Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

30 Ιουν 2011

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!
ΘΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΤΟΥΜΕ!
ΘΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΕΤΡΑ!

Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ υπερψήφισε την κοινωνική βαρβαρότητα, την εξόντωση του λαού και το ξεπούλημα του πλούτου της χώρας. Δίπλα της, σε περίπτωση στραβοπατήματος, έτοιμοι να δώσουν ψήφους οι «μνημονιακοί» Καρατζαφέρης και Μπακογιάννη. Όσο για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, αυτή ξανα-απέδειξε με τη συμφωνία της στις διαδικασίες-εξπρές και την ψήφιση άρθρων του εφαρμοστικού νόμου πως αποτελεί εφεδρεία των ευρω-τροϊκανών, των τοκογλύφων, των τραπεζιτών και των ιμπεριαλιστικών-αρπακτικών.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!
ΘΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΤΟΥΜΕ!
ΘΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΕΤΡΑ!

ANAKOΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011
Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ υπερψήφισε την κοινωνική βαρβαρότητα, την εξόντωση του λαού και το ξεπούλημα του πλούτου της χώρας. Δίπλα της, για πάσα χρήση, τα δεκανίκια του Καρατζαφέρη και της Μπακογιάννη, αλλά και η εφεδρεία της ΝΔ που συμφώνησε  με τις διαδικασίες-εξπρές και την ψήφιση άρθρων του εφαρμοστικού νόμου.
Άξιος ο μισθός όλων τους! Έδειξαν σε απευθείας σύνδεση σε όλο τον ελληνικό λαό πως είναι πιστοί υπηρέτες των αφεντικών τους: της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ελληνικής πλουτοκρατίας.

29 Ιουν 2011

Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ


  

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ
Η κρατική τρομοκρατία δεν μας πτοεί!

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι ξένοι πάτρωνές της είναι τόσο στριμωγμένοι από τις επίμονες λαϊκές αντιδράσεις κόντρα στο μεσοπρόθεσμο που, εκτός της προσπάθειάς τους να δέσουν την ψήφο των βουλευτών ενόψει της ψηφοφορίας, δεν παραλείπουν να επιτίθενται στον ''εχθρό λαό''. ''Εχθρός λαός'' που με τις απεργίες του, τις διαδηλώσεις, την παρουσία του στις πλατείες δεν λέει να υποχωρήσει. Γι' αυτό και έπρεπε να χτυπηθεί και προβοκαριστεί για μια ακόμα φορά μετά τις 15 Ιούνη.
Ακόμα και αν δεν έβρισκε προσχήματα και ''άλλοθι'' η κυβέρνηση, θα τα εφεύρισκε η ίδια για να φλομώσει στο χημικό το κέντρο της Αθήνας. 'Ήλπιζε, σε συνδυασμό με την αφόρητη ζέστη, να δημιουργήσει ασφυξία έτσι ώστε να τελειώνουμε με τις συγκεντρώσεις μπροστά στη Βουλή. Ήλπιζε να αμβλύνει τη λαϊκή πίεση πάνω στο πολιτικό προσωπικό του συστήματος για να στοιχηθεί και να κάνει τη βρώμικη δουλειά (την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου). Και πάλι όμως έχασε. Ή, καλύτερα, νίκησαν οι διαδηλωτές, νίκησαν τα λαϊκά στρώματα που συνεχίζουν να αντιστέκονται.
Την Τρίτη το απόγευμα και το βράδυ, το Σύνταγμα ήταν και πάλι εδώ, με φωνές οργής, με γροθιές σφιγμένες, με ανθρώπους αποφασισμένους να αποκρούσουν την επίθεση. Ένα Σύνταγμα γεμάτο και με απεργούς που επί ώρες αντιστέκονταν στα ΜΑΤ και που ανανέωσαν με τον πιο αποφασιστικό τρόπο το αγωνιστικό ραντεβού της Τετάρτης.
Με ενωμένες τις φωνές και τις γροθιές, με τις σημαίες του αγώνα ψηλά θα βροντοφωνάξουμε! «ΚΑΤΩ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ!'», «NO PASSARAN!»
Θέλουν δεν θέλουν, θα μας ακούσουν! ΟΛΟΙ αύριο Τετάρτη στους δρόμους!
Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ(μ-λ)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ
Για τη διεθνή ανθρωπιστική αποστολή στη Γάζα

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011
Το ΚΚΕ(μ-λ) καταδικάζει την εγκληματική και προκλητική για όλους τους δημοκρατικούς λαούς στάση της κυβέρνησης του Ισραήλ, η οποία τις τελευταίες ημέρες προσπαθεί να αποτρέψει τη διεθνή ανθρωπιστική αποστολή ενάντια στο γενοκτόνο εμπάργκο που επιβάλλει στα εκατομμύρια των Παλαιστίνιων στην λωρίδα της Γάζας. Το φασιστικό, σιωνιστικό κράτος απειλεί να επαναλάβει τη δολοφονική επίθεση της περσινής χρονιάς, τρομοκρατεί τους δημοσιογράφους των διεθνών ΜΜΕ και πιέζει ανοικτά κυβερνήσεις και ανθρωπιστικές οργανώσεις. Πίσω του και μαζί του στις απειλές και την ανοικτή κρατική τρομοκρατία βρίσκονται όπως πάντα οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η ηγεσία του ΟΗΕ.
Το ΚΚΕ(μ-λ) καταδικάζει τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης που, προσπαθώντας να αποτρέψει τη συμμετοχή Ελλήνων, στην ουσία με την ανακοίνωση του ΥΠΕΞ δίνει το πράσινο φως για τις παράνομες, πειρατικές και δολοφονικές πρακτικές των Ισραηλινών στα διεθνή ύδατα και τα παλαιστινιακά παράλια. Το ΚΚΕ(μ-λ) επισημαίνει την επικίνδυνα τυχοδιωκτική πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου που έχει, εδώ και καιρό, ενισχύσει πολύμορφα τις σχέσεις με το Ισραήλ, ενάντια στη θέληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και των γειτονικών αραβικών λαών.
Το ΚΚΕ(μ-λ) σε κάθε ευκαιρία έχει υπογραμμίσει πως η υπεράσπιση και αλληλεγγύη του δίκαιου απελευθερωτικού και αντικατοχικού αγώνα του Παλαιστινιακού λαού πρέπει να είναι υπόθεση του ανεξάρτητου μαζικού αντιιμπεριαλιστικού αγώνα των λαών. Πέρα και ενάντια στις ιδιοτελείς στοχεύσεις αστικών και ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που έχουν αποδείξει πως είναι έτοιμες να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή επιλογές και πολιτικές . Έχει επισημάνει επίσης πως το κίνημα αλληλεγγύης πρέπει να διαλέγει μορφές και πρωτοβουλίες που να αντιστοιχούν στο επίπεδο της δικιάς του δυναμικής και δύναμης και να στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις. Ανεξάρτητα όμως από αυτές τις διαφορετικές προσεγγίσεις, όπως και στις προηγούμενες ανθρωπιστικές αποστολές έτσι και τώρα, καλεί το δημοκρατικό ελληνικό λαό να υπερασπιστεί το δικαίωμα των Παλαιστινίων στη ζωή, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια.

Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ(μ-λ)

ΟΙ ΛΑΟΙ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ
ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ
(Μπορεί η αποστολή στη Γάζα να μεταφέρει τέτοια μηνύματα;)

Από τότε που ανακοινώθηκε η νέα αποστολή στη Γάζα, είχαμε την γνώμη ότι ουσιαστικά πρόκειται για μια κίνηση που οι εμπνευστές της την έβλεπαν ως μέσο πίεσης στα όρια των γενικευμένων πιέσεων που πρέπει να δεχτεί το Ισραήλ προκειμένου να υποχωρήσει και να προχωρήσει στην άρση του αποκλεισμού της Γάζας. Κίνηση που και με βάση το διεθνές δίκαιο είναι καθ' όλα νόμιμη, ενώ εντελώς παράνομο είναι το Ισραήλ που συνεχίζει να συμπεριφέρεται πειρατικά  έχοντας επιβάλλει αυθαίρετα καθεστώς κατοχής στη Γάζα.
Ουσιαστικά η κίνηση αυτή αποτελεί μια "ακτιβίστικη" προέκταση των πιέσεων που θα μπορούσαν να ασκήσουν Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές στα διάφορα καθεστώτα της Μ.Ανατολής, τμήματα του "προοδευτικού" Αμερικάνικου καταστημένου, Ρώσοι και Κινέζοι. Πιέσεις που όσο κι αν παρουσιάζεται ότι απευθύνονται στο Ισραήλ, ουσιαστικά πρισσότερο νουθετούν τους Παλαιστίνιους, να αποδεχτούν την μοίρα τους και το ξεδόντιασμά τους. Ουσιαστικά πρόκειται για πιέσεις που για να "αποδώσουν" προυποθέτουν την υποκατάσταση της παλαιστινιακής αντίστασης και το περιορισμό της στα όρια που έβαλαν τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Μ' άλλα λόγια όλες αυτές οι πιέσεις είναι σχέδια επί σχεδιών, ο οδικός χάρτης δεν είναι τίποτε άλλο, παρά προσπάθειες να κάτσουν οι Παλαιστίνιοι "ήσυχοι" και να αφήσουν τις μεγάλες δυνάμεις να "καθαρίσουν" με το Ισραήλ.

27 Ιουν 2011

28-29 Ιούνη
Όλοι στη μάχη της απεργίας!
Να μην περάσει το «Μεσοπρόθεσμο»

Σε πολιτική μάχη κορυφαίας σημασίας αναδεικνύεται η 48ωρη πανεργατική απεργία στις 28-29 Ιούνη, μέρες ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Από τη μια μεριά, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ψευτοφτιασιδωμένη από τον πρόσφατο ανασχηματισμό, που επιχειρεί να υλοποιήσει τη βρόμικη δουλειά που της ανέθεσαν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα της ΕΕ και του ΔΝΤ. «Δουλειά» που ξεκινάει από το τερατούργημα του Μεσοπρόθεσμου και τον αντίστοιχο εφαρμοστικό νόμο που θα ψηφιστεί την αμέσως επόμενη ημέρα(!), για να συνεχιστεί ακόμη παραπέρα, όσο επιβάλλουν τα συμφέροντα του ιμπεριαλιστικού κεφάλαιου. «Δουλειά» με πραγματικές... προοπτικές, αφού το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα βυθίζεται όλο και περισσότερο στη δίνη της κρίσης του, ρίχνοντας όλο και περισσότερα βάρη στις χώρες-υποτελείς τους και τους λαούς τους.

Απεργία 15 Ιούνη
ΑΘΗΝΑ: Το βάρος δόθηκε στην πλατεία

Η απεργία στις 15 Ιούνη ήταν μαζική, αν και όχι όσο απαιτεί το μέγεθος της επίθεσης της κυβέρνησης και της τρόικας. Η προσυγκέντρωση του Μουσείου καλέστηκε από πρωτοβάθμια σωματεία και αριστερές οργανώσεις, ωστόσο δε στηρίχτηκε όσο σε προηγούμενες απεργίες, με αποτέλεσμα η πορεία προς το Σύνταγμα να ήταν μικρότερη από τα δεδομένα που είχε κατοχυρώσει αυτός ο χώρος στις τελευταίες κινητοποιήσεις.
Ο λόγος ήταν ότι οι περισσότερες δυνάμεις επέλεξαν να συγκεντρωθούν απευθείας στο Σύνταγμα, με μια λογική σύνδεσης της απεργίας με το κίνημα των «αγανακτισμένων». Βασικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, το Μέτωπο του Αλαβάνου, αλλά και δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ δε βρέθηκαν στο Μουσείο, δεν πορεύτηκαν και έδωσαν το ραντεβού στο Σύνταγμα.

Θεσσαλονίκη
Διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις σε δρόμους και πλατείες για να νικήσει η απεργία

Συνεχίζονται οι συγκεντρώσεις και οι συνελεύσεις αρκετού κόσμου, κυρίως νέων, στην πλατεία του Λευκού Πύργου αλλά συχνά και οι διαδηλώσεις στο κέντρο της πόλης. Για το Σαββατοκύριακο προγραμματίζονταν συζητήσεις για την οικονομική κρίση, το χρέος και τη δημοκρατία, ενώ δεν λείπουν και οι αντιπαραθέσεις κυρίως με εκείνες τις πλευρές που στο όνομα της λεγόμενης «αμεσοδημοκρατίας» προσπαθούν να επιβάλουν, κόντρα στη θέληση της πλειοψηφίας, την απομόνωση του κόσμου της πλατείας από τον αγώνα των εργαζόμενων και τις απεργίες τους.
Ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτές τις λογικές απομόνωσης κινήθηκαν έμπρακτα και μαχητικά χιλιάδες διαδηλωτές που είτε ξεκίνησαν από το Λευκό Πύργο είτε πλαισίωσαν το μπλοκ που δημιουργήθηκε στη διάρκεια της απεργιακής συγκέντρωσης στις 15 Ιούνη. Και αν δεν ξεσπούσε η καταιγίδα λίγο πριν φτάσουν οι απεργοί διαδηλωτές στο κτίριο του παλιού Διοικητηρίου, τότε η σχεδιαζόμενη περικύκλωση διαμαρτυρίας θα είχε μεγάλη επιτυχία μιας και ο κόσμος ήταν πολύς και μαχητικός. Πάντως το απόγευμα της ίδιας ημέρας, με αφετηρία το Λευκό Πύργο, χιλιάδες διαδηλωτών γέμισαν τους κεντρικούς δρόμους, εικόνα που επαναλήφθηκε και το απόγευμα της Κυριακής 19 Ιούνη καθώς και την Τρίτη 21 Ιούνη. Στην απεργία, ιδιαίτερα μαζική και μαχητική ήταν η συγκέντρωση του Συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων για μια ακόμη φορά στην Καμάρα, στην οποία συμμετείχε και η Ταξική Πορεία.
Με στόχο την καθολική επιτυχία των επερχόμενων απεργιών ήδη έχουν ξεκινήσει προπαγανδιστικές παρεμβάσεις και διαδηλώσεις ενημέρωσης στις γειτονιές με πρωτοβουλία των τοπικών κινήσεων, ενώ και η συνέλευση του Λευκού Πύργου έχει καλέσει σε γενική κινητοποίηση και συμμετοχή στην 48ωρη απεργία.
Στην πλατεία του Λευκού Πύργου παρουσιάστηκε επίσης με επιτυχία από τη θεατρική ομάδα Εναυσμα το έργο «Το αφεντικό έχει πάντα δίκιο».

