβεια φουντώνει, η λιτότητα έχει γίνει ακλόνητο καθεστώς με τους εργαζόμενους να σηκώνουν τα βάρη της δημοσιονομικής πειθαχίας χωρις αναβολικά και ντόπες! Η φορολογία αντίθετα των επιχειρήσεων μειώνεται, την ίδια στιγμή που η δημόσια περιουσία (από τον ΟΤΕ μέχρι τα λιμάνια) χαρίζεται στο κεφάλαιο που βλέπει τα κέρδη του να εκτοξεύονται.
Η οργή ξεχείλισε…
Απέναντι σε αυτά, οι αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων βγήκαν στο προσκήνιο, η οργή ξεχείλισε και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι πλημμύρισαν τους δρόμους στη μάχη του ασφαλιστικού. Μέσα σε 3 μήνες έγιναν οι περισσότερες και πιο σκληρές απεργίες των τελευταίων χρόνων (ΔΕΗ, ΟΤΑ, ΟΛΘ, τράπεζες, δικηγόροι κ.α.). Αλλά την ίδια στιγμή ο υποταγμένος συνδικαλισμός έδειξε τα όρια του για άλλη μια φορά. Κορύφωσαν τις κινητοποιήσεις με μια 3ωρη στάση εργασίας(!) και μετέτρεψαν τους αγώνες σε δημοψηφίσματα πολιτικής σκοπιμότητας. Πριν ακόμα ψηφιστεί ο νόμος η ΓΣΕΕ δεν δίστασε να υπογράψει χωρίς ντροπή το περίφημο 1 ευρώ αυξηση την ..ημέρα.
Πρόσφεραν δύο χρόνια εργασιακής ειρήνης
…στους εργοδότες που θησαυρίζουν. Επιδιώκουν να μην υπάρξει κανένα ρήγμα στην κυρίαρχη πολιτική. Γι’αυτό μιλούν σαν τον Αλογοσκούφη για τις «αντοχές της οικονόμιας» και την «ανταγωνιστικότητα», λες και είναι εκπρόσωποι του ΣΕΒ. Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ που μαζί με τον ΣΥΝ «κυβερνούν» τη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, έχει εφαμόσει την ίδια πολιτική. Η νέα φάση της αντεργατικής επίθεσης που έρχεται θα λέγεται «αλλαγή των εργασιακών σχέσεων» και προβλέπει μεταξύ άλλων απελευθέρωση απολύσεων χωρίς αποζημίωση, έχει την υπογραφή μιας επιτροπής σοφών με επικεφαλής τον πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Κουκιάδη. Είναι η συνέχεια μιας οικονομικής πολιτικής που εφάρμοσαν και όλες οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις στην Ευρώπη με τα γνωστά αποτελάσματα.
Σε αυτή την πραγματικότητα δεν μπορεί να απαντήσει το ΠΑΜΕ, καθώς διαλέγει τον δρόμο της απομόνωσης, αρνείται κάθε μορφή κοινής δράσης με άλλα σωματεία, αντιμετωπίζει τις κινητοποιησείς ως μοχλό πολιτικής καταγραφής και εκλογικής ενίσχυσης οδηγόντας έτσι στην ηττοπάθεια
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ, ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΛΛΙΩΣ!
Είναι καιρός να πάρουμε την υπόθεση των αναγκών και των δικαιωμάτων στα χέρια μας. Στα πρωτοβάθμια σωματεία, τις γενικές συνελεύσεις και τις επιτροπές αγώνα να οργνώσουμε συντονισμένα και από τα κάτω τους αγώνες ενάντια στην πολιτική ΝΔ-ΕΕ-ΣΕΒ, αγώνες μαζικούς, διαρκείας, ανυποχώρητους, νικηφόρους!
Με σωματεία που θα λειτουργούν δημοκρατικά και ανοιχτά σε όλους τους εργαζόμενους χωρίς τους περιορισμούς που επιβάλλουν οι νέες εργασιακές σχέσεις. Κόντρα στις εργοδοτικές - γραφειοκρατικές διοικήσεις ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ.
Να ακυρωθεί η επίθεση στα εργατικά δικαιώματα, να δοθεί αποφασιστικά η μάχη για τη διεύρυνση τους.
Ανατροπή της Σύμβασης της δίχρονης εργασιακής ειρήνης. Να ζούμε από ένα μισθό-σύνταξη-επίδομα ανεργίας. Να κερδίσουμε τη μάχη για το ωράριο και τις συνθήκες δουλειάς: μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με συνεχόμενο ωράριο. Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος, «ελαστiκός»… .
Να καταργηθεί ο νόμος Πετραλιά-ΝΔ και όλοι οι νόμοι και ρυθμίσεις ενάντια στην κοινωνική ασφάλιση που ψήφισσαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Όχι στο πόρισμα Κουκιάδη, τις ιδιωτικοποιήσεις, την αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος. Όχι σε ευρωσυνθήκη, ΟΝΕ και ΕΕ.
Δημόσια, πλήρης και δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια και ασφάλιση για όλους
Ανεξάρτητη εργατική συγκέντρωση
Καμάρα - 10 πμ
Καμάρα - 10 πμ
Πρωτοβουλία για μια ταξική Πρωτομαγιά 2008
19 Απρ 2008
Εκδήλωση του ΚΚΕ(μ-λ) στο Ηράκλειο
Πολιτική εκδήλωση με θέμα «Πολιτικές εξελίξεις και ο ρόλος της Αριστεράς» πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο στις 4 Απριλίου στο Πολύκεντρο Νεολαίας.
Στην κεντρική τοποθέτηση ο εισηγητής έκανε εκτενή αναφορά στις διεθνείς εξελίξεις. Επικεντρώθηκε στην καταγγελία της προσπάθειας των Αμερικάνων να στήσουν νέα προτεκτοράτα στα Βαλκάνια, που απειλεί να ματοκυλίσει εκ νέου τους λαούς της περιοχής. Στην ανάγκη συγκρότηση ενός μαζικού αντιιμπεριαλιστικού μετώπου, του μόνου που μπορεί να βάλει φρένο στις αρνητικές εξελίξεις.
Αναφέρθηκε, επίσης, στην αντιλαϊκή λαίλαπα που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση στα λαϊκά συμφέροντα με αιχμή την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση. Επισημάνθηκε ότι οι εργαζόμενοι έδειξαν τις διαθέσεις τους να αντιπαλέψουν το αντιασφαλιστικό τερατούργημα με τη μαζική συμμετοχή στις 24 ώρες αλλά και τις κλαδικές απεργίες που προκυρήχτηκαν Οτι ήταν σημαντικό και μπορούσαν να υπάρξουν νίκες, αλλά οι συνδικαλιστικές ηγεσίες μπλόκαραν τις αγωνιστικές διαθέσεις του κόσμου.
Τέλος, εκτενής αναφορά έγινε για την Αριστερά που έχει ανάγκη η εποχή μας, η μόνη που μπορεί να μπολιάσει με ανατρεπτικά χαρακτηριστικά τους λαϊκούς αγώνες του σήμερα.
Στην εκδήλωση συμμετείχε αρκετός κόσμος που ήρθε να ακούσει τις απόψεις μας. Παλιοί φίλοι αλλά και νεολαίοι. Επίσης, συναγωνιστές που συμμετέχουν στην «Πρωτοβουλία για το Ασφαλιστικό». Μετά την εισήγηση ακολούθησε ένας πλούσιος διάλογος και τοποθετήσεις που κατέδειξαν ότι αρκετός κόσμος προβληματίζεται και αναζητά λύσεις. Που δε βολεύεται στις διεξόδους που προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ.
Στην κεντρική τοποθέτηση ο εισηγητής έκανε εκτενή αναφορά στις διεθνείς εξελίξεις. Επικεντρώθηκε στην καταγγελία της προσπάθειας των Αμερικάνων να στήσουν νέα προτεκτοράτα στα Βαλκάνια, που απειλεί να ματοκυλίσει εκ νέου τους λαούς της περιοχής. Στην ανάγκη συγκρότηση ενός μαζικού αντιιμπεριαλιστικού μετώπου, του μόνου που μπορεί να βάλει φρένο στις αρνητικές εξελίξεις.
Αναφέρθηκε, επίσης, στην αντιλαϊκή λαίλαπα που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση στα λαϊκά συμφέροντα με αιχμή την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση. Επισημάνθηκε ότι οι εργαζόμενοι έδειξαν τις διαθέσεις τους να αντιπαλέψουν το αντιασφαλιστικό τερατούργημα με τη μαζική συμμετοχή στις 24 ώρες αλλά και τις κλαδικές απεργίες που προκυρήχτηκαν Οτι ήταν σημαντικό και μπορούσαν να υπάρξουν νίκες, αλλά οι συνδικαλιστικές ηγεσίες μπλόκαραν τις αγωνιστικές διαθέσεις του κόσμου.
Τέλος, εκτενής αναφορά έγινε για την Αριστερά που έχει ανάγκη η εποχή μας, η μόνη που μπορεί να μπολιάσει με ανατρεπτικά χαρακτηριστικά τους λαϊκούς αγώνες του σήμερα.
Στην εκδήλωση συμμετείχε αρκετός κόσμος που ήρθε να ακούσει τις απόψεις μας. Παλιοί φίλοι αλλά και νεολαίοι. Επίσης, συναγωνιστές που συμμετέχουν στην «Πρωτοβουλία για το Ασφαλιστικό». Μετά την εισήγηση ακολούθησε ένας πλούσιος διάλογος και τοποθετήσεις που κατέδειξαν ότι αρκετός κόσμος προβληματίζεται και αναζητά λύσεις. Που δε βολεύεται στις διεξόδους που προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ.
Εκδήλωση του ΚΚΕ(μ-λ) στο Βόλο
Την Τετάρτη 16 Απρίλη, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας-Παπαστράτος, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση-συζήτηση του ΚΚΕ(μ-λ) με θέμα τις πολιτικές εξελίξεις και ομιλητή τον σ. Ηλία Καμαρέτσο, μέλος του Καθοδηγητικού Οργάνου. Η συζήτηση που επακολούθησε ήταν ιδιαίτερα ζωντανή, καθώς υπήρξαν παρεμβάσεις τόσο από εκπρόσωπο της ΑΚΟΑ, όσο και από άλλους συμμετέχοντες.
Η κεντρική ομιλία, οι παρεμβάσεις και οι ερωτήσεις αγκάλιασαν ένα μεγάλο εύρος ζητημάτων, από τις διεθνείς εξελίξεις, τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τους κινδύνους για τους λαούς, μέχρι τις τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια με τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι και από τις εξελίξεις στη χώρα με την επίθεση κεφάλαιου και κυβέρνησης στον εργαζόμενο λαό, μέχρι το ζήτημα της Αριστεράς.
