Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

28 Φεβ 2011

Συζητώντας με την κυρία Θοδώρα

Τη Θοδώρα τη γνωρίσαμε στην εκδήλωση για την Κερατέα, που έγινε στην Αθήνα.
Την ξανασυναντήσαμε τη Δευτέρα 21/2 στο μπλόκο της ΒΙΟΠΑ, όπου είχαμε μαζί της μια συζήτηση. Αρχική μας πρόθεση ήταν, καθώς πλησιάζει και η 8 Μάρτη, να αναδειχθεί ο ρόλος των γυναικών που συμμετέχουν μαζικά στα μπλόκα. Ωστόσο η Θοδώρα ήταν πραγματικός χείμαρρος. Μίλησε για όλους και για όλα με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Δίπλα, στα τραπέζια του χώρου συγκέντρωσης των κατοίκων στο μπλόκο που έχει διαμορφωθεί σαν καφενείο, πολλές ακόμη γυναίκες επιβεβαιώνουν: «Γυρνάμε απ' τη δουλειά, τελειώνουμε στα γρήγορα τις καθημερινές δουλειές του σπιτιού και ερχόμαστε κατευθείαν εδώ». «Θα μας λείψει αυτή η συνήθεια όταν φύγουν τα ΜΑΤ».
Σταχυολογούμε, λοιπόν, ένα μεγάλο μέρος αυτής της συζήτησης, θεματικά, με τα γλαφυρά λόγια της ίδιας της Θοδώρας


Η κατάσταση στην Κερατέα
«Εχουν περάσει 70 μέρες στο μπλόκο, που είναι για το κράτος και την κυβέρνηση μεγάλο κόστος. Εχουμε υπολογίσει 1.800.000 ευρώ τους έχει κοστίσει μέχρι σήμερα η παρουσία των ΜΑΤ στην Κερατέα. Και τα ταμεία δεν έχουν λεφτά, τα φάρμακα κόβονται από τους ασφαλισμένους, την κατάσταση με τους γιατρούς τη βλέπουμε, και οι γιατροί του ΙΚΑ έχουν και δίκιο γιατί δεν έχουν και συναδέλφους να τους αντικαθιστούν. Η Κερατέα αυτή τη στιγμή είναι με έναν παθολόγο - 12.000 κόσμος. Πήρα εγώ τηλέφωνο να κλείσω ραντεβού για τον άντρα μου και μου είπανε για μετά την 1η Απρίλη. Είμαι αυτόπτης μάρτυρας της κατάστασης.

27 Φεβ 2011

Συνέντευξη με μετανάστη στην ΠΣ

Στον έβδομο όροφο του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης βρίσκεται σε εξέλιξη η απεργία πείνας 50 μεταναστών. Διεξάγουν τον αγώνα τους σε συντονισμό με άλλους 250 μετανάστες στην Αθήνα διεκδικώντας το στοιχειώδες δικαίωμα στη ζωή και στην εργασία σε μία χώρα όπου ήδη ζουν πολλά χρόνια. Ο Ambesamad είναι ένας απ’ αυτούς. Απάντησε πρόθυμα στις ερωτήσεις μας, εκφράζοντας τις απόψεις και των υπόλοιπων απεργών.

Π.Σ.: Ποια είναι η κατάστασή σας σήμερα, σε ποια μέρα απεργίας πείνας βρίσκεστε; Ποια είναι η καθημερινότητα σας εδώ;

Απάντηση: Καταρχάς σας ευχαριστούμε που είστε σήμερα εδώ και που ενδιαφέρεστε για τον αγώνα μας. Βρισκόμαστε στην 30ή μέρα απεργίας πείνας, είναι φανερό ότι έχουμε κουραστεί και έχουμε χάσει βάρος. Ωστόσο συνεχίζουμε, δεν πτοούμαστε από τις μέρες που περνάνε. Θα φτάσουμε μέχρι τη νίκη.

Εκδήλωση υποστήριξης και αλληλεγγύης στους αγώνες ενάντια στους Χ.Υ.Τ.Α.

Στην κατάμεστη από κόσμο -καθισμένο και όρθιο- αίθουσα του Συλλόγου Τραπεζοϋπαλλήλων, στην οδό Σίνα, στο κέντρο της Αθήνας, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 14 του Φλεβάρη η εκδήλωση – συζήτηση που καλούσαν οι οργανώσεις και συλλογικότητες της Αριστεράς για την υποστήριξη και την αλληλεγγύη στους αγώνες των κατοίκων ενάντια στους Χ.Υ.Τ.Α. Την εκδήλωση κάλεσαν και συνδιοργάνωσαν οι ΑΚΟΑ, ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, Ε.Ε.Κ. ΚΚΕ(μ-λ), ΚΟΕ, Κόκκινο, Κομμουνιστική Ανανέωση, Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, ΝΑΡ, ν.ΚΑ, Νεολαία Συνασπισμού, Ξεκίνημα, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και ΣΕΚ.

ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΕΙ ΤΟ ΠΤΑΙΣΜΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΩΔΕΙΟΥ

Ο σύλλογος σπουδαστών ΚΩΘ έχει κινητοποιηθεί τον τελευταίο χρόνο πολλές φορές με καταλήψεις ενάντια στην επιβολή διδάκτρων και στις περικοπές και έχει στριμώξει τη διοίκηση του Ωδείου. Η δίωξη αυτή, που ποινικοποιεί το συνδικαλισμό, δείχνει τη «δημοκρατία» που προσφέρει η αστική ταξη, αλλά και την πολιτκή ήττα στο να πείσει για το αναγκαίο της λιτότητας. Η τρομοκρατία δεν θα κάμψει το λαϊκό και πανεκπαιδευτικό κίνημα, αλλά θα το ριζοσπαστικοποιήσει περισσότερο. Να κάνουμε την υπόθεση των διώξεων υπόθεση των μαζικών χώρων της πόλης και του φοιτητικού κινήματος, να δείξουμε την αλληλεγγύη μας απέναντι στην τρομοκράτηση! Ακουλουθεί η ανακοίνωση του συλλόγου σπουδαστών:
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΩΔΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Την Παρασκευή 18/02/2011 δύο από τους σπουδαστές του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης λαμβάνουν κλήση από το Πταισματοδικείο Θεσσαλονίκης για να «δώσουν εξηγήσεις σχετικά με την κατάληψη». Στις κλήσεις δεν διασαφηνίζεται σε ποια κατάληψη αναφέρονται, να σημειωθεί εδώ ότι ο σύλλογος σπουδαστών έχει προβεί σε τέσσερεις καταλήψεις από τον Μάη του 2010 και σε διάφορες άλλες κινητοποιήσεις, με αιτήματα οικονομικού, διοικητικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα.

Κάλεσμα για αλληλεγγύη στους εξεγερμένους λαούς

Η τελική πρόταση του ΚΚΕ(μ-λ) που έχει σταλεί στις Αριστερές οργανώσεις είναι η εξής:

ΜΑΖΙΚΑ να εκφράσουμε την αγωνιστική μας αλληλεγγύη στους εξεγερμένους αραβικούς λαούς που μάχονται για την ανατροπή των αντιδραστικών και τυραννικών καθεστώτων.
Να καταδικάσουμε τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Να απαιτήσουμε την απεμπλοκή της χώρας από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στη Μέση Ανατολή.


Συγκέντρωση στα Προπύλαια την Πέμπτη 3 Μάρτη στις 6 μ.μ.

Για ένα σύνθημα του ΠΑΜΕ στην υγεία

 Tο ΠΑΜΕ στον χώρο της υγείας εδώ και αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα προβάλλει ιδιαιτέρα έντονα, για να αιτιολογήσει τη διαχωριστική του γραμμή, τα συνθήματα περί «κατάργησης επιχειρηματικής δράσης για την υγεία, αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας».
Στη βάση αυτή δεν συνεργάζεται, δεν συνυπογράφει πλαίσια, οργανώνει ξεχωριστές συγκεντρώσεις, καταγγέλλει τις κινητοποιήσεις σαν συντεχνιακές, όπως π.χ. πρόσφατα η Παπαρήγα στη Βουλή, με αφορμή την κινητοποίηση των γιατρών. Μόλις πρόσφατα, κριτικάροντας τα 12 σημεία συμφωνίας του Αγωνιστικού Μετώπου στους γιατρούς, έλεγαν από τις στήλες του Ριζοσπάστη ότι πρόκειται για «ένα πλαίσιο που σε κανένα σημείο δεν κάνει την παραμικρή αναφορά στην κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην υγεία και στο να είναι όλοι οι γιατροί δημόσιοι υπάλληλοι με πλήρη αποκλειστική απασχόληση, και που κατά συνέπεια δεν ακουμπά τη ρίζα του προβλήματος που είναι η εντεινόμενη εμπορευματοποίηση της υγείας με την επιβολή χαρατσιών σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων».

ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡIΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ

Στην εποχή του Μνημονίου και της λιτότητας, που στον βωμό της κρίσης χτυπιούνται καθημερινά όλο και περισσότερα δικαιώματα και κατακτήσεις, το ΤΕΙ Πειραιά δε μένει ανέπαφο.

Έτσι φτάσαμε στο σημείο οι έκτακτοι καθηγητές του Ιδρύματος να είναι απλήρωτοι απ’ την αρχή του ακαδημαϊκού έτους. Κατόπιν αυτού, προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας τα αυτονόητα, δηλαδή τα δεδουλευμένα τους. Πάνω στη λογική κλιμάκωσης του αγώνα αποφάσισαν στη Γενική τους Συνέλευση την κατάληψη της σχολής από τις 15 μέχρι 18 Φεβρουαρίου. Πράξη που στηρίχτηκε αρχικά από το ΠΑΜΕ το οποίο στη συνέχεια αποχώρησε λέγοντας ότι διαφωνεί με τέτοιες λογικές. Ο σπουδαστικός σύλλογος ΣΤΕφ ΤΕΙ Πειραιά στην Γενική Συνέλευση στις 16/2 που κάλεσαν οι Αγωνιστικές Κινήσεις, η ΕΑΑΚ, η ΑΡ.ΕΝ. και σπουδαστές από το χώρο της αναρχίας (απουσίαζαν ΔΑΠ, ΜΑΣ-ΚΝΕ και αποχώρησε η ΠΑΣΠ) αποφάσισε ομόφωνα κατάληψη της σχολής μέχρι τις 18/2 στα πλαίσια στήριξης των έκτακτων καθηγητών, αλλά ανοίγοντας και ζητήματα του Νόμου Πλαισίου, διεκδίκησης ολοκλήρωσης της εξεταστικής με ανθρώπινους όρους και καμία μείωση των διδακτικών ωρών που αποφάσισε η διοίκηση.