Τα προσχήματα πέφτουν, τα καπέλα ανεβαίνουν

Δεν πρόλαβε η κυβέρνηση να... σκοντάψει και να βάλει τα ρούχα της αλλιώς, και όλοι οι ακομμάτιστοι, αμεσοδημοκρατικοί υπερασπιστές τού... πλήθους τού Συντάγματος από την «παλαιοκομματική» εμμονή του ΚΚΕ(μ-λ) να μην κρύβει την πολιτική του ταυτότητα και τις αριστερές απόψεις του, έσπευσαν να αποκαλυφθούν.
Ο μετωποπατριώτης Καζάκης αποφάσισε να φτιάξει νέο μέτωπο (διάβαζε κόμμα), αφού τα «έσπασε» με τον Μίκη και το εθνοπατριωτικό του μέτωπο, το «Σπίθα» –με ό,τι πιο συντηρητικό μπορείς να συναντήσεις, από πρώην συντηρητικούς μέχρι ανοικτά φασίστες. Μάλιστα οι περιβόητες συνεντεύξεις του ως λογιστή του κράτους προβάλλονται μέσα από το κανάλι real-democracy. Όλως τυχαίως λοιπόν στήθηκε το πάνελ των οικονομολόγων στην πλατεία ώστε να μπορεί αυτός και το σινάφι του να καρπωθούν τον κόσμο της πλατείας.
Παράλληλα, ο εργατολόγος Μητρόπουλος, αφού περιδιάβηκε τον σοσιαλιστικό χώρο του ΠΑΣΟΚ και μεταγράφηκε στον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα δηλώνει στο κανάλι «Alter» έτοιμος να συνδράμει να δημιουργηθεί μια κίνηση (είναι πλούσιο το λεξιλόγιο της γλώσσας μας) με τον κόσμο της πλατείας και τον Μίκη.
Το άλλο Μέτωπο τώρα, του ΑλαβανοΚΟΕ, κατέβασε γραμμή με 10 σημεία στις μάζες, πώς πρέπει να προχωρήσουν από εδώ και πέρα και πώς θα υλοποιηθεί η γραμμή τού ενιαίου ψηφοδελτίου τής Αριστεράς.
Ακόμη πιο τελευταία, ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέσω συνδικαλιστών προτείνει νέο μέτωπο κατά του ευρώ και της ΕΕ, με το γνωστό περιεχόμενο των προτάσεων που θα... εξασφαλίσουν διαγραφή του χρέους και εθνικοποίηση των τραπεζών, άντε και αναδιαμόρφωση της παραγωγής (τρέμετε αστοί, θα σας τα πάρουν με εκλογές και όχι με κρεμάλες).
Τώρα που η μπάλα γυρνάει και οι εκλογές ή η επανάσταση –έννοιες συγγενείς, όπως φαίνεται, για κάποιους– πλησιάζουν, όποιος προλάβει ας πλιατσικολογήσει την πλατεία πριν ξεφουσκώσει. Και ακόμη δεν έπεσε η κυβέρνηση. Μας βλέπω στην πλατεία να μη χωράνε τα... παλαιοκομματικά τραπεζάκια των νέων επίδοξων πρωθυπουργών και σωτήρων της οικονομίας από τη χρεοκοπία. Από την πολιτική χρεοκοπία αυτής της... Αριστεράς πώς θα απαλλαγούμε;

Μάλλον δεν υπήρχε... χώρος

Την Πέμπτη 23 Ιούνη μάς έφτασε μέσω διαδικτύου το «Δελτίο θυέλλης», περιοδικό του Δικτύου για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Λοιπόν, καλά το καταλάβατε, δεν υπήρχε καμία αναφορά στις συστηματικές προσπάθειες της γραμματείας και των ομάδων περιφρούρησης να παρεμποδίσουν το ΚΚΕ(μ-λ) να διακινήσει τις απόψεις του στην πλατεία. Το «περίεργο» είναι ότι στέλεχος του Δικτύου, Γ.Α., ήταν από τους συχνούς συντονιστές των συνελεύσεων στην πλατεία Συντάγματος. Τα σχόλια δικά σας.

Αναζητείται...

Ψάχνουμε ακόμα να βρούμε ποιο είναι το στέλεχος εξωκοινουβουλευτικής οργάνωσης που μία από τις πρώτες Κυριακές στο Σύνταγμα καλούσε από μικροφώνου το ΚΚΕ μου λου να αποχωρήσει από την πλατεία γιατί δήθεν δεν είναι αρεστό.

25 Ιουν 2011

Να μη μας παρασύρουν οι μανούβρες τους
Να μη μας λυγίσει η τρομοκρατία τους
Επιμένουμε να μην περάσει το μεσοπρόθεσμο

(To κεντρικό άρθρο της σημερινής Προλεταριακής Σημαίας)
Με μπόλικο χημικό, μέσα από πολλαπλές πιέσεις και στηρίξεις των έξω κέντρων εξουσίας και αρκετές βοήθειες από το εσωτερικό, η παραπαίουσα κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου κατάφερε να κερδίσει λίγο ακόμα πολιτικό χρόνο και να μην καταρρεύσει, όπως όλα έδειχναν, την Τετάρτη 15 του Ιούνη.
Ετσι λοιπόν, μέσα από ενδοπασοκικούς προσωρινούς συμβιβασμούς, μπόλικες μεταμφιέσεις και με αρκετό «φύγε εσύ, έλα εσύ», το «νέο» κυβερνητικό σχήμα για ένα πράγμα ουσιαστικά δεσμεύτηκε απέναντι στην ΕΕ, στις ΗΠΑ, στο ΔΝΤ και το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο: Να κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να περάσει ένας ακόμη γύρος σκληρής επίθεσης απέναντι στο λαό, έτσι όπως αυτή συνοψίζεται στο μεσοπρόθεσμο.
Με μπόλικη λοιπόν κινδυνολογία, η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έβαλε μπρος την επιχείρηση να ξαναμαντρώσει το λαό που για βδομάδες είχε βγει στο προσκήνιο. Και επειδή οι τροϊκανοί δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια στο ντόπιο πολιτικό προσωπικό για δήθεν επαναδιαπραγμάτευση και δήθεν βελτιώσεις που θα χρύσωναν το χάπι, θα πρέπει να περιμένουμε ένταση της κρατικής καταστολής και κρατικής τρομοκρατίας.
Και αν απέναντι στο λαό η κυβέρνηση δεν έχει μπόλικα περιθώρια να τον «πείσει», σίγουρα κάνει μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις ανησυχίες μερίδων του ντόπιου κεφαλαίου μπροστά στις επερχόμενες βίαιες οικονομικές και πολιτικές ανακατατάξεις που έρχονται γρήγορα με βάση και κατά πως φυσάνε οι διεθνείς αέρηδες και τα παγκόσμια ρεύματα.

23 Ιουν 2011

Καμιά εμπιστοσύνη στις μανούβρες και τους ελιγμούς του συστήματος
Η δύναμή μας στους αγώνες!

Με νύχια και με δόντια προσπαθεί η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό να βγουν από τη δύσκολη θέση στην οποία τους έχει φέρει ο μαζικός λαϊκός ξεσηκωμός ενάντια στη βάρβαρη πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης. Οι μαζικές, καθημερινές συγκεντρώσεις στις πλατείες, οι διαδηλώσεις και οι απεργίες ενάντια στη λεηλασία των λαϊκών δικαιωμάτων και εισοδημάτων έχουν στριμώξει το ντόπιο αστικό πολιτικό μπλοκ και τους ιμπεριαλιστές πάτρωνές του. Πιεσμένες από την αφύπνιση των λαϊκών και εργαζόμενων μαζών και την έφοδό τους στο προσκήνιο, οι δυνάμεις της ντόπιας και ξένης αντίδρασης, οι δυνάμεις του κεφάλαιου, αναζητούν τρόπους προκειμένου, πρώτον, να κάμψουν τις λαϊκές αντιστάσεις και να εκτονώσουν τη δίκαιη λαϊκή οργή.
Δοκίμασαν με τη βία και την καταστολή, πνίγοντας την απεργία της 15ης Ιούνη στα χημικά και επιχειρώντας ξανά και ξανά, για ώρες, να εκκενώσουν την πλατεία Συντάγματος. Δεν τα κατάφεραν! Η αποφασιστικότητα και οι μαχητικότητα λαού και εργαζομένων ματαίωσαν τα σχέδιά τους. Τώρα, δοκιμάζουν μια σειρά άλλους ελιγμούς:

Η Ταξική Πορεία προτείνει συλλαλητήριο και την Τετάρτη το πρωί

Oι εξελίξεις τρέχουν με πολύ γρήγορο ρυθμό. Μετά την ψήφο εμπιστοσύνης που έλαβε από την κοινοβουλευτική της ομάδα η κυβέρνηση, έκτακτες συσκέψεις με Μέρκελ και Σαρκοζί, πιέσεις σε Σαμαρά να συναινέσει, και την ανακοίνωση  ακόμη πιο επώδυνων για το λαό μέτρων, οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ ανακοίνωσαν τις ημερομηνίες της προαναγγελθείσας 48ωρης απεργίας για τις 28 και 29 του Ιούνη. 
Καλούν σε συγκέντρωση, αναγκαστικά προφανώς, την Τρίτη το πρωί στο Πεδίο του Άρεως. Αντί όμως να καλέσουν και σε δεύτερη από το πρωί της Τετάρτης υποβαθμίζοντας τη σημασία της 48ωρης απεργίας καλούν σε απογευματινή στη Κλαυθμώνος!
Έχοντας σα δεδομένο ότι όλες οι δυνάμεις που αναφέρονται  στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, που συμμετέχουν στις εδώ και ένα μήνα κοινητοποιήσεις στις πλατείες και στις απεργίες που πραγματοποιήθηκαν, δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτή την απεργία, η Ταξική Πορεία καλεί:
αριστερές οργανώσεις, εργατικά και συνδικαλιστικά σχήματα, πρωτοβάθμια σωματεία, συνελεύσεις γειτονιών και κάθε συλλογικότητα που θέλει την επιτυχία αυτής της απεργίας να αποφασίσουν για συλλαλητήριο και το πρωί της Τετάρτης στο κέντρο της Αθήνας.

Όλοι στους δρόμους, στις πλατείες και στις απεργίες!
Να μην περάσει το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα»!

Οι χιλιάδες λαού που πλημμυρίζουν καθημερινά τους δρόμους και τις πλατείες, το Σύν-ταγμα και τις απεργιακές διαδηλώσεις, τρομοκράτησαν κυριολεκτικά την κυβέρνηση και όλο το πολιτικό προσωπικό του συστήματος της εκμετάλλευσης. Τα σενάρια για μια κυβέρνηση «συνεργασίας», «εθνικής ενότητας», «προσωπικοτήτων» κ.λπ., προκειμένου να περάσει τα βάρβαρα μέτρα, κατέληξαν τελικά στον «ανασχηματισμό». Καμιά εμπιστοσύνη να μη δείξουμε στις μανούβρες τους!
Το «παιχνίδι με τη φωτιά» κάποιων παραγόντων του συστήματος που ήθελαν μια «απολιτίκ» εκτόνωση του λαού στις πλατείες, μπορεί να αποβεί μοιραίο, γι’ αυτούς και το σύστημά τους. Την ίδια στιγμή, οι εργατοπατέρες αναγκάζονται, κάτω από την πίεση του κόσμου, να προκηρύσσουν κλαδικές ή γενικές απεργίες, δίνοντας τη δυνατότητα σε χιλιάδες εργαζόμενους να κατεβούν στο δρόμο.
Στην προσπάθειά της να εκτονώσει και να αποπροσανατολίσει τη λαϊκή οργή, η κυβέρνηση εξήγγειλε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος «θεσμικού περιεχομένου» για το φθινόπωρο. Θ’ αλλάξει άραγε αυτό τη μελανή καθημερινότητα του λαού μας; Καμία κάλπη -είτε δημοψηφίσματος είτε εκλογών- δεν πρόκειται να αλλάξει τη δραματική καθημερινότητα που ζει ο λαός και οι εργαζόμενοι. Ο μόνος δρόμος, η πραγματική δύναμή μας ήταν, είναι και θα είναι στον αγώνα για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής ΔΝΤ-ΕΕ-κυβέρνησης. Όσοι επικαλούνται (ή ονειρεύονται) τις κάλπες έχουν στόχο να «ξαναμαζέψουν» το λαό «στο σπίτι του», να δώσουν επίφαση νομιμότητας σε μια επίθεση που δεν έχει τελειωμό, να απομακρύνουν το λαό από τη δυνατότητα νίκης!
Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, στις ΔΕΚΟ, οι άνεργοι, η νεολαία, οι αγρότες, οι μετανάστες μπορούν και πρέπει να συσπειρωθούν σ’ ένα πραγματικό Μέτωπο Αντίστασης με στόχο την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής τους. Σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, σχολείο, σχολή, στους δρόμους και στις πλατείες, μπορούν και πρέπει να συγκροτηθούν εστίες αντίστασης με το στόχο αυτό!
Μπροστά στην ψήφιση του λεγόμενου «μεσοπρόθεσμου προγράμματος» το λαϊκό ποτάμι μπορεί να πλημμυρίσει ξανά, αναγκάζοντας την κυβέρνηση και τ’ αφεντικά της ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ ΠΙΣΩ!
Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ! Να τους οδηγήσει σε υποχώρηση! Ν’ ανατραπεί το Μνημόνιο! Να φύγει η Τρόικα και το ΔΝΤ. Ν’ ανατραπεί η βάρβαρη πολιτική της εξαθλίωσης και του ξεπουλήματος! ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ!
22 Ιουνίου 2011