Τα ερωτήματα και η πλούσια συζήτηση, από την οποία δεν έλειψε και η αντιπαράθεση, αναδεικνύουν την ανάγκη το ΚΚΕ(μ-λ) να απευθυνθεί όσο μπορεί πιο πλατιά τόσο στους αριστερούς ανθρώπους, όσο και στους εργαζόμενους και τη νεολαία, γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη το πολιτικό και ιδεολογικό ξεκαθάρισμα και μάλιστα σε κομβικά ζητήματα, όπως ποια είναι η διαφορά των προτάσεων στο σύστημα που κάνουν οι ρεφορμιστές και των αιτημάτων πάλης των εργαζόμενων, πώς πρέπει να απαντηθεί η πραγματική ανάγκη της ανασυγκρότησης και της ενότητας της Αριστεράς, η ανάγκη του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα στη σημερινή περίοδο, η απάντηση στον εθνικισμό και τον σωβινισμό των αστικών τάξεων.
Στο τέλος της εκδήλωσης συμφωνήθηκε από τους περισσότερους η ανάγκη της συνέχισης της πάλης ενάντια στην καταιγίδα των αντεργατικών μέτρων της κυβέρνησης, μέσα από την κοινή δράση για την οποία σημαντικοί όροι έχουν οικοδομηθεί στο Βόλο.
Η κεντρική ομιλία, οι παρεμβάσεις και οι ερωτήσεις αγκάλιασαν ένα μεγάλο εύρος ζητημάτων, από τις διεθνείς εξελίξεις, τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τους κινδύνους για τους λαούς, μέχρι τις τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια με τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι και από τις εξελίξεις στη χώρα με την επίθεση κεφάλαιου και κυβέρνησης στον εργαζόμενο λαό, μέχρι το ζήτημα της Αριστεράς.
Τα ερωτήματα και η πλούσια συζήτηση, από την οποία δεν έλειψε και η αντιπαράθεση, αναδεικνύουν την ανάγκη το ΚΚΕ(μ-λ) να απευθυνθεί όσο μπορεί πιο πλατιά τόσο στους αριστερούς ανθρώπους, όσο και στους εργαζόμενους και τη νεολαία, γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη το πολιτικό και ιδεολογικό ξεκαθάρισμα και μάλιστα σε κομβικά ζητήματα, όπως ποια είναι η διαφορά των προτάσεων στο σύστημα που κάνουν οι ρεφορμιστές και των αιτημάτων πάλης των εργαζόμενων, πώς πρέπει να απαντηθεί η πραγματική ανάγκη της ανασυγκρότησης και της ενότητας της Αριστεράς, η ανάγκη του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα στη σημερινή περίοδο, η απάντηση στον εθνικισμό και τον σωβινισμό των αστικών τάξεων.
Στο τέλος της εκδήλωσης συμφωνήθηκε από τους περισσότερους η ανάγκη της συνέχισης της πάλης ενάντια στην καταιγίδα των αντεργατικών μέτρων της κυβέρνησης, μέσα από την κοινή δράση για την οποία σημαντικοί όροι έχουν οικοδομηθεί στο Βόλο.
Αρτα: Η απεργία στις 16 Απρίλη και η γύμνια του ΠΑΜΕ
Σε ανοιχτή συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στις 7 Απρίλη, δεκάδες εργαζόμενοι που πλαισίωσαν τις δραστηριότητες της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ενάντια στην αντιασφαλιστική επίθεση δήλωσαν τη θέλησή τους η δράση της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ να συνεχιστεί όχι μόνο ενάντια στα αντιασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης που ψήφισε και στα νέα που ετοιμάζει (βαρέα και ανθυγιεινά, ασφαλιστικό δημόσιου τομέα κ.λπ.), αλλά και στα των συλλογικών συμβάσεων, την ανεργία κ.λπ.
Στο πλαίσιο αυτό, η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ με ανακοίνωσή της κατήγγειλε τη στάση των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ και την προδοτική συμφωνία της ΕΓΣΣΕ που υπέγραψαν με τους εργοδότες και τον ΣΕΒ, καλώντας τους εργαζόμενους της πόλης μας στην απεργία και απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου στις 16 Απρίλη.
Επίσης η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ, στην προσπάθειά της να γιορταστεί ενωτικά η Πρωτομαγιά (αφού το ΕΚΑ ελέγχεται από το ΠΑΜΕ), θα προτείνει στη συνέλευση των αντιπροσώπων του ΕΚΑ στις 21 Απρίλη τον κοινό γιορτασμό με κοινό πλαίσιο.
Ομως τα μηνύματα δεν είναι θετικά. Στην απεργιακή συγκέντρωση στις 16 Απρίλη, η πλειοψηφία του ΕΚΑ, αντί να ασχοληθεί και να προβληματιστεί σοβαρά για τα αποτελέσματα της «ταξικής δράσης» τους, που δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν πορεία, αφού οι εργαζόμενοι απείχαν από την απεργιακή συγκέντρωση, σε ένα ακροατήριο μερικών δεκάδων αμιγώς κομματικών μελών, καταφέρθηκαν για άλλη μια φορά ενάντια «…στις μειοψηφίες και τις πρωτοβουλίες που επιτίθενται στο ταξικό κίνημα και θα πάρουν την απάντησή τους με την περιφρούρηση της ταξικής συγκέντρωσης της Πρωτομαγιάς…»
Η παρέμβαση της Ταξικής Πορείας για το ζήτημα της υπογραφής της επαίσχυντης συμφωνίας ΓΣΕΕ-ΣΕΒ ήταν έντονη και στα γιαπιά και στο κέντρο της πόλης, καλώντας τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στην απεργία της 16ης Απρίλη και στην απεργιακή συγκέντρωση που διοργάνωνε το ΕΚΑ. Εντύπωση προκάλεσε η προκήρυξη στα αλβανικά που κυκλοφόρησε η Ταξική Πορεία για τη συλλογική σύμβαση και μοιράστηκε στις οικοδομές, που σε ένα μεγάλο ποσοστό, της τάξης του 50%, απασχολούν μετανάστες εργάτες, κύρια Αλβανούς.
Η παρέμβαση αυτή συσπείρωσε αρκετούς εργαζόμενους στην απεργιακή συγκέντρωση στο ΕΚΑ, η οποία δεν ολοκληρώθηκε σε πορεία, αφού οι «ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ» ξέμειναν από την… τάξη των εργαζόμενων.
Στο πλαίσιο αυτό, η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ με ανακοίνωσή της κατήγγειλε τη στάση των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ και την προδοτική συμφωνία της ΕΓΣΣΕ που υπέγραψαν με τους εργοδότες και τον ΣΕΒ, καλώντας τους εργαζόμενους της πόλης μας στην απεργία και απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου στις 16 Απρίλη.
Επίσης η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ, στην προσπάθειά της να γιορταστεί ενωτικά η Πρωτομαγιά (αφού το ΕΚΑ ελέγχεται από το ΠΑΜΕ), θα προτείνει στη συνέλευση των αντιπροσώπων του ΕΚΑ στις 21 Απρίλη τον κοινό γιορτασμό με κοινό πλαίσιο.
Ομως τα μηνύματα δεν είναι θετικά. Στην απεργιακή συγκέντρωση στις 16 Απρίλη, η πλειοψηφία του ΕΚΑ, αντί να ασχοληθεί και να προβληματιστεί σοβαρά για τα αποτελέσματα της «ταξικής δράσης» τους, που δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν πορεία, αφού οι εργαζόμενοι απείχαν από την απεργιακή συγκέντρωση, σε ένα ακροατήριο μερικών δεκάδων αμιγώς κομματικών μελών, καταφέρθηκαν για άλλη μια φορά ενάντια «…στις μειοψηφίες και τις πρωτοβουλίες που επιτίθενται στο ταξικό κίνημα και θα πάρουν την απάντησή τους με την περιφρούρηση της ταξικής συγκέντρωσης της Πρωτομαγιάς…»
Η παρέμβαση της Ταξικής Πορείας για το ζήτημα της υπογραφής της επαίσχυντης συμφωνίας ΓΣΕΕ-ΣΕΒ ήταν έντονη και στα γιαπιά και στο κέντρο της πόλης, καλώντας τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στην απεργία της 16ης Απρίλη και στην απεργιακή συγκέντρωση που διοργάνωνε το ΕΚΑ. Εντύπωση προκάλεσε η προκήρυξη στα αλβανικά που κυκλοφόρησε η Ταξική Πορεία για τη συλλογική σύμβαση και μοιράστηκε στις οικοδομές, που σε ένα μεγάλο ποσοστό, της τάξης του 50%, απασχολούν μετανάστες εργάτες, κύρια Αλβανούς.
Η παρέμβαση αυτή συσπείρωσε αρκετούς εργαζόμενους στην απεργιακή συγκέντρωση στο ΕΚΑ, η οποία δεν ολοκληρώθηκε σε πορεία, αφού οι «ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ» ξέμειναν από την… τάξη των εργαζόμενων.
Κινητοποίηση στη Δραπετσώνα
Πραγματοποιήθηκε στους δρόμους της Δραπετσώνας την Κυριακή 13 Απρίλη πορεία την οποία είχε καλέσει η Πρωτοβουλία Αγώνα για Ενιαίο Αλσος. Είχε προηγηθεί την προηγούμενη μέρα μαζική παρέμβαση σε απόπειρα του δήμου να οργανώσει ημερίδα με στόχο τη «συζήτηση» για την εμπορική εκμετάλλευση της περιοχής των Λιπασμάτων. Η παρέμβαση οδήγησε σε διακοπή της ημερίδας.
Τον τελευταίο καιρό διάφορα κέντρα (δήμος, εργολάβοι, εφοπλιστικό κεφάλαιο) μεθοδεύουν την τσιμεντοποίηση και την εμπορική εκμετάλλευση της περιοχής των Λιπασμάτων, μιας μεγάλης περιοχής πάνω από τη θάλασσα, που θα μπορούσε να γίνει ένα ενιαίο άλσος που τόσο χρειάζονται οι δημότες των λαϊκών δήμων του Πειραιά.
Στην Κυριακάτικη διαδήλωση, που πέρασε από τους κεντρικούς δρόμους της Δραπετσώνας και κατέληξε στο χώρο των Λιπασμάτων, συμμετείχαν πάνω από 150 πολίτες της Δραπετσώνας αλλά και μέλη κινήσεων και οργανώσεων της Αριστεράς.
Ακολουθεί απόσπασμα από το κάλεσμα της Πρωτοβουλίας Αγώνα για Ενιαίο Αλσος:
«Σήμερα, 9 χρόνια μετά το κλείσιμο του εργοστασίου των Λιπασμάτων και ενώ παραμένουν ζωντανές οι μνήμες των διαρροών θεϊκού οξέος και αμμωνίας, οι απανταχού αναπλαστές και διαχειριστές της ζωής μας συνεχίζουν την τσιμεντοποίηση στο όνομα της “ανάπλασης” (εφοπλιστικό security city, ναυτιλιακά γραφεία, εμπορικά κέντρα, πολυτελείς μαρίνες ελλιμενισμού κ.λπ.).
Η τσιμεντοποίηση της περιοχής είναι προ των πυλών. Τώρα είναι η ώρα να μιλήσουμε και να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει.