Συζήτηση για τους Συλλόγους Γονέων στο «Εκτός των Τειχών»

Οι Σύλλογοι Γονέων να γίνουν κύτταρα οργάνωσης του λαού

Το Σάββατο 19 Φλεβάρη έγινε στο Βιβλιοπωλείο «Εκτός των Τειχών» μια πρώτη συζήτηση γύρω από το ρόλο και το χαρακτήρα των Συλλόγων Γονέων μέσα στο σκηνικό που διαμορφώνουν στα σχολεία οι συγχωνεύσεις και τα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας. Στη συζήτηση συμμετείχαν αρκετοί γονείς, μέλη Δ.Σ. Συλλόγων Γονέων και όχι μόνο, αλλά και εκπαιδευτικοί. Κοινή ήταν η γνώμη ότι η συζήτηση και η ανταλλαγή εμπειρίας και απόψεων βοήθησε και ότι είναι ανάγκη να υπάρχει ένας καλύτερος και συχνότερος συντονισμός.
Σε γενικές γραμμές οι κατευθύνσεις που αναδείχτηκαν ήταν οι εξής:
Οι Σύλλογοι Γονέων αποτελούν, ουσιαστικά, μορφές οργάνωσης του λαού γύρω από τα θέματα της εκπαίδευσης. Στις δύσκολες εποχές που ζούμε, με την ανεργία, τη λιτότητα και την ανέχεια να τσακίζουν κόκαλα, οι Σύλλογοι Γονέων μπορούν να γίνουν σημεία αναφοράς για μεγάλα κομμάτια ενός λαού ο οποίος αποδεικνύει καθημερινά ότι δεν έχει σκοπό να δεχτεί αδιαμαρτύρητα την πρωτοφανή επίθεση που γίνεται στα δικαιώματά του. Ενός λαού που αντιλαμβάνεται όλο και περισσότερο ότι μόνο παλεύοντας συλλογικά θα μπορέσει να υπερασπιστεί τα στοιχειώδη του δικαιώματα.

Κοινός αγώνας μαθητών-γονιών-εκπαιδευτικών ενάντια στις συγχωνεύσεις-καταργήσεις

Καθώς ξετυλίγεται η επίθεση στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με αιχμή τις συγχωνεύσεις-καταργήσεις των σχολείων, ξεσπούν και οι πρώτες αντιδράσεις τόσο στις γειτονιές της Αθήνας όσο και σε πόλεις και χωριά όλης της χώρας. Βύρωνας, Χαλάνδρι, Ελευσίνα, Πειραιάς, Ηλιούπολη, Θεσσαλονίκη, Αγρίνιο, Μεσσηνία, Έβρος -και ο μακρύς κατάλογος συνεχίζεται... Τα Καλλικρατικά Δημοτικά Συμβούλια έρχονται να πάρουν θέση και να καταθέσουν τις δικές τους προτάσεις ύστερα από απαίτηση του υπουργείου Παιδείας, προκειμένου τον ερχόμενο Σεπτέμβρη να είναι όλα έτοιμα για τη λειτουργία του νέου χάρτη στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ένας νέος χάρτη, από τον οποίο θα απουσιάζουν εκατοντάδες σχολεία και ο οποίος θα αποτυπώνει τα καινούργια σχολεία-γκέτο όπου θα στοιβάζονται οι μαθητές.

Ένα χαρακτηριστικό των αντιστάσεων που ορθώνονται ενάντια στις συγχωνεύσεις-καταργήσεις είναι η μαζική συμμετοχή των γονιών και ο συντονισμός των συλλόγων γονέων, ακόμη και σχολείων τα οποία δεν συγχωνεύονται. Οι σύλλογοι γονέων και οι τοπικές ΕΛΜΕ είναι οι φορείς οι οποίοι για την ώρα τραβάνε το μεγαλύτερο κομμάτι της αντιπαράθεσης, με κάποιες εξαιρέσεις στις οποίες συμμετέχουν με τις κινητοποιήσεις τους και οι μαθητές.

Εκλεισαν οι κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στην Ιντρακόμ

Με μια συνέλευση που δεν πραγματοποιήθηκε λόγω έλλειψης απαρτίας, στις 15 Φλεβάρη, έκλεισαν οι κινητοποιήσεις των εργαζόμενων της Ιντρακόμ ενάντια στις αποφάσεις της διοίκησης για 100 απολύσεις και μειώσεις μισθών περίπου 10% με ατομικές συμβάσεις. Οι δύο 48ωρες απεργίες στις 1-2 και στις 9-10 Φλεβάρη δεν ήταν αρκετές για να αναγκάσουν την αποφασισμένη εργοδοσία να κάνει πίσω.

Ηδη από την προηγούμενη της συνέλευσης η εταιρία κινητοποίησε γρήγορα και άμεσα τους διευθυντές, οι οποίοι ζητούσαν από καθένα εργαζόμενο χωριστά να υπογράψει τη νέα ατομική σύμβαση με το μειωμένο μισθό. Προφανώς η απειλή της απόλυσης ήταν ευθεία για όποιον αρνιόταν να υπογράψει. Αυτό το κλίμα τρομοκρατίας επηρέασε τον κόσμο, ο οποίος έδειξε απογοητευμένος από το γεγονός ότι ο αγώνας που έδωσε δεν είχε αποτέλεσμα ή θεώρησε ότι έκανε ό,τι μπορούσε και πια δεν μπορούσε να το παλέψει άλλο. Και αυτό εκφράστηκε με την πολύ μικρή προσέλευση εργαζομένων στη συνέλευση.

Το σύνολο, σχεδόν, των εργαζόμενων έχει υπογράψει, πλέον, τις ατομικές συμβάσεις, με πολύ λίγες εξαιρέσεις για τους οποίους αναμένεται η αντίδραση της εταιρίας.

Ομως αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι απεργίες έγιναν και καταγράφτηκαν στις συνειδήσεις των εργαζόμενων, αλλά και στα μυαλά της εργοδοσίας που καταλαβαίνει ότι, πλέον, θα αντιμετωπίζει μεγαλύτερες αντιδράσεις. Μπορεί, λοιπόν, ο αγώνας αυτός να μην κέρδισε, αλλά έβαλε σημαντικές παρακαταθήκες για το μέλλον. Ενα μέλλον στο οποίο θα δοθούν ξανά οι ευκαιρίες για νέους αγώνες, πιο σημαντικούς, πιο μαζικούς, πιο μακροχρόνιους και νικηφόρους!

Νίκη στον αγώνα των μεταναστών απεργών πείνας!

Την 31 ημέρα του αγώνα τους συμπληρώνουν, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι 287 μετανάστες απεργοί πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, και η κατάσταση της υγείας τους είναι πλέον κρίσιμη. Ωστόσο, όπως δηλώνουν οι ίδιοι, είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους με οποιοδήποτε τίμημα. Και η αποφασιστικότητα αυτή πηγάζει από την οργή που έχουν συσσωρεύσει από την πολύχρονη, συνεχόμενη κοροϊδία που υφίστανται, αυτοί όπως και όλοι οι μετανάστες που ζουν και δουλεύουν στη χώρα, από το αστικό κράτος. Κοροϊδία που, φυσικά, συνοδεύεται από περισσή υποκρισία και ατελείωτη εκμετάλλευση. Μία ζωή ανυπόφορη, ταπεινωτική και επικίνδυνη, υπό διαρκή ομηρία και σε συνεχή διωγμό, ενδεικτική του πραγματικού προσώπου του καπιταλισμού και του αστικού κράτους που τον υπηρετεί. Γι’ αυτό και το αίτημα για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών χωρίς όρους και προϋποθέσεις είναι το κυρίαρχο αίτημα του αγώνα αυτού. Όπως αναφέρουν στην απόφαση της συνέλευσής τους (22 Φεβρουαρίου) οι απεργοί πείνας:
«Νομιμοποίηση για μας σημαίνει πολλά και συγκεκριμένα πράγματα. Μεταξύ άλλων, πρώτα και κύρια: Την χορήγηση όπως δικαιούμαστε, κανονικής άδειας παραμονής και εργασίας στους 300 απεργούς πείνας, που με κίνδυνο της ζωής μας διεκδικούμε τα αυτονόητα για όλους.
Καθώς επίσης και:
-  Την αποσύνδεση των αδειών παραμονής από τα ένσημα.
- Την επαναφορά σε καθεστώς νομιμότητας όλων όσων έχασαν τις άδειές τους για το λόγο αυτό.
- Την δικαίωση όλων όσων πήραν απόρριψη το 2005, αφού έγινε δεκτή η κατάθεση φακέλου και υποχρεώθηκαν να καταβάλλουν χιλιάδες ευρώ ο καθένας.
- Την θέσπιση μιας μόνιμης και ανοιχτής διαδικασίας πλήρους νομιμοποίησης που θα εξετάζει σε διαρκή βάση τα αιτήματα.
- Την εγκατάλειψη κάθε σκέψης ποινικοποίησης των συντρόφων μας αλληλέγγυων, που μας συμπαραστέκονται και καλούνται ως ύποπτοι αξιόποινων πράξεων από τις αρχές.»

Αθήνα, 7ο Νοσοκομείο ΙΚΑ

ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΛΕΙΣΙΜΟ

ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΕΠΙΣΧΕΣΗ -ΣΤΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Σε εφαρμογή φαίνεται ότι μπαίνει με γρήγορους ρυθμούς η πολιτική της Τρόικας και της κυβέρνησης στο χώρο της περίθαλψης. Τα νοσοκομεία του ΙΚΑ και των άλλων ασφαλιστικών ταμείων όλα δείχνουν ότι θα είναι τα πρώτα που θα την πληρώσουν.
Στο νόμο (πλέον) Λοβέρδου υπάρχει ρητή διάταξη που προβλέπει ότι τα νοσοκομεία του ΙΚΑ μεταφέρονται-συγχωνεύονται με τα νοσοκομεία του ΕΣΥ. Ανάλογα προβλεπόταν -ούτως ή αλλιώς- στο αναθεωρημένο μνημόνιο που τροχιοδρομούσε τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης. Πρόκειται στην ουσία για κλείσιμο όλων αυτών των νοσοκομείων (στην Αττική μόνο υπάρχουν 4), ανεξάρτητα του πώς το βαπτίζει η κυβέρνηση για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Ανάλογο πρόβλημα αντιμετωπίζουν τόσο το 7ο νοσοκομείο που βρίσκεται στην οδό Καυταντζόγλου στα Πατήσια και εξυπηρετεί εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους της ευρύτερης περιοχής -που, σημειωτέον, είναι από τις πιο πυκνοκατοικημένες της πόλης-τέρατος των Αθηνών- όσο και τα υπόλοιπα 3.

26 Φεβ 2011

Οχι χωματερή στην Κερατέα!
Να συνεχιστεί ο δίκαιος αγώνας μέχρι τη νίκη!

Η πολύ θετική ανταπόκριση και αντιδράσεις, που προκάλεσε στο λαό της Αθήνας, το μπλοκ των κατοίκων της Κερατέας, στη διαδήλωση της πανεργατικής απεργίας της 23 Φλεβάρη, στο κέντρο της Αθήνας, δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός! Κι αυτό, πέρα από τον παλμό και τη μαζικότητά του.
Οι κάτοικοι της Κερατέας έδειξαν ξανά, πως συνεχίζουν αποφασιστικά τον αγώνα τους για να μην εγκατασταθεί η χωματερή στο Οβριόκαστρο! Εναν αγώνα που κρατάει, εδώ και πάνω από δύο μήνες. Πως δε λυγίζουν από την άγρια τρομοκρατία των ΜΑΤ, που με εντολή των πολιτικών τους προϊστάμενων και της κυβέρνησης, έφτασαν να εισβάλλουν και μέσα στην πόλη, δέρνοντας και τρομοκρατώντας, εκτός απ΄το καθημερινο όργιό τους, στο μπλοκο του ΒΙΟ.ΠΑ., απέναντι σ’ ένα λαό (άντρες, γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους) που θεωρείται και αντιμετωπίζεται από τους κρατούντες, ως «εσωτερικός εχθρός». Από την άλλη, φάνηκε έμπρακτα και στο δρόμο, πως οι εργαζόμενοι, οι απεργοί, η νεολαία, αναγνώρισαν στους κατοίκους της Κερατέας και στο δικαιο αγώνα τους, φυσικούς συμμάχους, απέναντι σε κοινούς αντίπαλους: Την κυβέρνηση του Μνημονίου και του ξεπουλήματος της χώρας, την τρόικα, το σύστημα του κέρδους, της εκμετάλλευσης και καταπίεσης, και όλους τους υπηρέτες του.