Στολίσκος για την ελευθερία στη Γάζα: ακτιβισμός με ρίσκα, αλλά πάντα εντός του πλαισίου του συστήματος

Καθόλου δεν θέλουμε να μειώσουμε την προσπάθεια ανθρώπων και συλλογικοτήτων από τη χώρα μας και από άλλες χώρες που πρόκειται, όπως έχουν δηλώσει, να πάρουν ακόμη μία φορά εφέτος πραγματικά ρίσκα προκειμένου να συμβάλουν στο σπάσιμο του θαλάσσιου αποκλεισμού της Γάζας. Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται εμείς να υποδείξουμε τους πραγματικούς κινδύνους από τη δολοφονική συμπεριφορά του σιωνιστικού κράτους. Ούτε βέβαια, αν κάποιοι είναι πεισμένοι ότι με αυτόν τον τρόπο προσφέρουν και μάλιστα με τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στον αγώνα για την απελευθέρωση των λαών, θα τους προτείναμε να κάτσουν στ’ αυγά τους λόγω κινδύνων. Ούτε, από την άλλη, ακόμη και την πιθανή αναβολή της επιχείρησης θα την κρίναμε με ευκολία σαν ατολμία ή φυγομαχία.
Σίγουρα μετά και το μακέλεμα από το σιωνιστικό Ισραήλ ειρηνικών διαδηλωτών στα υψίπεδα του Γκολάν για δεύτερη φορά μέσα σε 20 μέρες και με δεδομένη την περσινή σφαγή στο Μαβί Μαρμαρά του πρώτου στολίσκου της ελευθερίας, ο καθένας αντιλαμβάνεται πως το μαντρόσκυλο του ιμπεριαλισμού δεν θα αποδεχτεί εύκολα το μερικό έστω ξεδόντιασμά του, όπως θα ήθελαν χάριν συνολικότερων σχεδιασμών για την περιοχή οι ΗΠΑ του Ομπάμα. Και το ζήτημα από κει και πέρα είναι σε ποιες πλάτες μπορεί να στηριχθεί μια τέτοια πρωτοβουλία έτσι ώστε ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα να υπάρχει κέρδος για την πάλη του λαού της Παλαιστίνης και συνολικότερα για την πάλη των λαών.

18 Ιουν 2011

ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ(μ-λ) ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Φωτογραφίες από την σημερινή (17-6) παρέμβαση του ΚΚΕ(μ-λ) στα Γιάννενα με προκήρυξη αλλά και κολάζ, με φωτογραφίες από διάφορες απεργιακές κινητοποιήσεις, αντιιμπεριαλιστικά συλλαλητήρια, επιτροπών γειτονιάς, του μπλόκου στο Λαύριο και φυσικά των πλατειών, καλώντας το λαό των Ιωαννίνων στο δρόμο για να αντισταθούμε στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, να σταματήσουμε το μεσοπρόθεσμο και να ανατρέψουμε παλιά και νέα μέτρα.


17 Ιουν 2011

Με σημαίες ευκαιρίας και πάντα με το «ρεύμα», η πολιτική της ΚΟΕ

Μέσα σε μία περίοδο που η μαζική είσοδος του λαού στο προσκήνιο αποτελεί ένα γεγονός που ανοίγει δρόμους για την συγκρότηση ενός πανεργατικού - παλλαϊκού κινήματος αντίστασης και ανατροπής των βάρβαρων μέτρων κυβέρνησης – ΔΝΤ και ΕΕ, που μπορεί να νικήσει και να οδηγήσει σε άτακτη υποχώρηση τις δυνάμεις του συστήματος, δυνάμεις από το χώρο της αριστεράς επιμένουν μονότονα σε μία «συνολική πολιτική πρόταση» που ουσιαστικά φεύγει από το επίπεδο της οργάνωσης και της πάλης του λαού και μεταθέτει το ζήτημα σε μία νεφελώδη «πραγματική δημοκρατία» και επί πλέον θέτει στο κέντρο των στόχων της το «να φύγει η κυβέρνηση». Να θυμίσουμε ότι μία αντίστοιχη τοποθέτηση από την μεριά της ίδιας οργάνωσης (ΚΟΕ) ήταν κυρίαρχη και την περίοδο του Δεκέμβρη του 2008, ενώ στα πλαίσια του ενιαίου τότε ΣΥΡΙΖΑ με επισκέψεις στον πρωθυπουργό της ΝΔ Κώστα Καραμανλή ζητούσαν εκλογές, για να δοθεί «δημοκρατική διέξοδος» όπως έλεγαν τότε.
Σήμερα που εντείνονται οι διεργασίες και οι διαβουλεύσεις, στα πλαίσια του συστήματος, μέσα και έξω από την χώρα, για κυβερνητικές λύσεις με ανοικτές όλες τις εκδοχές και τους συνδυασμούς ανάμεσα στις αστικές δυνάμεις που από την μία θα προωθήσουν τα βάρβαρα μέτρα καρατόμησης των δικαιωμάτων και κατακτήσεων του εργαζόμενου λαού ενώ από την άλλη θα επιδιώξουν την εκτόνωση της λαϊκής αγανάκτησης, οι τοποθετήσεις δυνάμεων της αριστεράς όπως η ακόλουθη : «η κυβέρνηση, η τρόϊκα, τα κόμματα του μνημονίου …ας ακούσουν την φωνή της λαϊκής αγανάκτησης. Ως εδώ. Τώρα είναι ώρα να φύγουν» (από ανακοίνωση της ΚΟΕ) δεν αποτελούν «επιθετική» πολιτική απέναντι στις αντιδραστικές δυνάμεις του συστήματος αλλά τους δίνει την πρωτοβουλία των κινήσεων σε ένα πεδίο που το σύστημα γνωρίζει πολύ καλά και έχει τόσο τους μηχανισμούς όσο και τους συσχετισμούς για να καταφέρει να ξεφύγει από τα δύσκολα. Και αυτή είναι μία εμπειρία που έχει το κίνημα τόσο από εξελίξεις σε άλλες χώρες ( όπως η Αργεντινή) όσο και στην χώρα μας την περίοδο ‘89-‘91 όπου οι αστικές δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ –ΝΔ) με την συνδρομή του ενιαίου ΣΥΝ έδωσε πολιτικές «λύσεις» με όλους τους συνδυασμούς.

15 Ιουν 2011

Ο λαός μας βρίσκεται πολύ κοντά σε μια νίκη!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το ΚΚΕ(μ-λ) χαιρετίζει τους χιλιάδες απεργούς και διαδηλωτές που κατέκλεισαν τους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων σήμερα απαιτώντας να πάρει πίσω η κυβέρνηση το μνημόνιο και να μην ψηφιστεί το νέο «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα».
Παρά τα αυστηρά αστυνομικά μέτρα, με την παρεμπόδιση διαδηλωτών να κατέβουν στο Σύνταγμα και το όργιο καταστολής σε όλο το κέντρο της Αθήνας. Παρά το ότι επί ώρες έπεφταν δακρυγόνα, κρότου λάμψης, διαμορφώνοντας ένα σκηνικό τρόμου και παρά τους ασφαλίτες και τους φασίστες προβοκάτορες που χρησιμοποίησαν, οι διαδηλωτές όχι μόνο δεν έφυγαν αλλά απέκρουσαν την αστυνομική επίθεση και επέστρεψαν στη πλατεία. Το Σύνταγμα γέμισε και πάλι από διαδηλωτές αποφασισμένους να συνεχιστεί η αντίσταση του λαού απέναντι στην επίθεση όλου του αστικού πολιτικού κόσμου και των εντολέων του, του ΔΝΤ και της ΕΕ.
Οι πολιτικές εξελίξεις, που δρομολογήθηκαν κάτω από την λαϊκή πίεση, με την αναζήτηση διάφορων παραλλαγών κυβερνητικής συνεργασίας, κυρίως των δύο μεγάλων κομμάτων, που ναυάγησαν και κατέληξαν σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης ναι μεν δείχνουν το ζόρι του συστήματος να περάσει τα μέτρα, εξακολουθούν όμως να κινούνται στην ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση.
Ο λαός μας για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες βρίσκεται πολύ κοντά σε μια νίκη. Μια νίκη που θα την πετύχει με απεργίες, στους δρόμους και στις πλατείες με μεγαλύτερη δύναμη και αποφασιστικότητα για να τσακίσει τις δυνάμεις της επίθεσης και τα σκοτεινά τους σχέδια που στόχο έχουν να προετοιμάσουν νέα αντιλαϊκά πολιτικά σενάρια για να εκτονώσουν την οργή του.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ
ΟΛΟΙ ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΛΕΗΛΑΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
15 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011

Για το όργιο καταστολής στην Αθήνα.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η κυβέρνηση τρομοκρατημένη από τις λαϊκές αντιδράσεις έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο. Μετά από τρεις βδομάδες αποφάσισε να χτυπήσει τους διαδηλωτές και να «εκκαθαρίσει» την πλατεία Συντάγματος.
Τα αστυνομικά μέτρα ήταν έντονα από νωρίς το πρωί με προληπτικές προσαγωγές και παρεμπόδιση διαδηλωτών να φτάσουν στο Σύνταγμα. Όπως από νωρίς άρχισε το όργιο καταστολής σε όλα τα σημεία συγκέντρωσης και κυρίως στη πλατεία Συντάγματος. Επί ώρες πέφτουν δακρυγόνα, κρότου λάμψης, διαμορφώνοντας ένα τοπίο ανυπόφορο για όποιον βρίσκεται εκεί.
Πιστή στην εφαρμογή των εντολών που παίρνει θέλει να τρομοκρατήσει το λαό γιατί ότι και να κάνει, όσα πολιτικά τερτίπια και να επινοήσει, όση καταστολή και να εφαρμόσει, όσες συλλήψεις και να κάνει, γνωρίζει πολύ καλά ότι ο λαός δεν πρόκειται να ανεχθεί άλλο την πολιτική του μνημονίου των εντολέων της, του ΔΝΤ και της ΕΕ. Δεν πρόκειται να κάνει πίσω, θα συνεχίσει να αντιστέκεται στην επίθεση με μεγαλειώδης σαν τις σημερινές απεργίες , πορείες και συγκεντρώσεις μέχρι να αναγκαστούν να πάρουν πίσω το παλιό μνημόνιο αλλά και το νέο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
15 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Π.Γ. ΤΟΥ ΚΚΕ(μ-λ) ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ

Καμιά εμπιστοσύνη στις μανούβρες τους!
Να πάρουν πίσω τα βάρβαρα μέτρα!

· Η διέξοδος του αγώνα μας δεν περιορίζεται στην αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, αλλά στην ανατροπή του κοινωνικού, πολιτικού συστήματος της εξάρτησης, της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης. Μια τέτοια ανατροπή προϋποθέτει το σπάσιμο των δεσμών οικονομικής, στρατιωτικής, πολιτικής, πολιτιστικής εξάρτησης απ’ όλους τους ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς και μηχανισμούς.
· Ο αγώνας μας δεν εγκλωβίζεται στην αναζήτηση μιας «καλύτερης» κυβέρνησης (μονοκομματικής, συνεργασίας, τεχνοκρατών) γιατί στα σημερινά ταξικά πλαίσια απλώς δεν υπάρχει τέτοια.
Δεν προσανατολιζόμαστε στην αναζήτηση του «συμφερότερου» ξένου προστάτη, δεν διαπραγματευόμαστε τους όρους της εξαθλίωσης και υποδούλωσης του λαού και της χώρας.
· Δεν αποδεχόμαστε τα ιμπεριαλιστικά δεσμά της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των άλλων ιμπεριαλιστικών ληστρικών μηχανισμών. Δεν αποδεχόμαστε τον «ευρωμονόδρομο» και τα διάφορα «δόγματα» της υποδούλωσης στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.
· Δεν επιλέγουμε νόμισμα ενώ η λιτότητα, η ανεργία και η φτώχεια θα θεριεύουν.
· Δεν κρυφοκοιτάζουμε κοινοβουλευτικά έδρανα.
Δεν μας συγκινεί η προοπτική να γίνουμε σύμβουλοι του κράτους και των πρωθυπουργών.

15 ΙΟΥΝΗ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!

ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΤΑΧΤΟΥΜΕ
ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΝΤ-ΕΕ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!
ΘΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
10:00 π.μ. - ΜΟΥΣΕΙΟ (Πατησίων)

10:00 π.μ. - ΚΑΜΑΡΑ (Θεσσαλονίκη)
 
Ταξική Πορεία

14 Ιουν 2011

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΝΑΡ
Εκλογική πλατφόρμα εναντίωσης στον αγώνα για την αποτροπή του μεσοπρόθεσμου

Η ταξική πάλη είναι μια αναμφίβολα πολύπτυχη διαδικασία. Μια διαρκής εκδήλωση των κοινωνικών αντιθέσεων με πολλαπλές παραμέτρους. Με συναρτήσεις με όλα τα «πριν» της κάθε στιγμής που εκδηλώνεται, αλλά και με τα «μετά». Ωστόσο παρόλη αυτή την «ευρυχωρία» της, η ταξική πάλη έχει και την αναποδιά της. Θέτει σε στιγμές «συμπύκνωσης» μια κρίσιμη απαίτηση. Ένα βασικό ζήτημα γύρω από το οποίο συσπειρώνονται, συγκροτούνται, μορφοποιούνται, όλες οι επιμέρους αντιθέσεις και συγκρούονται όλες οι δυνάμεις. Ένα βασικό ζήτημα που η τέτοια ή αντίθετη επίλυση του θα καθορίσει το μετά. Για όλες τις πλευρές.
Αυτές τις μέρες ζούμε μια τέτοια κρίσιμη συμπύκνωση. Το βασικό ζήτημα είναι σε όλους γνωστό. Είναι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Η ψήφιση του θα είναι το πιο βαρύ και συνολικό χτύπημα για το λαό και τη χώρα, εδώ και δεκαετίες. Θα αποτελέσει βήμα στερέωσης της κυβέρνησης και βήμα υπέρβασης των κλυδωνισμών συνολικά του πολιτικού συστήματος. Γύρω από την απαίτηση της ψήφισης του συσπειρώνονται οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ευρώπης και οι ΗΠΑ που έχουν κάθε λόγο να συνεχίζει και να βαθαίνει η πολιτική της λεηλασίας της χώρας και σφαγιασμού του λαού μας. Που έχουν ακόμα κάθε λόγο να μην θέλουν στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν από την ολοένα οξύτερη διαμάχη τους, να προστεθεί ο νικηφόρος ξεσηκωμός ενός λαού και οι πολλαπλές συνέπειες που αυτός θα προκαλέσει. Στη χώρα μας, στην ευρωζώνη και την ΕΕ, αλλά και συνολικά στα πλαίσια της Δύσης.
Για μια σειρά λόγους, που συνοψίζονται στη δυνατότητα του λαού μας –των λαών- να σηκώνουν κεφάλι στις πιο δύσκολες συνθήκες και συσχετισμούς, η «ιδιότροπη» ταξική πάλη τάφερε έτσι ώστε να διαφαίνεται η δυνατότητα να μην περάσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Ο κόσμος είναι στους δρόμους και στις πλατείες. Ξεπέρασε τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία του συστήματος. Ξέφυγε από τα πλαίσια και τους σχεδιασμούς της καθεστωτικής αριστεράς. Απομόνωσε τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και «έβγαλε» ο ίδιος τη γενική απεργία της 15/6, ενώ με την πίεση του και τη δυναμική του ωθεί και σε άλλη (άλλες) το αμέσως επόμενο διάστημα.

Μπορούμε να νικήσουμε!

Η επίθεση στην εργατική τάξη, στη νεολαία και σε όλα τα λαϊκά στρώματα είναι σαρωτική και οι δυνάμεις που την οργανώνουν, αδίστακτες και επικίνδυνες για το λαό και τη χώρα. Κανείς πλέον δεν μπορεί να αμφιβάλλει για το χαρακτήρα των μέτρων: βάναυσα και εξοντωτικά για όλον τον κόσμο της δουλειάς και για τους νέους ανθρώπους. Το λεγόμενο «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» είναι ένα πρόγραμμα κοινωνικής βαρβαρότητας και θα κάνει τη ζωή του λαού μας κόλαση. Εκατομμύρια άνθρωποι του λαού, βρίσκονται αντιμέτωποι με το πρόβλημα της επιβίωσής τους. Οι άνεργοι και οι μισοάνεργοι ξεπέρασαν το 1,5 εκατομμύριο και η θέση τους είναι τραγική. Η ζωή όλου του λαού μας έχει γίνει τραγική και το μέλλον του εφιαλτικό. Για να μπορέσουμε να επιζήσουμε από την σαρωτική λαίλαπα που μας εξοντώνει, ο δρόμος που έχουμε για να υπερασπίσουμε τη ζωή μας και τα παιδιά μας, είναι ένας και μόνος: Να ξεχυθούμε όλοι στους δρόμους και στις πλατείες για να ανατρέψουμε τη βαρβαρότητα, να αναγκάσουμε την κυβέρνηση να πάρει πίσω όλα τα αντιλαϊκά της μέτρα και να μας επιστρέψει όλα αυτά που μας λεηλάτησε. 

Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και νέες,
Η κυβέρνηση και όλη η αστική αντιπολίτευση συμφωνούν στην επιβολή των βάρβαρων μέτρων. Συμφωνούν, πάνω από όλους, τα μεγάλα τους αφεντικά, ξένα και ντόπια. Όλα τα αρπακτικά της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ. Όλοι τους συμφωνούν να ξεζουμίσουν ακόμα περισσότερο το λαό μας. Καθημερινά, όλοι αυτοί που βρίσκονται στο σβέρκο του λαού, μας εκβιάζουν, μας απειλούν και τρομοκρατούν με ψεύτικα διλλήματα. Μας λένε σε όλους τους τόνους: να κάνουμε θυσίες, γιατί αλλιώς θα βουλιάξει η χώρα. Προσπαθούν μέσα από τη βρώμικη προπαγάνδα τους, όλοι αυτοί οι αφεντάδες, να μας πείσουν ότι είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για το χρέος και για όλα τα δεινά.
Επιχειρούν με τις καθημερινές ψευτιές τους να θο-λώσουν το νου και τη σκέψη του λαού μας, για να αποδεχθεί αδιαμαρτύρητα την κοινωνική βαρβαρό-τητα. Η αλήθεια είναι μία και μόνη:

Τα πάντα για την απεργία!

Η γενική απεργία στις 15 Ιούνη μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την ευκαιρία εκείνη για έναν γενικό ξεσηκωμό της εργατικής τάξης και όλων των πλατιών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας. Να αποτελέσει το έναυσμα ώστε ο κόσμος της δουλειάς και του μόχθου να βγει μαζικά και μαχητικά και να πλημμυρίσει τους δρόμους και τις πλατείες σε όλη τη χώρα και να δείξει την πραγματική του δύναμη.
Ήδη εδώ και δύο εβδομάδες οι πλατείες είναι γεμάτες από πλατιά λαϊκά στρώματα που αγωνίζονται ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της τρόικας και που εφαρμόζει η κυβέρνηση της υποτέλειας.
Η επίθεση στον λαό και στους νέους της χώρας έχει πάρει μορφή χιονοστιβάδας, όπου τα αντιλαϊκά μέτρα γίνονται όλο και πιο άγρια και οδηγούν τις εργαζόμενες μάζες σε μαζική ανεργία, σε μεγαλύτερη φτώχεια και ανέχεια. Όλος ο αστικός πολιτικός κόσμος σύσσωμος στηρίζει αυτή την αγριότητα των βάναυσων και βάρβαρων μέτρων, ενώ οι όποιες διαφωνίες τους εκδηλώνονται στις λεπτομέρειες.
Πρωταγωνιστής και οργανωτής της αγριότητας των μέτρων είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μια κυβέρνηση που έχει συγκεντρώσει επάνω της την οργή και το μίσος των λαϊκών μαζών και έχει αρχίσει να νιώθει για πρώτη φορά την πίεση, την ασφυκτική πίεση του λαού μας. Αυτή η πίεση που ασκούν οι λαϊκές μάζες μπορεί να αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Σε κάθε χτύπημα της κυβέρνησης το λαϊκό και εργατικό κίνημα να απαντά με το δικό χτύπημα. Ήδη μεγάλα τμήματα του λαού αντιστέκονται στις πλατείες της χώρας και ακόμη περισσότερα θα μπουν στον δρόμο της μαζικής αντίστασης. Σε κάθε χώρο, σε κάθε κλάδο και συνολικά με την απεργία στις 15 Ιουνίου να οργανώσουμε τον μεγάλο ξεσηκωμό. Να εκφράσουμε τη μεγάλη μας οργή και το ταξικό μας μίσος απέναντι στο αστικό κηφηναριό και στο πολιτικό τους προσωπικό.

13 Ιουν 2011

Για τη στάση της Αριστεράς απέναντι στις πλατείες

Οι δύο εκδοχές της υποταγής στο συσχετισμό
Οι διαμαρτυρίες των πλατειών γεννήθηκαν πάνω σε ένα διπλό υπόβαθρο: την ένταση της καπιταλιστικής επίθεσης και των συνεπειών του ξεπουλήματος της χώρας από τη μία και την επί μακρόν ύπαρξη πολιτικού, αριστερού κενού από την άλλη.
Λίγη σημασία έχει να ψάξει κανείς να βρει πώς ακριβώς οργανώθηκε το πρώτο κάλεσμα στις πλατείες και από πού κρατάει η σκούφια αυτών που πήραν την πρωτοβουλία. Δεν έχει και σημασία, άλλωστε. Σημασία έχει ότι με βάση το διπλό υπόβαθρο που περιγράφτηκε, δόθηκε η ευκαιρία σε ένα τεράστιο δυναμικό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε όλη τη χώρα να εκφράσει την οργή του για τη βίαιη και ταχύτατη επιδείνωση των συνθηκών ζωής του που για σημαντικά τμήματα των εργαζομένων φτάνει στην απόγνωση και την απελπισία.
Το σύστημα από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε τις διαμαρτυρίες των πλατειών με… στοργή και τρυφερότητα. Με τις εκτιμήσεις και την ωριμότητα που αυτό διαθέτει, προσπάθησε να χειραγωγήσει προκαταβολικά τις διαμαρτυρίες αυτές θέτοντας τα δικά του όρια νομιμότητας: «έξω η πολιτική, τα κόμματα, τα σωματεία, τα σύμβολα και η οργανωμένη δράση», «μπράβο στις ενωτικές, εθνικού τύπου διαδηλώσεις» και άλλα εξόχως πολιτικά και βολικά. Ηταν ο τρόπος του για να κουνήσει προκαταβολικά και προειδοποιητικά το δάχτυλο στους διαμαρτυρόμενους σε σχέση με τις γραμμές που δε θα έπρεπε να ξεπεραστούν έτσι ώστε η «στοργή» να μη μετατραπεί σε οργή και επίθεση του συστήματος και των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης που διαθέτει απέναντι στις λαϊκές κινητοποιήσεις. Ολο αυτό, βέβαια, καθόλου ασφαλές δεν ήταν –και ούτε είναι- γιατί σε τέτοιες συνθήκες γενικευμένης λαϊκής οργής τα πράγματα δεν είναι εύκολα ελεγχόμενα και όποιος παίζει με τη φωτιά μπορεί και να καεί.
Αυτό το τελευταίο φαίνεται ότι το έχουν ιδιαίτερα υπόψη τους και οι δυνάμεις της Αριστεράς, όπως έδειξε η στάση τους…

Οι δύο γραμμές

Χιλιάδες λαού συρρέουν καθημερινά στις πλατείες της χώρας μας για να διαδηλώσουν την αντίθεση και την οργή τους για την επίθεση που δέχονται. Αυτό είναι η κινητήρια δύναμη που ωθεί τον λαό. Η διάθεσή του να αντιπαλέψει τα βάρβαρα μέτρα που προωθούνται εναντίον του, να ανατρέψει την πολιτική που τα υπηρετεί.
Το αποκορύφωμα ήταν την περασμένη Κυριακή, όταν εκατοντάδες χιλιάδες λαού κατέκλυσαν το κέντρο της Αθήνας αλλά και άλλων πόλεων. Αυτό είναι, ήδη, μια νίκη του λαού. Όχι βέβαια ότι ο λαός πέτυχε κιόλας τους στόχους του, αλλά έπεται συνέχεια.
Το ουσιώδες είναι ότι αυτό από μόνο του αποτέλεσε πολιτικό γεγονός μεγάλης σημασίας, που ήδη επιδρά σε πολιτικές διεργασίες και εξελίξεις. Είναι μάλιστα πολύ πιθανό, αν επαναληφθεί και την επόμενη Κυριακή το ίδιο ή και πολυπληθέστερο ή ακόμη αν στις 15 του μήνα οι εργατικές κινητοποιήσεις «ενωθούν» με τις «πλατείες», οι επιδράσεις να είναι καταλυτικές.