Δεν θα παζαρέψουμε την ποιότητα της ζωής μας για τα συμφέροντα των μεγαλοϊδιοκτητών, των πολυεθνικών εταιρειών και τα μικροοφέλη των τοπικών παραγόντων.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
Ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα – Η παραλία μας ανήκει.
Ούτε μια σπιθαμή γης στο κεφάλαιο – Καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα σε όλη την περιοχή της σχεδιαζόμενης ανάπλασης.
Ενιαίο άλσος τώρα!»
Τον τελευταίο καιρό διάφορα κέντρα (δήμος, εργολάβοι, εφοπλιστικό κεφάλαιο) μεθοδεύουν την τσιμεντοποίηση και την εμπορική εκμετάλλευση της περιοχής των Λιπασμάτων, μιας μεγάλης περιοχής πάνω από τη θάλασσα, που θα μπορούσε να γίνει ένα ενιαίο άλσος που τόσο χρειάζονται οι δημότες των λαϊκών δήμων του Πειραιά.
Στην Κυριακάτικη διαδήλωση, που πέρασε από τους κεντρικούς δρόμους της Δραπετσώνας και κατέληξε στο χώρο των Λιπασμάτων, συμμετείχαν πάνω από 150 πολίτες της Δραπετσώνας αλλά και μέλη κινήσεων και οργανώσεων της Αριστεράς.
Ακολουθεί απόσπασμα από το κάλεσμα της Πρωτοβουλίας Αγώνα για Ενιαίο Αλσος:
«Σήμερα, 9 χρόνια μετά το κλείσιμο του εργοστασίου των Λιπασμάτων και ενώ παραμένουν ζωντανές οι μνήμες των διαρροών θεϊκού οξέος και αμμωνίας, οι απανταχού αναπλαστές και διαχειριστές της ζωής μας συνεχίζουν την τσιμεντοποίηση στο όνομα της “ανάπλασης” (εφοπλιστικό security city, ναυτιλιακά γραφεία, εμπορικά κέντρα, πολυτελείς μαρίνες ελλιμενισμού κ.λπ.).
Η τσιμεντοποίηση της περιοχής είναι προ των πυλών. Τώρα είναι η ώρα να μιλήσουμε και να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει.
Δεν θα παζαρέψουμε την ποιότητα της ζωής μας για τα συμφέροντα των μεγαλοϊδιοκτητών, των πολυεθνικών εταιρειών και τα μικροοφέλη των τοπικών παραγόντων.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
Ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα – Η παραλία μας ανήκει.
Ούτε μια σπιθαμή γης στο κεφάλαιο – Καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα σε όλη την περιοχή της σχεδιαζόμενης ανάπλασης.
Ενιαίο άλσος τώρα!»
Αγωνιζόμαστε στις μάχες του σήμερα, προετοιμαζόμαστε για τις μάχες του αύριο!
Το Σάββατο 5 Απρίλη στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε με επιτυχία πολιτική εκδήλωση του ΚΚΕ (μ- λ) με θέμα: «Χωρίς αυταπάτες στους δρόμους της ταξικής πάλης». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Αφενός η ένταση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών με κεντρικό ζήτημα τις τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια (ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, ένταξη Αλβανίας και Κροατίας στο ΝΑΤΟ, το θέμα του ονόματος της FYROM). Εξελίξεις που θέτουν για άλλη μια φορά στο επίκεντρο την εύφλεκτη περιοχή των Βαλκανίων και ενέχουν τον κίνδυνο να καταστούν οι λαοί της περιοχής κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών.
Παράλληλα, στο εσωτερικό της χώρας οι εργαζόμενοι βγαίνουν από τη μάχη του ασφαλιστικού, μια μάχη που εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και νεολαία έδωσαν με γενναιότητα παρά την παντελή έλλειψη πολιτικής και συνδικαλιστικής στήριξης από τις ηγεσίες των κυρίαρχων κομμάτων, αστικών και ρεφορμιστικών, αλλά και των αντίστοιχων συνδικαλιστικών ηγεσιών (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, Εργατ. Κέντρα κ.α).
Και μέσα σ’ όλο αυτό το κλίμα άνοιξε, με την υποκίνηση των ΜΜΕ και των γκάλοπ, το ερώτημα για το ρόλο της Αριστεράς, την κρίση του δικομματισμού ως πολιτικού συστήματος και την «κυβερνητική πρόταση» που μπορεί να αρθρώσει η Αριστερά στη σημερινή συγκυρία.
Τα θέματα αυτά αποτέλεσαν και τους βασικούς άξονες πάνω στους οποίους κινήθηκε η τοποθέτηση του σ. Βασίλη Σαμαρά, ο οποίος υπήρξε κεντρικός ομιλητής και ανέλαβε να παρουσιάσει τις πολιτικές θέσεις και τις εκτιμήσεις της οργάνωσης για την περίοδο που διανύουμε. Η εισήγησή του είχε τόσο το χαρακτήρα απολογισμού των μέχρι σήμερα κινητοποιήσεων και της στάσης που κράτησαν οι διάφορες πολιτικές δυνάμεις αλλά και το ίδιο το ΚΚΕ (μ-λ) όσο και ανάδειξης των καθηκόντων που ανοίγονται μπροστά μας από δω και μπρος (παραπέρα ενδυνάμωση του αντιιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού μετώπου, δυνάμωμα του μετώπου αντίστασης των εργαζομένων στην επίθεση που έχουν εξαπολύσει κεφάλαιο, κυβέρνηση, εργοδότες).
Η τοποθέτησή του (δημοσιεύεται παρακάτω) αποτέλεσε το έναυσμα για να ακολουθήσουν ερωτήσεις και τοποθετήσεις συντρόφων και συναγωνιστών που αφορούσαν τόσο τις εξελίξεις στα Βαλκάνια όσο και το ρόλο της Αριστεράς και τις δυνατότητες κοινής δράσης. Ξεχώρισε η τοποθέτηση της σ. Τασούλας Γκενίδου η οποία μετέφερε την προσωπική εμπειρία της από τον εργασιακό και συνδικαλιστικό της χώρο ως μέλος του ΔΣ του σωματείου εργαζομένων στους ΟΤΑ, ενός σωματείου που διακρίθηκε στους απεργιακούς αγώνες του τελευταίου διαστήματος.
Παράλληλα, στο εσωτερικό της χώρας οι εργαζόμενοι βγαίνουν από τη μάχη του ασφαλιστικού, μια μάχη που εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και νεολαία έδωσαν με γενναιότητα παρά την παντελή έλλειψη πολιτικής και συνδικαλιστικής στήριξης από τις ηγεσίες των κυρίαρχων κομμάτων, αστικών και ρεφορμιστικών, αλλά και των αντίστοιχων συνδικαλιστικών ηγεσιών (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, Εργατ. Κέντρα κ.α).
Και μέσα σ’ όλο αυτό το κλίμα άνοιξε, με την υποκίνηση των ΜΜΕ και των γκάλοπ, το ερώτημα για το ρόλο της Αριστεράς, την κρίση του δικομματισμού ως πολιτικού συστήματος και την «κυβερνητική πρόταση» που μπορεί να αρθρώσει η Αριστερά στη σημερινή συγκυρία.
Τα θέματα αυτά αποτέλεσαν και τους βασικούς άξονες πάνω στους οποίους κινήθηκε η τοποθέτηση του σ. Βασίλη Σαμαρά, ο οποίος υπήρξε κεντρικός ομιλητής και ανέλαβε να παρουσιάσει τις πολιτικές θέσεις και τις εκτιμήσεις της οργάνωσης για την περίοδο που διανύουμε. Η εισήγησή του είχε τόσο το χαρακτήρα απολογισμού των μέχρι σήμερα κινητοποιήσεων και της στάσης που κράτησαν οι διάφορες πολιτικές δυνάμεις αλλά και το ίδιο το ΚΚΕ (μ-λ) όσο και ανάδειξης των καθηκόντων που ανοίγονται μπροστά μας από δω και μπρος (παραπέρα ενδυνάμωση του αντιιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού μετώπου, δυνάμωμα του μετώπου αντίστασης των εργαζομένων στην επίθεση που έχουν εξαπολύσει κεφάλαιο, κυβέρνηση, εργοδότες).
Η τοποθέτησή του (δημοσιεύεται παρακάτω) αποτέλεσε το έναυσμα για να ακολουθήσουν ερωτήσεις και τοποθετήσεις συντρόφων και συναγωνιστών που αφορούσαν τόσο τις εξελίξεις στα Βαλκάνια όσο και το ρόλο της Αριστεράς και τις δυνατότητες κοινής δράσης. Ξεχώρισε η τοποθέτηση της σ. Τασούλας Γκενίδου η οποία μετέφερε την προσωπική εμπειρία της από τον εργασιακό και συνδικαλιστικό της χώρο ως μέλος του ΔΣ του σωματείου εργαζομένων στους ΟΤΑ, ενός σωματείου που διακρίθηκε στους απεργιακούς αγώνες του τελευταίου διαστήματος.
Εργατικές κινητοποιήσεις συγκλονίζουν την Αίγυπτο
Το Δέλτα του Νείλου καίγεται….
Τους τελευταίους μήνες η Αίγυπτος σείεται απ’ τις μεγαλειώδεις αυθόρμητες εργατικές κινητοποιήσεις. Δεκάδες χιλιάδες εργάτες, κυρίως κλωστοϋφαντουργοί της Μαχάλα, μαζί με τις οικογένειές τους και ανέργους στις 5 Απριλίου ξεχύθηκαν στους δρόμους. Βασικό αίτημα, η πραγματική αύξηση των μισθών, μιας και ο συνεχώς αυξανόμενος πληθωρισμός έχει συρρικνώσει τους ήδη πενιχρούς μισθούς τους. Η αστυνομία τούς αντιμετώπισε με δακρυγόνα και σφαίρες, με αποτέλεσμα αρκετοί να σκοτωθούν και άλλοι να τραυματιστούν. Επίσης από εκείνη τη μέρα έχει ξεκινήσει ένα πογκρόμ ενάντια στους συνδικαλιστές που πρωτοστάτησαν στις απεργίες και γενικότερα τις κινητοποιήσεις αλλά και σε άλλους ακτιβιστές που μοίραζαν προκηρύξεις. Εδώ να επισημάνουμε ότι οι απεργίες θεωρούνται παράνομες στην Αίγυπτο και αντιμετωπίζονται πάντα απ’ το καθεστώς με χρήση βίας.
Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, παρ' ότι δήλωσαν στην αρχή αλληλέγγυοι προς τους απεργούς, προκειμένου να πλασαριστούν πολιτικά στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, γρήγορα αποστασιοποιήθηκαν απ’ τις κινητοποιήσεις οι οποίες ολοένα και μαζικοποιούνται και ξεφεύγουν απ’ τα όρια της Μαχάλα, που παραμένει η καρδιά του αγώνα, και απλώνονται στο Κάϊρο, την Αλεξάνδρεια και αλλού. Οι συλλήψεις μελών τους έχει να κάνει με άλλες κόντρες και όχι με τις κινητοποιήσεις. Θεωρητικά διάφορα κόμματα στηρίζουν τις κινητοποιήσεις, κυρίως μικρά αριστερά ή προοδευτικά, αλλά η αλήθεια είναι πως η επιρροή τους είναι τόσο μικρή, που δεν έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο. Αυτό που ίσως να μπορεί και να θέλει να στηρίξει πραγματικά τις κινητοποιήσεις είναι το Κιφάγια, το οποίο υφίσταται τις μεγαλύτερες διώξεις, με συλλήψεις δεκάδων μελών και στελεχών του. Η αλήθεια είναι πως η ίδια η εξαθλίωση αυτού του λαού, που καταπιέζεται από ένα απ’ τα πιο διεφθαρμένα καθεστώτα της περιοχής, ώθησε και ωθεί τους εργάτες και εργαζόμενους σ’ αυτόν τον αγώνα για τα βασικά είδη διαβίωσης.
Ενδεικτική η δήλωση ενός απεργού της Μαχάλα, ο οποίος με 28 χρόνια προϋπηρεσίας παίρνει μισθό λιγότερο από 30 ευρώ. “Δεν θέλω αμάξι, δεν θέλω σινεμά, δεν θέλω να τρώω Kentucky Fried Chicken. Θέλω ψωμί για τα παιδιά μου”. Δεν είναι τυχαία η αναφορά στο ψωμί, μιας και τους τελευταίους δυο μήνες έντεκα άνθρωποι πέθαναν σε περιστατικά που σχετίζονται με τις ουρές για παραλαβή ψωμιού, κάτι που ανάγκασε τον πρόεδρο Μουμπάρακ να διατάξει το στρατό να ψήσει και να διανείμει μεγαλύτερες ποσότητες ψωμιού. Η ακρίβεια έχει ωθήσει τον αιγυπτιακό λαό να τρέφεται κυρίως με ψωμί.
Τους τελευταίους μήνες η Αίγυπτος σείεται απ’ τις μεγαλειώδεις αυθόρμητες εργατικές κινητοποιήσεις. Δεκάδες χιλιάδες εργάτες, κυρίως κλωστοϋφαντουργοί της Μαχάλα, μαζί με τις οικογένειές τους και ανέργους στις 5 Απριλίου ξεχύθηκαν στους δρόμους. Βασικό αίτημα, η πραγματική αύξηση των μισθών, μιας και ο συνεχώς αυξανόμενος πληθωρισμός έχει συρρικνώσει τους ήδη πενιχρούς μισθούς τους. Η αστυνομία τούς αντιμετώπισε με δακρυγόνα και σφαίρες, με αποτέλεσμα αρκετοί να σκοτωθούν και άλλοι να τραυματιστούν. Επίσης από εκείνη τη μέρα έχει ξεκινήσει ένα πογκρόμ ενάντια στους συνδικαλιστές που πρωτοστάτησαν στις απεργίες και γενικότερα τις κινητοποιήσεις αλλά και σε άλλους ακτιβιστές που μοίραζαν προκηρύξεις. Εδώ να επισημάνουμε ότι οι απεργίες θεωρούνται παράνομες στην Αίγυπτο και αντιμετωπίζονται πάντα απ’ το καθεστώς με χρήση βίας.
Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, παρ' ότι δήλωσαν στην αρχή αλληλέγγυοι προς τους απεργούς, προκειμένου να πλασαριστούν πολιτικά στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, γρήγορα αποστασιοποιήθηκαν απ’ τις κινητοποιήσεις οι οποίες ολοένα και μαζικοποιούνται και ξεφεύγουν απ’ τα όρια της Μαχάλα, που παραμένει η καρδιά του αγώνα, και απλώνονται στο Κάϊρο, την Αλεξάνδρεια και αλλού. Οι συλλήψεις μελών τους έχει να κάνει με άλλες κόντρες και όχι με τις κινητοποιήσεις. Θεωρητικά διάφορα κόμματα στηρίζουν τις κινητοποιήσεις, κυρίως μικρά αριστερά ή προοδευτικά, αλλά η αλήθεια είναι πως η επιρροή τους είναι τόσο μικρή, που δεν έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο. Αυτό που ίσως να μπορεί και να θέλει να στηρίξει πραγματικά τις κινητοποιήσεις είναι το Κιφάγια, το οποίο υφίσταται τις μεγαλύτερες διώξεις, με συλλήψεις δεκάδων μελών και στελεχών του. Η αλήθεια είναι πως η ίδια η εξαθλίωση αυτού του λαού, που καταπιέζεται από ένα απ’ τα πιο διεφθαρμένα καθεστώτα της περιοχής, ώθησε και ωθεί τους εργάτες και εργαζόμενους σ’ αυτόν τον αγώνα για τα βασικά είδη διαβίωσης.
Ενδεικτική η δήλωση ενός απεργού της Μαχάλα, ο οποίος με 28 χρόνια προϋπηρεσίας παίρνει μισθό λιγότερο από 30 ευρώ. “Δεν θέλω αμάξι, δεν θέλω σινεμά, δεν θέλω να τρώω Kentucky Fried Chicken. Θέλω ψωμί για τα παιδιά μου”. Δεν είναι τυχαία η αναφορά στο ψωμί, μιας και τους τελευταίους δυο μήνες έντεκα άνθρωποι πέθαναν σε περιστατικά που σχετίζονται με τις ουρές για παραλαβή ψωμιού, κάτι που ανάγκασε τον πρόεδρο Μουμπάρακ να διατάξει το στρατό να ψήσει και να διανείμει μεγαλύτερες ποσότητες ψωμιού. Η ακρίβεια έχει ωθήσει τον αιγυπτιακό λαό να τρέφεται κυρίως με ψωμί.
Πρωτομαγιά 2008
ΑΘΗΝΑ:
Για τον ταξικό γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Αθήνα βρίσκεται σε εξέλιξη πρωτοβουλία από αριστερές πολιτικές και ταξικές δυνάμεις. Στόχος της πρωτοβουλίας είναι να δοθεί η δυνατότητα προβολής του πραγματικού ταξικού και επαναστατικού νοήματος της Πρωτομαγιάς. Πρωτοβουλία που δεν μπορεί παρά να εκφραστεί μέσα από μια ξεχωριστή συγκέντρωση, τόσο από την υποταγμένη συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ που ξεπούλησε τον αγώνα για το ασφαλιστικό και υπέγραψε την επαίσχυντη συλλογική σύμβαση, όσο και από τους ρεφορμιστές του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ που –παρά τις διακηρύξεις τους- απέδειξαν ότι δεν έχουν καμία διάθεση να στηρίξουν τις πραγματικές λαϊκές και εργατικές διαθέσεις για σύγκρουση με την αντεργατική πολιτική.
Θεσσαλονίκη:
προσυγκέντρωση της Πρωτοβουλίας για μια Ανεξάρτητη, Ταξική Πρωτομαγιά
Καμάρα 10 π.μ.
Για τον ταξικό γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Αθήνα βρίσκεται σε εξέλιξη πρωτοβουλία από αριστερές πολιτικές και ταξικές δυνάμεις. Στόχος της πρωτοβουλίας είναι να δοθεί η δυνατότητα προβολής του πραγματικού ταξικού και επαναστατικού νοήματος της Πρωτομαγιάς. Πρωτοβουλία που δεν μπορεί παρά να εκφραστεί μέσα από μια ξεχωριστή συγκέντρωση, τόσο από την υποταγμένη συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ που ξεπούλησε τον αγώνα για το ασφαλιστικό και υπέγραψε την επαίσχυντη συλλογική σύμβαση, όσο και από τους ρεφορμιστές του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ που –παρά τις διακηρύξεις τους- απέδειξαν ότι δεν έχουν καμία διάθεση να στηρίξουν τις πραγματικές λαϊκές και εργατικές διαθέσεις για σύγκρουση με την αντεργατική πολιτική.
Θεσσαλονίκη:
προσυγκέντρωση της Πρωτοβουλίας για μια Ανεξάρτητη, Ταξική Πρωτομαγιά
Καμάρα 10 π.μ.
14 Απρ 2008
ΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΝΕΠΑΛ
ΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ( Μαρξιστικού–Λενινιστικού)
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ( Μαρξιστικού–Λενινιστικού)
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΠΡΑΤΣΑΝΤΑ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΝΕΠΑΛ(ΜΑΟΪΚΟΥ)
ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ ΚΚΝΕΠΑΛ(ΜΑΟΪΚΟΥ)
Εκ μέρους του των μελών και στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (μαρξιστικού-λενινιστικού) , σας στέλνουμε τα θερμά συγχαρητήρια μας για την μεγάλη εκλογική επιτυχία του κόμματος σας στις εκλογές της 10ης Απρίλη 2008, για την Συντακτική Συνέλευση, απόδειξη τω ισχυρών δεσμών σας με τις λαϊκές μάζες του Νεπάλ αλλά και της αποφασιστικότητας του Νεπαλέζικου λαού για ένα νέο, ειρηνικό , ανεξάρτητο και λαικοδημοκρατικό Νεπάλ.
Η επιτυχία σας, αποτέλεσμα των μακρόχρονων αγώνων σας μαζί και μέσα στις λαϊκές μάζες του Νεπάλ έχει δημιουργήσει βαθιά ικανοποίηση και χαρά στους έλληνες κομμουνιστές και όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους στην χώρας μας. Είμαστε σίγουροι πως αυτή η σημαντική επιτυχία σας θα ανοίξει μια σημαντική σελίδα για τον λαό του Νεπάλ αλλά θα επιδράσει θετικά στους αγώνες των λαών της Ασίας αλλά και όλου του κόσμου για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση.
Με την ευκαιρία επιβεβαιώνουμε την πρόθεση μας να συνεχίσουμε τις προσπάθειες μας για την οικοδόμηση ενός διαρκούς κινήματος αλληλεγγύης και υπεράσπισης του λαού του Νεπάλ και της ελεύθερης δημοκρατικής επιλογής του , στις εκλογές για Συντακτική Συνέλευση.
ΑΘΗΝΑ 12/4/2008
ΤΟ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ
ΚΟΜΜΟΥΝΙΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (μαρξιστικού –λενινιστικού)
ΚΟΜΜΟΥΝΙΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (μαρξιστικού –λενινιστικού)
ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΓΣΕΕ-ΣΕΒ!
Για τέσσερις μήνες οι εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα έδωσαν ένα πρωτόγνωρο αγώνα αντίστασης στην αντιασφαλιστική επιδρομή του κεφάλαιου και της κυβέρνησής του. Οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που συμμετείχαν στις μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις απέδειξαν ότι οι διαθέσεις της εργατικής τάξης είναι ριζικά αντίθετες με την αντεργατική πολιτική της λιτότητας, της ανεργίας, της αφαίρεσης δικαιωμάτων και της καταστολής, που εφαρμόζουν οι αστικές κυβερνήσεις χρόνια τώρα.
Ο αγώνας αυτός για το δικαίωμα στην ασφάλιση, οι μαζικές και μαχητικές πανεργατικές απεργίες, οι απεργίες διαρκείας σε ΔΕΗ, ΟΤΑ και τράπεζες, στρίμωξαν την κυβέρνηση και το σύστημα γενικότερα, γι’ αυτό και αντιμετωπίστηκαν με την αστυνομική και δικαστική τρομοκρατία.