ΤΟ ΝΕΟ ΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ

Ενδεικτική αρθρογραφία:

Η κυβέρνηση υποδουλώνει και καταβυθίζει τη χώρα και τον λαό
Συνέχιση - κλιμάκωση του αγώνα
για τη συνολική ανατροπή της πολιτικής του συστήματος!

Κάτω η πολιτική της υποδούλωσης και του ξεπουλήματος
Κάτω η βάρβαρη πολιτική που ξεθεμελιώνει τα δικαιώματά μας
Να ανατρέψουμε την κρατική τρομοκρατία και την καταστολή

Λιβύη
Να σταματήσει η σφαγή των εξεγερμένων και κάθε σχέδιο για δυτική επέμβαση! (του Δ. Παυλίδη)

Όχι ΧΥΤΑ στην Κερατέα!
Μετά τις 23 Φλεβάρη επόμενος σταθμός η ημέρα πανελλαδικής δράσης υπεράσπισης του αγώνα

Αποφασισμένοι οι απεργοί πείνας
Προκλητική η κυβέρνηση. Νίκη στον αγώνα των μεταναστών απεργών πείνας

Επιβάτες Θεσσαλονίκης
Κλιμάκωση και πολύμορφες κινητοποιήσεις

Ένα σύστημα εγκληματικό, ένα σύστημα που σαπίζει (του Β. Σαμαρά)

και φυσικά με άρθρα και ανταποκρίσεις από την απεργία της 23 του Φλεβάρη, αρθρογραφία για εργασιακά και κινηματικά ζητήματα, τις διεθνείς και εσωτερικές εξελίξεις.

ΑΠΕΡΓΙΑ 23 ΦΛΕΒΑΡΗ Μια νέα, ελπιδοφόρα, αγωνιστική αφετηρία

Μαζική, δυναμική, αποφασιστική δήλωση αγώνα ήταν η απεργία στις 23 του Φλεβάρη. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι και νεολαίοι, σε όλη τη χώρα, διαδήλωσαν τη διάθεσή τους να αντισταθούν στην πολιτική της κατεδάφισης δικαιωμάτων και κατακτήσεων, της θυσίας του λαού και των εργαζομένων στα συμφέροντα του κεφάλαιου και του ιμπεριαλισμού.
Δεν ήταν «μια ακόμη απεργία». Ήταν μια νέα αναμέτρηση με τις δυνάμεις του συστήματος και της επίθεσης, συνέχεια και εξέλιξη της 5ης του Μάη, της 15ης του Δεκέμβρη και των απεργιών του προηγούμενου καλοκαιριού. Μια αναμέτρηση με πολλά νέα δεδομένα:
- Με το σύστημα να απαιτεί -ανοιχτά πλέον και πιεστικά- την οριστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την εκ νέου επίθεση στην ασφάλιση, το δραστικό περιορισμό της πρόσβασης της εργατικής τάξης σε υγεία και παιδεία, το σαρωτικό ξεπούλημα στο ιδιωτικό κεφάλαιο και τόσα άλλα. Με τους εργαζόμενους να πιέζονται προς το χείλος της εξαθλίωσης μπροστά σε σαρωτικές μειώσεις μισθών και νέα χαράτσια. Με την ανεργία να διογκώνεται, και με τις ευλογίες του συστήματος που διαλύει κάθε προστατευτικό για τους εργαζόμενους μέτρο.  Με την καταστολή να αγγίζει τα όρια της φασιστικής εκτροπής.
- Με αγώνες να ξεσπούν με όλο και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Με την Κερατέα να αντιστέκεται ηρωικά, με τους εργαζόμενους στις συγκοινωνίες να συνεχίζουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις παρά την ψήφιση του σχετικού νόμου, με τους 300 μετανάστες απεργούς πείνας αποφασισμένους να θυσιάσουν ακόμη και τις ζωές τους για το δίκιο τους...
- Με τους λαούς των αραβικών χωρών να αποδεικνύουν τις πραγματικές δυνατότητες ενός λαού που εξεγείρεται και τις μεγαλειώδεις αντιστάσεις που μπορεί να γεννήσει η ανεξέλεγκτη επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού.
Οι ογκώδεις απεργιακές διαδηλώσεις της 23ης Φλεβάρη έδειξαν ότι όλα αυτά όχι μόνο δεν άφησαν αδιάφορους τους εργαζόμενους στη χώρα, αλλά συνέβαλαν στην ανανέωση της αποφασιστικότητας και της ελπίδας για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής και των πολιτικών δυνάμεων που τη στηρίζουν.
Γι’ αυτό και το καθήκον των αγωνιστικών, ταξικών δυνάμεων είναι να τροφοδοτήσουν πολιτικά και οργανωτικά τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζόμενων μαζών. Να συμβάλουν στη συγκρότηση ενός αγωνιστικού μετώπου αντίστασης που θα αναμετρηθεί με αυτήν την πολιτική τόσο στο σύνολό της όσο και στις επιμέρους πλευρές της. Που θα στηρίζεται στην πλατιά συσπείρωση εργαζόμενων και λαϊκών μαζών και την κοινή τους δράση. Που δεν θα βαυκαλίζεται με αυταπάτες συνδιαχείρισης με τις δυνάμεις του κεφάλαιου, αλλά θα δυναμώνει στην ολόπλευρη σύγκρουση με αυτές.
ΑΘΗΝΑ
Από νωρίς το πρωί της 23ης Φλεβάρη αποδείχτηκε αυτό που φαινόταν έντονα τις προηγούμενες ημέρες: η απεργία θα ήταν πολύ μαζική! Δεκάδες χιλιάδες κόσμου στους δρόμους και εκατοντάδες πανώ σε ένα πυκνό ποτάμι που πλημμύρισε το κέντρο από το Πεδίον Άρεως μέχρι το Σύνταγμα. Με μαζικότητα που ξεπερνούσε την απεργία της 15ης Δεκέμβρη (πολλοί θεωρούν ότι ξεπερνούσε και την απεργία της 5ης Μάη), η απεργιακή απάντηση της προηγούμενης Τετάρτης αποτελεί μια νέα σημαντική παρακαταθήκη για το εργατικό κίνημα, μια νέα ελπιδοφόρα αφετηρία για το δύσκολο αγώνα που πρέπει να δώσουν οι εργαζόμενοι.
Είναι δεκάδες τα στιγμιότυπα που αξίζουν αναφοράς από την απεργιακή κινητοποίηση στην Αθήνα. Ωστόσο, θα χρειάζονταν πολλές σελίδες για αναφερθούν όλα. Παρ’ όλ’ αυτά, ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει στην παρουσία του μαζικού μπλοκ των κατοίκων της Κερατέας που μετά από δυόμισι μήνες αποφασιστικού αγώνα, ένωσαν τις φωνές τους με τις φωνές των εργαζομένων, δίνοντας και παίρνοντας κουράγιο για το μέλλον.
Πολύ μαζικό ήταν και το μπλοκ των εργαζομένων στις συγκοινωνίες που ξεπερνούσε τους 1.500 εργαζόμενους! Και μάλιστα, σε πείσμα όσων έλπιζαν ότι η ψήφιση του νομοσχεδίου για τις συγκοινωνίες θα πτοούσε και τις αντιστάσεις τους. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς παρέμειναν στο Σύνταγμα μέχρι το απόγευμα παρά τη βροχή των χημικών που πλημμύρισε την πλατεία Συντάγματος.
Το ΠΑΜΕ για μια ακόμη φορά έσπευσε να ολοκληρώσει άρον άρον την πορεία του, προκαλώντας την έντονη δυσαρέσκεια πολύ κόσμου που συμμετείχε στα μπλοκ του και ο οποίος επέλεξε να παραμείνει στο Σύνταγμα παρά τις υποδείξεις της καθοδήγησης του ΠΑΜΕ για άμεση διάλυση. Υποδείξεις που έρχονταν ως συνέχεια της απελπισμένης, προβοκατόρικης προσπάθειας του ΚΚΕ να περιχαρακώσει τον κόσμο του από τους υπόλοιπους εργαζόμενους μέσα από τρομολαγνικές «προβλέψεις» περί προβοκάτσιας που φιγουράριζαν στο πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη στις 22 Φλεβάρη!
Μάλλον θα εννοούσε την απρόκλητη βροχή χημικών που αντιμετώπισαν οι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που συγκροτούσαν το μπλοκ του Μουσείου όταν έφτασαν στο Σύνταγμα! Ως αποκορύφωμα ενός οργίου καταστολής που είχε ξεκινήσει από νωρίς το πρωί και περιλάμβανε παρενοχλήσεις, ελέγχους και προσαγωγές εργαζομένων και νεολαίων που κατευθύνονταν προς το χώρο του Μουσείου, καθώς και ρίψη χημικών σε διάφορα σημεία της οδού Σταδίου την οποία ανέβαινε η διαδήλωση, η κατάσταση που επικράτησε στο Σύνταγμα θύμιζε πολεμική σύρραξη. Πυκνά σύννεφα χημικών που κάλυπταν όλη την πλατεία, απανωτές λυσσασμένες επιθέσεις των πάσης φύσης δυνάμεων καταστολής (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, Δέλτα κ.λπ.), ξυλοδαρμοί και συλλήψεις, όλα προκειμένου να διαλυθεί η διαδήλωση και να μην επιτραπεί η παραμονή των διαδηλωτών στο Σύνταγμα. Κι όμως! Παρά την πρωτοφανή κατασταλτική μανία με την οποία βρέθηκαν αντιμέτωποι, οι απεργοί-διαδηλωτές όχι μόνο δεν πτοήθηκαν, αλλά, με πείσμα και αποφασιστικότητα, υπερασπίστηκαν τη διαδήλωση και την απεργία τους. Μάλιστα, μέχρι αργά το απόγευμα, εκατοντάδες κόσμου παρέμενε στην πλατεία Συντάγματος παρά τη συνεχή ρίψη χημικών.
Με μαζικότατα μπλοκ, το ΚΚΕ(μ-λ), η Ταξική Πορεία και οι Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ έδωσαν σθεναρά τη μάχη της υπεράσπισης του δικαιώματος στη διαδήλωση, εμπνέοντας την εμπιστοσύνη δεκάδων ακόμη διαδηλωτών που μέσα στο γενικό κομφούζιο επέλεξαν να ολοκληρώσουν την πορεία τους με τα μπλοκ αυτά.