12 Ιουν 2011

Σύνταγμα, Ιούνης 2011
«Η πλατεία ήταν γεμάτη»… κόσμο, οργή και αντιθέσεις

Πλημμύρισαν οι δρόμοι! Οι πλατείες. Ποτάμια λαού, άντρες και γυναίκες, νέοι, γέροι και παιδιά γέμισαν το Σύνταγμα. Και όχι μόνο. Από τις 25 του Μάη. Είτε βρίσκονταν εκεί για ώρες είτε πέρασαν. Και ήταν δεκάδες χιλιάδες, όπως την Κυριακή στις 29 ή στις 31 του Μάη, όταν «ενώθηκε» το Σύνταγμα με τα Προπύλαια, ή και εκατοντάδες χιλιάδες όπως την επόμενη Κυριακή, στις 5 του Ιούνη, που το λαϊκό ποτάμι «άπλωσε» ακόμα περισσότερο. Αλλά και καθημερινά, μέχρις αργά, μετά τα μεσάνυχτα. Τι «παρακίνησε» άραγε όλον αυτό τον λαό, να βγει στον δρόμο; Τι τον ξεσήκωσε; Ήταν άραγε το «Facebook» και ο «Σκάι» που «έβγαλε» πολύ περισσότερο κόσμο (λες και είναι πρόβατα) από «εμάς», όπως ισχυρίζονται κάποιοι... αριστεροί; Ήταν παράγοντες του συστήματος, ακόμα και της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, που παίζουν, όντως, ένα παιχνίδι (με τη φωτιά, είναι η αλήθεια!), επιθυμώντας διόδους εκτόνωσης, «ατομικής» έκφρασης (sic), μακριά από οργανώσεις, κόμματα, συλλογικότητες και συνδικάτα, και προβάλλουν το απολιτίκ και το «ακομμάτιστο»; Δεν είναι άραγε, πέρα απ’ τα παιχνίδια και τις επιδιώξεις που έχουν οι παραπάνω, η ίδια η ασφυκτική, μαύρη πραγματικότητα και το ακόμα πιο ανασφαλές και αβέβαιο μέλλον, που τους επιβάλλει ένα σύστημα πέρα για πέρα σάπιο και εκμεταλλευτικό, τα μνημόνια και τα μέτρα της κυβέρνησης και των αφεντικών της, αυτά που έβγαλαν, και θα βγάλουν και σε μεγαλύτερη έκταση, τον λαό στον δρόμο; Δεν είναι η αίσθηση πως «δεν πάει άλλο»;

Θεσσαλονίκη, Λευκός Πύργος
Να ενωθεί η πλατεία με την απεργία !

Συνεχίζεται κάθε ημέρα η συγκέντρωση κόσμου, κυρίως νεολαίας, στο πλακόστρωτο του Λευκού Πύργου, ενώ αρκετές σκηνές παραμένουν στα γύρω παρτέρια, σε μια διαρκή εκδήλωση αντίθεσης στη βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας και με διακηρυγμένο στόχο την εναντίωση στο επερχόμενο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που θα απογειώσει την αντιλαϊκή καταιγίδα.
Την Κυριακή 5 Ιούνη, το απόγευμα, πραγματοποιήθηκε μια πολύ μεγάλη συγκέντρωση που εξελίχθηκε σε διαδήλωση στο κέντρο της πόλης, με εκτιμήσεις να την υπολογίζουν ακόμη και σε 40 χιλιάδες. Στη διαδήλωση ακούστηκαν πιο δυνατά πολιτικά συνθήματα εναντίωσης στην αντιλαϊκή επίθεση και στο μνημόνιο, ενώ έντονη ήταν η παρουσία εργαζόμενων και κόσμου από τις λαϊκές συνοικίες.

ΑΡΤΑ

Εκατοντάδες αρτινοί πολίτες, εργαζόμενοι, άνεργοι και νεολαίοι δίνουν κάθε μέρα το ραντεβού τους το βράδυ στην κεντρική πλατεία, κομμάτι κι αυτοί ενός κινήματος αγανάκτησης και οργής που έχει απλωθεί σ' όλη τη χώρα, αντιδρώντας με αυτόν τον τρόπο στα νέα μέτρα του Μνημονίου 2 που προωθεί η κυβέρνηση σύμφωνα με τις επιταγές της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.
Πολλοί, στο πέρασμα αυτών των ημερών, προσπάθησαν να «χρωματίσουν» την πλατεία. Πρώτοι τα διάφορα φασιστοειδή, χρυσαυγίτες, ΛΑΟΣ κ.λπ. θέλησαν να την ντύσουν στα γαλανόλευκα. Η ελληνική σημαία, το σήμα κατατεθέν, οι πατριωτικές κορόνες, μέχρι και η εμφάνιση επαίσχυντων κειμένων που δεν γίνονται αποδεκτά από τους συγκεντρωμένους παρουσιάζονται ως αποφάσεις της συνέλευσης στα τοπικά ΜΜΕ και τα site.

ΒΟΛΟΣ

Εδώ και δυο βδομάδες η παραλία του Βόλου έχει γίνει σταθερό σημείο συνάντησης για εκατοντάδες κόσμο. Στις 25/5 έγινε η πρώτη μεγάλη συγκέντρωση 1.000 περίπου ατόμων. Από τότε ορίστηκαν καθημερινά οι συγκεντρώσεις με αρκετή μαζικότητα. Παρ’ όλα αυτά, δεν υπήρξε κάποια οργανωμένη συζήτηση που θα έθετε το περιεχόμενο των συγκεντρώσεων. Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Εργαζομένων και Ανέργων μοίρασε προκήρυξη που έβαζε το ζήτημα του αγώνα ενάντια στο μνημόνιο και φάνηκε ξεκάθαρα η αναγκαιότητα διεξαγωγής συζητήσεων με τον κόσμο για το πώς μπορούμε να οργανώσουμε καλύτερα τις συγκεντρώσεις μας.

ΧΑΝΙΑ

Αναμφισβήτητα, αυτό που ζούμε στην πόλη μας τις τελευταίες βδομάδες είναι κάτι πρωτόγνωρο. Εκατοντάδες Χανιώτες κάθε ηλικίας με σημαντική παρουσία της νεολαίας, συγκεντρώνονται κάθε βράδυ στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς και συζητούν για τα προβλήματά τους και καταθέτουν την άποψή τους και τη διαθεσιμότητά τους να παλέψουν ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση. Η οργή του κόσμου έχει ξεχειλίσει το ποτήρι και άλλος χρόνος αναμονής δεν υπάρχει. Η πόλη όπως και όλη η Ελλάδα μαστίζεται από τον εφιάλτη της ανεργίας. Τα βασικά αγροτικά προϊόντα του νομού δεν δίνουν πλέον εισόδημα. Τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο ενώ οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι βλέπουν κάθε μέρα το μισθό τους και τη σύνταξή τους να συρρικνώνεται.

11 Ιουν 2011

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Αισιόδοξα τα μηνύματα από την πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο. Με αυξομειώσεις, η συμμετοχή κυμάνθηκε από 500 περίπου άτομα μέχρι και 10.000 περίπου την Κυριακή 5/6. Την Κυριακή έγινε με αυθόρμητο τρόπο και η μεγαλύτερη σε όγκο διαδήλωση των τελευταίων δεκαετιών- θάφτηκε από τα ΜΜΕ - μεγαλύτερη και από εκείνη για τα μέτρα Γιαννίτση. Ο κόσμος (γύρω στα 10.000 άτομα) μπορεί στην πλειοψηφία του να συμμετείχε για πρώτη φορά, αλλά σίγουρα δεν βρισκόταν τυχαία, αφού η διαδήλωση έγινε σε δρόμους εντελώς έρημους από περαστικούς και με τα μαγαζιά κλειστά (21:30΄, ημέρα Κυριακή).
Εκτός από τα κόμματα εξουσίας, που δεν τολμούν να εμφανισθούν, από την πλατεία απουσιάζουν, από θέση και άποψη, το ΚΚΕ αλλά δυστυχώς και το ΜΛ-ΚΚΕ.

ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ

Την Τετάρτη 8 Ιούνη πραγματοποιήθηκε μαζική συνέλευση κατοίκων των Πετραλώνων, του Θησείου και του Κουκακίου. Πάνω από 120 άτομα παραβρέθηκαν στη συνέλευση η οποία κράτησε αρκετές ώρες, αλλά και μετά, στα πηγαδάκια που συνέχισαν τη συζήτηση στην πλατεία, η συμμετοχή ήταν μεγάλη, με τον κόσμο να παραμένει στην πλατεία. Φάνηκε καθαρά η διάθεση ενός κόσμου να δραστηριοποιηθεί, να συζητήσει διάφορα ζητήματα που έχουν ανοιχτεί ή ανοίγονται από εδώ και εμπρός σχετικά με το κίνημα και την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, να παρακολουθήσει και να κινητοποιηθεί -και αυτό μόνο θετικά μπορεί να θεωρηθεί.

Ολοι στις πλατείες, όλοι στην απεργία και τις πορείες στις 15 Ιούνη!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το διάγγελμα του πρωθυπουργού απευθυνόταν ουσιαστικά στους εταίρους του στο αστικό πολιτικό σύστημα, για να ζητήσει ακόμη μεγαλύτερη συναίνεση από αυτή που του παρέχουν ως τώρα για τη συνέχιση της πολιτικής της εξαθλίωσης του λαού. Κατανοώντας ότι αυτό το «βάρος» απέναντι στις λαϊκές αντιδράσεις δεν μπορεί να το σηκώσει μόνος του αυτός και το κόμμα του.
Ο λαός και η νεολαία μας δεν έχει κανένα λόγο να δώσει τη συναίνεσή του σε αυτή τη πολιτική που τον εξαθλιώνει. Αντίθετα έχει κάθε λόγο να δυναμώσει τις αντιστάσεις στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στους χώρους σπουδών, στις πλατείες. Με μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις να υπερασπισθεί τη ζωή του και το μέλλον των παιδιών του.
Να μετατρέψει την «αγανάκτηση» σε μαζικό κίνημα ανατροπής των «παλιών» και των «νέων» μέτρων.
Ολοι στις πλατείες, όλοι στην απεργία και τις πορείες στις 15 Ιούνη!
10/6/2011
Το γραφείο τύπου του ΚΚΕ(μ-λ)

Μπορούμε να συντρίψουμε το νέο «σύμφωνο λεηλασίας»!
Καμία εμπιστοσύνη στις μανούβρες του συστήματος
Η αντίσταση είναι υπόθεση του λαού και όχι σωτήρων όποιας απόχρωσης

Απίστευτο και όμως συμβαίνει! Είναι από τις λίγες φορές στην πρόσφατη ιστορία των αγώνων μας που βρισκόμαστε τόσο κοντά στο να πετύχουμε μια μεγάλη νίκη σε βάρος του κατεστημένου, της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ.
Όλον αυτό τον χρόνο που μας πέρασε (για να μην πάμε πιο πίσω) βιώσαμε για τα καλά στο πετσί μας τι σημαίνει ΔΝΤ, τι σημαίνει «βοήθεια» από την ΕΕ, τι σημαίνει «σωτηρία» από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Χρειάστηκε να χάσουμε πολλά, να επιδεινωθεί η θέση μας και το βιοτικό μας επίπεδο για να καταλήξουμε στο ότι δεν υπάρχει άλλη λύση απ’ το να πάρουμε την υπόθεση της αντίστασης στα χέρια μας. Βγήκαμε στους δρόμους, στις πλατείες, με επιμονή, με υπομονή προκειμένου να διοχετεύσουμε την οργή και την αγανάκτησή μας σε μια και μόνη πολιτική κατεύθυνση: ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥΣ!
Εκτός από οργή και αγανάκτηση, αρχίσαμε να συσσωρεύουμε εμπειρίες από τις ήττες και τις διαδοχικές επιθέσεις που δεχτήκαμε στο όνομα του μνημονίου και δεν καταφέραμε να αποκρούσουμε.
Δεν μπορούμε να καθόμαστε αδιαμαρτύρητα να μας βιάζουν. Δεν μας έδιναν λύση οι εκλογές τους. Δεν μας ικανοποιεί η προοπτική του ν’ αλλάξει ο Μανωλιός… Δεν αποτελούσε για μας παρά μόνο εκτόνωση η φαεινή ιδέα περί δημοψηφίσματος απ’ όπου και να προερχόταν. Δεν ψάχνουμε για δήθεν νέους μεσσίες, «άφθαρτους», που θα μας έπαιρναν από το χέρι. Αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι χρειαζόμαστε πιο ριζικές λύσεις, πιο ριζοσπαστική προοπτική την οποία να υπηρετήσουμε και να προωθήσουμε εμείς οι ίδιοι. Χωρίς μεσολαβητές και καλοθελητές.
Η ανάγκη και όχι ο μιμητισμός μάς οδήγησε να ενώσουμε τις φωνές μας σε μια κατεύθυνση: να μην περάσει αυτό που ονομάζουν «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα».
Να υποχρεώσουμε σε υποχώρηση όλους αυτούς, εντός και εκτός Ελλάδας, που λυσσομανάνε να κάνουν αυτό το πρόγραμμα νόμο του κράτους, που θα αλυσοδένει τη χώρα για δεκαετίες και θα μας μετατρέψει σε μπανανία, σε σύγχρονους δούλους των καπιταλιστών και υπηρέτες των ιμπεριαλιστών.
Απ’ όσα βιώσαμε αυτές τις μέρες στο Σύνταγμα, στους γύρω δρόμους, στα Προπύλαια, σε πλατείες της περιφέρειας, στους εργασιακούς χώρους, στους χώρους όπου συγκεντρώνονται άνεργοι και μετανάστες, στα σχολεία, άρχισε να φαίνεται ότι σαν λαός είμαστε διαθέσιμοι. Είμαστε όμως ακόμα στην αρχή! Οι επόμενες βδομάδες είναι πολύ κρίσιμες.

Από το πρωτοσέλιδο της Προλεταριακής Σημαίας που κυκλοφορεί σήμερα.