Οι εργαζόμενοι έδειξαν τη διάθεσή τους να παλέψουν και να νικήσουν. Αυτοί που έβαλαν ταφόπλακα στους αγώνες ήταν οι υποταγμένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Ενώ οι εργαζόμενοι αναζητούσαν τρόπους για να κλιμακώσουν τον αγώνα ενάντια στο αντιασφαλιστικό τερατούργημα, οι ηγεσίες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ανακάλυπταν «νέες μορφές αγώνα» με δημοψηφίσματα και προσφυγές στα δικαστήρια για να αποπροσανατολίσουν και να εκτονώσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζόμενων. Ταυτόχρονα, υπέγραψαν νέα γενική συλλογική σύμβαση λιτότητας με τους εκπροσώπους του κεφάλαιου. Μια συμφωνία που υπογράφτηκε πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων και αποτελεί καθαρή πρόκληση.
Προσπαθούν, από διάφορες πλευρές, να μας πείσουν ότι η νέα συλλογική σύμβαση είναι καλή για τους εργαζόμενους. Στην πραγματικότητα η αύξηση που προβλέπει για το 2008 είναι 4,48% (ένα ευρώ την ημέρα!) και για το 2009 μόλις 3,7%. Και όλα αυτά με τον επίσημο (και πλασματικό) πληθωρισμό στο 4,4%! Την ίδια στιγμή, η επιδρομή της ακρίβειας με τις αυξήσεις σε είδη και υπηρεσίες πρώτης ανάγκης για τη λαϊκή οικογένεια έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις, ενώ τα κέρδη του κεφάλαιου εκτινάσσονται στα ύψη.
Η νέα γενική συλλογική σύμβαση της λιτότητας αφορά χιλιάδες εργαζόμενους σε όλους τους κλάδους, αφορά όλους τους νέους εργαζόμενους της «ανειδίκευτης» εργασίας. Ταυτόχρονα, αποτελεί τον «οδηγό» για την υπογραφή των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων στον υπόλοιπο ιδιωτικό τομέα.
Το παραμύθι των «πραγματικών αυξήσεων» στους μισθούς και τα μεροκάματα δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του ακόμα και με δικά τους στοιχεία. Έτσι, σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, από το 1995 έως το 2005 το πραγματικό εισόδημα που αντιστοιχούσε στον κατώτατο μισθό μειώθηκε κατά 20%, τη διετία 2006-2007 «αυξήθηκε» κατά 0,2% και για την διετία 2008-2009 κανείς δεν ξέρει τι να υπολογίσει μιας και ο καλπασμός τόσο του επίσημου αλλά κυρίως του πραγματικού πληθωρισμού με τον οποίο βρίσκονται αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι, δεν έχει «οροφή».
Η πάλη ενάντια στην λιτότητα, για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα, αποτελεί όχι απλά μονόδρομο για τους εργαζόμενους αλλά, για μεγάλα τμήματά τους, όρο επιβίωσης. Η πάλη αυτή δεν μπορεί παρά να έχει σαν συνολικό στόχο την αντίσταση στην αντεργατική επιδρομή κυβέρνησης και κεφάλαιου με στόχο την ανατροπή της.
Οι εργαζόμενοι στηριγμένοι στις δικές τους δυνάμεις, την οργάνωση, τον συντονισμό και την αλληλεγγύη μπορούν να πετύχουν νίκες! Ωστόσο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να αποτινάξουν την καταθλιπτική κυριαρχία των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ, να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα δικά τους χέρια. Σε μία τέτοια κατεύθυνση είναι απαραίτητο να δραστηριοποιηθούν, και να δράσουν από κοινού όλες οι ταξικές δυνάμεις στους χώρους δουλειάς. Με ένα πλαίσιο δράσης και στόχους πάλης που θα ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των εργαζόμενων, στο σημερινό επίπεδο οργάνωσης και πολιτικής συγκρότησης του εργατικού κινήματος, που δεν θα απογειώνεται και δεν θα διαχωρίζεται, αλλά θα γειώνεται και θα συσπειρώνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό εργαζόμενων σε ένα ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ικανό να απαντήσει αποφασιστικά στην επίθεση, ικανό να βάλει στην άκρη τους εργατοπατέρες, ικανό να νικήσει.
ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ, ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ!
ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ, ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ!
ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ – ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ!
Ο αγώνας αυτός για το δικαίωμα στην ασφάλιση, οι μαζικές και μαχητικές πανεργατικές απεργίες, οι απεργίες διαρκείας σε ΔΕΗ, ΟΤΑ και τράπεζες, στρίμωξαν την κυβέρνηση και το σύστημα γενικότερα, γι’ αυτό και αντιμετωπίστηκαν με την αστυνομική και δικαστική τρομοκρατία.
Οι εργαζόμενοι έδειξαν τη διάθεσή τους να παλέψουν και να νικήσουν. Αυτοί που έβαλαν ταφόπλακα στους αγώνες ήταν οι υποταγμένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Ενώ οι εργαζόμενοι αναζητούσαν τρόπους για να κλιμακώσουν τον αγώνα ενάντια στο αντιασφαλιστικό τερατούργημα, οι ηγεσίες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ανακάλυπταν «νέες μορφές αγώνα» με δημοψηφίσματα και προσφυγές στα δικαστήρια για να αποπροσανατολίσουν και να εκτονώσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζόμενων. Ταυτόχρονα, υπέγραψαν νέα γενική συλλογική σύμβαση λιτότητας με τους εκπροσώπους του κεφάλαιου. Μια συμφωνία που υπογράφτηκε πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων και αποτελεί καθαρή πρόκληση.
Προσπαθούν, από διάφορες πλευρές, να μας πείσουν ότι η νέα συλλογική σύμβαση είναι καλή για τους εργαζόμενους. Στην πραγματικότητα η αύξηση που προβλέπει για το 2008 είναι 4,48% (ένα ευρώ την ημέρα!) και για το 2009 μόλις 3,7%. Και όλα αυτά με τον επίσημο (και πλασματικό) πληθωρισμό στο 4,4%! Την ίδια στιγμή, η επιδρομή της ακρίβειας με τις αυξήσεις σε είδη και υπηρεσίες πρώτης ανάγκης για τη λαϊκή οικογένεια έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις, ενώ τα κέρδη του κεφάλαιου εκτινάσσονται στα ύψη.
Η νέα γενική συλλογική σύμβαση της λιτότητας αφορά χιλιάδες εργαζόμενους σε όλους τους κλάδους, αφορά όλους τους νέους εργαζόμενους της «ανειδίκευτης» εργασίας. Ταυτόχρονα, αποτελεί τον «οδηγό» για την υπογραφή των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων στον υπόλοιπο ιδιωτικό τομέα.
Το παραμύθι των «πραγματικών αυξήσεων» στους μισθούς και τα μεροκάματα δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του ακόμα και με δικά τους στοιχεία. Έτσι, σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, από το 1995 έως το 2005 το πραγματικό εισόδημα που αντιστοιχούσε στον κατώτατο μισθό μειώθηκε κατά 20%, τη διετία 2006-2007 «αυξήθηκε» κατά 0,2% και για την διετία 2008-2009 κανείς δεν ξέρει τι να υπολογίσει μιας και ο καλπασμός τόσο του επίσημου αλλά κυρίως του πραγματικού πληθωρισμού με τον οποίο βρίσκονται αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι, δεν έχει «οροφή».
Η πάλη ενάντια στην λιτότητα, για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα, αποτελεί όχι απλά μονόδρομο για τους εργαζόμενους αλλά, για μεγάλα τμήματά τους, όρο επιβίωσης. Η πάλη αυτή δεν μπορεί παρά να έχει σαν συνολικό στόχο την αντίσταση στην αντεργατική επιδρομή κυβέρνησης και κεφάλαιου με στόχο την ανατροπή της.
Οι εργαζόμενοι στηριγμένοι στις δικές τους δυνάμεις, την οργάνωση, τον συντονισμό και την αλληλεγγύη μπορούν να πετύχουν νίκες! Ωστόσο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να αποτινάξουν την καταθλιπτική κυριαρχία των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ, να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα δικά τους χέρια. Σε μία τέτοια κατεύθυνση είναι απαραίτητο να δραστηριοποιηθούν, και να δράσουν από κοινού όλες οι ταξικές δυνάμεις στους χώρους δουλειάς. Με ένα πλαίσιο δράσης και στόχους πάλης που θα ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των εργαζόμενων, στο σημερινό επίπεδο οργάνωσης και πολιτικής συγκρότησης του εργατικού κινήματος, που δεν θα απογειώνεται και δεν θα διαχωρίζεται, αλλά θα γειώνεται και θα συσπειρώνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό εργαζόμενων σε ένα ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ικανό να απαντήσει αποφασιστικά στην επίθεση, ικανό να βάλει στην άκρη τους εργατοπατέρες, ικανό να νικήσει.
ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ, ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ!
ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ, ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ!
ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ – ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ!
Ταξική Πορεία
5 Απρ 2008
Πολιτική εκδήλωση του ΚΚΕ(μ-λ)
Θεσσαλονίκη
Πολιτική εκδήλωση του ΚΚΕ(μ-λ)
Σάββατο 5 Απρίλη, 7μ.μ.
Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
Πολιτική εκδήλωση του ΚΚΕ(μ-λ)
Σάββατο 5 Απρίλη, 7μ.μ.
Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
Καταγγελία
Απίστευτος τραμπουκισμός γνωστού εργατοπατέρα συνέβη στο Σύνταγμα κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου στις 12/3. Συγκεκριμένα το μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ και στέλεχος του ΣΥΝασπισμού Θ. Βασιλόπουλος έβρισε χυδαία και επιτέθηκε στο Θανάση Τσιριγώτη (στέλεχος των Παρεμβάσεων και του ΜΛ-ΚΚΕ) αλλά και σε άλλους αγωνιστές, όταν αυτοί ζήτησαν το μικρόφωνο για να ενημερώσουν τους συγκεντρωμένους για τη συμβολική κατάληψη που πραγματοποιούνταν εκείνη την ώρα στα γραφεία του ΤΕΑΔΥ!
Ισως, δεν προκαλεί κατάπληξη ότι κορυφαίοι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι του ΣΥΝ δε διστάζουν να πραγματοποιήσουν τέτοιες αθλιότητες, που αποτελούν το φυσικό επακόλουθο της πολιτικής ουράς της ΠΑΣΚ στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ και στήριξης του υποταγμένου συνδικαλισμού.
Το χειρότερο είναι ότι δεν προκαλεί πια και καμία έκπληξη ότι το φιλόδοξο «δεύτερο κόμμα» και οι δορυφόροι του δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να καταδικάσουν έντονα και απερίφραστα το απαράδεκτο αυτό κρούσμα.