MAZIKH H ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΤΑ

Με περισσότερο κόσμο από την απεργιακή συγκέντρωση της 15ης Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε η απεργιακή συγκέντρωση και πορεία στις 23 Φλεβάρη. Σ' αυτό συνέτεινε το καθολικό κλείσιμο των εμπορικών καταστημάτων της πόλης και όχι η μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία. Είναι φανερό, και όσο εξελίσσεται η επίθεση, οι επιπτώσεις στο εισόδημα των εργαζόμενων του Δημοσίου και η ωμή τρομοκρατία και απειλές της εργοδοσίας στον ιδιωτικό τομέα θα καθορίζουν αρνητικά τη συμμετοχή των εργαζόμενων στις κινητοποιήσεις. Αντίβαρο σ' αυτή την κατάσταση αποτελεί μόνο η συγκρότηση μαζικού κινήματος αντίστασης που θα στηρίζει, θα εμπνέει και θα κερδίζει με την πάλη του τις μικρές και καθημερινές νίκες που τόσο ανάγκη έχει ο κάθε εργαζόμενος.
Η Πρωτοβουλία Εργαζόμενων–Ανέργων Αρτας, που συγκροτήθηκε στην πόλη μας μετά τις 15 Δεκέμβρη, προπαγάνδισε την απεργία με αεροπανό, ταμπλό και προκήρυξη σε χώρους δουλειάς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Παρέμβηκε στην πορεία με δικό της μπλοκ που συσπείρωσε δεκάδες αγωνιστές εργαζόμενους. Αντίστοιχη παρέμβαση στους χώρους δουλειάς και στην αγορά της πόλης είχε και η Ταξική Πορεία.
Μπροστά μας ανοίγεται από το ίδιο το σύστημα η επίθεση στα μέτωπα της υγείας–περίθαλψης
(συγχωνεύσεις-καταργήσεις νοσοκομείων, εισιτήριο 5 ευρώ κ.λπ.), της παιδείας (συγχωνεύσεις–καταργήσεις σχολείων, νέο σχολείο, νέος νόμος πλαίσιο στις σχολές), στους ΟΤΑ (μετατάξεις και απολύσεις προσωπικού, αυξήσεις τελών κ.λπ.). Προκλήσεις που πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε. Η Πρωτοβουλία Εργαζόμενων–Ανέργων θα προσπαθήσει να ανοίξει αυτά τα ζητήματα το επόμενο διάστημα. Παράλληλα θα πρέπει να αναζητήσει τρόπους δράσης–παρέμβασης για το ζήτημα των απολύσεων–ανεργίας που και στην περιοχή μας παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις.

Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗ ΞΑΝΘΗ

Αρκετές εκατοντάδες απεργοί του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, άνεργοι και νέοι συγκεντρώθηκαν έξω από το Εργατικό Κέντρο στην πρώτη πανεργατική απεργία του 2011. Ξεχωριστή, πολύ μικρότερη συγκέντρωση έκανε –ως συνήθως– το ΠΑΜΕ στην κεντρική πλατεία.
Η Πρωτοβουλία Αντίστασης πραγματοποίησε προσυγκέντρωση στην πλατεία Διοικητηρίου. Στη συνέχεια πορεύτηκε προς το Εργατικό Κέντρο, όπου συγκροτημένα και με αγωνιστικά συνθήματα αντιπαρατέθηκε –περισσότερο από κάθε άλλη φορά– στις ομιλίες των εκπροσώπων του ΕΚ και της ΑΔΕΔΥ. Στην κεφαλή της πορείας μπήκε το σωματείο εργαζομένων του καζίνου, ενώ τα βασικά μπλοκ που ακολουθούσαν ήταν της Πρωτοβουλίας Αντίστασης και του διδασκαλικού συλλόγου.
Συζήτηση διοργάνωσε η Πρωτοβουλία Αντίστασης την Κυριακή 20 Φλεβάρη, σαν μέρος της γενικότερης καμπάνιας που πραγματοποίησε για ένα δεκαήμερο περίπου πριν από την απεργία. Σε αυτή τη συζήτηση αναπτύχθηκε ένας γόνιμος προβληματισμός, που θα συνεχιστεί και στην επόμενη συνέλευση, για την ανάληψη εκείνων των πρωτοβουλιών που θα αναδεικνύουν σοβαρά υπαρκτά προβλήματα και θα μπολιάζουν το πνεύμα του αγώνα σε περισσότερο κόσμο.

24 Φεβ 2011

Η ΠΟΡΕΙΑ 23/2 ΣΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ

Στη Κέρκυρα στις 23 Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε ίσως η μεγαλύτερη πορεία για εργασιακά-εργατικά θέματα, ίσως μεγαλύτερη ακόμα και από εκείνης της 5 Μαΐου.
Ισχυρή η παρουσία ξενοδοχοϋπαλλήλων, μαθητών και δασκάλων-καθηγητών. Για πρώτη φορά κατέβηκαν στην πορεία οργανωμένοι με μπλόκο, πανό και συνθήματα οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μαγαζάτορες. Μάλιστα, διεκδίκησαν και μπήκαν μπροστά. Έτσι το ΠΑΜΕ, που έχει ισχυρή παρουσία στην Κέρκυρα κράτησε εσκεμμένα μεγάλη απόσταση από το μπλόκο τους για να φαίνεται το ίδιο πρώτο και να τους αποκόψει από την υπόλοιπη πορεία, επιβεβαιώνοντας πως ότι δεν το ελέγχει το αντιμετωπίζει ως εχθρικό.
Η Πρωτοβουλία Εργαζομένων και Ανέργων Κέρκυρας ενάντια στα νέα μέτρα για πρώτη φορά από το Μάρτιο που ξεκίνησε να δρα και συμμετέχει σε κινηματικές διαδικασίες δεν είχε δική της προσυγκέντρωση και μπλόκο, γεγονός που δεν είναι σε καμιά περίπτωση προχώρημα για την προσπάθεια που κάνουμε.
Ωστόσο, δεν το βάζουμε κάτω, παίρνουμε δύναμη από τις μεγαλειώδεις πορείες σε όλη την Ελλάδα, αισιοδοξούμε βλέποντας πόσος κόσμος κατεβαίνει και διαδηλώνει και στην Κέρκυρα, παρόλη τη μη λειτουργία των συλλόγων, παρόλη την περιχαράκωση και την επιλεκτική αγωνιστικότητα του ΠΑΜΕ.

ΚΑΤΩ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η 23 ΦΛΕΒΑΡΗ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

Περίπου 2000 εργαζόμενοι και νεολαίοι συμμετείχαν στην απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία της δημοτικής αγοράς που διοργάνωσε το εργατικό κέντρο και το νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ, στις 23 Φλεβάρη.
Για άλλη μια ακόμη φορά οι Χανιώτες έδωσαν το παρόν, όχι γιατί εμπιστεύονται τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και την πολιτική που εκφράζουν και υπηρετούν, αλλά γιατί ήθελαν μ’ αυτό τον τρόπο να διαδηλώσουν την οργή και την αγανάκτηση τους στην βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και να εκφράσουν τη διάθεση τους για να μπει φρένο σ’ αυτήν την επίθεση. Να καταγγείλουν την πολιτική της εξάρτησης και της υποτέλειας, να καταγγείλουν την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και το ξεπούλημα της χώρας στα αρπαχτικά του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου. Για άλλη μια φορά σημαντική ήταν η παρουσία της νεολαίας και αυτό αποτελεί ενθαρρυντικό σημάδι για το αύριο.
Η Ταξική Πορεία και η Πρωτοβουλία ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ κάλεσαν σε προσυγκέντρωση έξω από το Δημαρχείο και συμμετείχαν στην κεντρική συγκέντρωση και στη διαδήλωση με δικό τους μπλοκ –πανό και ομιλίες. Με το μοίρασμα εκατοντάδων προκηρύξεων και τα συνθήματα τους κατήγγειλαν την πολιτική της κυβέρνησης, την ξεπουλημένη συνδικαλιστική ηγεσία και έκφρασαν την αλληλεγγύη τους στους εξεγερμένους λαούς που μας δείχνουν το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε. Επίσης τις προηγούμενες μέρες κινήθηκαν δραστήρια για την προπαγάνδιση της με παρεμβάσεις σε εργασιακούς χώρους, στο ΙΚΑ, στο νοσοκομείο και στο κέντρο της πόλης. Οι παρεμβάσεις αυτές θα συνεχιστούν και το επόμενο διάστημα επιδιώκοντας να συμβάλλουν στο δυνάμωμα των αντιστάσεων του λαού για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αυτήν την κατεύθυνση οφείλουν να υπηρετήσουν όλες οι δυνάμεις που αναφέρονται στην αριστερά και κάθε αγωνιστής και ταξικός συνδικαλιστής. Βέβαια αυτό δεν γίνεται σήμερα γιατί το ΠΑΜΕ συνεχίζει να απέχει από τις συγκεντρώσεις ,κινείται διασπαστικά ,αδιαφορώντας για τη μαζικότητα των αγώνων, και ο Συνασπισμός με τη συνδιαχειριστική του λογική, χωρίς καμία ουσιαστική παρουσία και παρέμβαση δεν θέλει να συμβάλει σ’ αυτή την κατεύθυνση. Η δε εξωκοινοβουλευτική αριστερά αρνείται κάθε πρόταση κοινής δράσης, ακόμη και για κοινή προσυγκέντρωση.
Η Πρωτοβουλία ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ήδη έχει κάνει τα πρώτα της βήματα και ο απολογισμός είναι θετικός και θα προσπαθήσει να συνεχίσει διευρύνοντας τις δυνάμεις της και ισχυροποιώντας την παρέμβαση της

Ανακοίνωση Τύπου για την πορεία στη Θεσσαλονίκη

Η κομματική οργάνωση Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ(μ-λ) χαιρετίζει του χιλιάδες οργισμένους εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους, μετανάστες και νέους που συμμετείχαν στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις στο κέντρο της πόλης αλλά και σε όλη την χώρα και όσους έδωσαν πολύμορφες μάχες στους χώρους εργασίας για να πετύχει η σημερινή γενική απεργία στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Μάχες που δόθηκαν ερήμην της επίσημης συνδικαλιστικής ηγεσίας που συνεχίζει να υπονομεύει τους αγώνες μένοντας άπραγη και εχθρική απέναντι στις αντιστάσεις που αναπτύσσονται μέσα στην μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία του λαού μας.
Καταγγέλλει ταυτόχρονα την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ και της αστυνομίας στην μέση της διαδήλωσης στην Τσιμισκή με χημικά, δακρυγόνα και με τις ομάδες της ΔΙΑΣ και τους τραυματισμούς διαδηλωτών.
Χαιρετίζει την μαχητική στάση των διαδηλωτών που κατάφεραν να αποτρέψουν την διάλυση της πορείας, να την ανασυγκροτήσουν και να την οδηγήσουν στην Γενική Γραμματεία στο πρώην Υπουργείο Μακεδονίας.
Καλεί σε συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα μέχρι την συνολική ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής της κυβέρνησης και της Τρόικας
Απαιτεί την άμεση απελευθέρωση του συλληφθέντα διαδηλωτή.

Θεσσαλονίκη 23 του Φλεβάρη 2011
Κομματική Οργάνωση του ΚΚΕ( μ-λ)

Θεσσαλονίκη 23 του Φλεβάρη Λαϊκή οργή και αστυνομοκρατία

Χιλιάδες εργαζόμενοι από  τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα  άνεργοι, συνταξιούχοι, μικροεπαγγελματίες, νέοι και αρκετοί μετανάστες συμμετείχαν στις δυο απεργιακές συγκεντρώσεις που έγιναν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η πρώτη μπροστά στο Εργατικό Κέντρο και η άλλη  στο Άγαλμα του Βενιζέλου από το ΠΑΜΕ. Η Πρωτοβουλία Συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων, οργάνωσε μαζική προσυγκέντρωση στην Καμάρα και με πορεία κατευθύνθηκε στο Εργατικό Κέντρο.
Τα ΜΑΤ επιτέθηκαν  απρόκλητα με χημικά και βόμβες κρότου στο μέσον της διαδήλωσης στην Τσιμισκή στο ύψος περίπου της Παύλου Μελά με σκοπό να διαλύσουν την πορεία, πράγμα που δεν κατάφεραν μιας και αντιμετώπισαν την αποφασιστική στάση των διαδηλωτών που πέτυχαν να ενώσουν την διαδήλωση και να συνεχίσουν μέχρι το παλιό Υπουργείο-Διοικητήριο. Σε μια νέα επίθεση των ΜΑΤ στην παλιά ρωμαϊκή αγορά συνελήφθηκε ένας διαδηλωτής.  
Στην διαδήλωση συμμετείχε με ξεχωριστό μπλοκ η Ταξική Πορεία Σε ανακοίνωση της η Κομματική Οργάνωση του ΚΚΕ(μ-λ), καλεί σε συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα μέχρι την συνολική ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής της κυβέρνησης και της Τρόικας και απαιτεί την άμεση απελευθέρωση του συλληφθέντα  διαδηλωτή.