7 Ιουν 2011

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ - ΚΑΛΕΣΜΑ

Ομάδα της λεγόμενης περιφρούρησης, εκμεταλλευόμενη τη χαμηλή προσέλευση κόσμου και συνεπικουρούμενη από ακροδεξιούς, επιτέθηκε στο «Χώρο Αριστερά στη Πλατεία» με τραμπούκικες διαθέσεις σε όποιον βρισκόταν εκεί εκείνη την ώρα.
Φωνάζοντας ότι η αριστερά δεν έχει θέση στη πλατεία, έκαναν αλυσίδες, έσπρωξαν, χτύπησαν, αναποδογύρισαν τραπεζάκια, πέταξαν τις προκηρύξεις και με κοπίδι έσκισαν το πανό που έφερε το τίτλο του χώρου. Δείχνοντας ξεκάθαρα ότι το πρόβλημά τους δεν είναι η περιφρούρηση δήθεν του «αυθόρμητου και του ακομμάτιστου» αλλά ο εξοβελισμός του οποιουδήποτε αμφισβητεί και αντιστέκεται στο σύστημα που τελικά υπηρετούν.
Με αυτήν τους την επίθεση αποδεικνύεται ότι οι δυνάμεις που, στο όνομα του ακομμάτιστου, συνεπικουρούσαν στην απαγόρευση παρέμβασης αριστερών οργανώσεων και σχημάτων, σωματείων και άλλων συλλογικοτήτων άφησαν χώρο να πάρουν το πάνω χέρι αντιδραστικές δυνάμεις και να οδηγηθούμε σε αυτές τις καταστάσεις.
Καλούμε αριστερές οργανώσεις, συνδικαλιστικά σχήματα και σωματεία, συλλογικότητες γειτονιάς, λαϊκές συνελεύσεις, επιτροπές ανέργων και όποιον άλλο θέλει να αντιδράσει δίνοντας πολιτική απάντηση στη προσπάθεια προβοκαρίσματος και άλωσης από αντιδραστικές δυνάμεις αυτού που γίνεται στη πλατεία, όσους θέλουν να υπερασπιστούν το δικαίωμα παρέμβασης αριστερών, εργατικών και άλλων συλλογικοτήτων και με όποιον τρόπο αυτές επιλέγουν, σε σύσκεψη αύριο Τετάρτη 8 Ιουνίου στις 7:00 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο «Εκτός των Τειχών», Γραβιάς 10 - 12 στα Εξάρχεια.

7 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011

Να επιτεθούμε κατά του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ της Βιέννης τον Ιούνη του 2011!
Να γκρεμίσουμε τον ιμπεριαλισμό και όλους τους θεσμούς του!

Η σύνοδος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (ΠΟΦ) θα γίνει στις 8-9 Ιούνη 2011 στη Βιέννη. Περισσότεροι από 1000 εκπρόσωποι κυβερνήσεων και εταιριών θα συναντηθούν για να συντονιστούν σε «οικονομικά, πολιτικά και ακαδημαϊκά ζητήματα» και να σχεδιάσουν κοινή στρατηγική σ΄ αυτά. Όταν διαβάζει κανείς τον αυτοπροσδιορισμό του ΠΟΦ καταλαβαίνει ποιος συναντά ποιον και ποιες δυνάμεις συγκλίνουν σ΄ αυτή τη σύνοδο. «Μια τυπική εταιρία-μέλος είναι μια παγκόσμια επιχείρηση με τζίρο πάνω από 5 δις δολάρια».
Η σύνοδος του ΠΟΦ δεν είναι μια απλή συνδιάσκεψη για συζήτηση, είναι ένα σημαντικό συμβούλιο συντονισμού των μεγαλύτερων μονοπωλιακών επιχειρήσεων στον κόσμο (τράπεζες και τραστ) που μοιράζονται τα σχέδια τους για όλο και μεγαλύτερη κερδοφορία. Οι κυβερνήσεις των ιμπεριαλιστών, αλλά και οι κυβερνήσεις-μαριονέτες που οι πρώτοι εγκαθιστούν στις εξαρτημένες χώρες, συμμετέχουν στη συνάντηση για να διασφαλιστεί ότι τα σχέδια θα γίνουν πράξη.
Το περιεχόμενο των συντονισμένων σχεδίων τους είναι η επίθεση κατά των λαϊκών μαζών και της εργατικής τάξης. Είναι προς το συμφέρον αυτών που προωθούν προγράμματα λιτότητας, μειώσεις μισθών, περισσότερες εργάσιμες ώρες, κατάργηση πολιτικών δικαιωμάτων και πολλά άλλα ενάντια στους εργαζόμενους. Είναι προς το συμφέρον αυτών που έχουν από-βιομηχανοποιήσει τα Βαλκάνια και έχουν καταστρέψει εκεί τα κοινωνικά δικαιώματα, που έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε μια αποικία του ιμπεριαλισμού της ΕΕ και των ΗΠΑ.

Κάθε πέρσι και καλύτερα!
Εκτός αν ο λαός…

Αν τα περσινά κοψίματα μισθών, συντάξεων, δώρων και όλα τα άλλα μέτρα που πάρθηκαν ενάντια στον λαό με αφορμή τα διάφορα μνημόνια ήταν βάρβαρα, πώς να βρεις λέξεις να χαρακτηρίσεις τα τωρινά!..
Και το χειρότερο είναι ότι πρέπει να προετοιμαστούμε για να βρούμε χαρακτηρισμό για τα επόμενα σκληρά μέτρα που ήδη ετοιμάζονται! Ο λαός, δυστυχώς, μέσα από την πείρα του το έχει εμπεδώσει! Όλο αυτό το διάστημα των δύο τελευταίων χρόνων τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται για να μας «σώσουν» τελικά δεν το «κατάφερναν». Γι' αυτό χρειάζονταν καινούργια που θα μας «ξανάσωζαν». Επί της ουσίας, βέβαια, όπως ξανά φάνηκε, τα προηγούμενα μέτρα έχουν σκοπό να κάμπτουν αντιστάσεις και το να προετοιμάσουν το έδαφος για τα καινούργια.

Μας «παίρνουνε τα μέτρα»

Ασφαλτοστρώνονται με ανθρώπινες ψυχές οι «μονόδρομοι διάσωσης της χώρας» από τους οδοστρωτήρες του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ. Ισοπεδώνεται με «πατριωτικά συνθήματα» το δικαίωμα στη ζωή ενός λαού και η υπόσταση της χώρας όπου ζει.
Η «πολιτισμένη διαπραγμάτευση με τους δανειστές» μετατράπηκε «αστραπιαία» σε ωμό εκβιασμό συναίνεσης και ομοφωνίας από τους θύτες για αιμοδοσία του θύματος προς τους βρικόλακες.
Ωστόσο, τα εγχώρια αρπακτικά δεν φαίνεται να ενοχλούνται. Συνηθισμένοι στο μαυραγοριτισμό, το μεταπρατισμό και το ραγιαδισμό, συνηθισμένοι στην αποικιοκρατική συμπεριφορά των ιμπεριαλιστών, αλλά, ταυτόχρονα, παραμυθιασμένοι για την «ανωτερότητα της φυλής», που ενώ κυνηγά τους μετανάστες προσκυνά τους ξένους κατακτητές, πασχίζουν να ισορροπήσουν μεταξύ μεγαλοϊδεατισμού-εθνικισμού (θα τα καταφέρουμε γιατί είμαστε Ελληνες!) και υποτέλειας (δεν μπορεί ο «κοπρίτης» λαός χωρίς υψηλούς προστάτες).

Ο συνήγορος του διαβόλου

Διαβάζοντας και ακούγοντας αυτά που λέγονται από διαφόρους για την υπόθεση Στρος Καν δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να γελάσει ή να οργιστεί. Αναφέρομαι σε αυτούς που εκστασιάζονται μπροστά στην αμερικανική «Δικαιοσύνη» που δεν κάνει, λέει, διακρίσεις ανάμεσα σε ισχυρούς και αδυνάμους.
Αυτοί λοιπόν οι κύριοι «δεν γνωρίζουν» καθόλου ότι αυτή η «αδέκαστη» Δικαιοσύνη κατακρεουργεί καθημερινά κατά χιλιάδες τους φτωχούς και ανήμπορους (κατά προτίμηση ισπανόφωνους και μαύρους), αυτούς που δεν έχουν τα μέσα και τις δυνατότητες να υπερασπίσουν το δίκιο τους, τον εαυτό τους, τη ζωή τους. Αυτά την ίδια στιγμή που βρίσκει και εφευρίσκει κάθε λογής «παράθυρα» για να απαλλάσσει τους ισχυρούς για ίδια και μεγαλύτερα εγκλήματα από αυτά του Στρος Καν.

6 Ιουν 2011

Μπορούμε να νικήσουμε!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η κυβέρνηση και τα μεγάλα της αφεντικά, ξένα και ντόπια, έχοντας τη στήριξη όλου του αστικού πολιτικού κόσμου, έχουν επιβάλλει στον κόσμο της δουλειάς και στη νεολαία δυσβάσταχτες συνθήκες διαβίωσης που καθημερινά γίνονται όλο και πιο εφιαλτικές. Αυτή η κατάσταση και μπορεί και πρέπει να ανατραπεί. Ο λαός και η νεολαία οργισμένοι, κάθε μέρα όλο και πιο μαζικά πλημμυρίζουν τις πλατείες, αντιστέκονται και αγωνίζονται για να πάρει η κυβέρνηση πίσω όλα τα σκληρά και βάναυσα μέτρα και να επιστρέψει στο λαό όλα αυτά που λεηλάτησε.
Παλεύουν ταυτόχρονα και δυναμώνουν την πάλη τους για να μην περάσει το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» της βαρβαρότητας.
Ολοι στους δρόμους και στις πλατείες με μεγαλύτερη δύναμη και αποφασιστικότητα για να τσακίσουμε τις δυνάμεις της επίθεσης και τα σκοτεινά τους σχέδια που στόχο έχουν να προετοιμάσουν νέα αντιλαϊκά πολιτικά σενάρια για να εκτονώσουν την οργή του λαού.
Μπορούμε να αντισταθούμε, μπορούμε να νικήσουμε!

Το Π.Γ. του ΚΚΕ(μ-λ)
6 Ιούνη 2011

Αριστερά στη πλατεία:

Να μην αποπροσανατολιζόμαστε
από το βασικό μας στόχο!
Να συντρίψουμε το ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, το νέο "σύμφωνο λεηλασίας"!

Χωρίς να περάσει μέσα από ουσιαστική συζήτηση, με στόχο να αποφευχθεί η αντιπαράθεση απόψεων και λογικών για τον προσανατολισμό του κινήματός μας (στα μουλωχτά στην πραγματικότητα) πάρθηκε η από-φαση για “ΗΜΕΡΑ ΛΑΪΚΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ». Στην απόφαση αυτή αναφέρεται ότι: «Πιθανότατα τα δύο μεγαλύτερα προβλήματα που απασχολούν τη συνέλευση στο Σύνταγ-μα, αλλά και όλη την κοινωνία είναι δύο και από αυτά πηγάζουν όλα τα άλλα: πρώτον, αντιμετώπιση του προβλήματος του δημοσίου χρέους, δεύτερον, η έλλειψη ή και απόλυτη απουσία δημοκρατικών διαδικασιών στη λήψη αποφάσεων σε αυτή τη χώρα (με δυο λέξεις αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς)».
Στην ίδια απόφαση, με πρόσχημα την ενημέρωση του λαού, αναφέρεται: «Για να αποκτήσει πλήρη γνώση ο λαός και να μπορεί να αποφασίσει δημοκρατικά και με καθαρή κρίση αποφασίσαμε: “Το συντομότερο δυ-νατό…να οργανώσουμε μία ημέρα λαϊκής διαβούλευσης και ενημέρωσης με 4-5 καλεσμένους ομιλητές που να αναπτύξουν όλες τις αντίστοιχες απόψεις σχετικά με την αντιμετώπιση του χρέους και τη δανειακή σύμβαση του μνημονίο.».
Για τις ανάγκες της μεθόδευσης δημιουργείται ανοιχτή ομάδα οργάνωσης η οποία “κατά σύμπτωση” επιλε-γεί τους ομιλητές. Τελικά, για τη Δευτέρα 6/6 καλείται εκδήλωση (συνέλευση τη βαφτίζουν) με ομιλητές «ει-δικούς» και αστέρες των καναλιών (κομματικά στελέχη κάποιοι από αυτούς) για να περάσουν και με δήθεν νομιμοποίηση της συνέλευσης τις απόψεις τους για την κρίση.

5 Ιουν 2011

9 ΙΟΥΝΗ: ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ ΔΕΚΟ
15 ΙΟΥΝΗ: ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ!