Αποτελεί καθήκον για κάθε εργαζόμενο η περιφρούρηση της δημοκρατίας στο κίνημα – ιδιαίτερα την περίοδο αυτή που η επίθεση εντείνεται και το «έργο» της συμβιβασμένης συνδικαλιστικής ηγεσίας για υπονόμευση των αγώνων θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο.
Ισως, δεν προκαλεί κατάπληξη ότι κορυφαίοι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι του ΣΥΝ δε διστάζουν να πραγματοποιήσουν τέτοιες αθλιότητες, που αποτελούν το φυσικό επακόλουθο της πολιτικής ουράς της ΠΑΣΚ στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ και στήριξης του υποταγμένου συνδικαλισμού.
Το χειρότερο είναι ότι δεν προκαλεί πια και καμία έκπληξη ότι το φιλόδοξο «δεύτερο κόμμα» και οι δορυφόροι του δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να καταδικάσουν έντονα και απερίφραστα το απαράδεκτο αυτό κρούσμα.
Αποτελεί καθήκον για κάθε εργαζόμενο η περιφρούρηση της δημοκρατίας στο κίνημα – ιδιαίτερα την περίοδο αυτή που η επίθεση εντείνεται και το «έργο» της συμβιβασμένης συνδικαλιστικής ηγεσίας για υπονόμευση των αγώνων θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΟ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ
Με επιτυχία διεξήχθη η εκδήλωση για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια που συνδιοργάνωσαν το ΚΚΕ(μ-λ), το ΜΛ-ΚΚΕ, η ΚΟ Ανασύνταξη, το ΕΚΚΕ και η ΟΚΔΕ. Η μαζικότητα της κινήθηκε στα αναμενόμενα για τα μέτρα της συγκυρίας, τη συστηματική υποτίμηση του ζητήματος από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, την επίσημη αριστερά αλλά και από τις οργανώσεις που τελικά δεν συνυπέγραψαν το κάλεσμα.
Στο πλαίσιο αυτό, η κουβέντα που ακολούθησε βοήθησε στο να αναπτυχτεί ένας γόνιμος προβληματισμός για τη θέση του κινήματος στη σύγχρονη συγκυρία στα Βαλκάνια, θέση που όπως αποδείχτηκε από την κουβέντα δεν είναι και τόσο προφανής για ορισμένους.
Από όλες τις πλευρές επισημάνθηκε η σημασία της ιμπεριαλιστικής ανάμιξης στα Βαλκάνια και η ανάγκη απάντησης από την πλευρά των λαών, όπως επίσης και το γεγονός ότι η ανάμιξη αυτή αξιοποιεί τον εθνικισμό και τον τυχοδιωκτισμό των αστικών τάξεων στα Βαλκάνια. Δεν ήταν τόσο προφανής ωστόσο η στάση απέναντι στη δημιουργία του «ανεξάρτητου κράτους» του Κοσσυφοπεδίου, όπως επίσης και γύρω από το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Γύρω από αυτά τα ζητήματα εκδηλώθηκαν απόψεις που κατά την άποψή μας στην προσπάθεια να ξεφύγουν από τον ελληνικό εθνικισμό, καταλήγουν να υιοθετούν πλευρές άλλων εθνικισμών, γεγονός που με τη σειρά του αδυνατίζει την αντίσταση στην ιμπεριαλιστική επέμβαση.
Από την πλευρά μας κατατέθηκε επίσης πρόταση για διοργάνωση διαδήλωσης τις αμέσως επόμενες μέρες και κατά τη διάρκεια της συνόδου του ΝΑΤΟ, που όμως δεν έγινε δεκτή από τους συνδιοργανωτές.
Στο πλαίσιο αυτό, η κουβέντα που ακολούθησε βοήθησε στο να αναπτυχτεί ένας γόνιμος προβληματισμός για τη θέση του κινήματος στη σύγχρονη συγκυρία στα Βαλκάνια, θέση που όπως αποδείχτηκε από την κουβέντα δεν είναι και τόσο προφανής για ορισμένους.
Από όλες τις πλευρές επισημάνθηκε η σημασία της ιμπεριαλιστικής ανάμιξης στα Βαλκάνια και η ανάγκη απάντησης από την πλευρά των λαών, όπως επίσης και το γεγονός ότι η ανάμιξη αυτή αξιοποιεί τον εθνικισμό και τον τυχοδιωκτισμό των αστικών τάξεων στα Βαλκάνια. Δεν ήταν τόσο προφανής ωστόσο η στάση απέναντι στη δημιουργία του «ανεξάρτητου κράτους» του Κοσσυφοπεδίου, όπως επίσης και γύρω από το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Γύρω από αυτά τα ζητήματα εκδηλώθηκαν απόψεις που κατά την άποψή μας στην προσπάθεια να ξεφύγουν από τον ελληνικό εθνικισμό, καταλήγουν να υιοθετούν πλευρές άλλων εθνικισμών, γεγονός που με τη σειρά του αδυνατίζει την αντίσταση στην ιμπεριαλιστική επέμβαση.
Από την πλευρά μας κατατέθηκε επίσης πρόταση για διοργάνωση διαδήλωσης τις αμέσως επόμενες μέρες και κατά τη διάρκεια της συνόδου του ΝΑΤΟ, που όμως δεν έγινε δεκτή από τους συνδιοργανωτές.
Εμπρησμός της κατάληψης του κτήματος Πραπόπουλου
ΧΑΛΑΝΔΡΙ
Φασιστικού τύπου επίθεση που χαρακτηρίστηκε από κλοπή του σκληρού δίσκου υπολογιστή και εμπρησμό, που είχε σαν αποτέλεσμα να καταστραφεί η οροφή και ο πάνω όροφος του κτιρίου του κτήματος Πραπόπουλου δίπλα στη Ρεματιά, στο Πολύδροσο Χαλανδρίου, πραγματοποιήθηκε τα ξημερώματα της 25ης του Μάρτη, από 3 άγνωστα άτομα που πρόλαβαν να διαφύγουν.
Το εγκαταλελειμμένο νεοκλασικό κτίριο και το κτήμα Πραπόπουλου έχει καταληφθεί και καθαριστεί εδώ και ενάμιση χρόνο από πρωτοβουλία νεολαίων, που απάντησαν με τον τρόπο αυτό στα σχέδια αξιοποίησης–τσιμεντοποίησης του «φιλέτου» αυτού, που δρομολογούνταν. Στο χώρο της κατάληψης πραγματοποιούνται συχνά διάφορες πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις. Πέρα απ’ τις όποιες ενστάσεις μπορεί να έχουμε σχετικά με λογικές δημιουργίας «αυτοδιαχειριζόμενων νησίδων» στο σημερινό σύστημα της εκμετάλλευσης, θεωρούμε πως τέτοιου τύπου φασιστικές επιθέσεις που εντάσσονται μέσα στο γενικότερο κλίμα τρομοκράτησης, που αποτελούν συνέχεια ενός μπαράζ επιθέσεων σε στέκια συλλογικοτήτων, σωματεία εργαζομένων, σπίτια μεταναστών, χώρους νεολαίας κ.ο.κ. απαιτούν τη μαζική και αποφασιστική καταγγελία και εναντίωση.
Ταυτόχρονα, η ανάγκη σύνδεσης ακόμα και τέτοιων εγχειρημάτων με τους κατοίκους της περιοχής και τα προβλήματά τους σε λογική αντίστασης τίθεται εκ των πραγμάτων. Η επίθεση είχε σα στόχο όχι μόνο τους συμμετέχοντες στην κατάληψη, αλλά και τους κατοίκους που θα θελήσουν να εναντιωθούν στα σχέδια της τοπικής και κεντρικής εξουσίας, τις συλλογικότητες και όλους όσους αντιστέκονται.
Την Τρίτη 25/3 πραγματοποιήθηκε στο κτήμα συνέλευση που αποφάσισε μαζική παράσταση στο Δημοτικό Συμβούλιο Χαλανδρίου για την Τετάρτη 26/3 και πορεία το Σάββατο 29/3 το μεσημέρι.
Καταγγελία για την επίθεση κυκλοφόρησαν οι Λαϊκές Αγωνιστικές Κινήσεις Χαλανδρίου και η δημοτική συνεργασία «Αντίσταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου».
Με συμμετοχή 500 διαδηλωτών, η πορεία ξεκίνησε από το κτήμα Πραπόπουλου, διέσχισε τους δρόμους του Χαλανδρίου και πέρασε από το αστυνομικό τμήμα και το δημαρχείο. Θετική ήταν η ανταπόκριση του κόσμου που ρωτούσε να μάθει περισσότερα. Δεν έλειψε βέβαια η παρουσία των ΜΑΤ.
Φασιστικού τύπου επίθεση που χαρακτηρίστηκε από κλοπή του σκληρού δίσκου υπολογιστή και εμπρησμό, που είχε σαν αποτέλεσμα να καταστραφεί η οροφή και ο πάνω όροφος του κτιρίου του κτήματος Πραπόπουλου δίπλα στη Ρεματιά, στο Πολύδροσο Χαλανδρίου, πραγματοποιήθηκε τα ξημερώματα της 25ης του Μάρτη, από 3 άγνωστα άτομα που πρόλαβαν να διαφύγουν.
Το εγκαταλελειμμένο νεοκλασικό κτίριο και το κτήμα Πραπόπουλου έχει καταληφθεί και καθαριστεί εδώ και ενάμιση χρόνο από πρωτοβουλία νεολαίων, που απάντησαν με τον τρόπο αυτό στα σχέδια αξιοποίησης–τσιμεντοποίησης του «φιλέτου» αυτού, που δρομολογούνταν. Στο χώρο της κατάληψης πραγματοποιούνται συχνά διάφορες πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις. Πέρα απ’ τις όποιες ενστάσεις μπορεί να έχουμε σχετικά με λογικές δημιουργίας «αυτοδιαχειριζόμενων νησίδων» στο σημερινό σύστημα της εκμετάλλευσης, θεωρούμε πως τέτοιου τύπου φασιστικές επιθέσεις που εντάσσονται μέσα στο γενικότερο κλίμα τρομοκράτησης, που αποτελούν συνέχεια ενός μπαράζ επιθέσεων σε στέκια συλλογικοτήτων, σωματεία εργαζομένων, σπίτια μεταναστών, χώρους νεολαίας κ.ο.κ. απαιτούν τη μαζική και αποφασιστική καταγγελία και εναντίωση.
Ταυτόχρονα, η ανάγκη σύνδεσης ακόμα και τέτοιων εγχειρημάτων με τους κατοίκους της περιοχής και τα προβλήματά τους σε λογική αντίστασης τίθεται εκ των πραγμάτων. Η επίθεση είχε σα στόχο όχι μόνο τους συμμετέχοντες στην κατάληψη, αλλά και τους κατοίκους που θα θελήσουν να εναντιωθούν στα σχέδια της τοπικής και κεντρικής εξουσίας, τις συλλογικότητες και όλους όσους αντιστέκονται.
Την Τρίτη 25/3 πραγματοποιήθηκε στο κτήμα συνέλευση που αποφάσισε μαζική παράσταση στο Δημοτικό Συμβούλιο Χαλανδρίου για την Τετάρτη 26/3 και πορεία το Σάββατο 29/3 το μεσημέρι.