ΚΑΡΔΙΤΣΑ 23/2

Παρά τη καταρρακτώδη βροχή η απεργιακή συγκέντρωση της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ήταν μαζική. Εργαζόμενοι από το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα(δάσκαλοι, καθηγητές, φαρμακουπάλληλοι, οικοδόμοι, κα) αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι και νεολαίοι συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία και διαδήλωσαν στους δρόμους της πόλης.
Παρά το γεγονός ότι η προπαγάνδα της απεργίας δεν έγινε με τους καλύτερους όρους η προκήρυξη-κάλεσμα της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ μοιράστηκε τόσο σε εργασιακούς χώρους (ΔΕΥΑΚ Φαρμακαποθήκη κλπ ) αλλά και στο κέντρο και τις γειτονιές της πόλης και μαζί με την αφίσα που κολλήθηκε έπαιξε ρόλο στο να πλαισιωθεί το μπλοκ της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ από αρκετό κόσμο.
Έγιναν άλλες 2 συγκεντρώσεις. Του Εργατικού Κέντρου-ΝΤ ΑΔΕΔΥ σε κλειστό χώρο όπου συγκεντρώνονται κάποια μέλη των ΔΣ σωματείων που ελέγχονται από ΠΑΣΚ- ΔΑΚΕ και δεν διαδηλώνουν. Και φυσικά του ΠΑΜΕ. Στην πρόταση για μια συγκέντρωση-διαδήλωση που είχε η Πρωτοβουλία και τέθηκε και στη κοινή συνέλευση δασκάλων-καθηγητών οι απαντήσεις ήταν αρνητικές. Μάλιστα εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε από τη μεριά τους χαρακτήρισε την τακτική της Πρωτοβουλίας «προβοκατόρικη» που πρέπει «να πεταχτεί στα σκουπίδια». Αυτή και όποιες άλλες κινήσεις καλούν σε κοινές συγκεντρώσεις στην ίδια(!!) πλατεία με το ΠΑΜΕ…
Ένα μόνο σχόλιο. Είναι ολοφάνερο το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σε σχέση με τις πρωτοβουλίες κοινής δράσης στην Καρδίτσα (ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ-ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ). Το σίγουρο είναι ότι όλοι θα κριθούμε από το πώς θέτουμε τους εαυτούς μας στην υπόθεση της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων ή αλλιώς θα μας πετάξει ο λαός στα σκουπίδια. Ποιος πρέπει να ανησυχεί;;

23 Φεβ 2011

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ - ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ


ΚΑΤΩ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ


ΚΑΤΩ Η ΒΑΡΒΑΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΠΟΥ ΞΕΘΕΜΕΛΙΩΝΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ


Να ανατρέψουμε την κρατική τρομοκρατία και την καταστολή

Μετά τα όσα συνέβησαν στους χώρους της υγείας, των συγκοινωνιών και των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων, πρέπει να διαλύθηκαν ακόμα και οι τελευταίες αυταπάτες σε σχέση με τους πραγματικούς εχθρούς και τους ψεύτικους φίλους που αντιμετωπίζει ο λαός.

Η κυβέρνηση ανδρείκελων, υποτακτικών και υπηρετών του μεγάλου κεφαλαίου που φορτώθηκε στο σβέρκο του ελληνικού λαού με τόσα ψέματα, «υποχρεούται» να προχωρήσει μέχρι «τέλους» τις επικίνδυνες αποστολές που έχει αναλάβει:

Να εξυπηρετήσει αντί οποιουδήποτε τιμήματος τους ιμπεριαλιστές και πρώτα και κύρια τους Αμερικάνους, στα σχέδιά τους τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στη γύρω -πυρακτωμένη και σε αναβρασμό- περιοχή της Μεσογείου και της Μ. Ανατολής.

Να υπερασπιστεί με κάθε μέσο και τρόπο τις επιλογές της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης που οδήγησαν στο αλυσόδεμα των εργαζομένων και του λαού με τα δεσμά του ΔΝΤ και της ΕΕ, αδιαφορώντας αν μ’ αυτήν την πολιτική της οδηγεί τη χώρα στην ερήμωση και το λαό στην εξαθλίωση.

Νέα βάρβαρα μέτρα ετοιμάζονται

Το πιο δυσοίωνο είναι ότι ούτε οι ίδιοι της κυβέρνησης δεν πιστεύουν ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες, ότι θα έρθουν εποχές που ο λαός θα «ανταμειφθεί» για τις θυσίες του. Το μόνο που «υπόσχονται» είναι κι άλλη λιτότητα, κι άλλη μείωση μισθών και συντάξεων, κι άλλη ακρίβεια, κι άλλη ανεργία και πάντοτε με «σεβασμό» στα αφεντικά και τους κεφαλαιούχους τους οποίους πρέπει να «διευκολύνουμε» με κάθε τρόπο: να καταργηθούν οι συμβάσεις, να μην υπάρχει κατώτατος μισθός, να καταργηθούν τα συνδικάτα και τα σωματεία, να κατοχυρωθεί η εργοδοτική τρομοκρατία, να καταργηθεί το δικαίωμα στην απεργία, στη διαδήλωση. Να ετοιμαστεί μία τεράστια στρατιά ανέργων είτε ντόπιων είτε μεταναστών χωρίς δικαιώματα που θα είναι οι σύγχρονοι δουλοπάροικοι και παρίες. Να μπει, δηλαδή, ο λαός -αν όχι στο γύψο- τουλάχιστον σε νέα δεσμά, πιο «σύγχρονα» και «αποτελεσματικότερα».

Πρόκειται, δηλαδή, για μια πολύ επικίνδυνη κυβέρνηση, η οποία δεν έχει πρόθεση να κάνει πίσω ακόμα και αν βλέπει ότι η πολιτική της βρίσκεται ολοένα και σε μεγαλύτερη αντίθεση και διάσταση με μεγάλα τμήματα της κοινωνίας και του λαού. Ακόμα και σήμερα, παρά τις πολύ σημαντικές και επίμονες αντιστάσεις (έστω και ασυντόνιστες) κομματιών του λαού και των εργαζόμενων, παρά τις μαζικότατες απεργίες της 5ης Μάη, του περσινού Ιούνη και του περασμένου Δεκέμβρη (έστω και σποραδικές, χωρίς συνέχεια) η κυβέρνηση δεν λέει να κάνει πίσω.

Αντίθετα, δέσμια των τεράστιων υποχρεώσεων και προς το εσωτερικό και προς το εξωτερικό, κλείνει τα μάτια και καταφεύγει σε φασίζουσες μεθόδους καταστολής των κινημάτων, σε μεθόδους επιβολής στρατιωτικής «τάξης», αμφισβητώντας -στην ουσία- ακόμα και μια σειρά κοινοβουλευτικές διαδικασίες και πρακτικές.

Παρ’ όλο που ξεζουμίζουν τους μέσα και δανείζονται απ’ τους έξω, λεφτά «δεν υπάρχουν». Για την ακρίβεια, δεν υπάρχουν για να στηρίζουν τη δωρεάν υγεία, τη δωρεάν παιδεία, ενώ διαλύονται κοινωνικές παροχές που είχε υποχρεωθεί να δώσει το σύστημα παλιότερα. Χώρια που η ντόπια μεγαλοαστική τάξη, για να μεταφέρει κι άλλο πλούτο στα χέρια της, αλλά και για να κάνει τη χώρα ελκυστική στο πλιάτσικο του ξένου κεφαλαίου, έβγαλε και «πωλητήριο» σαν μια ακόμη προσφορά στους ξένους πάτρωνες.

Απειλείται ακόμη πιο βαθιά υποδούλωση

Είναι επικίνδυνη η κυβέρνηση, γιατί -χάνοντας όλα τα εσωτερικά της στηρίγματα, χωρίς συμμαχίες, με σημάδια καταστροφής του κοινωνικού ιστού, με κατεστραμμένη την αγροτιά και με πλήγματα στη μεσαία τάξη- αναζητεί στηρίγματα προς τις ΗΠΑ και τους υπόλοιπους ιμπεριαλιστές. Αναζήτηση που δεν έχει πρόβλημα να υποθηκεύσει τη χώρα, να αμφισβητήσει έως και κυριαρχικά δικαιώματα, εμπλεκόμενη στις μυλόπετρες του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Αναζήτηση αντί οποιουδήποτε τιμήματος, αρκεί η Ελλάδα να μείνει στη δεύτερη ή έστω και τρίτη ζώνη της ΕΕ, αρκεί η χώρα να δίνει την ψευδαίσθηση ότι δεν χρεοκοπεί, ενώ στην ουσία είναι βυθισμένη στο τέλμα της υποβάθμισης.

Αναζήτηση που δεν εμποδίζει τη σημερινή κυβέρνηση να συμπεριφέρεται σαν το δεξί χέρι της Χίλαρι απέναντι στο Ισραήλ και στη Μέση Ανατολή. Σαν αγγελιοφόρος των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία και την Κύπρο, με πολύ αμφιλεγόμενα ανταλλάγματα μέσω των αμερικανόδουλων καθεστώτων της Μέσης Ανατολής (βλ. Κατάρ και άλλα).

Να στοχεύσουμε στη συνολική ανατροπή της επίθεσης

Όπως είναι φυσικό, κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, μέσα στο λαό γεννιούνται συναισθήματα οργής, αγανάκτησης, αηδίας, απαξίωσης του συστήματος και των σάπιων αξιών του. Γεννιούνται αισθήματα θυμού προς το αντιδραστικό κατεστημένο και το εν γένει πολιτικό του προσωπικό, που -παρ’ όλη την κρίση και την αναζήτηση διεξόδων μεγαλύτερης εκμετάλλευσης υπέρ του- θησαυρίζει και ζει σαν τον κηφήνα, ενώ το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας ασφυκτιά μέσα στην ανασφάλεια, υπό την απειλή της ανέχειας και της ανεργίας.

Είναι πλέον διάχυτο και φανερό ότι ο λαός θέλει διακαώς τη συνολική ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής και των δυνάμεων που στηρίζουν τη βάρβαρη επίθεση. Κυρίως για δύο λόγους: Πρώτο, γιατί δεν φαίνεται αυτή η πολιτική να έχει σταματημό από μόνη της, παρά τις τριβές και τις αντιθέσεις στο εσωτερικό του συστήματος. Δεύτερο, γιατί οι επιμέρους ανατροπές δεν είναι σε θέση να φέρουν πίσω αυτά που έχουν χαθεί μόλις στα δύο τελευταία χρόνια.

Πώς όμως θα φτάσουμε σε μια τέτοια συνολική ανατροπή πολιτικής, όταν ακόμη και οι επιμέρους νίκες και επιτυχίες δεν έχουν ακόμα επιτευχθεί; Γι’ αυτό και τα αισθήματα οργής, θυμού και αγανάκτησης διαπλέκονται με αισθήματα ηττοπάθειας και μοιρολατρίας, τα οποία -σε συνδυασμό με τους αρνητικούς συσχετισμούς- φαντάζουν κατά περιόδους κυρίαρχα και το σύστημα παντοδύναμο.