Η μεγAλη επIθεση στο λαO ξεκIνησε
Να ξεσηκωθούμε, να αντισταθούμε και να τους τσακίσουμε!
Η κυβέρνηση, για λογαριασμό των μεγάλων της αφεντικών, ξένων και ντόπιων, ξεκίνησε τη μεγάλη επίθεση στο λαό. Επίθεση πρωτόγνωρη σε αγριότητα και βαρβαρότητα. Επίθεση τρομοκρατική και εφιαλτική για όλο τον κόσμο της δουλειάς και του μόχθου, για τη νεολαία της χώρας.
Θέλουν να μας εξοντώσουν, να κάνουν τη ζωή μας κόλαση. Αυτόν τον στόχο έχει το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα», ο νέος γύρος βάναυσων και σκληρών μέτρων που ανακοίνωσαν και βιάζονται να υλοποιήσουν με ταχύτατες διαδικασίες. Μέτρα για να ξεζουμίσουν ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους και να τσακίσουν όλα τους τα δικαιώματα. Για να μειώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις στα όρια της φτώχειας. Για να καταργήσουν οριστικά τις συλλογικές συμβάσεις.
Ξεκίνησαν το άμεσο και γενικευμένο ξεπούλημα των δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων με στόχο την ενίσχυση της δράσης του μεγάλου κεφαλαίου. Ξεπουλάνε τα πάντα: ΔΕΗ, ΟΤΕ, τρένα, αεροδρόμια, λιμάνια ακόμη και το νερό. Κλείνουν σχολεία, νοσοκομεία και μια σειρά υπηρεσίες που εξυπηρετούν το λαό. Αυξάνουν και διευρύνουν την φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα. Καταργούν και περικόπτουν συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα. Με δυο λόγια, αρπάζουν βίαια τα ήδη φτωχά εισοδήματα του λαού μας και τα μεταφέρουν στους τραπεζίτες, τους βιομήχανους και σε όλα τα αρπαχτικά του μεγάλου κεφαλαίου.
Με όλα αυτά τα βάναυσα και αντιλαϊκά μέτρα, οι απολύσεις θα εκτιναχτούν στα ύψη, η ανεργία και η φτώχεια θα μπουν σε όλα τα σπίτια των εργατικών και λαϊκών οικογενειών. Ήδη οι άνεργοι και μισοάνεργοι έχουν φτάσει στο 30%.

ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

θα συντρίψουμε το νέο "σύμφωνο λεηλασίας"!

Απίστευτο, και όμως συμβαίνει! Λίγες φορές στην πρόσφατη ιστορία των αγώνων μας βρισκόμαστε τόσο κοντά στο να πετύχουμε μια μεγάλη νίκη σε βάρος του κατεστημένου, της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ. Όλο αυτό τον χρόνο που μας πέρασε (για να μην πάμε πιο πίσω), βιώσαμε για τα καλά στο πετσί μας τι σημαίνει ΔΝΤ, τι σημαίνει "βοήθεια" από την ΕΕ, τι σημαίνει "σωτηρία" από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Χρειάστηκε να χάσουμε πολλά, να επιδεινωθεί η θέση μας και το βιοτικό μας επίπεδο για να καταλήξουμε στο ότι δεν υπάρχει άλλη λύση απ' το να πάρουμε την υπόθεση της αντίστασης στα χέρια μας. Βγήκαμε στους δρόμους, στις πλατείες, με επιμονή, με υπομονή προκειμένου να διοχετεύσουμε την οργή και την αγανάκτησή μας σε μια και μόνη πολιτική κατεύθυνση: NA ΠΑΡΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥΣ!
Εκτός από την οργή και αγανάκτηση, αρχίσμαε να συσσωρεύουμε εμπειρίες από τις ήττες και τις διαδοχικές επιθέσεις που δεχτήκαμε στο όνομα του μνημονίου και δεν καταφέραμε να αποκρούσουμε. Δεν μπορούμε να καθόμαστε αδιαμαρτύρητα να μας βιάζουν. Δεν μας έδιναν λύση οι εκλογές τους. Δεν μας ικανοποιεί η προοπτική του ν' αλλάξει ο Μανωλιός... Δεν αποτελούσε για μας παρά μόνο εκτόνωση η φαεινή περί δημοψηφίσματος απ' όπου και να προερχόταν. Δεν ψάχνουμε για δήθεν νέους μεσσίες, "άφθαρτους" που θα μας έπαιρναν από το χέρι. Αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι χρειαζόμαστε πιο ριζικές λύσεις, πιο ριζοσπαστική προοπτική την οποία να υπηρετήσουμε και να προωθήσουμε εμείς οι ίδιοι. Χωρίς μεσολαβητές και καλοθελητές.

4 Ιουν 2011

ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση στις 16/9 για το κέντρο της Αθήνας σε συνδυασμό με τις «προτάσεις» του δημάρχου Καμίνη, τις δηλώσεις Διαμαντοπούλου για το άσυλο και άλλες που ακολούθησαν από διάφορους κυβερνητικούς παράγοντες αναφέρονται σε πολλά ζητήματα που το καθένα θα μπορούσε να είναι αντικείμενο ξεχωριστού άρθρου. Ναρκωτικά, εγκληματικότητα, εκπαίδευση, υγεία, άνεργοι, άστεγοι, αναπλάσεις δρόμων και περιοχών, ασφάλεια και βέβαια μετανάστες.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι, σε καιρό που οι όποιες κοινωνικές υπηρεσίες, με την απόλυση των συμβασιούχων του δήμου, αποδιοργανώνονται, οι εξαγγελίες για τις ευπαθείς ομάδες των κατοίκων μοιάζουν μάλλον με θράσος από μεριάς του συστήματος, όπως και οι αντίστοιχες για χτίσιμο οχτώ νέων σχολείων (με ΣΔΙΤ φυσικά) σε περιοχές που καταργούν ήδη υπάρχοντα.

H «συναίνεση» της καμαριέρας

Του Δημήτρη Μάνου
Το μεγάλο «ζητούμενο»
Η υπόθεση Στρος Καν, πέρα από τα εμφανή (ή και… αφανή, τουλάχιστον ακόμα) πολιτικά της δεδομένα -που αναλύονται και αλλού στην «ΠΣ»-, έχει σαφώς μια μεγάλη οικονομική διάσταση.
Θέτει όμως προς συζήτηση και προβληματισμό μια έννοια της οποίας το τελευταίο διάστημα γίνεται κατάχρηση: της λεγόμενης συναίνεσης.
Διότι αν η σεξουαλική μανία του κορυφαίου του ΔΝΤ δεν προϋπόθετε τη… συναίνεση της καμαριέρας (αντίθετα, τη θέριευε, αν πάρουμε υπόψη το βιτσιόζικο παρελθόν του ιθύνοντος!), ούτε η μανία του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού ούτε η ακόρεστη δίψα των «αγορών» για κέρδη προϋποθέτουν κάποιου είδους συναίνεση από τα εμπλεκόμενα μέρη. Τουλάχιστον χωρίς εισαγωγικά.
Στην πραγματικότητα οι «συναινέσεις» για τις οποίες μιλάει ο ιμπεριαλιστικός κόσμος είναι υφαρπαγμένοι καταναγκασμοί, ωμοί ή περισσότεροι ραφιναρισμένοι εκβιασμοί, επιβολή δυνάμεων του «ανώτερου» προς τον «κατώτερο». Στην καλύτερη περίπτωση αντιπροσωπεύουν λιγότερο ή περισσότερο μόνιμους συμβιβασμούς εξισορρόπησης δυνάμεων. Με ποικίλα μέσα και μεθόδους και φυσικά χωρίς ενδοιασμούς. Και αυτό αφορά βέβαια τις χώρες που βρίσκονται κάτω από την κυριαρχία τους, δηλαδή είναι εξαρτημένες από αυτούς, αλλά και τις μεταξύ τους σχέσεις μέσα στο πλαίσιο που ονόμαζαν παλιότερα τόσο ουδέτερα οι οικονομολόγοι ως «παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας». Δηλαδή τη διαβάθμιση της ιμπεριαλιστικής δύναμης.

Ζάππειο ΙΙ ή Μνημόνιο; Ενα ψεύτικο δίλημμα

Διαβάζοντας την πρόταση της ΝΔ για την έξοδο από την κρίση, όπως την παρουσίασε ο Α. Σαμαράς στο Ζάππειο στις 12 Μαΐου, δυσκολεύεται να βρει κανείς τα στοιχεία εκείνα που δικαιολογούν όλη τη φασαρία που ξεσήκωσε η αξιωματική αντιπολίτευση μιλώντας για ένα σχέδιο εναλλακτικό της πολιτικής του μνημονίου που οδηγεί στην έξοδο από την κρίση και την ανάπτυξη.
Η ουσία περικλείεται στη δήλωση του Σαμαρά ότι δε διαφωνεί με τους στόχους του μνημονίου, αλλά με τους τρόπους που επιλέγει η κυβέρνηση να τους υλοποιήσει. Οι στόχοι υποτίθεται ότι είναι η μείωση του ελλείμματος, η επιστροφή για δανεισμό στις αγορές και η λήξη του μνημονίου. Στην ουσία, βέβαια, οι στόχοι είναι η καταλήστευση του λαϊκού εισοδήματος, το ξεπούλημα και η υποδούλωση της χώρας και το τσάκισμα της εργατικής τάξης.

Εκλογικός απολογισμός Αγωνιστικών Κινήσεων

Θετικά και ελπιδοφόρα κρίνονται τα εκλογικά αποτελέσματα των Αγωνιστικών Κινήσεων. Θετικά γιατί μπόρεσαν και κατέγραψαν αξιοσημείωτη άνοδο για τα μεγέθη τους, τόσο σε απόλυτο αριθμό ψήφων όσο και σε ποσοστό, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που οι δυνάμεις που έχουν αναφορά στην Αριστερά, είτε σημειώνουν πτώση είτε συγκρατούν τις δυνάμεις τους. Ελπιδοφόρα γιατί αποτυπώνουν, ώς ένα βαθμό, μια εν δυνάμει νέα και αντίστροφη πορεία σε σχέση με αυτή που είχε παγιωθεί τα τελευταία χρόνια. Μια διαδικασία και προσπάθεια που αφορά επί της ουσίας τα ίδια τα σχήματα, την πολιτική και συνδικαλιστική παρουσία, λειτουργία, προφίλ, υπεύθυνη παρέμβαση.
Σε καμία περίπτωση δεν είμαστε από αυτούς που θα κρύψουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί με διάφορα τεχνάσματα, όπως άλλωστε συνηθίζεται από άλλους σε αντίστοιχους εκλογικούς απολογισμούς. Κάτι τέτοιο δεν αρμόζει στην αριστερή λογική και αντίληψη. Είμαστε συνηθισμένοι να αντιμετωπίζουμε την κατάσταση και την πραγματικότητα κατάφατσα, να προσπαθούμε να δώσουμε λύσεις, να διορθώνουμε καθυστερήσεις και αδυναμίες που βέβαια συνεχίζουν να υπάρχουν. Επίσης συνηθίζουμε να είμαστε μετρημένοι στις εκτιμήσεις μας, απέχοντας από βερμπαλισμούς και απογειώσεις, αλλά σίγουροι και αταλάντευτοι για τις σημερινές απαιτήσεις, αναγκαιότητες και στόχους μας.

Φοιτητικές Εκλογές 2011:
Φωτογραφία της προσωρινής στασιμότητας του Φ.Κ.

Χωρίς την αποχή που αναμένονταν (ελάχιστη αύξηση της συμμετοχής), χωρίς ζύμωση ανάλογη των παλαιότερων ετών, χωρίς να αντανακλαστούν πλήρως οι εξελίξεις που υπάρχουν στην κοινωνία, χωρίς η Αριστερά να κεφαλαιοποιήσει την οργή (έκανε και τίποτα ουσιώδες για να την εκφράσει;) οι φετινές φοιτητικές εκλογές ήταν μία φωτογραφία της προσωρινής στασιμότητας του φοιτητικού κινήματος. Και λέμε προσωρινής, γιατί η πολιτική επιλογή να μείνουν οι φοιτητές έξω από το επίκεντρο της μνημονιακής θύελλας έχει ήδη πιάσει τα όρια της, και… «ες αύριο τα σπουδαία» για το φοιτητικό κίνημα. Αποτυπώνοντας μια κατάσταση σύγχυσης, αναβρασμού, αυταπατών και αποσπασματικών κινητοποιήσεων, οι φοιτητικές εκλογές δεν εξέφρασαν, και δεν θα μπορούσαν με την υπάρχουσα κατάσταση στο κίνημα, την οργή των φοιτητικών μαζών, αλλά περισσότερο αντανάκλασαν το κεντρικό πολιτικό σκηνικό, χωρίς μάλιστα να έχουμε τη μαζική αποχή-αποστοίχιση από τους εκφραστές των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Παρόλα αυτά, οι φοιτητικές εκλογές, και παρά τη συντονισμένη προσπάθεια απαξίωσης, υπονόμευσης και γελοιοποίησής τους, παραμένουν μια ζωντανή διαδικασία του φ.κ., που στηρίζεται από δεκάδες χιλιάδες κόσμου, και δεν έχει απολέσει, όπως πολλοί θα ελπίζανε, τα χαρακτηριστικά συνδικαλιστικής οργάνωσης. Η μαζική συμμετοχή στις εκλογές, παραμένει βασικό εμπόδιο στις διαχρονικές προσπάθειες των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, όπως και της ΠΚΣ φέτος, να διαλύσουν το θεσμό.