Καταγγελία για την επίθεση κυκλοφόρησαν οι Λαϊκές Αγωνιστικές Κινήσεις Χαλανδρίου και η δημοτική συνεργασία «Αντίσταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου».
Η πορεία του Σαββάτου 29/3
Με συμμετοχή 500 διαδηλωτών, η πορεία ξεκίνησε από το κτήμα Πραπόπουλου, διέσχισε τους δρόμους του Χαλανδρίου και πέρασε από το αστυνομικό τμήμα και το δημαρχείο. Θετική ήταν η ανταπόκριση του κόσμου που ρωτούσε να μάθει περισσότερα. Δεν έλειψε βέβαια η παρουσία των ΜΑΤ.
Γυρίζουμε την πλάτη στη ΔAΠ και ΠAΣΠ
Φοιτητικές-Σπουδαστικές εκλογές 9 Απρίλη
Στις 9 Απρίλη οι φοιτητές και σπουδαστές, πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στις δυνάμεις του συστήματος μέσα στις σχολές, στις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ. Γιατί η πολιτική τους στέφεται ενάντια στα δικαιώματά μας στις σπουδές, την δουλειά και τις ελευθερίες.
Η ΔΑΠ είναι η δύναμη εκείνη που στάθηκε απέναντι στις αποφάσεις των μαζικών Γενικών Συνελεύσεων 2006-2007. Είναι η παράταξη που προσπάθησε με κάθε δυνατό τρόπο να σπάσει το μέτωπο των καταλήψεων και διαδηλώσεων ενάντια στο νόμο-πλαίσιο και την αναθεώρηση του άρθρου 16, ερχόμενη σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών-σπουδαστών. Είναι η δύναμη που έχει στο πρόγραμμά της όλες τις αντιδραστικές πολιτικές που εφαρμόζουν τόσα χρόνια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Είναι η παράταξη που προτείνει και υποστηρίζει το νέο νόμο-πλαίσιο, την αξιολόγηση, τις διαγραφές των φοιτητών, την κατάργηση του ασύλου, την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων και την κατάργηση της δωρεάν παιδείας. Αποτελεί στήριγμα των ιμπεριαλιστών. Προσπαθεί να καλύψει τους πολέμους τους και το αιματοκύλισμα των λαών με το μανδύα των δήθεν ανθρωπιστικών και ειρηνευτικών αποστολών. Στηρίζει την πολιτική του κεφαλαίου, την επίθεση στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα της νεολαίας. Είναι η παράταξη που στηρίζει και προωθεί τον ατομισμό σε αντίθεση με τη συλλογικότητα. Προσπαθεί να μετατρέψει τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους σε χειροκροτητή της κυβερνητικής πολιτικής, να αντικαταστήσει τις δημοκρατικές διαδικασίες των συλλόγων από την ατομική εκπροσώπηση στη συνδιοίκηση. Στις φετινές εκλογές, η ΔΑΠ ιεραρχεί το ζήτημα του προχωρήματος της εκπαιδευτικής αντιμεταρρύθμισης. Η ΔΑΠ θα χρησιμοποιήσει κάθε ψήφο για την εφαρμογή της πολιτικής που στρέφεται ενάντια στα δικαιώματά μας. Στις εκλογικές αφίσες της προπαγανδίζει την εφαρμογή της αξιολόγησης και της αντιμεταρρύθμισης (δίνοντας έμφαση στο πρακτικό προχώρημα του νόμου-πλαίσιο), η εκλογική της προπαγάνδα έχει σαν στόχο να κάμψει κάθε αντίσταση προκειμένου να εφαρμοστεί ο νόμος-πλαίσιο. Oπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ανακοίνωση τους γραφείου τύπου της ΔΑΠ: «Το αποτέλεσμα των εκλογών θα σφραγίσει καταληκτικά την εφαρμογή και συνέχιση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ διατηρώντας όλο το προηγούμενο διάστημα στάση συνέπειας και υπευθυνότητας, θα απευθυνθεί σε όλους εκείνους τους φοιτητές που επιδιώκουν την εφαρμογή και τη συνέχιση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης». Σκοπεύει λοιπόν η ΔΑΠ να «δώσει» τις ψήφους στην κυβέρνηση για να προχωρήσει την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο. Για αυτόν τον λόγο, εκτός από τα παραπάνω, χρησιμοποιεί ακόμα και γενικόλογες τοποθετήσεις προκειμένου να ψαρέψει ψήφους στα θολά.
Αντίστοιχα η ΠΑΣΠ, όλο το προηγούμενο διάστημα, έχει παίξει το ρόλο του δούρειου ίππου για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής. Δε διαχωρίστηκε κάθετα με τα «μη κρατικά» πανεπιστήμια και την αλλαγή του άρθρου 16, παρά μόνο με τρόπο που ήθελε να συσκοτίσει τα πράγματα. Η ΠΑΣΠ είναι υπερασπιστής όπως και η ΔΑΠ όλων των κατευθύνσεων της Ε.Ε., όπως είναι η υπεροδηγία για τα ΚΕΣ. Κάθε φορά όμως προσπαθεί να ντύσει και να εξωραΐσει την πολιτική του συστήματος. Για αυτόν το λόγο επιλέγει την τακτική του αποπροσανατολισμού και της «αγωνιστικής» φρασεολογίας. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν ευνόησε τις κινητοποιήσεις. Αντίθετα, εν μέσω φοιτητικών κινητοποιήσεων προπαγάνδιζε τις «ανοιχτές» σχολές. Ακόμα και σήμερα αποφεύγει να μιλάει για το επίδικο ζήτημα στην εκπαίδευση. Δηλαδή για το αν θα εφαρμοστεί το επόμενο διάστημα ο νόμος-πλαίσιο ή όχι. Αλλά συνεχίζει να στρέφει τη συζήτηση σε γενικόλογες τοποθετήσεις, όπως είναι το «πάθος για αλλαγή» κ.τ.λ..
Στις 9 Απρίλη οι φοιτητές και σπουδαστές, πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στις δυνάμεις του συστήματος μέσα στις σχολές, στις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ. Γιατί η πολιτική τους στέφεται ενάντια στα δικαιώματά μας στις σπουδές, την δουλειά και τις ελευθερίες.
Η ΔΑΠ είναι η δύναμη εκείνη που στάθηκε απέναντι στις αποφάσεις των μαζικών Γενικών Συνελεύσεων 2006-2007. Είναι η παράταξη που προσπάθησε με κάθε δυνατό τρόπο να σπάσει το μέτωπο των καταλήψεων και διαδηλώσεων ενάντια στο νόμο-πλαίσιο και την αναθεώρηση του άρθρου 16, ερχόμενη σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών-σπουδαστών. Είναι η δύναμη που έχει στο πρόγραμμά της όλες τις αντιδραστικές πολιτικές που εφαρμόζουν τόσα χρόνια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Είναι η παράταξη που προτείνει και υποστηρίζει το νέο νόμο-πλαίσιο, την αξιολόγηση, τις διαγραφές των φοιτητών, την κατάργηση του ασύλου, την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων και την κατάργηση της δωρεάν παιδείας. Αποτελεί στήριγμα των ιμπεριαλιστών. Προσπαθεί να καλύψει τους πολέμους τους και το αιματοκύλισμα των λαών με το μανδύα των δήθεν ανθρωπιστικών και ειρηνευτικών αποστολών. Στηρίζει την πολιτική του κεφαλαίου, την επίθεση στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα της νεολαίας. Είναι η παράταξη που στηρίζει και προωθεί τον ατομισμό σε αντίθεση με τη συλλογικότητα. Προσπαθεί να μετατρέψει τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους σε χειροκροτητή της κυβερνητικής πολιτικής, να αντικαταστήσει τις δημοκρατικές διαδικασίες των συλλόγων από την ατομική εκπροσώπηση στη συνδιοίκηση. Στις φετινές εκλογές, η ΔΑΠ ιεραρχεί το ζήτημα του προχωρήματος της εκπαιδευτικής αντιμεταρρύθμισης. Η ΔΑΠ θα χρησιμοποιήσει κάθε ψήφο για την εφαρμογή της πολιτικής που στρέφεται ενάντια στα δικαιώματά μας. Στις εκλογικές αφίσες της προπαγανδίζει την εφαρμογή της αξιολόγησης και της αντιμεταρρύθμισης (δίνοντας έμφαση στο πρακτικό προχώρημα του νόμου-πλαίσιο), η εκλογική της προπαγάνδα έχει σαν στόχο να κάμψει κάθε αντίσταση προκειμένου να εφαρμοστεί ο νόμος-πλαίσιο. Oπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ανακοίνωση τους γραφείου τύπου της ΔΑΠ: «Το αποτέλεσμα των εκλογών θα σφραγίσει καταληκτικά την εφαρμογή και συνέχιση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ διατηρώντας όλο το προηγούμενο διάστημα στάση συνέπειας και υπευθυνότητας, θα απευθυνθεί σε όλους εκείνους τους φοιτητές που επιδιώκουν την εφαρμογή και τη συνέχιση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης». Σκοπεύει λοιπόν η ΔΑΠ να «δώσει» τις ψήφους στην κυβέρνηση για να προχωρήσει την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο. Για αυτόν τον λόγο, εκτός από τα παραπάνω, χρησιμοποιεί ακόμα και γενικόλογες τοποθετήσεις προκειμένου να ψαρέψει ψήφους στα θολά.
Αντίστοιχα η ΠΑΣΠ, όλο το προηγούμενο διάστημα, έχει παίξει το ρόλο του δούρειου ίππου για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής. Δε διαχωρίστηκε κάθετα με τα «μη κρατικά» πανεπιστήμια και την αλλαγή του άρθρου 16, παρά μόνο με τρόπο που ήθελε να συσκοτίσει τα πράγματα. Η ΠΑΣΠ είναι υπερασπιστής όπως και η ΔΑΠ όλων των κατευθύνσεων της Ε.Ε., όπως είναι η υπεροδηγία για τα ΚΕΣ. Κάθε φορά όμως προσπαθεί να ντύσει και να εξωραΐσει την πολιτική του συστήματος. Για αυτόν το λόγο επιλέγει την τακτική του αποπροσανατολισμού και της «αγωνιστικής» φρασεολογίας. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν ευνόησε τις κινητοποιήσεις. Αντίθετα, εν μέσω φοιτητικών κινητοποιήσεων προπαγάνδιζε τις «ανοιχτές» σχολές. Ακόμα και σήμερα αποφεύγει να μιλάει για το επίδικο ζήτημα στην εκπαίδευση. Δηλαδή για το αν θα εφαρμοστεί το επόμενο διάστημα ο νόμος-πλαίσιο ή όχι. Αλλά συνεχίζει να στρέφει τη συζήτηση σε γενικόλογες τοποθετήσεις, όπως είναι το «πάθος για αλλαγή» κ.τ.λ..