Να ξεπεράσουμε τα εμπόδια

Εδώ και μήνες η κυβέρνηση και το σύστημα προχωρούν από επίθεση σε επίθεση, ξεθεμελιώνοντας δικαιώματα δεκαετιών με σχετική επιτυχία παρά το ότι βρίσκουν σοβαρές αντιστάσεις κατά περίπτωση. Τα «όπλα» τους είναι αυτά που έχει παραδοσιακά το σύστημα: κινδυνολογία, διαίρει και βασίλευε, «συντεχνίες», ιδεολογήματα περί «πατριωτισμού» και, φυσικά, συνδυασμένα με τα πραγματικά όπλα της καταστολής και της καταπίεσης, όπως μας το έδειξαν αυτοί οι μήνες στο εσωτερικό και όπως το υπογράμμισαν οι εξεγέρσεις στις γειτονικές χώρες (όπου δεν περνάει ο λόγος περνάει η καταστολή και η ανοιχτή αιματοχυσία). Όμως, το κύριό τους πλεονέκτημα είναι η «αφλογιστία» των όπλων του λαού. Ή, αν θέλετε, η διαχρονική προσπάθεια να θαφτούν τα όπλα του λαού στα αζήτητα για μια ολόκληρη ιστορική φάση, ώστε να μην μπορεί να τα ανακαλύψει όταν πραγματικά τα χρειάζεται.

Δεκαετίες επί δεκαετιών το σύστημα και διάφοροι πρώην «αριστεροί» και πάσης φύσης μετανοημένοι χλεύαζαν τα όπλα που είχε σφυρηλατήσει ο λαός στον 20ό αιώνα: την οργάνωση, τα σωματεία, τη διαδήλωση, την απεργία. Και κυρίως χλεύαζαν τις ιδέες και τα ιδανικά του κομμουνισμού και του σοσιαλισμού. Απαξίωναν τις κομμουνιστικές οργανώσεις, το κομμουνιστικό κόμμα, το κομμουνιστικό κίνημα. Δεν ξόρκιζαν «φαντάσματα» (γιατί αν ήταν τέτοια δεν θα χρειάζονταν ξόρκισμα) αλλά όλα αυτά που θα ξαναπαρουσιαστούν σαν πρώτης προτεραιότητας όπλα για να αντιμετωπιστεί μια χούφτα καλά εξοπλισμένων αντιδραστικών. Γι’ αυτό και μεγάλα τμήματα του λαού είναι θυμωμένα και με ό,τι παρουσιάζεται σαν «κυρίαρχη» και «μεγάλη» Αριστερά στη χώρα. Γιατί αυτή η Αριστερά συναίνεσε συνειδητά στον αφοπλισμό, γιατί υποτάχθηκε στο σύστημα, γιατί εξωθήθηκε να αναπαράγεται μέσα στο σύστημα και όχι εναντίον του.

Γιατί αυτή η Αριστερά βαδίζει εδώ και δεκαετίες από «Βάρκιζα» σε «Βάρκιζα», παραδίνοντας κατά περίπτωση τα όπλα των καταπιεσμένων. Ένας λοιπόν από τους πιο σοβαρούς λόγους που το σύστημα κερδίζει (κυρίως στρατηγικά, αλλά και τακτικά) είναι ότι εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι ο λαός πρέπει να διανύσει μεγάλη διαδρομή για να φτάσει στο επίπεδο των συνθηκών, προκειμένου να αποκτήσει ξανά τη δική του οργάνωση, τη δική του Αριστερά, το δικό του κίνημα, τη δική του προοπτική εξουσίας και κοινωνίας.

Μπορούμε να νικήσουμε! Το μέλλον μας ανήκει!

Ο λαός της Αιγύπτου, και όχι μόνο, έδειξε ότι μπορεί να έχει νίκες ακόμη και όχι τόσο οργανωμένος και πλήρως εξοπλισμένος. Μα -θα πει κάποιος- πλήρωσε και πληρώνει τίμημα, και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα πάρει και την Αίγυπτο στα χέρια του να την κυβερνήσει. Η ιστορία των εξεγέρσεων δεν έχει τίποτε σίγουρο και τίποτε συμφωνημένο! Γι’ αυτό και οι επαναστάτες, οι κομμουνιστές έχουν την υποχρέωση να συμμετέχουν σ’ αυτές τις εξεγέρσεις, να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να βρίσκουν την προοπτική και το περιεχόμενό τους για να περιφρουρούν τους εξεγερμένους, για να μεταφέρουν το κόστος και το τίμημα από τις πλάτες των καταπιεσμένων στις πλάτες των καταπιεστών.

Έτσι και στη χώρα μας πρέπει να οικοδομήσουμε άμεσα τους όρους ώστε να δημιουργηθεί ένα ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στην άγρια επίθεση. Να συγκροτήσουμε μορφές ΛΑΪΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ σ' όλους τους χώρους που ζει και δουλεύει ο λαός και η εργατική τάξη. Μέσα από τους διάσπαρτους και επιμέρους αγώνες να διευρύνεται ο συντονισμός του αγώνα για την ανατροπή της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής και των δυνάμεων που τη στηρίζουν.

Μέσα από τη συντονισμένη αποφασιστική σύγκρουση με το σύστημα, την πολιτική του και όσους τη στηρίζουν, θα αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά η νέα ελπίδα, η νέα προοπτική, αυτή του σοσιαλισμού. Η προοπτική της οικοδόμησης μιας νέας κοινωνίας, που θα έχει συντρίψει το καθεστώς της υποτέλειας και της εξάρτησης και όπου η εργατική τάξη θα έχει όλες τις δυνατότητες και τους συσχετισμούς υπέρ της για να ανατρέψει το καθεστώς της μισθωτής σκλαβιάς.

ΕΡΓΑΤΕΣ, ΑΓΡΟΤΕΣ, ΑΝΕΡΓΟΙ, ΝΕΟΛΑΙΑ, ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ,
ΝΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
Σ’ ΕΝΑ ΕΥΡΥ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
-------------------
ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΟΠΛΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ
-------------------
ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ


22 Φεβ 2011

Την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

Δεν έχει τελειωμό και όρια η υποδούλωση της χώρας και του λαού μας στον ιμπεριαλισμό και το ξένο κεφάλαιο. Δεν έχει πάτο το πηγάδι της εξαθλίωσης και της φτώχειας για τον εργαζόμενο, το φοιτητή και την οικογένειά του, τον εργάτη και το μετανάστη. Κάθε μέρα που περνά οι ξένοι καταπιεστές, οι κατακτητές της Ε.Ε. και των ΗΠΑ (βλέπε ΔΝΤ) απαιτούν όλο και περισσότερη υποδούλωση, όλο και μεγαλύτερη παράδοση του πλούτου της χώρας και του λαού μας στις εκμεταλλευτικές τους ορέξεις.

Από το φυσικό και ορυκτό πλούτο και τη γη μας (παραλίες, δάση, νησιά κλπ.) μέχρι τις υποδομές μας (δρόμους, γέφυρες, λιμάνια, συγκοινωνίες, αεροδρόμια κλπ.), από την παραγωγική βάση (εργοστάσια, δημόσιες επιχειρήσεις, αγροτικές καλλιέργειες) μέχρι τις υπηρεσίες (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, νοσοκομεία, εκπαίδευση κλπ.) και από τον ίδιο το μόχθο και τον ιδρώτα των εργαζομένων μέχρι το ίδιο το μέλλον της νεολαίας μας, ΤΟ ΞΕΝΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ!

Και την ίδια ώρα τα πρόθυμοι ντόπιοι υπηρέτες τους, οι εθνοπροδότες της ντόπιας άρχουσας τάξης, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, σπεύδουν να δηλώσουν άνευ όρων υποταγή και πίστη στα ξένα αφεντικά, ΜΕ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΕΛΠΙΔΑ: Να τους βοηθήσουν οι ιμπεριαλιστές – αφεντικά τους να παραμείνουν γαντζωμένοι στο σβέρκο του λαού, για να γλείφουν τα κόκκαλα του ιμπεριαλιστικού φαγοποτιού.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ. Καμιά ελπίδα δεν υπάρχει να βγει από την κρίση η χώρα μας, και οι πρώτοι που το γνωρίζουν και το κρύβουν από το λαό είναι τα ντόπια καπιταλιστικά όρνεα, που εκλιπαρούν τους ιμπεριαλιστές να τους εξαγοράσουν, έστω για ένα κομμάτι ψωμί, μήπως και παρατείνουν την επερχόμενη χρεωκοπία και καταστροφή. Αλλά βέβαια αυτοί δεν έχουν και πολύ άγχος στο κάτω κάτω, γιατί ενώ φλυαρούν για τις «δυνατότητες ανάκαμψης», την ίδια στιγμή κλείνουν από τώρα τα εισιτήρια για να την κοπανήσουν στις Ελβετίες, τις Βραζιλίες και τις Αμερικές, όταν θα πτωχεύσουμε και δε θα έχουμε να φάμε (κάτι που ουσιαστικά ήδη συμβαίνει).

Καμιά αυταπάτη πλέον δεν πρέπει να έχουμε για τα όρια αυτού του σάπιου συστήματος που λέγεται καπιταλισμός – ιμπεριαλισμός. Η κρίση είναι παγκόσμια και όχι μόνο ελλαδική και κανένα χρηματοπιστωτικό τερτίπι, κανένας φαεινός «μηχανισμός στήριξης» δεν μπορεί να κρύψει ή να ομορφαίνει την αδηφαγία του κεφαλαίου για επέκταση, καταλήστευση και υποδούλωση λαών και χωρών. Είναι φανερό πως μας οδηγούν στην καταστροφή με μαθηματική ακρίβεια, και πως αν τους αφήσουμε κι άλλο, τότε ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΔΙΑΔΕΧΤΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΡΓΑ Ή ΓΡΗΓΟΡΑ!

Η μόνη ρεαλιστική διέξοδος που έχουν οι λαοί, είναι πλέον η μαζική πάλη και οι λαϊκοί αγώνες ενάντια στην επίθεση του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου, ενάντια στην εξάρτηση και την υποδούλωση, για την προοπτική της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ του σάπιου αυτού συστήματος. Το καταλαβαίνουν και το πιστεύουν πλέον όλο και περισσότεροι λαοί που ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΙΚΟΥΝ από την Ινδία και το Νεπάλ, μέχρι την Τυνησία, την Αίγυπτο, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Παλαιστίνη κ.α.

Ειδικά εμείς, οι φοιτητές και σπουδαστές, έχουμε περισσότερους λόγους να παλέψουμε γιατί πραγματικά ΠΑΙΖΕΤΑΙ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ. ΑΣ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!

Ας σταθούμε στο πλάι κάθε εργαζόμενου που βγαίνει στο δρόμο και αγωνίζεται για το ψωμί και τη δουλειά του, για την ελευθερία, τη ζωή και την αξιοπρέπειά του. Και ας παλέψουμε και εμείς μαζί με το λαό για τα δικαιώματά μας στις σπουδές, τη δουλειά, την ελευθερία και την ειρήνη. Κάθε νίκη οποιουδήποτε κλάδου εργαζομένου θα είναι και δική μας. Κάθε πισωγύρισμα ή ήττα θα στρέφεται και εναντίον μας.

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΦΛΕΒΑΡΗ ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΦΛΕΒΑΡΗ, 10.30 πμ στο Μουσείο

ΕΞΩ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΚΑΤΩ Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ, Η ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΣ
ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΕΕ – ΝΑΤΟ.
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ
ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ, ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ! ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑΚΤΙΟΥΝΤΑΙ!

