Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

15 Ιαν 2014

Οριστικό λουκέτο στο εργοστάσιο ζάχαρης της Ξάνθης

Παραμονές Χριστουγέννων έβαλε οριστικό λουκέτο άλλο ένα εργοστάσιο στην Ξάνθη. Πρόκειται για το εργοστάσιο ζάχαρης της ΕΒΖ, που ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1972, απασχολούσε πάνω από 300 εργαζόμενους στις περιόδους καμπάνιας, αποψιλώθηκε και απαξιώθηκε σιγά-σιγά και σταμάτησε την παραγωγή του το 2008. Τότε η κυβέρνηση αποποιήθηκε μέρος της ποσόστωσης ζάχαρης, κλείνοντας τα εργοστάσια της Λάρισας και της Ξάνθης, υποσχόμενη παράλληλα ότι θα τα μετατρέψει σε εργοστάσια παραγωγής βιοαιθανόλης, μια υπόσχεση που κανείς δεν πίστεψε και που σύντομα αποδείχθηκε ότι ήταν μια ακόμη κοροϊδία.
Παραμονές Χριστουγέννων, οι εννιά εργαζόμενοι που είχαν απομείνει στο εργοστάσιο και λειτουργούσαν το τμήμα πωλήσεων ειδοποιήθηκαν από τη διοίκηση της εταιρείας ότι, ή θα μεταφερθούν στο εργοστάσιο που βρίσκεται στο Πλατύ ή θα πρέπει να ψάξουν αλλού για δουλειά (!). Πρόκειται για εργαζόμενους που βρίσκονται λίγα χρόνια πριν τη σύνταξη και που είχαν πάρει τη διαβεβαίωση ότι θα τελειώσουν τον εργασιακό τους βίο στο εργοστάσιο της Ξάνθης.
Παράλληλα, στις 20 Δεκέμβρη ολοκληρώθηκε ο διαγωνισμός για την πώληση του 82,33% της ΕΒΖ (η οποία έχει μοιραστεί σε «κακή» και σε «καλή» ανάμεσα σε ΑΤΕ και Πειραιώς), με τελικούς υποψήφιους αγοραστές ένα αμερικάνικο επενδυτικό fund και μια σέρβικη εταιρεία αμφιβόλου εγκυρότητας. Βρισκόμαστε δηλαδή λίγο πριν την ολοκληρωτική διάλυση μιας πρώην ισχυρής κρατικής εταιρείας που είχε πέντε εργοστάσια, απασχολούσε χιλιάδες εργαζόμενους και έπαιρνε την παραγωγή εκατοντάδων τευτλοπαραγωγών.
Η ιστορία της ΕΒΖ, όπως και των συνεταιριστικών εργοστασίων, δείχνει με ανάγλυφο τρόπο τον μεταπρατικό και εξαρτημένο χαρακτήρα της αστικής «μας» τάξης και των κυβερνήσεών της. Δείχνει τα αποτελέσματα της ένταξης στην ιμπεριαλιστική ΕΕ και την ΟΝΕ αλλά και την ουσία της «αναπτυξιακής προοπτικής» που ευαγγελίζεται και υλοποιεί η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Αυτή η «αναπτυξιακή πολιτική» (ίδια με την πολιτική που ακολουθούσαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) έχει δώσει πλούσιους τους καρπούς της στην Ξάνθη: ΕΒΖ, ΣΕΒΑΘ, ΣΕΠΕΚ, Χαρτοποιία Θράκης, Γκρουπάλ, Αλουμίλ … τα πρόσφατα αποτελέσματά της. Κτίρια που καταρρέουν, εξοπλισμός που σκουριάζει ή πουλιέται για παλιοσίδερα, διάλυση δηλαδή του παραγωγικού ιστού (όποιου τέλος πάντων υπήρχε) και χιλιάδες απολυμένοι εργάτες.
Μ’ αυτήν την καταστροφική πολιτική πρέπει να αναμετρηθούν όχι μόνο οι 9 εργαζόμενοι της ΕΒΖ, που σήμερα χάνουν τη δουλειά τους, αλλά και οι υπόλοιποι απολυμένοι εργάτες των εργοστασίων που έκλεισαν, οι άνεργοι οικοδόμοι, που παλιότερα ζωντάνευαν τα γιαπιά όλης της χώρας, οι νέοι που αναζητούν κανένα «μαύρο» μεροκάματο στον μοναδικό «παραγωγικό κλάδο» τα καφέ-μπαρ, οι καπνοπαραγωγοί που αναγκάζονται να ξενιτευτούν, όλος ο λαός, που έχει καταδικαστεί από τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά και τους ντόπιους υποτακτικούς τους σε «θάνατο». Κι αυτό πρέπει να γίνει άμεσα.