Βόλος: Αντιπολεμική διαδήλωση
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 22/3 μεγάλη αντιπολεμική-αντινατοϊκή διαδήλωση στο Βόλο. Η διαδήλωση διργανώθηκε με αφορμή την «επίσκεψη» ΝΑΤΟϊκής μοίρας στο λιμάνι του Βόλου. Η επίσκεψη αυτή μόνο αθώα δεν ήταν, όχι μόνο λόγω των εξελίξεων στα Βαλκάνια (Κόσοβο κ.λπ.) αλλά και εξαιτίας των υποδομών που δημιουργούνται για χάρη του ΝΑΤΟ στο Βόλο και στην ευρύτερη περιοχή, όπως στο Στεφανοβίκειο.
Το ΚΚΕ(μ-λ) μαζί με μια σειρά άλλες οργανώσεις, κινήσεις και τοπικά σχήματα, προπαγάνδισε τη συμμετοχή στη διαδήλωση, αναδεικνύοντας τους κινδύνους που το ΝΑΤΟ έχει φέρει και φέρνει για τους λαούς, και κάλεσε σε προσυγκέντρωση στον Θόλο του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας (κτίριο Παπαστράτου).
Παράλληλα, μια σειρά από φοιτητικούς συλλόγους της Θεσσαλονίκης και αντιπολεμικές-αντιιμπεριαλιστικές κινήσεις, αλλά και απλοί αγωνιστές από όλη τη Θεσσαλία ήρθαν για να ενώσουν τις φωνές τους ενάντια στα καράβια του θανάτου.
Η πορεία διέσχισε κεντρικούς δρόμους της πόλης και στην πλατεία Ελευθερίας ενώθηκε με τους διαδηλωτές των Επιτροπών Ειρήνης (ΚΚΕ). Στη συνέχεια ακολούθησε κοινή πορεία προς το λιμάνι.
Εκεί η πορεία μοιράστηκε στα δύο, καθώς το ΚΚΕ αποφάσισε ότι ήταν αρκετή μια περιφορά στο επιβατικό λιμάνι και συνέχισε με μια συναυλία (αντιιμπεριαλιστική, βεβαίως βεβαίως…) στην παραλία.
Αντίθετα, το μπλοκ των κινήσεων προτίμησε να κατευθυνθεί προς την περιοχή του παλιού λιμεναρχείου, όπου είχαν ελλιμενιστεί και μερικά από τα καράβια της μοίρας. Διασχίζοντας τη συνοικία των Παλιών και του παλιού Λιμεναρχείου, μια συνοικία με ιδιαίτερους αγώνες και ιστορία, η πορεία βρέθηκε αντιμέτωπη με διμοιρίες των ΜΑΤ και άλλες αστυνομικές δυνάμεις στην πύλη του εμπορικού λιμανιού.
Αφού φωνάχτηκαν αρκετά συνθήματα ενάντια στην παρουσία και το ρόλο του ΝΑΤΟ, η πορεία έληξε συγκροτημένα στην πλατεία των Παλιών.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η κινητοποίηση αυτή δεν έγινε χωρίς πολλές αντιρρήσεις και διαφωνίες. Πέρα από τη στάση του ΚΚΕ που προτίμησε να κάνει φιέστα και όχι πραγματική διαδήλωση, υπήρχαν και άλλες φωνές.
Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 19/3, μετά τη λήξη της απεργιακής συγκέντρωσης, για τον τρόπο διαμαρτυρίας, ακουγόταν από διάφορες φωνές, όπως των αναρχικών και μέρους του ΝΑΡ, ότι θα ήταν καλό η διαδήλωση να ξεκινήσει από τη Νέα Ιωνία (Στρατόπεδο Γεωργούλα), 1,5 χιλιόμετρο πιο μακριά(!), να διαμαρτυρηθούμε στο γραφείο στρατολογίας και άλλα τέτοια με σκοπό να ξεσκεπάσουμε δήθεν την κυβέρνηση, τους στρατοκράτες και την ιμπεριαλιστική Ελλάδα, υποτιμώντας, στην ουσία, το γεγονός της παρουσίας της ΝΑΤΟϊκής αρμάδας στο λιμάνι του Βόλου.
Η οργάνωσή μας με σθεναρότητα υποστήριξε το αυτονόητο: ότι δηλαδή η παρουσία των καραβιών του θανάτου στην πόλη μας ήταν μία πράξη που σηματοδοτεί και συμπυκνώνει την πάλη ενάντια στην πολιτική των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και των λακέδων τους.
Ακόμη, και ενώ προπαγανδιζόταν πλατιά η προσυγκέντρωση στου Παπαστράτου, ο ΣΥΝ, ενώ μέλη του είχαν συμφωνήσει στην πραγματοποίησή της, ξαφνικά υπαναχώρησε την τελευταία στιγμή με το αστείο σκεπτικό ότι η κυρίως συγκέντρωση θα ήταν του ΚΚΕ. Το ότι η αντιιμπεριαλιστική πάλη είναι υπόθεση του λαού και δεν χαρίζεται σε κανένα κόμμα, είναι κάτι που μάλλον δεν τους αφορά. Χαρακτηριστική εξάλλου ήταν και η απομόνωσή τους και από δυνάμεις του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες και ακολούθησαν την πορεία που είχε κοινά συμφωνηθεί, αφήνοντας απελπιστικά μόνη της την τοπική ηγετική ομάδα του ΣΥΝ.
Συμπερασματικά, η μεγάλη πορεία του Βόλου, η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων στην πόλη για ένα τέτοιο θέμα, έδειξε τη θέληση του λαού να παλέψει ενάντια στα σχέδια των ιμπεριαλιστών, όσο και την ανάγκη συγκρότησης και ενίσχυσης της αντιιμπεριαλιστικής φωνής στο πλαίσιο του λαϊκού κινήματος.
Ετσι, την επόμενη φορά που θα πλησιάσουν στο Βόλο οι ΝΑΤΟϊκοί, θα πρέπει να είμαστε, και θα είμαστε, περισσότεροι και πιο δυνατοί!
Το ΚΚΕ(μ-λ) μαζί με μια σειρά άλλες οργανώσεις, κινήσεις και τοπικά σχήματα, προπαγάνδισε τη συμμετοχή στη διαδήλωση, αναδεικνύοντας τους κινδύνους που το ΝΑΤΟ έχει φέρει και φέρνει για τους λαούς, και κάλεσε σε προσυγκέντρωση στον Θόλο του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας (κτίριο Παπαστράτου).
Παράλληλα, μια σειρά από φοιτητικούς συλλόγους της Θεσσαλονίκης και αντιπολεμικές-αντιιμπεριαλιστικές κινήσεις, αλλά και απλοί αγωνιστές από όλη τη Θεσσαλία ήρθαν για να ενώσουν τις φωνές τους ενάντια στα καράβια του θανάτου.
Η πορεία διέσχισε κεντρικούς δρόμους της πόλης και στην πλατεία Ελευθερίας ενώθηκε με τους διαδηλωτές των Επιτροπών Ειρήνης (ΚΚΕ). Στη συνέχεια ακολούθησε κοινή πορεία προς το λιμάνι.
Εκεί η πορεία μοιράστηκε στα δύο, καθώς το ΚΚΕ αποφάσισε ότι ήταν αρκετή μια περιφορά στο επιβατικό λιμάνι και συνέχισε με μια συναυλία (αντιιμπεριαλιστική, βεβαίως βεβαίως…) στην παραλία.
Αντίθετα, το μπλοκ των κινήσεων προτίμησε να κατευθυνθεί προς την περιοχή του παλιού λιμεναρχείου, όπου είχαν ελλιμενιστεί και μερικά από τα καράβια της μοίρας. Διασχίζοντας τη συνοικία των Παλιών και του παλιού Λιμεναρχείου, μια συνοικία με ιδιαίτερους αγώνες και ιστορία, η πορεία βρέθηκε αντιμέτωπη με διμοιρίες των ΜΑΤ και άλλες αστυνομικές δυνάμεις στην πύλη του εμπορικού λιμανιού.
Αφού φωνάχτηκαν αρκετά συνθήματα ενάντια στην παρουσία και το ρόλο του ΝΑΤΟ, η πορεία έληξε συγκροτημένα στην πλατεία των Παλιών.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η κινητοποίηση αυτή δεν έγινε χωρίς πολλές αντιρρήσεις και διαφωνίες. Πέρα από τη στάση του ΚΚΕ που προτίμησε να κάνει φιέστα και όχι πραγματική διαδήλωση, υπήρχαν και άλλες φωνές.
Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 19/3, μετά τη λήξη της απεργιακής συγκέντρωσης, για τον τρόπο διαμαρτυρίας, ακουγόταν από διάφορες φωνές, όπως των αναρχικών και μέρους του ΝΑΡ, ότι θα ήταν καλό η διαδήλωση να ξεκινήσει από τη Νέα Ιωνία (Στρατόπεδο Γεωργούλα), 1,5 χιλιόμετρο πιο μακριά(!), να διαμαρτυρηθούμε στο γραφείο στρατολογίας και άλλα τέτοια με σκοπό να ξεσκεπάσουμε δήθεν την κυβέρνηση, τους στρατοκράτες και την ιμπεριαλιστική Ελλάδα, υποτιμώντας, στην ουσία, το γεγονός της παρουσίας της ΝΑΤΟϊκής αρμάδας στο λιμάνι του Βόλου.
Η οργάνωσή μας με σθεναρότητα υποστήριξε το αυτονόητο: ότι δηλαδή η παρουσία των καραβιών του θανάτου στην πόλη μας ήταν μία πράξη που σηματοδοτεί και συμπυκνώνει την πάλη ενάντια στην πολιτική των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και των λακέδων τους.
Ακόμη, και ενώ προπαγανδιζόταν πλατιά η προσυγκέντρωση στου Παπαστράτου, ο ΣΥΝ, ενώ μέλη του είχαν συμφωνήσει στην πραγματοποίησή της, ξαφνικά υπαναχώρησε την τελευταία στιγμή με το αστείο σκεπτικό ότι η κυρίως συγκέντρωση θα ήταν του ΚΚΕ. Το ότι η αντιιμπεριαλιστική πάλη είναι υπόθεση του λαού και δεν χαρίζεται σε κανένα κόμμα, είναι κάτι που μάλλον δεν τους αφορά. Χαρακτηριστική εξάλλου ήταν και η απομόνωσή τους και από δυνάμεις του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες και ακολούθησαν την πορεία που είχε κοινά συμφωνηθεί, αφήνοντας απελπιστικά μόνη της την τοπική ηγετική ομάδα του ΣΥΝ.
Συμπερασματικά, η μεγάλη πορεία του Βόλου, η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων στην πόλη για ένα τέτοιο θέμα, έδειξε τη θέληση του λαού να παλέψει ενάντια στα σχέδια των ιμπεριαλιστών, όσο και την ανάγκη συγκρότησης και ενίσχυσης της αντιιμπεριαλιστικής φωνής στο πλαίσιο του λαϊκού κινήματος.
Ετσι, την επόμενη φορά που θα πλησιάσουν στο Βόλο οι ΝΑΤΟϊκοί, θα πρέπει να είμαστε, και θα είμαστε, περισσότεροι και πιο δυνατοί!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)