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΕΙ-ΤΕΙ

21 Φεβ 2011

22 – 23 Φλεβάρη: ΟΛΟΙ στους ΔΡΟΜΟΥΣ και στην ΑΠΕΡΓΙΑ!

2011: Χώρες κομματιάζονται και πουλιούνται. Εργάτες απολύονται ή παραδίνονται δεμένοι χειροπόδαρα στις επιδιώξεις της εργοδοσίας. Παροχές στην υγεία και την παιδεία καταργούνται. Οι συλλογικές συμβάσεις ανατρέπονται και η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων είναι απόλυτη. Κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ ξηλώνουν με ταχύτητα ριπών όλες τις κατακτήσεις. Και βέβαια, φόντο είναι η ζοφερή πραγματικότητα της φτώχειας και για πολλούς της ανεργίας και της απόγνωσης.

Το σύστημα ξέρει και θωρακίζεται. Εκτρέπεται σε άγρια κρατική βία και καταστολή. Οι απεργίες βγαίνουν όλες παράνομες, διαδηλωτές χτυπιούνται, περιοχές βρίσκονται υπό αστυνομική κατοχή (Κερατέα) ή απαγορεύεται η συνάθροιση (Σέρρες) και δηλώνεται ανοιχτά ότι προετοιμάζεται η χρησιμοποίηση στρατού υπό τις οδηγίες του ΝΑΤΟ για την καταστολή των λαϊκών αντιστάσεων (άσκηση Καλλίμαχος)!

Αντίστοιχη επίθεση ξεδιπλώνεται στο χώρο της εκπαίδευσης. Στόχος ένα άγρια ταξικό σχολείο, φτηνό για το κράτος, ακριβό για το λαό και τα παιδιά του. Ένα σχολείο με μαθητές και εκπαιδευτικούς τρομοκρατημένους και χωρίς δικαιώματα. Στην κατεύθυνση αυτή, τις μέρες αυτές βρίσκεται σε εξέλιξη το άνοιγμα του σχεδίου συγχωνεύσεων σχολείων που θα συνοδευτεί με το στοίβαγμα μαθητών σε 30άρια τμήματα. Οι συγχωνεύσεις αυτές χτυπάνε εκπαιδευτικούς, μαθητές και τους γονείς. Μπορεί και πρέπει να δημιουργηθεί μέτωπο για να μην περάσουν οι συγχωνεύσεις. Παράλληλα, προχωράει σχέδιο πλήρους διάλυσης των εργασιακών σχέσεων του κλάδου: αδιοριστία, μετακινήσεις σε όλη την Ελλάδα, αύξηση του ωραρίου, πλήρης ευελιξία, αξιολόγηση – τρομοκρατία.

Οι αυταπάτες έχουν τελειώσει. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες κάθε απόχρωσης –με ό,τι κορώνες κι αν χρησιμοποιούν- προσπαθούν να φρενάρουν και να καταστείλουν την οργή του κόσμου. Στις απεργίες των ΜΜΜ, στην Κερατέα, όπου έχει κινηθεί μαζικά και ασυμβίβαστα κόσμος, το επίσημο πολιτικό σκηνικό (συστημικό και «αριστερό») είναι απόν ή ανοιχτά εχθρικό.

Όμως, ο κόσμος βγαίνει στο προσκήνιο. Η βαρβαρότητα που «υπόσχεται» ο καπιταλισμός έχει βγάλει στους δρόμους του αγώνα και των εξεγέρσεων λαούς που το σύστημα είχε «αποφασίσει» ότι είναι ηττημένοι. Από τις φτωχές Τυνησία και Αίγυπτο μέχρι τις «αναπτυγμένες» Αγγλία, Γαλλία και Ολλανδία, οι λαοί ανακαλύπτουν ξανά το δρόμο της μαζικής αντίστασης.
Το ίδιο συμβαίνει μέρα με τη μέρα και στη χώρα μας. Εργαζόμενοι στα ΜΜΜ, εργάτες σε εταιρίες που κλείνουν, μαθητές και γονείς, διάφοροι κλάδοι βγαίνουν στο δρόμο – έστω ασύμμετρα, έστω ασυντόνιστα για την ώρα. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι οι επιμέρους εστίες αγώνα να ενωθούν σε ένα μεγάλο ποτάμι αντίστασης και διεκδίκησης των βασικών δικαιωμάτων στη ζωή μας.

Να μην κάνουμε πίσω! 22 – 23 Φλεβάρη απεργούμε!

Αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής της φτώχειας, της ανεργίας, της καταστολής. Διεκδικούμε τα δικαιώματα στη ζωή μας. Δουλειά, μισθούς, ασφάλιση, ελευθερίες.
Αντίσταση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, στον ιμπεριαλισμό και στους πολιτικούς τους εκφραστές.

22 Φλεβάρη 11 πμ Προπύλαια
23 Φλεβάρη, 11 πμ στην απεργιακή συγκέντρωση - Μουσείο

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

19 Φεβ 2011

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ

ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ,
ΔΕΝ ΧΩΡΑΜΕ!
ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΑΣ!
 

Η Τρόικα και οι ντόπιοι υποτακτικοί της, αποφασίζουν ότι πρέπει να ζούμε στην φτώχεια, την ανέχεια, την ανεργία, την ανασφάλεια. Σχεδιάζουν για μας ένα αβέβαιο και εφιαλτικό μέλλον.

 

23 ΦΛΕΒΑΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
Η λαϊκή οργή μεγαλώνει και αναζητάει διέξοδο, αναζητάει δρόμους.
Απέναντι σ’ αυτά υπάρχει μια διέξοδος: Η μαζική αντίσταση και πάλη!
Δεν υπάρχουν πολλοί δρόμοι, ένας: Ο δρόμος του αγώνα!

 
ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΦΛΕΒΑΡΗ, 6μμ
στεκι νεολαίας ΣΦΕΝΤΟΝΑ, Μακρυγιάννη 17
ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ

Ομιλητές:
· Κρυσταλία Βιτούλα, Επιτροπή Αγώνα Εργαζομένων στο νοσοκομείο Παπανικολάου
· Παναγιώτης Σαπουνάς, Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών
· Τασούλα Γκενίδου, εκπρόσωπος της Ταξικής Πορείας

Μαζικά στην απεργία στις 23 Φλεβάρη!
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ!
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ!

Εργάτες, εργαζόμενοι, νέοι και νέες
Είναι πλέον ολοφάνερη η εφιαλτική κατάσταση στην οποία ζούνε οι εργαζόμενοι, η νεολαία και όλα τα λαϊκά στρώματα. Το πρόβλημα της επιβίωσης έχει μπει στην καθημερινή ζωή τους και οι συνθήκες διαβίωσής τους έχουν γίνει δυσβάσταχτες και γεμάτες βάσανα. Σήμερα πολλές εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι και άλλοι τόσοι μισοάνεργοι βιώνουν με τις οικογένειές τους την πείνα και την εξαθλίωση και όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα που μας επιβάλλουν οι φορείς της άγριας επίθεσης που ζούμε, όλοι αυτοί που λεηλατούν βάναυσα τον κόσμο της δουλειάς και τον πλούτο της χώρας: Το μεγάλο κεφάλαιο, ξένο και ντόπιο. Το ΔΝΤ, η ΕΕ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αυτοί οι μεγάλοι δυνάστες των εργαζομένων και των λαών. Η αστική τάξη και το πολιτικό προσωπικό της, που έχουν συνδέσει την ύπαρξή τους και το μέλλον της χώρας με τα συμφέροντα των μεγάλων τους αφεντικών, των ΗΠΑ και της ΕΕ. Και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον Γ. Παπανδρέου έχουν αναλάβει εργολαβικά να τους υπηρετούν με τον πιο υποτακτικό και δουλικό τρόπο. Αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση στηρίζουν απαρέγκλιτα η ΝΔ και τα κόμματα του Καρατζαφέρη και της Μπακογιάννη.
«Πουλήστε την περιουσία του Δημοσίου» απαιτούν το μνημόνιο και η τρόικα, και οι υποτακτικοί τους στην κυβέρνηση ετοιμάζονται να ξεπουλήσουν τα πάντα: αεροδρόμια, λιμάνια, παραλίες, συγκοινωνίες, τη ΔΕΗ και τις άλλες ΔΕΚΟ. «Κλείστε σχολεία και νοσοκομεία» απαιτεί η τρόικα και η κυβέρνηση αυτό ακριβώς προωθεί με τη μορφή των συγχωνεύσεων. «Καταργήστε τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις και προωθήστε τις επιχειρησιακές συμβάσεις» αναφέρει το μνημόνιο και η κυβέρνηση είναι έτοιμη να επιβάλει μισθούς πείνας και εξαθλίωσης. «Υπογράψτε το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» απαιτούν και εκβιάζουν Μέρκελ και Σαρκοζί για να επιβάλουν στον κόσμο της δουλειάς λιτότητα διαρκείας.
Ταυτόχρονα, ο Γ. Παπανδρέου και το επιτελείο του προωθούν για λογαριασμό των ΗΠΑ επικίνδυνες αποστολές στη Μ. Ανατολή, σε συμμαχία με τους σιωνιστές του Ισραήλ και σε βάρος των αραβικών λαών και χωρών, επιλογή που μπορεί να μπλέξει το λαό και τη χώρα σε μεγάλες περιπέτειες.
ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ!
Αναμφίβολα, η εργατική τάξη, ο λαός και η νεολαία βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, αναγκασμένοι να παλεύουν καθημερινά για την επιβίωσή τους, σ’ ένα περιβάλλον γενικευμένης ανασφάλειας. Γι’ αυτό ακριβώς απαιτείται ένας γενικός ξεσηκωμός. Τώρα! Γιατί αύριο θα είναι αργά!
Οι εργατοπατέρες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ δεν έχουν καμία διάθεση και κανένα συμφέρον να στηρίξουν και να οργανώσουν εργατικές απεργιακές κινητοποιήσεις. Αντίθετα, κάνουν τα πάντα για να αποθαρρύνουν τους εργαζόμενους και να τσακίσουν τη διάθεσή τους για αγώνες. Πρόκειται για συνδικαλιστικές ηγεσίες υποταγμένες στις απαιτήσεις της αστικής τάξης και της κυβέρνησης. Και οι εργαζόμενοι οφείλουν να τις πετάξουν έξω από τα συνδικάτα τους.
Η ρεφορμιστική ηγεσία του ΠΑΜΕ αρέσκεται σε μεγάλα λόγια, με δημαγωγικές κραυγές περί ταξικών αγώνων και συγκρούσεων για να κρύψει τη συμβιβαστική και ρεφορμιστική γραμμή της. Αποφασίζει με τυμπανοκρουσίες γενικές απεργίες, όπως και αυτή στις 10 Φλεβάρη και τις ματαιώνει χωρίς εξηγήσεις, λες και δε συμβαίνει τίποτα. Τουλάχιστον τρεις φορές τα τελευταία δύο-τρία χρόνια έχει ματαιώσει απεργίες που αποφάσισε.
Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, η μαζική και γενικευμένη αντίσταση του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας, προβάλλουν ως το πιο επιτακτικό καθήκον.
Αντίσταση για την ανατροπή της βάρβαρης και βάναυσης πολιτικής.
Αντίσταση για να τσακιστούν οι δυνάμεις της επίθεσης.
Αντίσταση για να σπάσουν τα δεσμά της εξάρτησης.
Αντίσταση για να αποκτήσει το κίνημα ελπίδα και προοπτική.
Οι εργατικές και λαϊκές εξεγέρσεις δείχνουν το δρόμο της πάλης των μαζών!
Ταξική Πορεία

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 19-2 ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

Ο αγώνας των μεταναστών απεργών πείνας που φτάνουν να ρισκάρουν τη ζωή τους για το αυτονόητο δικαίωμά τους να υπάρχουν νόμιμα, πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων.