ΟΠΑΠ Επιχειρησιακή σύμβαση με μείωση 14%

«Πρωτοπόρος» για μια ακόμη φορά ο ΟΠΑΠ, ο προς πλήρη ιδιωτικοποίηση οργανισμός «επίσημου τζόγου». Παρότι είναι μια από τις επιχειρήσεις κορυφαίας κερδοφορίας στη χώρα, υπέγραψε τρίχρονη επιχειρησιακή σύμβαση με μειώσεις μισθών 14%, αύξηση των ωρών εργασίας από 7,5 σε 8 την ημέρα και μείωση των υπερωριών κατά 50%. Η σύμβαση αυτή αφορά τους 240 μόνιμους υπαλλήλους της επιχείρησης η οποία είναι και η πρώτη εισηγμένη ΔΕΚΟ που υπογράφει επιχειρησιακή σύμβαση.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο, φυσικά, το ότι αυτή η σύμβαση υπογράφτηκε τις ίδιες μέρες που η κυβέρνηση εξήγγελλε την άμεση ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ, αφού σαν στόχο έχει να παραδώσει τους εργαζόμενους ως «φτηνό υλικό» στους επίδοξους αγοραστές. Το χειρότερο είναι ότι τη σύμβαση αυτή την ενέκρινε η γενική συνέλευση των εργαζομένων.
Όσο για τους υπόλοιπους εργαζόμενους του οργανισμού, αυτοί θα εξακολουθούν να εργάζονται κάτω από συνθήκες ανασφάλειας καθώς ο ΟΠΑΠ είναι από τους πρώτους διδάξαντες της «ελαστικής» εργασίας. Να θυμίσουμε ότι εξακολουθεί να απασχολεί εργαζόμενους με συμβάσεις μιας ημέρας!
Το πόσο χάρηκαν τα αστικά επιτελεία από αυτήν την «επιτυχία» (που δουλευόταν για πάνω από τρεις μήνες) φάνηκε και από την προβολή που της δόθηκε από τα αστικά ΜΜΕ. Για να μαθαίνουν και οι υπόλοιποι...

3 Ιουν 2011

Συλλογικό κείμενο

Κάτω από την μπότα τις τρόικα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη συναίνεση της ΝΔ και του ΛΆΟΣ, επιτίθεται ξανά, λυσσασμένα στους εργαζόμενους και το λαό, με το λεγόμενο "μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα". Με τα νέα βάρβαρα μέτρα στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, στην Υγεία και την Πρόνοια, στα επιδόματα και με νέα δυσβάσταχτη φορολογία. Με το τεράστιο κύμα ιδιωτικοποιήσεων ξεπουλιέται η χώρα και χιλιάδες εργαζόμενοι θα πεταχτούν στο δρόμο.
Η εξάρτηση της χώρας από τους "δανειστές" της, ΔΝΤ και ΕΕ, όχι μόνο διέξοδος δεν είναι αλλά οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια το λαό σε χρεωκοπία.

Η κατάσταση είναι πολύ κρίσιμη και μόνο μέσα από τη συλλογικότητα και την οργάνωση των λαϊκών αντιστάσεων μπορούν να δημιουργηθούν όροι για:

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΑΚΕΤΟ!
ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΔΝΤ, της ΕΕ, και της κυβέρνησης!

Η οργή του λαού μας πρέπει να γίνει εξέγερση, να γίνει κίνημα που θα σαρώσει και θα ανατρέψει την πολιτική της λιτότητας, της φτώχειας, της ανεργίας, της κοινωνικής ερήμωσης. Μια πολιτική που θέλει να υποδουλώσει τη ζωή μας για δεκαετίες, που θέλει να έχει το λαό και τους εργαζόμενους, την εργατική τάξη που παράγει τον πλούτο, αναλώσιμους, σύγχρονους δούλους παραδομένους στις ορέξεις του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, το λαό (κρέας) για πολέμους και τη χώρα ορμητήριο των ιμπεριαλιστών. Γιατί μόνο μέσα από μεγάλα ξεσπάσματα και εξεγέρσεις οι λαοί διεκδικούν τη ζωή τους, το μέλλον, μια άλλη κοινωνία, δίκαιη χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς καταπίεση, χωρίς πολέμους.

MΕΓΑΛΗ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
εκδήλωση στο Εκτός των Τειχών

1 Ιουν 2011

Η περίθαλψη συγχωνεύεται (Β)

Έχει περάσει ένας μήνας από το τελευταίο άρθρο για την έκθεση Λιαρόπουλου περί συγχωνεύσεων και πολλά έχουν δει το φως της δημοσιότητας που αποσαφηνίζουν ακόμα περισσότερο το αντιδραστικό τοπίο της πολιτικής της κυβέρνησης στον χώρο της υγείας. Οι εκτιμήσεις που έβλεπαν ότι απ' όπου έχει περάσει η τρόικα (π.χ. Ρουμανία) ο χώρος της υγείας συρρικνωνόταν αρχίζουν να επιβεβαιώνονται δραματικά. Οι προτάσεις απλών διοικητικών ενοποιήσεων νοσοκομείων που δεν θα έθιγαν την υγειονομική περίθαλψη του λαού και δεν θα ακουμπούσαν τα δικαιώματα των εργαζομένων αποδείχτηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο, κάλπικες.
Στην πραγματικότητα οι γνωστές δηλώσεις Λοβέρδου ότι η τρόικα ζητάει 10.000 κρεβάτια και ο υπουργός Υγείας… αντιστέκεται, ή ότι το επόμενο έτος θα κοπεί το 40% της χρηματοδότησης στα δημόσια νοσοκομεία αν δεν έχει αποτελέσματα η φετινή πολιτική περικοπών στον χώρο της υγείας, μεταφραστήκαν άμεσα σε δραστική μείωση κλινών σε νοσοκομεία σε όλη την Ελλάδα φέτος και πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι των δηλώσεών του!

Έληξε η επίσχεση στο Θριάσιο Νοσοκομείο. Μέρος των δεδουλευμένων κατεβλήθη στους εργαζομένους

Την Παρασκευή 20 Μάη κατεβλήθησαν στους εργαζομένους του Θριασίου Νοσοκομείου τα δεδουλευμένα εξαιρέσιμα δύο μηνών (Δεκέμβρης 2010 και Γενάρης 2011). Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εργαζόμενοι στο Θριάσιο είναι από τους λίγους εργαζομένους που κατάφεραν να πληρωθούν, μια και στα περισσότερα νοσοκομεία που βρίσκονταν σε κατάσταση αναμονής δεν πληρώθηκαν ή πήραν μόνο τα δεδουλευμένα ενός μήνα.
Οι εργαζόμενοι στο Θριάσιο Νοσοκομείο βρίσκονταν σε επίσχεση εργασίας σχεδόν έναν μήνα, ενώ μαζί με τους εργαζομένους στο ΕΚΑΒ αλλά και με άλλα σωματεία οργάνωσαν από κοινού επιτυχημένες συγκεντρώσεις στο υπουργείο Υγείας και επέβαλαν, στην τελευταία συγκέντρωση εκεί, και στην ΠΟΕΔΗΝ να καλέσει πανελλαδικά τα σωματεία σε επίσχεση, υποχρεώνοντάς την σε ανατροπή προηγούμενων τοποθετήσεών της.
Έτσι ανέστειλαν την επίσχεση εργασίας αφού τους υποσχέθηκαν ότι στις 13-6-2011 θα πληρωθούν και για τους μήνες Φλεβάρη και Μάρτη 2011, όπως και στις 14/7/2011 για τους μήνες Απρίλη και Μάη, ενώ παράλληλα ήρθε και η έγκριση για το 50% της ετήσιας πίστωσης.

Νοσοκομεία στα Πατήσια: νέα λαϊκή συνέλευση για να μην κλείσουν

Στη δεύτερη λαϊκή τους συνέλευση προχωρούν οι κάτοικοι στα Πατήσια την Παρασκευή 3/6 στις 6.30 το απόγευμα στο πάρκο Φιξ (Πατησίων και Καυταντζόγλου). Στόχος η ευρύτερη δυνατή συμμετοχή κόσμου από την περιοχή για συζήτηση και πορεία στη συνέχεια με κεντρικό αίτημα να μην κλείσουν-συγχωνευθούν τα νοσοκομεία 7ο ΙΚΑ, Πατησίων και Παμμακάριστος. Για τον σκοπό αυτό έχει εκδοθεί σχετική προκήρυξη και αφίσα, ενώ έχουν προγραμματιστεί παρεμβάσεις.
Η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να αφήσει εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους μιας περιοχής χωρίς νοσοκομείο, αφού και τα τρία που υπάρχουν σήμερα προβλέπεται να συγχωνευθούν με το Αγία Όλγα. Φυσικά η συγχώνευση αυτή είναι το πρώτο βήμα που θα οδηγήσει στην πλήρη απαξίωσή τους, στη μετατροπή τους σε νοσοκομεία δεύτερης κατηγορίας, με ελλείψεις τόσο σε προσωπικό όσο και σε υποδομές.

Tα γεγονότα στο Εργατικό Κέντρο Λάρισας και οι τραμπουκισμοί της ηγεσίας του ΠΑΜΕ

Σε μια περίοδο κλιμακούμενης επίθεσης σε όλες τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζόμενων στη χώρα, σε μέρες δύσκολες για την εργατική τάξη και το λαό, σε καιρούς που η ανεργία και η εξαθλίωση σε όλες τις μορφές χτυπάει την πλειοψηφία των λαϊκών οικογενειών, το ζήτημα της οργάνωσης και της πάλης όλου του λαού είναι πρώτιστο καθήκον και ζωτικό ζήτημα για την υπεράσπιση της ίδιας της ζωής τους από την καταστροφή όπου την οδηγεί η κυβέρνηση, το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, οι ιμπεριαλιστές πάτρωνες.
Με βάση αυτή την αντίληψη έχει συγκροτηθεί από το Φλεβάρη η Πρωτοβουλία Ανέργων Λάρισας, με τη συμμετοχή εργαζόμενων-ανέργων από διάφορους κλάδους αλλά και νέων χωρίς δουλειά (πτυχιούχων ή χωρίς πτυχίο) σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα μαζικό κίνημα διεκδίκησης που να αγκαλιάσει ένα δυναμικό εργαζόμενων και νέων που κάτω από το βάρος της ανεργίας βρίσκεται διασκορπισμένο και ανοργάνωτο απέναντι στην κόλαση της ανεργίας.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ TA ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο των σκύλων στις 22 Μάη η εκδήλωση αλληλεγγύης -ενημέρωσης των επιτροπών αγώνα Χαλκιδικής με τη συνεργασία και τη στήριξη των επιτροπών γειτονιάς Θεσσαλονίκης για τον αγώνα των κατοίκων της Β. Α. Χαλκιδικής. Με αυξημένη μαζικότητα, συγκεντρώθηκαν γύρω στα 500 άτομα για να ενημερωθούν και να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους, καθώς το θέμα παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και από την πλευρά των κατοίκων της Θεσσαλονίκης, μια που συνολικά στη Χαλκιδική υπάρχουν 110.000 καλοκαιρινές κατοικίες. Είναι κατανοητό πως οι συνέπειες από την κατασκευή του νέου μεταλλείου και του χώρου ταφής των τοξικών αποβλήτων, πέρα από την υποβάθμιση της ζωής, την καταστροφή του περιβάλλοντος και τελικά την ερήμωση της Β. Α. Χαλκιδικής, θα είναι ορατές και στη Θεσσαλονίκη, μια που θα μεταφέρεται σκόνη με κυάνιο και άλλα δηλητηριώδη μέταλλα.

Σύσκεψη ...μη απάντησης στις φασιστικές επιθέσεις

Σε αποτυχία κατέληξε και η δεύτερη σύσκεψη, που πραγματοποιήθηκε στις 23/5, ανάμεσα σε διάφορες συλλογικότητες της Aριστεράς (ΔΕΑ, Κίνηση «Απελάστε το ρατσισμό», Κόκκινο, Δίκτυο, YRE, Ξεκίνημα, ΑΚΟΑ, ΟΚΔΕ, ΕΕΚ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΕΚ, ΑΡΑΝ) στην οποία παρέμβηκε και η οργάνωσή μας, που είχε σαν θέμα τη διοργάνωση διαδήλωσης στην Αθήνα για την καταγγελία των πρόσφατων φασιστικών επιθέσεων στο κέντρο. Κι ενώ από μεριάς των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ τέθηκε εισηγητικά και με ιδιαίτερη έμφαση η συμμετοχή όλων στη διαδήλωση που καλούνταν στην Πλατεία Αμερικής, το Σάββατο 28/5 από τοπικές συλλογικότητες (Πάρκο Κύπρου και Πατησίων κ.ά.) και η διοργάνωση μιας κεντρικής διαδήλωσης σε περίπου τρεις εβδομάδες (ημερολογιακά κοντά στο αντιρατσιστικό φεστιβαλ), από μεριάς των συνιστωσών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπήρξε ιδιαίτερη εμμονή η κεντρική αυτή διαδήλωση να πορευτεί στους δρόμους πέριξ της «επίμαχης» περιοχής του Αγίου Παντελεήμονα, και με εκτιμήσεις συμμετοχής κόσμου έως και... 10.000. Η σύσκεψη οδήγησε σε έντονη, παραταξιακού τύπου, αντιπαράθεση μεταξυ των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε αλληλοκατηγορίες για συμμετοχή ή μη σε προηγούμενες διαδηλώσεις (15/1), σε κατηγορίες για «εκλογικά κόστη», σε έκφραση λογικών πέρα και έξω από το στόχο διοργάνωσης μιας μαζικής πολιτικής καταγγελίας του φαινομένου αυτού, ανάδειξης των αιτιών της μετανάστευσης και έκφρασης της αντίθεσης στην επίθεση που δέχονται από το σύστημα τόσο οι έλληνες όσο και οι μετανάστες εργάτες. Σε πλήρη αναντιστοιχία με τις μεγαλεπήβολες κραυγές περί «τσακίσματος του φασισμού», οι συλλογικότητες και οργανώσεις της Αριστεράς δεν στάθηκαν ικανές -συνέπεια της πολιτικής τους λογικής- να διοργανώσουν καν μια μαζική πολιτική απάντηση. Φανταστείτε να μιλάγαμε και για... άμεση!