Η ενοχοποίηση και το κράτημα στην παρανομία των θυμάτων του βάρβαρου καπιταλιστικού – ιμπεριαλιστικού συστήματος έχει στόχο το ξανα-γδάρσιμό τους εδώ που ήρθανε μετά το ρήμαγμα των χωρών τους.

Πολύ περισσότερο η λύσσα της κυβέρνησης και των ΜΜΕ σε σύμπνοια με τη ΝΔ και πρωτοπαλίκαρο το αντιδραστικό ΛΑΟΣ, έχει στόχο την αξιοποίηση του κατατρεγμού και της δυστυχίας τους για να προχωρήσει η αντεργατική επίθεση σε βάρος του συνόλου των εργαζομένων.

Ντόπιοι και ξένοι εργάτες, εργαζόμενοι στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, αγρότες, άνεργοι και μικροεπαγγελματίες, όλος ο κόσμος της δουλειάς και του μόχθου πρέπει να τους χαλάσουμε τα σχέδια που μας θέλουν διασπασμένους. ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ για την ανατροπή της πολιτικής της δουλείας στους ιμπεριαλιστές , την πολιτική εκμετάλλευσης που στερεί συνεχώς και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα από κάθε εργαζόμενο άνθρωπο με μεγαλύτερα θύματα τους κολασμένους και αδύναμους μετανάστες.

Η απαίτηση για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών που έρχονται εδώ και παράγουν πλούτο για ένα κομμάτι ψωμί, πρέπει να δεθεί με τα συνολικότερα αιτήματα του λαού μας για δουλειά και δικαιώματα κόντρα στη βάρβαρη αντιλαϊκή επίθεση του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών της Ε.Ε. και του ΔΝΤ

Μόνο η μαζική αγωνιστική κινητοποίησή μας μπορεί να επιβάλλει την υποχώρηση στην κυβέρνηση και να σώσει από το θάνατο τους απεγνωσμένους απεργούς πείνας και ταυτόχρονα να βάλει όρους και παρακαταθήκες για την κοινή πάλη ντόπιων και μεταναστών αλλά και με τους γύρω λαούς, ενάντια στην εκμετάλλευση, τον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό.

ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
ΧΑΝΙΑ 18-2-2011

14 Φεβ 2011

Φοιτητές-Σπουδαστές Επιβάτες Θεσσαλονίκης

Οι «Φοιτητές-Σπουδαστές Επιβάτες Θεσσαλονίκης» συγκροτήθηκαν έπειτα από ανοιχτό κάλεσμα των Αγωνιστικών Κινήσεων στο Πολυτεχνείο του ΑΠΘ στις 20/1. Με αφορμή, αλλά και αιτία, το ζήτημα της ληστρικής αύξησης των εισιτηρίων των λεωφορείων που ανακοίνωσαν από την αρχή της χρονιάς κυβέρνηση και ΟΑΣΘ, συγκροτήθηκε ως πρωτοβουλία κοινής δράσης στα πανεπιστήμια σε ανοιχτό και άμεσο συντονισμό με τους «Επιβάτες Θεσσαλονίκης». Οι Αγωνιστικές Κινήσεις, αναγνωρίζοντας πως το ζήτημα της αύξησης των εισιτηρίων τάραξε τα νερά της πόλης, δημιουργώντας διαθέσεις αντίστασης που χτυπούν τον ίδιο τον πυρήνα της πολιτικής του μνημονίου, αλλά και πως το δικαίωμα της μετακίνησης για το φοιτητή είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το δικαίωμά του στη δωρεάν παιδεία (ιδιαίτερα σε μια εποχή που ο νέος νόμος θέλει το κόστος σπουδών δυσβάσταχτο), συμμετέχουν και προωθούν τη δράση των «Φοιτητών Επιβατών».
Τις 2 τελευταίες εβδομάδες, η πρωτοβουλία προχώρησε σε παρεμβάσεις σε χώρους συνάθροισης εν μέσω εξεταστικής, όπως η κεντρική βιβλιοθήκη, η λέσχη του ΑΠΘ και οι φοιτητικές εστίες, σε μοιράσματα υλικού, ανάρτηση γιγαντοπανό εντός του πανεπιστημίου, κατάθεση ψηφισμάτων μέσα από τα Δ.Σ. των συλλόγων και συμμετοχή στα κεντρικά ραντεβού των Επιβατών Θεσσαλονίκης. Βασικά αιτήματα είναι να παρθούν πίσω οι αυξήσεις στα εισιτήρια καθώς και να ισχύσει δωρεάν μετακίνηση για τους φοιτητές (αλλά και τους μαθητές, τους ανέργους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και κάθε ευπαθή ομάδα). Το θέμα αυτό αγγίζει εντονότερα τους σπουδαστές των ΤΕΙ (μετακινούνται καθημερινά εκτός του κέντρου της πόλης), με τους οποίους γίνεται προσπάθεια κοινής παρέμβασης και συντονισμού δράσης.
Παρ' ότι το ζήτημα βρίσκει μεγάλη μερίδα φοιτητών να θίγεται άμεσα και έχει αρχίσει να παίρνει διαστάσεις σε κεντρικό επίπεδο (αυξάνει η συμμετοχή μαθητών και κατοίκων των συνοικιών της πόλης), εντούτοις δεν έχει καταφέρει να αγκαλιαστεί πλατιά στα ίδια τα πανεπιστήμια. Τα αίτια είναι από τη μία η στάση ορισμένων πολιτικών δυνάμεων που δηλώνουν απροθυμία «να εγκλωβίσουν το ζήτημα στο μικρόκοσμο των φοιτητών», επιλέγοντας μια γενική «σύνδεση με την κοινωνία της πόλης» και παρακάμπτοντας την αναγκαιότητα της δράσης των «Φοιτητών Επιβατών». Από την άλλη, το κλίμα εξεταστικής ρίχνει τους τόνους και κάνει αδύνατο το ουσιαστικό άνοιγμα των ζητημάτων στους φοιτητικούς συλλόγους.
Βασική κατεύθυνση που ανέδειξαν οι συνελεύσεις της πρωτοβουλίας είναι αυτή της μαζικοποίησης μέσα στο επόμενο διάστημα. Μέσα από παρεμβάσεις και δράσεις που θα προάγουν το συλλογικό αγώνα και όχι την ατομική διέξοδο οι «Φοιτητές Σπουδαστές Επιβάτες Θεσσαλονίκης» θα συνεχίσουν να καλούν στο δρόμο της αντίστασης στην πολιτική που θέλει τη δημόσια δωρεάν παιδεία παρελθόν και τη μετακίνηση «προνόμιο» για λίγους.

Σάμος: Αναστολή λειτουργίας του πανεπιστημίου και φοιτητικές αντιδράσεις

Μετά την απόφαση του υπουργείου Παιδείας να μην ανανεώσει τις συμβάσεις 17 διδασκόντων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, η Σύγκλητος του παν/μίου με ψήφισμα της 28-1-11 ανακοίνωσε την απόφασή της για αναστολή λειτουργίας του παν/μίου από την αρχή του εαρινού εξαμήνου 22-23 Φεβρουαρίου. Στο ψήφισμα αυτό η Σύγκλητος περιγράφει μια οριακή κατάσταση σχετικά με τους όρους λειτουργίας του παν/μίου και, εκτός από την ανανέωση της σύμβασης των 17 διδασκόντων, ζητεί «άμεσο διορισμό 26 εκλεγμένων μελών ΔΕΠ και 5 ΕΤΕΠ» καθώς και άμεση προκήρυξη όλων των νέων θέσεων ΔΕΠ, ΕΤΕΠ, ΕΕΔΙΠ. Σε κάθε περίπτωση οι ίδιοι οι φοιτητές στη Σάμο, μετρώντας τα μαθήματα που γίνονται στα τρία τμήματα της σχολής, διαπιστώνουν πως είναι σχεδόν τα ελάχιστα αναγκαία για πτυχίο! Εξάλλου το ενδεχόμενο να κλείσει-καταργηθεί το ένα από τα τρία τμήματα της Σάμου (ΜΠΕΣ) έχει τεθεί επίσημα μήνες πριν –το Δεκέμβρη ο βουλευτής Σάμου διαβεβαίωνε από τα τοπικά ραδιόφωνα πως πήρε υποσχέσεις από την υπουργό Παιδείας πως αυτό δεν θα συμβεί… στην τρέχουσα ακαδημαϊκή χρονιά! Φυσικά όλα αυτά εξελίσσονται με βάση τη γενικότερη πολιτική κατάσταση (μνημόνιο, αντιδραστικές ανατροπές στην εκπαίδευση και στις τρεις βαθμίδες, «Καλλικράτης» κ.λπ.)
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, με τον κίνδυνο της απώλειας του εξαμήνου ορατό, αλλά και με ιδιαίτερα αβέβαιο το αν θα ολοκληρώσουν τελικά τις σπουδές τους, φοιτητές πήραν την πρωτοβουλία να διοργανώσουν το Σάββατο 5/2 σχετική συζήτηση στο χώρο της κινηματογραφικής λέσχης στο Καρλόβασι. Στη συζήτηση συμμετείχαν περισσότεροι από 60 φοιτητές, αριθμός μεγάλος για μια σχολή όπου οι τελευταίες Γ.Σ. έγιναν το Δεκέμβρη του 2008 και εν μέσω εξεταστικής περιόδου! Ακόμα πιο σημαντικό από τη μαζικότητα ήταν ωστόσο το ίδιο το περιεχόμενο της συζήτησης και η ενεργητική συμμετοχή σε αυτήν. Η κατάσταση και τα προβλήματα στις διαδικασίες των Γ.Σ., το ζήτημα του νόμου-πλαίσιο, ο προβληματισμός για τη δυνατότητα συμμαχιών και ενιαίας πάλης με τον ντόπιο κόσμο ήταν ζητήματα που όχι λίγο απασχόλησαν τη συζήτηση, δίπλα στο κεντρικό θέμα της αναστολής λειτουργίας του παν/μίου και των προτάσεων για κινητοποιήσεις σχετικά με αυτό. Τη σημασία της συζήτησης και τους «κινδύνους» που αυτή μπορεί να δημιουργήσει επιβεβαίωσε από μια άλλη σκοπιά η παρουσία του γραμματέα της ΠΑΣΠ (!) που έκφρασε την αντίθεσή του στην «υποχρηματοδότηση» του παν/μίου.
Στη συζήτηση έγινε παρέμβαση από την ΕΛΜΕ Σάμου, που κάλεσε τους φοιτητές σε προγραμματισμένη εκδήλωση της ΕΛΜΕ και του συλλόγου δασκάλων-νηπιαγωγών στις 19/2 (αίθουσα Δημαρχείου, 6.30 μμ) στην πόλη της Σάμου με θέμα τα προβλήματα στην εκπαίδευση και την ενιαία, αγωνιστική αντιμετώπισή τους από φοιτητές-μαθητές-εκπαιδευτικούς-γονείς. Στην ίδια λογική προτάθηκε πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 22/2, πρώτη μέρα της 48ωρης απεργίας των εκπαιδευτικών αλλά και της αναστολής λειτουργίας του παν/μίου.
Η συζήτηση τελείωσε αποφασίζοντας νέο, καλύτερα οργανωμένο ραντεβού για σήμερα Σάββατο 12/2 και την προετοιμασία Γ.Σ. των φοιτητικών συλλόγων αμέσως μετά το τέλος της εξεταστικής περιόδου.